Ik zou zeggen: wij gaan mee, maar we rijden wel zelf (en betalen ook zelf onze benzine). Zo’n lange ritten zijn, met een klein kind, meestal niet de comfortabelste. Ik zou de rit dus willen kunnen invullen naar de behoeften van dat kind (en die van mezelf). Dit zou beteken dat ik sowieso wél ergens onderweg zou overnachten. Ik zou wel zorgen dat ik op ongeveer dezelfde moment als de rest ter plaatse aankom (dus ik zou dan wat vroeger vertrekken dan de overige familieleden). Dan heb je nog een week ter plaatse om samen te zijn. Dat is ruim voldoende voor quality time met de familie. Daarvoor hoef je echt niet ook nog eens op elkaar geprakt in een busje te zitten. Integendeel, ik zou wat stilte voor de storm best kunnen waarderen (waarbij ik ‘storm’ trouwens helemaal niet negatief bedoel, maar gewoon in de zin van ‘sociale drukte’) Ik zou het dus ook niet echt als vraag toe naar hen formuleren, maar eerder als ‘wij gaan mee. Leuk! Alleen gaan we wel zus & zo’ (je moet er dan natuurlijk wel voor zorgen dat je je man hierover al eerder op de hoogte hebt gebracht (hopelijk begrijpt hij dan zelf ook dat dit nog niet zo’n slecht plan van aanpak is)) Op deze manier focus je je in je communicatie naar je schoonouders toe vooral op wat er uiteindelijk het meeste toe doet: jullie gaan mee! Daar zouden ze in se echt wel blij mee moeten zijn (ongeacht hoe de trip daarnaar toe dan wordt ingevuld).
Ja komt er wel op neer.. met zijn alle in 1 auto of we gaan niet en is het allemaal mijn schuld. Hun zien geen problemen maar een grote family road trip. Een middenweg willen ze niet zoeken. We gaan naar een huis waar we dan met zijn alle in verblijven. Ook niet echt ruimte voor ons zelf zeg maar en hun willen ook alles samen doen. Spanje trekt mij niet zo, ik kan slechts tegen warmte dus ook niet echt iets om op te verheugen maar daar wil ik mij best over heen zetten voor hun. Alleen houden zij alleen rekening met zich zelf. Het zijn vrij drukke mensen en vooral mijn schoonmoeder claimt de kleine heel erg dus daar wordt ik zelf ook niet goed van. Ze wil alles van mij over nemen. Als hij huilt of eten moet, trekt ze hem gewoon uit mijn handen. Ik vind een dagje op visite al een hele opgave , dat keer 9...
Dankjewel! Ik ga het nog een keer proberen bij mijn man. Het zou voor mij inderdaad al schelen als we gewoon op eigen houtje die kant op kunnen en niet afhankelijk zijn van iedereen. En voor mij en de kleine ook een stuk rustiger. Ben bang dat mijn Schoonouders dit plan niet zien zitten want ze zijn nogal van is onze vakantie en dan gebeurd er wat wij willen.
Dat zou hier toch een gevalletje 'pech hebben' zijn. De afstand schrik ik niet van. Met beide kinderen gingen wij als baby 1100-1300 km rijden. Maar ik wil dat niet met een heel gezelschap. Je weet nl nooit hoe de reis verloopt en dan moet je het op je eigen tempo kunnen doen. Ik zou gillend gek worden zolang met zn allen in 1 bus. Dus hier zou het simpel zijn: ik ging zelf (vliegtuig of auto) en als ze dan niet willen, dan niet. Boeken ze maar een weekje centerparks
Dit heb ik jou al een paar keer zien schrijven. Maar jullie gaan in mei naar noord Spanje (1400 km is niet ver Spanje in). Dan is het echt nog niet zo warm daar hoor. Het zal waarschijnlijk geen zon-zee-strandvakantie worden. De zee is nog koud, en verder zal het een graad of 20 zijn. Prima om in een verwarmd zwembad te zwemmen tuurlijk Verder hoop ik dat jullie er met z'n allen uitkomen. Want in je latere reacties zie ik dat er wel meer speelt dan wij hier voor jou op kunnen lossen..
