Leuke tegenhanger van waar heb je spijt van. Ik zelf heb er een paar waar ik eerst zo over twijfelde en nu zo blij er mee ben: -Zelf de voortuin opknappen ( oa door tips van hier) en dan vooral groen houden IPV tegels -De Amerikaanse koelkast, twijfelde enorm want eigenlijk hebben wij een inbouw koelkast( zeer klein) maar ik ben er zo blij mee achteraf. Het staat zo goed en ben blij dat we meer hebben betaald voor een zwarte. Een flinke investering in een bijna nieuwe auto. Hij was niet goedkoop maar de komende jaren geen gezeur en problemen dus zo waard ( hopelijk en anders mooi garantie) Dit zijn een paar voorbeelden waar ik na aankoop of doen eerst dacht was dit wel een goed idee maar dat het dus wel was
Dat ik ontdanks, somige tegens, toch een relatie begonnen ben met de jongen die nu mijn man is! En het uitbroeden en opvoeden van een eendennest zonder broedmachine toen ik 13 was. In een tussenuur 7 km naar huis fietsen, snachts uit bed om te kijken of er al eieren uit waren en de temp van de lamp goed was, elke dag een babybadje water leeggooien en emmers uit de sloot (want beestjes om te eten) halen, etc. Beetje oefenen voor kinderen
Dat ik de lerarenopleiding ben gaan doen. Iedereen zei: waar begin je aan?! Kleine baby, een peuter en volop in de rouw, het is nu niet het goede moment! Maar ik was stronteigenwijs en ben het toch gaan doen én… ik heb zo’n ontzettend leuke tijd gehad op de Hogeschool met mijn studiegenoten, zo veel boeiende, leuke dingen geleerd en inmiddels een geweldig leuke baan waar ik helemaal tot mijn recht kom en zo veel plezier aan beleef! En binnen de gestelde vier jaar Cum Laude afgestudeerd echt zooo geen spijt van!
Dat we tóch een nieuwbouwhuis gekocht hebben, terwijl we dat echt echt echt niet wilden. Het is nu zo'n fantastisch thuis.
Met stip op 1; dat we toch voor kinderen zijn gegaan. Ik had nooit een enorme kinderwens en wist niet of het mij nou echt gelukkig zou maken maar dat was achteraf gewoon angst. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest als nu met mijn gezin. 2: Mijn carrière switch begin dit jaar. Ondanks dat ik het drukker heb en veel moet leren. Ik zit helemaal op mijn plek, super leuke collega’s en veel meer salaris. En nog veel meer dingen. Sowieso zijn er meer dingen waar ik geen spijt van heb dan andersom gelukkig
Dat ik inmiddels 24 jaar geleden voorgoed geëmigreerd ben. Het is zeker niet altijd makkelijk (geweest) maar het heeft me zoveel goede ervaringen gegeven.
Dat wij het huis naast mijn ouders hebben gekocht bevalt al 8 jaar prima! Mijn man vindt t zelfs geweldig om naast zijn schoonouders te wonen
Dat we onze verkering hebben doorgezet ondanks dat sommige mensen zeiden dat we niet bij elkaar zouden passen. Inmiddels ruim 14 jaar verder waarvan 11 getrouwd.
Mijn robotstofzuiger.. (duur! Maar heel fijn ) Het verbreken van contact met vader.. (volgens buitenstaanders vaak onbegrijpbaar, voor mij beste keuze ooit ) Dat ik brutaal op een te hoge functie heb gesolliciteerd (en dat de manager vooraf zei, dit gaat hem niet worden. Maar dat ze me 3 weken later toch hebben aangenomen ondanks genoeg andere kandidaten! ik weet wat ik kan )
Dat ik met mijn (nu) man getrouwd ben. Ik vond het eng om me te binden, maar het is vaak zo goed samen. Soms wil ik wel alles van me afgooien en alleen zijn zoals vroegah en dan gaat hij gewoon een weekendje stappen met de mannen. Dat ik door de jaren heen mijn geloof in God als Schepper en Vader heb mogen houden. Wat een troost en rust heb ik daar uit gehaald afgelopen jaren bij het verliezen van een paar van de liefste mensen in mijn leven. Dat ik van een bang kind ben opgegroeid tot een volwassene die keuzes durft te maken en de gevolgen ervan draagt. Ik voel me volwassen wat ik in leeftijd ook ben, maar heeft best even geduurd voor het ook zo voelde. Onze kinderen! Dat we ondanks het verdriet van miskramen niet opgegeven hebben. En nu: even stoppen met werken (Buiten de deur dan. Hier thuis wordt het wat drukker). Ik hoop dat ik daar geen spijt van ga krijgen
Wat mooi om te lezen dat heel veel verschillende keuzes goed hebben uitgepakt! Ik heb zelf over aankopen geschreven maar ik bedenk mij net dat de keuze om terug te verhuizen naar noord Holland super goed is uit gevallen. Voor mijn man zijn werk waren we naar een dorp verhuisd in Overijssel. Na een jaar toch terug verhuisd, eerst dacht ik zet door niet te snel opgeven maar het is de beste keuze ooit terug te gaan. Nu wonen we wel in een ander woonplaats dan voorheen maar die keuze is juist de beste ooit, woon hier zo fijn ondanks wij niet deze woonplaats zouden kiezen. En zelf ben ik 11 jaar geleden van Overijssel naar noord Holland verhuisd om samen te wonen en daar heb ik ook absoluut geen spijt van gehad. Was zeker moeilijk vooral toen mijn vader ernstig ziek werd en overleed, had toen wel daar willen wonen maar dat is wat het is.
