Dat is veel ja! Lastig om het hem ook uit te leggen op deze leeftijd natuurlijk. Wel fijn idee dat de volwassen, leraren enz in zijn omgeving er nu wel van weten en hem kunnen helpen hierin. Vooral ook op school straks! krijgen jullie (praktische) hulp? Zou de organisatie die de test heeft afgenomen dit soort ondersteuning kunnen bieden in bijvoorbeeld het opzetten van een picto schema? Of een gezinscoach die jullie kan helpen in de dagelijks uitdagingen? Kan me voorstellen dat het allemaal wat overwhelming voelt nu!
Wat vind ie dan lastig @Ysabella? Mijn zoon (nu 13) vond/vind vooral complexe taken moeilijk te overzien. Bijv (toen was ie wel een stuk jonger) kon niks met: dek jij de tafel? Dan kwam er wel een ja, maar geen actie. Terwijl hij best kon benoemen hoe een gedekte tafel eruit zag. En als ik de taak opdeelde: zet de borden maar op tafel. Prima, nu het bestek. Etc. Dan kon hij dat wel. Mijn zoon zit een stukje lager qua intelligentie maar ook met een verschil van 27 punten (88-115) Nu krijgt hij op de middelbare school bijv ook extra ondersteuning met plannen. Wat ie overigens zelf heeft geregeld (dus trotse moeder hier )
Heel erg veel. Schakelen van bijvoorbeeld activiteit naar activiteit en dat in de breedste zin van het woord. Aankleden bijvoorbeeld hij weet in zijn hoofd hoe hij zich moet aankleden, wat hij daar voor nodig heeft en feitelijk gezien ‘kan’ hij het ook gewoon, maar ik begeleid hem daar stap voor stap want anders overziet hij het niet en blijft hij de hele dag in pyjama zitten met zijn broek in zijn hand. Het knappe van hem is wel dat hij steeds meer aangeeft dat hij iets niet kan, moeilijk vind en hulp vraagt. Met boodschappen doen moet ik ook van te voren de regels afspreken, zeggen of hij een karretje of mandje mag pakken wat de consequenties zijn van bepaald gedrag, want vaak merk ik dat thuis al. Ik vind het ontzettend knap van jouw zoon dat hij dat nu gewoon zelf heeft geregeld, wat heb jij hem dan goed begeleid daarin! Ik hoop dat mijn zoon die vaardigheden door ons uiteindelijk ook onder de knie krijgt. 27 punten is ook een groot verschil, schrok jij daar destijds van? Werkte jij met picto’s?
Ik ben zo blij dat ik nu 3 partijen om ons heen heb verzameld die alleen in het belang van hem denken en echt zo hun best doen. De aanstaande school, de psz ( die verdiend echt een lintje!) en dan de gene die hem getest heeft en dat ik het cb heb laten doodbloeden. Ja we hebben wekelijks praktische hulp in huis en de gene die hem getest heeft denk natuurlijk ook mee.
Wat fijn om te lezen. Een meedenkende school is zo enorm belangrijk bij dit door dingen. Ik snap ook helemaal je eerste reactie bij de 'diagnose'. Je weet dat er iets is, maar om het dan daadwerkelijk op papier te zien komt echt wel binnen. Had ik hier ook toen jongste de sticker 'autisme' kreeg. Maar dankzij het label en door veel praten (met psycholoog die hem begeleid) en lezen ga ik hem steeds beter begrijpen. En kan ik hem steeds beter helpen. En dat ga jij nu ook leren (buiten dat jij natuurlijk je kind al het beste kent en ermee om kan gaan, kan je nu met de extra info hem nog beter begrijpen) Buiten de zindelijkheid zijn er nu ook geen noemenswaardige problemen. Ook dankzij een geweldige school met een geniaal anti-pest beleid (want een kind in groep 4 met een luier en 0 sociale vaardigheden is natuurlijk een perfecte potentiële pispaal, maar ze zijn gewoon echt lief voor hem en hij wordt geaccepteerd voor wie hij is )
Super goed! Zij zullen jullie dan ongetwijfeld op pad helpen met praktische zaken en verdere (gezins)ondersteuning
Mijn laptop van 3 jaar oud is zo immens traag, dat is gewoon niet grappig. Zo kan ik geen fotoboek maken.
