Hoi mama's, Ik hoop dat ik in het goede hoekje ben. Onze dochter van 2jr en 8mnd heeft net voor de zomervakantie de diagnose ASS gekregen. Daarnaast heeft ze een ontwikkelingsachterstand van 9mnd. Ze krijgt nu al bijna 1jaar 2x per week logopedie en ergotherapie. Maar t lijkt allemaal niks te helpen. Ze praat niet en begrijpt ook geen taal. Het is echt nog brabbelen wat ze doet. Ze noemt ons bv ook geen mama of papa. Ze kan het wel met veel moeite nazeggen, mits ze ervoor openstaat. Maar meestal niet. Ik maak mij heel veel zorgen of de taal alsnog op gang gaat komen. Ik las dat er ook kindjes met autisme zijn die nooit gaan praten. Meestal ben ik sterk en probeer ik niet zoveel aan de toekomst te denken, maar toch heb ik soms van deze momenten dat ik mij veel zorgen maak over haar ontwikkeling en toekomst. Ze begint in november in een peutergroep op een orthopedisch dagcentrum. Vraag mij echt af of dat wij de juiste pad aan het bewandelen zijn voor haar. Of dat er nog andere therapieen of scholen bestaan waar zij het beste past. Wil eigenlijk graag ervaringsverhalen van andere mama's die al langer op hetzelfde pad wandelen....
Mijn neefje praatte ook niet, die is naar een audiologisch centrum geweest, kreeg toen nog geen diagnose maar alleen een taal spraak stoonis. Hij maakte wel klanken maar geen woorden. Met 2.5 is hij naar een school gegaan waarbij ze spreken ondersteunde met gebaren. Wij (schoonzus, beide oma's en ik) zijn toen op een cursus gegaan om hetzelfde met hem te kunnen doen. Hij werd een stuk rustiger toen hij voor zijn gevoel eenmaal begrepen werd. Daarna kreeg hij logopedie en met 4 begon hij direct hele zinnen te praten. Nu diagnose hoogbegaafd met autisme. Heel veel succes en sterkte, het is vaak zoeken naar de juiste manier maar hoop dat deze wel word gevonden voor jullie.
Onze zoon sprak laat, had een spraak en taal achterstand en later gediagnosticeerd met autisme. Wij gebruikten ook de gebaren van Lotte en Max. Hij kreeg logopedie en ging naar een behandelgroep op een Mkd. Daar gebruikten ze ook gebaren.
Nee we gebruiken nog niet echt gebarentaal. Alleen bij woorden als eten/drinken/kom. Ik ga mij inlezen op de gebaren van Lotte en Max. Bedankt!
Hi, Ik ben moeder van een zoon van 4 jaar met autisme. Hij begint nu met praten. Hij heeft als dreumes een periode van een paar maanden gehad van complete stilte, maar verder heeft hij altijd gebrabbeld. Hij heeft van zijn 3e tot zijn 4e af en toe een woord gezegd maar nooit met de bedoeling om te communiceren. Ook gebruikte (en gebruikt) hij woorden vaak in de verkeerde context. Sinds een paar maanden begrijpt hij het concept van communiceren en komen nu de woorden en zelfs zinnetjes op gang - “ik wil drinken”. Ik was, en ben nog wel, erg bang dat hij nooit goed zal praten. Al zijn therapeuten zijn wel hoopvol.. mja, dat is volgens mij hun baan ook wel, haha. Mijn zoon heeft een cognitieve ontwikkelingsvoorsprong maar loopt met taal (spraak en begrip) en sociaal (natuurlijk) behoorlijk achter. Een disharmonisch profiel noemen ze dat volgens mij. Dat is niet uniek in autisten. ik kan me je angst heel goed voorstellen. Je hebt geen idee hoe het gaat lopen want inderdaad, er zijn ook autisten die nooit leren praten, zelfs autisten die nooit non-verbaal leren communiceren. Maar gelukkig is dat wel de minderheid. Dat ze woordjes/klanken herhaald is al echt super goed!! Dat vind ik erg hoopvol! Het enige wat je kunt doen is blijven praten, blijven bemoedigen, blijven oefenen, en vooral de druk eraf halen. Kinderen met autisme leren als ze open staan. Sterk afhankelijk van het kind hoevaak en wanneer dat is, maar voor allemaal geld dat inspelen op hun interesses de meeste kans geeft. Ik lees heeeeeeel erg veel over volwassenen met autisme die laat zijn begonnen met praten. En ik zie om mij heen, op de school van mijn zoon, andere kinderen met autisme. Het moment waarop ze beginnen met praten is heel verschillend. Sommige al met 2,5, veel tussen de 4 en 5, maar ook uitschieters naar 6 en 7 jaar.