Dat we verhuisd zijn ipv onze oude woning te verbouwen. Buurt waarin we woonden gaat nu echt rap achteruit, dus echt een goede keuze gemaakt.
Op mijn 26e terug de schoolbanken in (fulltime) om mezelf om te scholen, heeft heel goed uitgepakt. Mijn huidige baan, ik heb deze baan geaccepteerd in de periode dat we onze woning gingen kopen. Ik ging van een contract bij mijn oude werkgever naar uitzendkracht met uitzicht op vast dienstverband. Het was ontzettend veel gedoe met onze hypotheek maar ik ben nu 5 jaar verder en zo blij dat ik deze stap destijds toch heb gemaakt. onze nieuwe kitten was eigenlijk niet de bedoeling maar ze is zo leuk voor ons en onze dochter dat ik geen spijt heb (op de eerst dag na)
Dat ik 10 jaar geleden als au-pair ben gaan werken in Turkije Het heeft mij zelfvertrouwen en zelfstandigheid gebracht na een verstikkende/giftige relatie. En omdat ik toen ben weggegaan,ben ik eruit gekomen. Toen ik terug kwam in Nederland,ben ik weer thuis gaan wonen, een uur van mijn ex af. Hij heeft mijn nog 2 jaar gestalkt,maar ben nog steeds zo trots dat ik die keuze toen gemaakt heb,het heeft mij zoveel vrijheid gegeven
- dat we op de bonnefooi naar België verhuisden (ontstond als grapje, week later hadden we een appartement midden in de stad) om na 1,5 jr alweer terug te keren. Absoluut geen spijt van want het was 1 groot avontuur en we zijn daar getrouwd. - lekker cliché maar van onze kinderen natuurlijk geen spijt. - van de keuze om de auto te private leasen. Ik vond het eerst onzin maar ik vind het gemak zo fijn. 1 vast bedrag per maand en voor de rest nergens omkijken naar. Ja, een gevulde tank - van de namen van onze kinderen! Vooral die van nummer 2 was 'spannend' en nu bij nr 3 zijn we bij 36 wk zwangerschap nog geswitcht van naam. Totaal geen spijt van, want dat kleine ding is gewoon écht een kleine M. (leuk hoe dat werkt, dat de naam zo snel echt gaat passen bij je kind).
in 2015 kreeg ik dcis - voorstadium van borstkanker. Ik besloot te kiezen voor een borstsparend operatie en radiotherapie. Bizar genoeg heb ik die keuze nog een soort van moeten verdedigen; hoeveel mensen er niet zeiden van; joh.. het is maar een borst - waarom zou je 'm niet gelijk weg laten halen? Ik zou dat zéker doen... Dan ben je er zeker vanaf. Hoef je ook geen radiotherapie. Maar dat wilde ik gewoon niet. Het was een voorstadium, het was klein. Ik ben toen ook echt uitgevallen tegen mensen die dit -zo goedbedoelde, maar ongevraagde! - advies gaven. Helaas was het in 2018 wéér raak - ander stuk van dezelfde borst. En toen volgde alsnog een amputatie (waar ik op voorbereid was sinds 2015; als het nu terugkomt, dan is er geen andere optie). Maar ondanks dat - heb ik nooit gedacht; shit.. had ik maar gelijk gekozen voor amputatie... dan was ik in 2015 klaar geweest. In 2015 was ik er emotioneel niet klaar voor. En later wel....
Ahhh, deze ja! Had best wat twijfels, was met totaal andere dingen bezig in het leven én ik had 2 vriendinnen die maar bleven zeggen “neejoh, laat die jongen, wat een sukkel, X is véél leuker voor jou”. Inmiddels met beide vriendinnen geen contact meer. Maar die jongen is nu al 12 jaar mijn vriendje, waarvan 6 jaar mijn echtgenoot én de papa van mijn 3 kinderen.