Je omschrijft hier precies onze oudste zoon. Zelfde IQ score ook ongeveer! Hij is nu bijna 14 en kan naar regulier middelbaar onderwijs en de laatste tijd gaat dingen zelf regelen ook ineens. Zo fijn voor hem en wij natuurlijk ook trots op hem
Het is ontzettend herkenbaar wat je schrijft. Wat goed dat ie steeds meer inzicht krijgt in wat hij nodig heeft en dit kan aangeven! Dat is goud waard! Dit kon onze zoon ook steeds beter en dat is als ouder heel fijn, want je kunt hem dan een stuk beter begeleiden. Ik heb niet met picto’s gewerkt eigenlijk, hij reageerde altijd goed op korte verbale opdrachten/deeltaken (en soms fysieke hulp of voorbeeld) en onze dagen zijn gestructureerd. Elke dag verloopt redelijk hetzelfde, we eten op redelijk vaste tijden, vaste volgorde voor het naar school gaat qua aankleden, eten, tandenpoetsen. En dat gebeurde dan ook in het weekend bijv. Varen we als gezin sowieso heel goed op. En nu kan hij het complete ochtendritueel van opstaan tot op school de juiste spullen bij zich hebben geheel zelfstandig. Het inslijpen heeft echt effect Alleen bij afwijkende gebeurtenissen geef ik het nog wel aan. s Ochtends zeg ik bijv. Vanmiddag heb je een afspraak bij de ortho. We gaan zo en zo laat weg van huis, dus ik verwacht dat jij op die en die tijd je tanden hebt gepoetst en klaar staat om te vertrekken. Dat kan niet vlak van te voren, ten minste het ligt eraan wat je wil dat de stemming onderweg gaat zijn Wij schrokken niet zo van het verschil, het bevestigde onze vermoedens dus het was een soort van opluchting eigenlijk. Klinkt wel raar, want het is natuurlijk verdrietig dat sommige dingen hem meer moeite kosten, maar voor ons wel fijn om te weten dat het geen onwil was/is. Scheelt gewoon een hoop frustratie aan beide kanten. Want zijn 2 jaar jongere zusje deed een hele hoop dingen al wel ‘zelfstandig’, dus je krijgt toch het idee dat hij dat dan ook maar zou moeten kunnen. Of hadden wij ergens steken laten vallen? Dat idee zeg maar. Maar laat vooral alles even bezinken. En het is en blijft nog steeds je fantastische, prachtige, unieke samen-met-z’n-broer-het-allerliefste manneke hè, dat verandert niet knuffel!
Vooralsnog zou ik niet verder gaan dan een uitleg als: "hoofd wil wat, handjes werken nog niet mee en dat levert frustratie op" en dan de variant die je nodig hebt. Dat is een bekende kwaal, althans hier in de familie wel. Hier ging t over zodra we konden lezen. Dochter werd een stuk minder heftig toen ze eindelijk van KDV af was (vermoedelijk verveelde ze zich stierlijk sinds dr 2.5/3). Die is ontzettend veranderd sinds ze daar weg is, ook terwijl de scholen nog gesloten waren. Is echt een prima KDV maar ze is een moeilijk te charmeren voor iets wat zij als onzin bestempeld of niet wil doen. Dan krijg je "technisch je zin" en "vol gas tegen als je doorduwt". Hier is het heel goed letten op je bewoording. Ene leidster had dat prima door en daar draaide ze goed bij, andere leidster had dat niet door en verwachtte met tekenen bijv wel iets meer dan 2 krassen. Dochter in dwarsmodus redenatie: Je vroeg om kleuren...dit is een potlood, dat is papier...potlood met kleur is op papier...er is gekleurd en met meer dan 1 kleurtje...KLAAR! NU horen we dat ze kleuren niet zo leuk vond omdat het niet werd zoals ze wilde. (kleurt nu heeeeel wat beter dan wij op haar leeftijd). Beetje van dat soort dingen waar we het makkelijk mee zagen maar het kwam op alle fronten wel voor.