Oh dit klinkt idd wel hoopvol. Hier is jaar logopediste ook hoopvol, omdat haar nieuwsgierigheid het vaak overwint van haar angsten. Brabbelen en spelen met geluiden doet ze nu al een hele tijd. Als ze niet lekker in haar vel zit heeft ze ook periodes dat ze stil is.
De spraak van mijn zoon is redelijk (hetzij wat later en wat anders dan normaal) op gang gekomen, dus hij is nooit echt niet-verbaal geweest, maar zijn taalbegrip lag behoorlijk achter. Wat hij sprak was veelal echolalie in het begin. Hij heeft veel ondersteuning gehad met picto's en verwijzers (foto's of objecten) om te communiceren in het begin. Hij heeft toen ook onderzoek gehad (de ComVoor) om te bepalen wat bij hem het beste zou aansluiten. Hij heeft 4 jaar logopedie gehad, maar zijn achterstanden nooit ingehaald. Achteraf bleek dat hij eigenlijk redelijk conform zijn cognitieve capaciteiten zijn spraak/taal ontwikkelde. Voortzetten van logopedie had dus geen zin. Hij is zich blijven ontwikkelen, maar langzaam. Hij praat beter/meer, dan hij echt begrijpt (nog steeds enige mate van echolalie) en wordt hierdoor makkelijk overschat. Ik zou in jouw situatie vooral op proberen toe te zien dat er focus komt/blijft op communiceren (via welke weg dan ook) in plaats van spreken/praten. En ik herken sterk je zorgen en je angsten, het is een vreselijk onzekere toekomst en er zullen telkens weer momenten komen die je niet had verwacht of die harder binnen komen. Wat dat betreft ben ik blij dat mijn zoon nu al ruim 14 jaar is en zijn toekomst in steeds meer detail zich uitkristalliseert en de onzekerheid afneemt. En dat we ook kunnen terugkijken op mooie mijlpalen die hij wel behaald heeft, sommige waarvan we nooit gedacht hadden dat het er in zat.
Er is hierboven al veel geschreven. Ik werk zelf met kinderen met verschillende beperkingen, cluster 3 onderwijs. Ondersteunende gebaren kunnen heel veel doen. Daarnaast zijn er steeds meer mogelijkheden zoals spraak-ipads wat ze aangeleerd kunnen krijgen. En vaak blijkt dat kinderen bij het gebruik van zowel de gebaren als de spraakcomputers alsnog gaan spreken.
Dat ze brabbelt is echt wel goed. Doet ze gerichte geluiden? Auto doet ‘mmmmmh’ , een schaap doet ‘beeee’ enz. met 2 jaar en 8 maanden zei mijn zoon ook nog zo goed als niets. (Behalve cijfers (hij heeft een ding voor cijfers)). Herhalen deed hij op die leeftijd ook niet. Hij begreep ook heel erg weinig. Ook gebaren begreep hij heel weinig van. Wijzen en zwaaien kon hij toen ook nog niet. Vanaf 3,5 dat dat langzaam begon te komen en nu kan hij zwaaien en wijzen maar het gaat allemaal op zijn autistisch; hij wijst heel vluchtig, een soort prikken ipv dat hij zijn vinger lang in positie houdt. En zwaaien doet hij een soort van horizontaal en meer naar zichzelf. Hij zegt ook vaak pas gedag als we al weg zijn en zo, haha. Hier kwam (komt) de taal apart tot ontwikkeling. Het ging niet zoals de neurotypische boekjes van papa, mama, ja, nee, bal, poes of zo. Het gaat in volgorde van zijn interesses. Een hele hoop zelfstandignaamwoorden die hij alleen voor zichzelf gebruikt, pas sinds anderhalve maand dat hij ze ook begint te gebruiken in communicatie. Papa en mama waren echt pas woord 50 of zo en nog gebruikt hij ze eigenlijk niet. Nee kan hij een soort van zeggen, ja (als confirmatie) nog niet.
Mijn oudste ging vlak voor zijn 3e verjaardag naar het kinderdagcentrum, dat is denk ik hetzelfde als een orthopedagogisch dagcentrum. Hij had ook al jong de diagnose ass en sprak amper. Na 1 maand daar (4 dagen per week) begon hij te praten en toen ging het rap met de spraak. Vanuit daar is hij naar speciaal basisonderwijs gegaan en zit nu in groep 8. Vanuit hier wordt het weer speciaal vervolgonderwijs. Ik dacht hetzelfde als jou voordat ik hem aanmeldde bij het dagcentrum, maar achteraf nooit spijt van gehad.
