Op zich kan het wel maar voor de sauna zou ik toch voor een badstof badjas gaan. Die nemen namelijk meer water op en drogen snel. Deze niet echt. Of je moet je, voordat je hem weer aantrekt, heel goed afdrogen. Been there done that Na de eerste keer zwemmen in de sauna deed ik hem aan terwijl ik nog nat/vochtig was en hij bleef de hele dag nattig. Vond ik zo koud Echt , ik ben er weer een beetje hoor gezien ik over nat en vochtig begin Zelfs in mijn eigen hoofd klinkt dat dubbelzinnig
Wat mooi gezegd! @GossipGirlxoxo wat vreselijk om dit zo mee te moeten maken. Gecondoleerd. En heel veel sterkte bij het dragen van dit grote verlies.
Lieve @GossipGirlxoxo Zoals als door meerdere gezegd denk ik ook dat je vader zijn laatste energie bij elkaar heeft gesprokkeld om in ieder geval thuis te mogen zijn om zijn laatste adem uit te blazen. En jij hebt gezorgd dat hij weer thuis was. Wat moet hij blij zijn geweest in de auto. Weg van het ziekenhuis onderweg naar de plek waar hij zijn geliefde gezin om zich heen kon en kan hebben. Gecondoleerd en heel veel sterkte voor jou en je naasten. Geef jezelf de tijd om te rouwen. En schrijf zoveel van je af als waar je behoefte aan hebt. In gedachten zijn we bij je.
Maar het kan gewoon ineens gebeuren hè. Zonder tekenen vooraf. Verwijt jezelf niks want dit had je niet kunnen voorzien en ook niet kunnen voorkomen.
@GossipGirlxoxo heel veel sterkte, wat een onwerkelijke tijd is dit voor je! En wat je ook doet, je kan het niet fout doen... Verdriet en je gevoel daaromheen is nooit fout...
Ik snap dat wel van die oliebollen. Je gaat in de zogenaamde ‘zorgstand’ nu. Bezig zijn om weinig te voelen. En ik vind dat als jij dat graag wil doen, die oliebollen, dan moet je dat ook doen. Want er is geen goed of fout nu. Maar het kan ook later. Mijn moeder is met een enorme mand met lekkere dingen pas na een jaar naar de brandweer gegaan die mijn vader uit huis hebben getakeld. En dat is ook goed, daar zit geen tijd aan. Volg je gevoel maar nu.
@GossipGirlxoxo Wat heftig zeg wat jij en je dochter mee hebben gemaakt. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen.
Ik herken het: ik deed dat ook. En zo gek, na het overlijden van mijn vader ging ik steeds meer op C zijn mening af. Niet bij gebrek aan beter; zeker niet. Maar ik kwam er toen wel meer achter hoeveel ze op elkaar lijken. Ze zeggen toch weleens dat een meisje vaak met een man trouwt die op haar vader lijkt? Zo was het bij mij. Maar dit is allemaal mogelijke toekomstmuziek en daar heb je nu niks aan. Het komt ‘goed’ maar dat voelt nu even niet zo en ook dat is oké. Jezelf afvragen of je iets beter had kunnen doen of anders; tja dat is heel logisch om nu te denken. En we kunnen allemaal zeggen dat je dat nu niet zo moet denken maar probeer dat gevoel maar eens te wissen. Op er gegeven moment komt er een dag dat je dat gevoel een plek kunt geven op een heel diep donker zwart plekje. Ergens. In je lijf. En die plek voelt later niet meer als een stroomstoot als je eraan denkt, maar als een naar prikje. Praat erover met liefdevolle mensen om je heen en misschien is je gevoel bespreken met een professional (niet meteen een psych maar de arts van je vader of de politie) ook een idee.
Oh wat een vreselijk naar bericht. Dan denk je dat het beter gaat.... Je hebt gedaan wat je kon. Gecondoleerd. Heel veel sterkte. Voor jou en je familie. Wat zul je hem missen. ❤❤❤
Wat heftig zeg @GossipGirlxoxo. Geef het tijd en schrijf vooral van je af ♡ Ik zou je dochter eens vragen wat ze er van vond of zo simpel mogelijk een gesprekje over voeren. Sterkte!
Wat Vero0504 ook al zei: het is inderdaad verschrikkelijk wat je dochter allemaal heeft gezien. Maar anderzijds heb je haar juist óók laten zien hoeveel liefde je voor je vader (haar opa) hebt en hoe ver je wilde gaan om hem te redden. En niet alleen jij, ook al die hulpverleners. Wellicht helpt haar dat juist bij het afscheid, om te weten dat jullie er alles aan hebben gedaan. En om juist door zo'n vreselijke situatie te beseffen hoe groot jullie liefde voor elkaar is... Ik heb dat persoonlijk tenminste wel zo ervaren. Ik wist natuurlijk best dat mijn ouders van elkaar hielden. Maar het beeld dat de meeste indruk heeft gemaakt, is mijn vaders machteloze maar o zo liefdevolle houding toen mijn moeder stierf. Het verdriet spatte er vanaf, maar de liefde ook. En dat was, ondanks de omstandigheden, heel indrukwekkend en prachtig om te zien. Hopelijk kunnen jij en je dochter er (over een poosje) ook zo op terugkijken.