Ik vind sommige reacties best hard. Zou willen dat de opa van mijn kinderen dit kon doen. Hij ziet er hoogstwaarschijnlijk niks verkeerds in. Dus in plaats van boos worden zou ik met hem in gesprek gaan en uitleggen hoe en wat en afspraken maken. Maar om nu te zeggen dat je meteen niet meer moet helpen met zijn laptop of andere dingen gaat mijns inziens te ver.
Kan het zijn dat hij erg eenzaam is? Mijn moeder doet ook dit soort dingen en bij haar lijkt het heel erg te komen doordat ze alleen is en een best wel klein wereldje heeft (geen betaald werk, altijd dezelfde mensen op visite etc). Zij staat ook vaak ineens naast me als ik de hond uitlaat of met de kinderen buiten ben, komt altijd net langsfietsen als wij in de voortuin bezig zijn, kwam zomaar binnen lopen etc. Ik word er soms ook gek van maar ik geef tegenwoordig wel goed mijn grenzen aan en nu lijkt het wat beter te gaan.
Je vader bedoelt het goed. En loslaten is nu eenmaal moeilijk. Jij en je zoon hebben het vertrouwen in dat het goed gaat. Je vader vind het gewoon nog spannend. Zie het als een teken van Liefde. Gewoon de volgende keer, je vader bij je thuis vragen. Zodat ie niet mee kan fietsen. Is het een keer goed gegaan, dan is ie gerust. Jij en je zoon hebben dit samen geoefend, maar je vader nog niet. Je vader heeft daarom het vertrouwen nog niet. Hij heeft ook je moeder verloren, daarom is ie denk ik wat voorzichtiger met jou en je gezin. En wil je het gesprek aangaan. Begin dan met Loslaten.. is moeilijk hè Pap. Maar kleine kinderen, worden groot. En hij moet een beetje zelfstandig worden, zeker als hij strakjes naar de middelbare school gaat. Dat begrijp je toch.. Begin ook zinnen met: Ik denk of wij denken. Ik voel, wij voelen.. Dat helpt. Succes! Ps je vader is geen bemoeial, maar gewoon een bezorgde vader/opa.
Ik snap hoe je het ziet hoor. Maar ik ken hem natuurlijk beter. Ja ik weet dat hij bezorgd is, maar hij is in het extreme zeg maar. Er is nog wel meer gebeurd, dit was juist de druppel. Dat gesprek heb ik al gehad nadat hij hem stiekem had opgewacht. Gezegd dat hij hem zo onzeker maakt maar ook aan mij twijfelt. Maar bedankt voor je reactie.
Ik ben misschien anders! Ik smelt van de goede bedoeling van je vader. Ik vind het wel een beetje sneu dat je zei, goh weer controle? Ik snap dat je geïrriteerd bent hoor. Ik zou het samen met je zoon en vader bespreken