Long Covid

Mijn collega heeft helemaal in het begin corona gekregen. In mei en ze is nu nog steeds niet aan het werk. Zij had het echt erg. Kon een mand was vouwen en was voor de rest van de dag gevloerd. Ze heeft een programma via het ziekenhuis gevolgd voor corona patiënten. Ergo therapie, fysiotherapie enz paar x een flinke terug val gehad. Ze begint nu pas een beetje op te krabbelen. Maar of ze ooit nog aan het werk kan?

 

Ik had het vorig jaar september. Ik ben net niet in het ziekenhuis beland, maar scheelde niet veel. Ben hele korte periode aan het werk geweest maar merkte al heel snel dat het niet ging. Weer ziek gemeld. In de afgelopen maanden heb ik er vanalles bijgekregen. Ben chronisch ziek.
Ik ga 2x per week revalideren wat ontzettend zwaar is. Wat hierboven iemand schrijft over een mand was vouwen, dat herken ik helemaal! Als ik overdag te veel doe, moet ik maar zien hoe ik t avondeten op tafel krijg. Gelukkig word ik daar wel creatief in.

 

Het is ook zo'n rot ziekte en er is helaas nog zo weinig over bekend. Gister had ik een baaldag. Het was mooi weer en ik kon niks. Het liefst was ik er op uit gegaan, bijvoorbeeld zitten aan het strand. Maar dat kan zelfs niet. De wind zorgt voor te veel prikkels en daarnaast kan ik nergens naar de wc omdat ik mij nog niet heb laten vaccineren. Ik voelde mij zo enorm opgesloten.. het ging een periode weer wat beter. Ik kon 2 activiteiten per dag doen en had dan zelfs nog wat energie over. Nu is dat max 1 activiteit, welke niet langer dan 2u mag duren. Pffff.... heb er af en toe echt de balen van.

 

Ik weet niet of dit onder Long Covid valt, maar ik was even benieuwd of iemand het hier herkent?

Ik heb begin augustus Corona gehad. Eerste dag had ik ontzettende hoofdpijn. Wist niet waar ik het zoeken moest. Gelukkig was dat 1 dag. Daarna 3 dagen wat koortsig, grieperig. En daarna werd ik verkouden. Al met al viel het dus wel mee.
Ook was ik ong 3 weken m'n geur en smaak kwijt.
Ook dat kwam geleidelijk aan weer terug.

Maar nu, zo'n 3 maanden later heb ik ineens, constant een vreemde chemische geur in m'n neus...
In het begin natuurlijk panisch en bang dat er 1 of andere giftige stof in huis was
Terwijl niemand in huis iets rook.. Na wat gegoogle kwam ik toch weer uit bij Corona...
Zijn er hier meer mensen die dit hebben??

 

Ik weet niet of je Facebook hebt? Maar daar zijn oa twee groepen. Eentje voor mensen met langdurige klachten na covid en eentje voor smaak- en geurstoornissen na covid. Ik denk dat als je daar je vraag stelt, er veel herkenning zal komen. Zelf heb ik dat mijn koffie, haarlak, tandpasta, pindakaas naar ontlasting ruikt. Wanneer dat precies is begonnen durf ik niet te zeggen. En onduidelijk bij mij is of het covid of zwangerschap is.

 

Iemand die dit herkend?
Ik heb in april 2020 covid gehad.
Nog heel lang slechte conditie en erg vermoeid.
Vorig jaar in de winter langere periode ziek gemeld en heel langzaam weer opgebouwd.
Zomer ging best goed. Ben weer begonnen met hardlopen. En dat gaat redelijk.

Maar zodra ik een dag te druk ben geweest heb ik zoveel tijd nodig om bij te komen.
Bijvoorbeeld afgelopen maandag met het gezin naar de eftrling. Superleuk gehad. Alle achtbanen gedaan.
Dinslag de hele dag zo ontzettend moe. Alleen maar op bed gelegen.
Vanmorgen afspraak bij psycholoog voor jongste zoon en aansluitend even de stad in geweest. Maar was nog zo moe. Uurtje foor de stad lopen, wat kleding passen en kopen en op terrasje lunchen.
Thuis gekomen. Recht het bed weer in en geslapen tot het eten.
Nu hoofdpijn en met dekentje op de bank.
En ook steeds als ik dit heb keelpijn en stijve borst en nekspieren.

Al zo vaak test gedaan bij deze klachten. Maar altijd negatief

 

Ik heb hier ook last van, niet de hele tijd, maar soms een paar dagen. Ik ruik en proef normaal gesproken vrij weinig, dat was al zo voor corona. Maar tegenwoordig ruik ik soms hele sterke geuren, die er helemaal niet zijn! Van het weekend rook ik bv constant een gaslucht. We waren met de camper weg en daar zit een gastank in, waar pas iets aan gedaan was, dus ik was bang dat hij lekte. Maar mijn man en kinderen, die normaal een veel beter reukvermogen hebben dan ik, roken niks. We hebben ook een gasalarm in de camper, die niet afging, terwijl dat ding al reageert als iemand een flinke scheet laat, bij wijze van spreken.
Ik proefde het zelfs in mijn mond, terwijl er dus helemaal niks was. Ik heb wel ergens gelezen dat het iets van corona kan zijn inderdaad.

 

Ja heel herkenbaar. De kunst is om naar je lichaam te luisteren, maar kan mij goed voorstellen dat het moeilijk is wanneer je in een stijgende lijn zit. Probeer een rust dag in te plannen als je lichaam nu aangeeft dat het genoeg was. Zodat je geen terugval krijgt.

Zelf laatst ook iets te enthousiast gedaan en nu weer een paar weken hard aan het werk om weer terug te komen op het niveau van een paar weken terug. Overigens zit ik sinds februari thuis, want werken lukt helemaal niet.

