Hoi mama’s! ik ben op zoek naar wat ervaringen met een geplande keizersnede. Op dit moment ben ik 34 weken zwanger en sta ik voor de, voor mijn gevoel, onmogelijke keuze van natuurlijk bevallen of een keizersnede. Mijn eerste kindje is na een hele moeizame bevalling uiteindelijk geboren met een spoedkeizersnede. Ik heb hier enorm veel last van gehad, mentaal gezien. Veel hulp gehad en uiteindelijk goed verwerkt allemaal. Maar nu komt het allemaal weer dichtbij en raak ik in paniek. Ik loop bij de poppoli en word daar super goed begeleid maar toch moet ik deze keuze zelf maken. Samen met de persoon die mij begeleid had ik een heel mooi geboorteplan gemaakt voor een natuurlijke bevalling. Dit wilde ik graag proberen en hier stond ik 100% achter. Maar opeens durf ik niet meer. De spoedkeizersnede heb ik ook niet echt een prettige herinnering aan dus dat maakt me ook bang. Ik weet niet meer goed wat ik moet en slaap enorm slecht hierdoor. Iemand ervaring met een geplande keizersnede, en hoe kijk je hier op terug?
Ik heb bij de eerste een spoed ks gehad die ook niet helemaal soepel liep, met veel stres en ook de verdoving die niet helemaal goed werkte. Bij mijn tweede heb ik een geplande ks gehad en ik kijk hier met een heel tevreden blik op terug. Echt een dag en nacht verschil vergeleken een spoed ks. Er was geen stres, alles liep soepel en rustig. Wij maakte zelfs grapjes tijdens de ks Ik ben heel blij dat ik hiervoor gekozen heb en zou het zo weer doen. De na pijn viel ook mee, maar misschien omdat ik wist wat ik deze keer moest verwachten
Hier een geplande ks gehad en viel me allemaal reuze mee, de sfeer was fijn ze vertelde wat ze gingen doen en ging allemaal vrij snel! Herstel was ook goed
Mijn geplande keizersnede was de fijnste bevalling van de 4. Was vanwege stuitligging. Echt goede ervaring gehad, en een heel goed herstel
wat maakt dat je niet meer durft? Is het angst? En voor wat dan precies? De pijn of bijvoorbeeld juist het verlies van controle? of een natuurlijke bevalling of keizersnede de beste keuze is, is van heel veel factoren afhankelijk. Heeft je gynaecoloog ook een soort van indicatie gegeven hoe groot de kans is dat het natuurlijk gaat lukken? Wat was de reden van de spoed keizersnede vorige keer? het is een heel persoonlijke keuze. In principe heeft (als er geen andere factoren meespelen) bij een bevalling een natuurlijke bevalling de voorkeur. Ivm herstel, risico’s en start van de baby. Maar er kunnen veel redenen zijn om in dit geval toch voor de keizersnede te kiezen. misschien toch nog een keer alles op een rijtje zetten samen met je begeleider?
Hey, de reden van de keizersnee is langdurige ontsluiting 30u, niet ingedaalde baby en uiteindelijk bleek het een sterrenkijker. Reden dat ik nu niet meer durf is inderdaad de angst van wat als het weer zo lang duurt, weer niet indaald oid en weer uitloopt op een spoedkeizersnede. Dus idd ook een beetje controleverlies. We hebben een kanspercentage gekregen voor natuurlijke bevalling. Dit was 60%. voor ons ook niet echt een getal wat doorslaggevend is.
nee, dat snap ik, dat is ook zo’n net niks getal. Niet hoog, ook niet laag. Is het een optie om het nog een keer door te nemen met begeleider of gyn? Nog een keer je angsten bespreken? Ik zou denken dat je dan nu niet zo’n hals over kop keizersnede zou krijgen omdat er dan niet zo lang gewacht zal worden. En je weet nu ook beter wat er dan gaat gebeuren, dat maakt het misschien ook anders? Vriendin van mij zit in zelfde situatie, maar die heeft kans van 80% meegekregen en die gaat voor de natuurlijke bevalling. Misschien is dat nog een interessante vraag voor jezelf in het keuzeproces. Als het percentage 80% zou zijn of juist 20% of 40%, wat zou je dan beslissen en waarom?
Mijn begeleider belt me nu elke dag even hoe het gaat, mn stemming en hoe ik heb geslapen. Ze heeft ook een afspraak geregeld bij de gynaecoloog voor meer informatie over geplande keizersnee. Dus dat is fijn, helaas kon ik daar niet zo snel terecht maar ze kon me morgen wel bellen. Dus dat wachten we dan nog even af. Misschien dat ik daar nog iets mee kan. En we kunnen het zeker nog bespreken hoor, ik mag altijd langs komen. Maar voor mn eigen rust is het beter om nu binnenkort toch een knoop door te hakken. Zodat ik daar naartoe kan leven.
Eerste was spoedks en tweede gepland. Bij de eerste ingeleid (bij 41.3) , onsluiting bleef hangen op 4cm en baby uiteindelijk in de stress en daarom na 36 uur met je gehaald. Uiteindelijk had hij infectie opgelopen tijdens bevalling en als het nog paar uur langer had geduurd het misschien niet overleefd. Bij de tweede wilde ik dat risico niet lopen, dus afgesproken met gynaecoloog, dat ik ks wilde, tenzij bevalling natuurlijk zou beginnen voor de geplande datum. Gynaecoloog gaf ook meteen aan dat als ik natuurlijk wilde bevallen en tijdens bevalling toch nog ks zou willen dat dat dan ook mogelijk was. Moet zeggen dat ze heel goed luisterde naar mijn wensen en onzekerheden en daar erg in mee dachten. Ze lieten mij in de lead en dat was erg fijn. Uiteindelijk is het een geplande ks geworden, was erg fijne ervaring. Nu kon baby wel bij mij liggen na geboorte. Na twee dagen weer naar huis en herstel verliep ook heel voorspoedig. Heel veel succes met maken van keuze.
Hier beide geplande keizersnedes, en dat beviel me prima. Was snel weer op de been Ik mag niet natuurlijk bevallen helaas.. dus heb geen keus ook