Oh gaaf! Hier is het idd verkouden - oortjes - tandjes - verkouden - hoest - tandjes - verkouden. En als je in sprongetjes gelooft zitten die er natuurlijk ook nog ergens tussen En geloof ik ook echt al maaaaanden. Volgend jaar om deze tijd is het beter. O. Wacht.
Ja, precies dat, haha. Dat het eigenlijk een wonder is dat andere baby's wel in bed slapen met al die omstandigheden. Maar wie weet is baby 4 net zoals Z. Je moet toch hopen
Buikgriep en oorontsteking. Dus veel ellende eigenlijk. Af en toe vrolijk, maar zijn gewone zelf is hij al ruim een week niet. Hij kruipt en zit en kan gaan staan. Nu moet hij langs meubels gaan lopen natuurlijk, maar dat doet ie nog niet Hij lacht z'n broers uit als zij stampij maken om niets Hij leeft al een week weer op vrijwel alleen borstvoeding trouwens, ivm allerlei ongemak.. En met J? Hopelijk beter?
Voor t koken: slowcooker het antwoord voor alle kookstress die je niet wilt oplossen met frituur, diepvries, magnetron of afhaal/bezorg. Aardappels kook ik overigens 1x voor gelijk 2 dagen en dan vis ik 1 deel er iets eerder uit en kieper dat in een mepal bak, volgende dag gebakken aardappels. Dat kan met meerdere dingen (boek meal prepping is een aanrader maar staat ook aardig wat aan linzen spul in, daar hoef ik niet mee thuis te komen) Voor nr2: dat gaan we hier binnenkort meemaken...We zijn hier van de vaste patronen (gelukkig niet tijden) en binnen de voorspelbare lijn hebben we dan nog wel wat ruimtes ingebakken (pffffhew!). Bovendien is dochter bijna 5 als nr 2 komt heeft voordelen en ook wat nadelen. (vooralsnog zie ik meer voordelen, maar allicht dat ik daar op terugkom over een paar maanden zo rondom slaapregressie van nr 2)
Goed idee om de slowcooker weer eens uit de berging te halen. Heel veel succes en plezier met de tweede zo, lijkt me lekker inderdaad dat de oudste al iets zelfstandiger is
Mja die is al aardig aan t "moederen" gelukkig alvast de eerste slag binnen. Zij mag dr broertje niet optillen, wij haar pop niet. Alleen als we op de bank zitten mogen we pop vasthouden, die komt ze dan brengen en neemt ze weer over als we op willen staan of als zij vindt dat pop huilt. Goeie deal
Ja afwisselend veel snot, tandjes, oortjrs maar eet als een bouwvakker. Hij tijgert en kan gaan staan als ie zit. Verder niet en dat frustreert hem (en mij dus) enorm
Hoe lief ze ook zijn, die slaapgewoontes van baby's zijn zo veranderlijk als het weer. Mijn oudste liet ik in slaap drinken (niet altijd, want ik vond dat hij het ook zonder moest kunnen, maar uiteindelijk deed hij het dus niet meer zonder), maar ik ontdekte dat dat dus helemaal niet zo handig was. Bij de jongste besloot ik het anders te doen. O.a. door heftige reflux voedde ik hem altijd na het wakker worden, zodat zijn drinken niet meer zoveel opkwam bij het slapen. Ik hield de wakkertijd goed in de gaten. Tot 12 weken was dat bij die van mij 90 minuten, na 12 weken werd dat 2 uur. Na 2 uur legde ik hem op bed. Hij sliep bij mij in de woonkamer, dus ik was ondertussen in de buurt en vaak mopperde hij dan even. Dat was meestal ontprikkelen. Als hij echt ging huilen, ging ik naar hem toe, wreef ik ober zijn buikje en viel hij in slaap. Met 8 maanden had hij zijn knuffel en was dat niet meer nodig. Mijn jongste is uiteindelijk een veel betere slaper dan mijn oudste, die dus hoe ouder hij werd, steeds veeleisender werd wat het drinken betrof. Bij een evt volgende zou ik het dus weer doen, zoals bij de jongste.
Ik moest eerlijk gezegd een beetje lachen toen ik dit las, maar meer door mijn eigen ervaring.. een baby van 10 weken niet wakker weg kunnen leggen is heel normaal! Bij mijn eerste moest ik de eerste vier jaar (jawel dat lees je goed) erbij blijven totdat ze sliep, mijn tweede was een stuk makkelijker, maar duurde wel een aantal maanden en nummer drie is nu vier maanden en een beetje en heeft ook een hele gebruiksaanwijzing. Kan wakker op bed gelegd worden, maar ik moet het bedje wiegen totdat ik een ons weeg en hij eindelijk in slaap valt. En niet ieder kindje krijgt te maken met slaapregressie. Mijn eerste kwam uit de baarmoeder met slaapregressie, de tweede heeft het wel even gehad, maar ach geen drama van gemaakt en is ook weer goed gekomen. De derde.. we gaan het zien Mijn mening is dat ieder kind anders is en zijn eigen maniertjes nodig heeft. En.. alles is een fase! Veel succes en komt echt wel goed!