Dochter dr eerste lampionnen optocht kunnen doen. In de rolstoel, in de regen en ik met flink buikklachten die (gelukkig) maar indalingsweeën waren, bleek vanmorgen. Maar we hebben t toch nog kunnen doen! Ook een aantal klasgenootjes in de optocht, dochter helemaal blij. Zo die is in de pocket! Had t echt sneu gevonden als t niet was gelukt omdat mn buik zo tegen werkte of dat t niet indalingsweeën waren (leek niet echt logisch gezien t beloop, maar alles nog dicht...pfhew!). Zag alleen andere ouders met een grote boterhamzak om de lampionnetjes heen. Ohja...tis tegenwoordig led lampjes, wij liepen met kaarsjes. Helemaal niet aan gedacht dat een zakje had gekund. Nou dat was vast de eerste realisatie van de generatiekloof....
Wat is t lastig om een geboortekaartje te schrijven als de kleine van je schoolvriendin op de NICU ligt... Zoveel spanning om die gup, hij doet t overigens zooo goed, nog zo'n weg te bewandelen eer hij naar huis mag. (geboren <30 weken) Je wilt feliciteren maar je bent ook niet blind voor de uitdagingen die er nog liggen en de verrassingen die evt nog komen. Heb de kaart geschreven, maar ik laat m nog maar ff liggen en kijk er later nog een keer naar. Ik had dr zo graag een andere start van t moederschap toegewenst. Het is al zo'n rollercoaster, je eerste, dan gelijk zo'n begin en je wereld staat volgens mij compleet stil.
Als je je kaart met dezelfde strekking geschreven hebt als deze post, denk ik dat je het hartstikke goed gedaan hebt
Schijfopruiming al eens geprobeerd? 3 jaar oud moet nog als een tierelier kunnen draaien namelijk. Ik heb er eentje van 8 zonder bijzondere specs waar ik alles mee kan incl complete databases op sta te draaien en daar hangt nog niet eens een ssd in.
06:00 en een spugende kat... Ik begin na deze twee echt NIET meer aan huisdieren. Ja een aquarium met guppen is te onderhandelen.
Best gek, vandaag eerste dag zonder werk. Morgen heb ik wel ergens een gesprek dus hoop voor korte duur Maar wil echt 100 dingen doen. Zo eerst maar eens sporten en dan eens beginnen met opruimen in huis. Kasten uitzoeken enzo Best een fijn idee om even tijd voor andere dingen te hebben.
Oooh herkenbaar. Onze poes is 16 en haar broer is 14 geworden. Hun hele leven lang spuugden ze echt meer dan 1 x per week. Toch keer voor bij de dierenarts geweest maar die kan niks vinden. Stond vanochtend ook weer in de spuug. Ben het zo zat dat ik ook gezegd heb: geen huisdieren. Jammer voor de kinderen maar heb het al druk zat. En ze is echt lief hoor, de poes, maar zo vies...
Ja hier ook een vermogen aan dierenarts kosten verder maar geen steek wijzer. Vleesvoer geen issue (maar dat vreet die bolle weg en die kan ik niet eeuwig buiten houden). Brokken problemen, catisfaction snoepjes geen problemen. Mja zet je twee porties vlees neer, vreet die bolle snel zijn bak leeg rent naar de andere kant van de kamer en duwt de oudste weg bij de andere bak en vreet die OOK leeg. Zet ik bolle buiten dan kan de oudste ff eten maar die eet langzaam en kleine beetjes en na een paar uurtjes weer een beetje. Die bolle staat dan al lang luidkeels te bleren dat ie naar binnen wil. Vreet dan direct dat bakkie leeg dus die oudste gaat dan maar weer brokken eten in de nacht met een fantastische wake-up call in de vroege ochtendgloren...Juk!