Zelf heb ik veel aan die Facebook pagina welke ik eerder noemde. Er is daar heeeel veel herkenning te vinden. Zelf voelde ik mij toen wat meer begrepen en minder raar.

 

Het is een naar virus. Sommige zijn met 6 maanden hersteld en sommige sinds maart 2020 ziek. Er is geen pijl op te trekken. Hopelijk worden we allemaal redelijk snel weer beter. Of in ieder geval beter genoeg....

 

Ja het is fijn om die er ook bij te hebben idd. Geeft toch nog het idee dat het goed kan komen. Helemaal op dagen waarop het even allemaal te veel wordt.

 

Jij ook sterkte.
Vanmorgen maar weer een sneltesr gedaan ivm nog steeds keelpijn en kortademig na maandag. Normaal laat ik t gaan. Maar mag zometeen naar de kapper.

 

ik heb geen corona gehad - maar herken de klachten wel. Het is echt zaak om je balans te vinden. Als je over je grenzen gaat gaat je lichaam tegengas geven. En je kan je lichaam een tijdje negeren- en dan tóch door gaan- maar uiteindelijk komt je lichaam met reacties die niet te negeren zijn. Hier zijn die reacties in de loop van de tijd wat veranderd. Voorheen was het kots misselijk worden. Tegenwoordig is het migraine met een aura vooraf .Búiten de klachten van de pijn. Belangrijk is ook om goed lichamelijk te blijven ontspannen. Want als je moe bent en doorvecht, span je onbewust heel veel spieren aan, waar je later dus weer last van krijgt. En ook - door dat je vermoeider bent, is je weerstand minder en maken virusjes meer kans. Ook kun je last krijgen van warmte of kou omdat je thermostaatje van slag raakt en niet goed meer kan functioneren.

Het is echt rot- maar probeer die balans te vinden en te luisteren naar je lichaam. Van wat ik begrijp heb je dan de meeste kans om te herstellen. Je hoorde dit soort dingen vroeger ook bij de ziekte van pfeiffer - als je je er te lang tegen verzette en over je grenzen ging - hielden sommigen er daardoor ook veel langer last van.

Hopelijk heb je even kunnen ontspannen bij de kapper . Ik zelf vind het niet zo leuk -puur praktisch en iets wat 'moet' - maar ik weet dat sommigen er ontzettend van kunnen genieten.

 

Je hebt helemaal gelijk.
Ik heb in het verleden ook burn out gehad. Maar dit voelt wel echt heel anders. Veel fysieker. Terwijl veel klachten ook overeen komen. 'Vroeger' kreeg ik klachten (vermoeidheid/hoofdpijn) door piekeren. Nu is de vermoeidheid en hoofdpijn er ook (en keelpijn en druk op de borst) maar zijn mijn gedachten redelijk onder controle. Wel frustratie om wat er allemaal niet lukt. En zoeken naar wat wel realistisch is. Maar niet dat eeuwige gepieker en de discussies in mijn hoofd.

Planning deze week was om eens flink op te ruimen in huis (zijn wat kastjes die leeg moeten en verplaatst/weg.) Gaat niet gebeuren nu. Man heeft jongste meegenomen naar de dierentuin. En ik ga niks doen
Morgen zien we wel weer verder.

En volgende week ga ik met mijn baas in gesprek. Een eerdere vraag van mij om contract te verlagen is afgewezen. Maar ik wil toch echt minderen. Dus kijken of er een andere oplossing is.

 

ja het rotte is nu dat er geen echte oorzaak meer lijkt te zijn he.. en de reactie van je lichaam totaal niet in verhouding is met de activiteit die je gedaan hebt. Zelfs als het iets is wat je mentaal gewoon heel veel goeds doet. Er zit gewoon niet altijd logica in. Hopelijk lukt het om wat minder uren te gaan werken. Het zou rot zijn als het zover komt, dat je uiteindelijk (deels) in de ziektewet moet, omdat je het aantal uren gewoon niet meer trekt, terwijl je al langere tijd gewoon minder wilde werken (niet dat het iets tijdelijks is door de situatie nu) . Goed dat je nu probeert bij de dag te leven... hopelijk reageert je lijf nu zoals het hoort te reageren: rust -> je batterijtje laadt zich weer wat op.

 

Herkenbare klachten, ik ben in maart 2020 ziek geweest. Heb je na het ziek zijn hulp gezocht bij fysio of logopedist?
Mogelijk adem je verkeerd (dat was bij mij het geval in combinatie met hyperventileren). Door de Corona ben ik anders gaan ademen en wist ik daarna niet meer hoe ik op een normale manier moest ademen. Dankzij revalidatie traject is dat weer goed gekomen. Al trap ik soms nog in die valkuil (wanneer ik het druk heb/bij stress of vermoeidheid).
En het blijft zoeken naar de balans tussen inspanning en ontspanning…..

 

Pas na een half jaar is dst balletje bij mij gaan rollen.
Ik zit bij een goede fysiotherapeut die hierop is gespecialiseerd. Mijn ademtechniek is goed. Maar om een of andere reden willen de spieren die dit aansturen niet altijd hoed meewerken.

Overigens hebben een paar rustdagen me weer goed gedaan. Helaas is de herfstvakantie bijna voorbij

 

pff… wat een ellende zeg. Gelukkig zit je bij een goede fysio, al kan hij/zij ook niet alle problemen oplossen.
Misschien overprikkeld door uitstapjes zoals de Efteling of winkelen? Ik denk dat er over een aantal jaren meer duidelijk wordt over de nasleep van Corona en de mogelijke gevolgen op bv neurologisch gebied.

veel sterkte en probeer wanneer het kan je rust te pakken (al valt dat vaak niet mee…)