Ik snap helemaal wat je bedoelt en ik denk echt dat dat gevoel wordt veroorzaakt door de bagage die we met ons meedragen. Niets zal ooit vanzelfsprekend zijn voor ons in dit hele proces. Hopelijk kan het vertrouwen telkens wat meer groeien en verdwijnt die angst naar de achtergrond. Ik gun je een onbezorgde, blije zwangerschap ♡
Bedankt, dat gun ik jou ook zeker! Onbezorgd zal het niet worden vrees ik, vanwege alles wat gebeurt is. Maar dat hoeft genieten van je zwangerschap niet in de weg te staan!
Snap ik heel erg goed, en mooi hoe je dat zegt. Wordt jullie baby’tje nu extra goed in de gaten gehouden?
Ja we zijn onder controle bij de gynaecoloog en hebben regelmatig controle met echo, dus dat is fijn!!
Zijn jullie eigenlijk een beetje aan het sporten? Ik wil binnenkort met zo'n zwangeren sportklasje beginnen want ben totaal niet in shape.
Nou, ik zal je vertellen, ik ben een fanatiek sporter en deed drie keer in de week cardio en krachttraining, gewoon thuis. Maar sinds de positieve test lukt me dat niet meer, dat had ik bij de zwangerschap van mijn eerste dochtertje ook. Mijn spieren zeggen gewoon: nope, no way, never gonna happen, en ik ben ook ontzettend beroerd dus ik heb sowieso weinig energie. De bedoeling is om het in het tweede trimester wel weer op te pakken, want ik blijf graag fit tijdens de zwangerschap en ik ben ook van mening dat het fijn is om fit de bevalling in te gaan. Maar goed, eerst dat eerste trimester overleven Wat voor sportklasje zou je leuk vinden? Buiten hupsen of meer yoga-achtig?
Hoi dames, zou ik met jullie mee kunnen schrijven? Ik ben iets eerder uitgerekend dan in de topictitel staat, nl in januari. Het duurde even voordat ik zwanger werd en uiteindelijk ook bleef. Heb 7x iui gehad waarvan 2x zwanger wat geeindigd is in miskramen. Nu ben ik 21 weken zwanger en dat is spontaan, in de pauze die ik even wilde nemen van de iui/overstap naar ivf, gebeurt. Heel verwonderlijk maar super fijn
Welkom Appeltaartmetslagroom. Wat een bijzondere manier om zwanger te worden. Maar met 21 weken ben je al over de helft! Dat zal wel een fijn gevoel zijn he? Over het sporten: ik wil graag, want ik eet alleen maar en beweeg te weinig, want ik ben zo moe. Maar ik baal wel, want tijdens m’n eerdere zwangerschap was ik best fit en ik denk dat me dat geholpen heeft bij de bevalling. Dus ik hoop echt dat ik het sporten en bewegen het tweede trimester wat kan opvoeren. En dan hopelijk ook ophouden met continu snacken
Dank jullie wel dames! @Zaza258 ik vind het een heel onwerkelijk gevoel om al 'zo ver' te zijn nu. ben heel dankbaar dat het gelukt is, maar vind het anderzijds ook echt verschrikkelijk spannend en eng hoor. Vertrouwen dat het deze keer goed is/komt, vind ik een behoorlijke uitdaging. Wat vervelend dat je zo moe bent zeg! In t begin was ik ook heel erg moe en kon ik gewoon meerdere keren overdag in slaap vallen. Heel bizar. Het heeft me wel geholpen om elke dag even te wandelen. Hoeft niet ver, maar even een frisse neus halen en fysiek in beweging komen deed me wel goed. En nee, ik vond dat niet onder sporten vallen. Maar he, zwanger zijn is niet nix en soms lukt het niet meer om te doen wat je wilde of altijd deed. Je maakt een baby, das topsport.
Vervelend dat je nog zo moe bent, hopelijk wordt dat snel minder, nu je het tweede trimester in gaat! Verder wel herkenbaar hoor, ik was mijn vorige zwangerschap ook fitter. Nu wandel ik alleen nog. Maar, heb me gister ingeschreven voor een zwangeren sportklasje! Hopelijk geeft dat wat meer motivatie