Volgens mijn schoonmoeder werd het dan al heel warm weer daar. Ik heb me er eerlijk gezegd niet in verdiept Ik hoop het ook. Voor mij hoeft het helemaal niet maar wil het best voor mijn man doen. Ik hoop dat ik het hem goed kan uitleggen en hij ook van mening veranderd en we hopelijk een middenweg vinden. Het is iets te lang en te ver om met zoveel tegen zin te gaan. Ik ga vanavond met hem proberen te praten
Oh, haha. Nou, dan hoop ik dat het ze niet tegenvalt. Het kan natuurlijk best een keer wat warmer worden (maar ook kouder). http://www.klimaatinfospanje.nl/klimaat-costa-brava-weer/#Costa_Brava_Mei
Ik denk dat er meer speelt. Maar ongeacht of je schoonouders de reis betalen en in hun ogen de reis bepalen, tel jij ook. Je hebt heel erg lang door je schoonouders en blijkbaar ook je vriend, toegelaten dat zij moeiteloos over je grenzen heen gaan. Dat moet stoppen. Als een vakantie de manier is, so be it. Jouw grens, tot hier en niet verder is ook 1 waar rekening mee gehouden dient te worden. Door op deze betaalde vakantie te gaan, betaal jij ook. Jij levert ook je vakantiedagen in, voor een vakantie waar je niet om hebt gevraagd. Ik zou trouwens best naar Spanje durven te rijden of vliegen met een 11 maanden oude baby, maar alles op mijn eigen voorwaarden. Dus eigen auto, eigen daginvullling. Wij zijn een paar jaar terug als 30 jarig huwelijksjubileum meegenomen door schoonouders. Zij betaalden de vliegtickets en verblijf. Wij betaalden zelf onze huurauto, boodschappen en trips. Ze hebben 1 dag met moeite op hun kleinkind gepast van toen 2,5. Ik zou zeggen pock your battles, deze van de busreis is er zeker 1 en stand your ground. Als dat betekend dat je een huilende schoonmoeder hebt en een boze vriend. Prima. (Heel makkelijk vanachter mijn telefoon, want is niet leuk) maar echt je eigen grenzen zijn zo belangrijk! Succes
Ik hoop dat je met je man hebt kunnen praten over je twijfels! En dat hij het ook een beetje kan snappen!
Voor mij hoeft het ook helemaal niet en doe ik het alleen maar omdat mijn man graag wil. Ik heb genoeg vakanties met ze gehad die altijd op gezeik uitlopen...en ik nu gewoon liever met mijn gezin op vakantie ga dan met de rest van de familie.. maar goed dat is nu even niet anders.
Ik heb met mijn man kunnen praten vanavond en door het hem goed uit te leggen begrijpt hij het nu ook wat beter en denkt hij verder na dan alleen leuk family tripje. We zijn tot de oplossing gekomen dat we Spanje toch allebei te ver vinden met die kleine , zeker met zoveel man en dan ook de hele reis met zijn alle op elkaars lip. Mocht het niet meer gaan of er gebeurd iets zijn we ook niet zo thuis. We gaan van het weekend bij zijn ouders aangeven dat we het idee wel heel leuk vinden maar Spanje nog te ver weg en te spannend vinden en wij liever een keer mee gaan als ze dichter bij huis op vakantie gaan. Wij denken zelf aan Luxemburg of begin van Frankrijk... Of het orginele plan naar Engeland. Ik hoop dat ze het begrijpen en we dus ergens anders heen kunnen... En dat ik geen familie oorlog ben begonnen haha.
Dan ‘moet’ je gewoon heel erg duidelijk zijn Ik lees net je laatste post, hoop dat ze niet al te moeilijk doen
Wij zijn toen onze middelste ongeveer een jaar was met hem naar Italië gereden en terug en dan echt ver Italië in. En het ging toen eigenlijk heel erg goed in de auto. Hij sliep goed in de auto en voor een keer wat langer in de maxi Cosi krijgt hij echt niet meteen problemen. Toen de jongste ruim een jaar was hebben we ook ver gereden met haar in de auto en dat ging ook prima. Ik zou echter geen zin hebben om zo'n reis met mijn (schoon) familie te ondernemen. Je bent je autonomie volledig kwijt. Je kan de reis niet aanpassen als dat nodig is zonder de hele familie te benadelen. Je zit echt heel lang heel dicht op elkaar.
Ik heb geen idee hoor,maar hoelang is een auto rit naar Engeland? Dan zit je toch ook met dezelfde mensen best een aantal uur in de auto/op een boot.