Ik heb twee zoons met autisme, de tweede is kort na zijn tweede verjaardag begonnen met woorden gebruiken en spreekt nu in zinnen, maar articuleert slecht, dat geeft hem nu problemen met leren lezen. Mijn eerste, ik kan het niet mooier maken, is op zijn tiende nog non-verbaal. Hij heeft een zeer disharmonisch IQ. Als hij zijn zin wil krijgen, zet hij wel communicatie in. Denk bijvoorbeeld aan de tv aanzetten, hulp bij aankleden en het verkrijgen van de iPad. Ik snap helemaal dat je je nu focust op die taal, dat deed ik ook. Maar inmiddels hoop ik dat mijn zoon in de toekomst leert communiceren, om duidelijk te kunnen maken wat hij wil. En sinds kort gebruikt hij af en toe woorden om een wens kenbaar te maken, dus wie weet. En verder kun je de perfecte therapie vergeten, die bestaat niet. Wel zijn er genoeg goede therapieën waar kinderen dingen leren en duidelijk vooruit gaan. Mijn belangrijkste tip in deze is dat je in de gaten houdt dat je dochter het naar haar zin heeft. Een vrolijk kind is een lerend kind, zeggen wij altijd. Ik hoop voor je dat je dochter je zal blijven verbazen en dat ze de vooruitgang mag maken waar je op hoopt. Autisme is niet het einde van de wereld. Ik werk in de ICT en heb verschillende collega's met een diagnose, goede opleiding en een sociaal leven.
Hoihoi Bedankt voor al jullie reacties. @Berte , gelukkig begint ze steeds duidelijker te worden als ze iets wilt. Dus met goed naar haar kijken beginnen we haar steeds meer te begrijpen waardoor haar frustraties wat afnemen. Voor ons als moeders is idd niks belangrijkers dan dat je kind gelukkig is in het leven, hoe ze ook mogen zijn. ♥️
Ik snap dat je je zorgen maakt. Het lijkt mij een goede stap om op een ODC te starten. Daar hebben ze meestal ook logopedisten die kunnen kijken op welke manier de taal ontwikkeling het beste gestimuleerd kan worden. Soms betekent dat ook eerst een ondersteunend communicatiesysteem zoals gebaren of een systeem met plaatjes. Zoiets komt niet in plaats van praten, maar kan een stapje vooruit zijn richting communiceren en praten. Voordeel is dat het dan ook meteen op de groep ingevoerd kan worden en er dus veel geoefend wordt. Daar kan ook verder gekeken worden naar wat ze nodig heeft zodat de wereld om haar heen wat overzichtelijker en voorspelbaarder voor haar kan worden. Ik snap dat je je zorgen maakt, maar er zijn ook heel veel kinderen met ASS die echt heel laat gaan praten, maar dus uiteindelijk wel praten.
Sluit mij hier helemaal bij aan! Als ze in november gaat starten bij een ODC gaan ze ongetwijfeld ook starten met ondersteunende gebaren en foto's of picto's. Dit zijn hele goede manieren om communicatie bij je dochter te stimuleren. Om haar meer en meer uit te lokken om wel te communiceren op een doel gerichte manier, zodat ze leert dat ze iets bereikt als ze het vraagt. En klanken maken is idd heel positief. Je kan ook eens kijken (samen met de logopedist of het ODC) naar de PRT methode. Die methode is er echt op gericht om taal / klanken uit te lokken en te stimuleren. Heel veel succes!
Hier een late prater zonder directe aanleiding daarvoor te vinden. Ze begreep ons wel (ook rare opdrachtjes zoals zet je schoenen op de tafel en vooral NIET kijken naar schoenen of de tafel) Ik heb dr uit dr tent gelokt met een pratende hamster want er kwam werkelijk geen kik uit. Hamster ging al snel overal mee naar toe en hehe we hadden gebrabbel/klank geluiden. papa/mama en aanverwanten hoorden we pas na dik 2 jaar. Maar ze ging al wel vlot over met gebaren toen ze er achter kwam dat ze sneller duidelijk kon maken wat ze wilde...Merkt ze dat iets "in haar voordeel" werkt, dan gaat ze als een raket. Whuaaaaaaa levert je geen drinken, ja uiteindelijk. 1x gebaren en ze had drinken...hmmm dit is handig. Toen kwam "mjamjam" voor eten...oke pakken we eten... Daarna, toen we echt zeker wisten dat ze t woord en betekenis van "eten" kende en kon uitspreken gingen we rustig aan steeds trager reageren op de "mjamjam" en direct op "eten". Toen ging weer dr lampje af...hmmm dit is handiger en sindsdien ging t eigenlijk omhoog. Maar zij heeft geen diagnose oid gewoon geen interesse is meer t vermoeden. Pas als ze ergens t nut van inziet gaat ze een andere kant op.