In Nederland uurtje rijden naar de boot en dan op een boot en dan daar paar uur rijden is toch wel heel anders dan 1400 km naar Spanje rijden. En ook Calais is niet extreem ver. En op die boot heb je bewegingsvrijheid en kun je nog een beetje te eigen plan trekken. Dat is toch niet echt te vergelijken
Er zijn 2 dingen: 1. Kind lang in auto 2. Je ziet het sowieso niet zitten om daar te moeten zijn. Punt 1 zou voor mij een echte no-go zijn. Overigens wie zegt dat een kind van 11 mnd nog in de maxicosi past? Mijn kinderen waren naast fysiek er uit gegroeid maar ook mentaal er uit gegroeid. Voor mij zou er geen compromis mogelijk zijn qua vervoer met baby. Dus de baby niet in de bus of in een aparte auto (wat doe je jezelf aan, met eigen auto 18u onderweg naar een bestemming die je niet ziet zitten). Vliegen of anders niet. Bij punt 2 moet een afweging maken. Ik zou dat persoonlijk wel overleven. Ik zou het zo brengen naar de familie: we hebben lang nagedacht want we willen de baby het niet aandoen om zo lang in een autostoeltje te moeten zitten. We kunnen het de baby echt niet aan doen. Maar omdat we dan zouden moeten afzeggen en dat ook vreselijk vinden, hebben we besloten dat ik met baby ga vliegen (ophalen op vliegveld bijv?), zodat we er toch allemaal bij kunnen zijn. Verkoop het duidelijk en standvastig. Stel geen vragen (en gebruik ook geen vragende zinnrn), maar breng het als mededeling
Das wat ik zeg, ik heb geen idee. Heb geen idee vanuit waar de boten vertrekken ,ik dacht hoek van Holland,dat is vanuit mij al zeker 2.5u rijden en heb geen idee hoelang zo'n boottocht duurt en of er enige vorm van lichaamsbeweging mogelijk is, ook nu met de corona. Maar het is niet alleen de reis waarop TS tegenop ziet, de hele vakantie an sich ziet ze tegenop,dus het maakt in dat opzicht niet uit waar de vakantie naar toe gaat. Ik zou in haar geval gaan vliegen,zelfs alleen met mn kind als mn man niet mee wilt, bagage etc met de auto meegeven en zelf alleen wat spullen voor de baby bij me hebben. Scheelt een hoop gesleep en maakt de reis een stuk makkelijker.
en mag je op vakantie dan wel je eigen plan trekken of zit je verplicht de hele vakantie op elkaars lip en moet je verplicht overal mee naar toe waar je schoonouders naar toe willen? als ik t zo lees krijg je weinig bewegingsruimte, je kleine zal geregeld moeten slapen dus daar moet dan iedereen zn plan op maken. ik zou bij voorbaat al afhaken om zolang met zn alle op vakantie te gaan, een weekendje prima maar langer trek ik zelf niet. als ze al zo'n probleem maken van enkel de reis maken ze t je niet gemakkelijk... als ik er niet onderuit kom zou ik een dag na aankomst van de rest vliegen, kunnen ze mij en de kleine ophalen, en een dag eerder ook weer terug, zodat ze ons weg kunnen brengen. ben je er 2 dagen korter en scheelt het je een dag en nacht in de auto. en idd niet vragen maar mededelen, het is dit of niks, punt.
Ik heb dit eenmaal bij de hand gehad sinds trouwen en kinderen en zag het echt niet zitten. Want wie zit er met een chagrijnig kind? Jij. Bij wie wil dat chagrijnige kind zijn? Bij jou. Wie wordt er vervolgens op aangekeken niet gezellig te zijn/mee te doen (door moeheid en ontevredenheid over de situatie)? Jij. Met eigen familie is dat al veel, laat staan met schoonfamilie. Ik heb toen gezegd: jullie stellen een hoop eisen, maar ik heb een tegenbod. Ik ga vliegen met de baby en wil voor mijn gezin een eigen huisje boeken en een eigen huurauto. We doen regelmatig iets als gezin alleen. En regelmatig met z'n allen en anders ga ik niet mee. Niet om dwars en ongezellig te doen, maar om te voorkomen dat jullie een hekel aan me krijgen. Ik hou van jullie, maar zo op elkaars lip komen er irritaties en ik ben er niet de persoon naar om die in stilte te incasseren. Zo gezegd, zo gedaan. En we hebben een top vakantie gehad. Allemaal. Daarna nog een keer een gezamenlijke vakantie gedaan en toen wilden alle gezinnen een eigen huisje