Is het een optie om voor een natuurlijke bevalling te gaan en daarbij de kanttekening dat als het niet vlot verloopt voor een keizersnede te kiezen? Ik heb zelf 3 keizersnedes gehad. Na mijn 1e ks geprobeerd natuurlijk te bevallen, maar dat liep ook weer uit op een ks. De laatste was daardoor gepland. Wat een heel mooie ervaring was trouwens, dus ik sta er niet heel negatief tegen over. Maar... ik heb dagelijks buikpijn door alle verklevingen dankzij de keizersnedes. Het is 1 grote puinhoop en meer dan 3 kinderen werd ook niet aangeraden. Dus als het natuurlijk kan, zou ik je dat vanuit mijn ervaring wel aanraden.
Lastige keuze, vooral na zo groot verlies natuurlijk. Gelukkig is nu alles in orde met de navelsteng ect. Ik heb een geplande keizersnee gehad na het verlies van mijn zoontje. Wou graag normaal bevallen maar hij lag ook in stuit en stuitbevalling leiden ze niet in. En ik mag absoluut niet tot 40 weken meer lopen. Heb de keizersnee als fijn ervaren en achteraf viel het mij mee allemaal!
Wat vreselijk dat jullie jullie kindje hebben verloren. Ik zou kiezen voor de optie die jou zelf het meeste rust geeft. Al snap ik wel je twijfel wegens jullie kinderwens. Hier nu zwanger van de derde en ook gaat dit mijn derde keizersnede worden. Een natuurlijke bevalling durven ze niet aan. Veel succes met jullie keuze!
Met tranen in mijn ogen lees ik jouw topic. Bij mijn dochter was de navelstreng ook vergroeid met de vliezen. Dit hebben ze gelukkig ruim op tijd gezien. Mijn beide kinderen zijn met een geplande keizersnede geboren. Ik kan je geen advies geven, maar ik wilde ook niet zomaar doorklikken. Het enige advies wat ik je kan geven is om goed te luisteren naar je eigen gevoel en laat je ook goed adviseren door je gynaecoloog. Toen ze het bij mij ontdekte kreeg ik meteen extra controles en werd mij al voorzichtig een vaginale bevalling ontraden. Heel veel sterkte met het verlies van jullie kindje en ook heel veel sterkte met het maken van jullie keuze.
Sorry voor mijn late reactie op iedereen! Ik kreeg even geen meldingen meer van dit topic. @siepel bedankt voor het delen van jouw verhaal. Dat van die gemoedsrust herken ik wel. Wij neigen om die redenen ook veel meer richting een tweede keizersnede nu. Ik hoop dat het goed gaat met jou en je beide kindjes! @suus1983 wat naar dat je zo'n last van verklevingen hebt.. Ik heb 3 nov een uitgebreid gesprek gehad met de gynaecoloog en die gaf aan dat bij een natuurlijke bevalling de kans op een uterus ruptuur zo'n 1 op de 100 was. Dat vond zij een kleine kans, maar mijn man en ik schrokken daar toch een beetje van. Van die 1 op de 100 komt uiteindelijk bij 1 op de 10 ofwel het kind of de moeder te overlijden (dat is dus 1 op de 1000). We kijken toch wel even anders tegen dit soort kansen aan nadat we een keer het verkeerde lootje hebben getrokken. Om die reden neigen we nu toch meer naar een keizersnede. Sterkte met de klachten, hopelijk wordt het minder met de tijd, als zoiets kan.. @Loveischocola wat een verdriet hebben jullie ook mee gemaakt.. Ik vind het fijn om te lezen dat keizersnede goed bevallen is bij jullie tweede kindje. Mag ik vragen, hoe was voor jou de periode na de bevalling? Had je toen ook nog veel nieuw verdriet omdat het besef dan komt dat je dat niet met je eerste kindje me hebt mogen maken? Sorry als het een te heftige of persoonlijke vraag is, voel je niet verplicht te antwoorden! @Memmiee bedankt! Het geeft mij wel meer vertrouwen om te horen dat meer mensen voor een derde keizersnede gaan. Je hebt nog maar een paar weken te gaan zie ik op je banner, succes en sterkte! @Jenneke88 bedankt voor je lieve berichtje. Wat een geluk dat het bij jullie op tijd ontdekt is. Al zal het wel een angstige zwangerschap voor je geweest zijn. Ja ik heb gelukkig een fijn gesprek gehad met de gyn ondertussen, we zijn er wel zo'n beetje uit nu! @1986CHANTAL lief dat je het vraagt. Het gaat over het geheel genomen wel goed. Heb 1 keer snachts een enorme paniek aanval gehad, omdat ik de baby niet voelde. Ik was er van overtuigd dat ze dood was gegaan, en heb hyperventilerend en huilend mijn man wakker gemaakt. Die heeft me gekalmeerd en vrij snel daarna voelden we de baby gelukkig weer. Ik schrok er wel van want had nog nooit een paniek aanval gehad in mijn leven. Het is tot nu toe bij die ene keer gebleven. Maar het maakt me wel bewust dat ik echt goed op mijn mentale toestand moet blijven letten! Hoe gaat het met jou? Wat leuk en ook heel spannend dat je weer zwanger bent, gefeliciteerd!! Nogmaals iedereen bedankt voor de reacties en het meedenken, erg lief!!!
Ik snap heel goed dat jullie toch neigen naar een keizersnede. Als ik je een tip mag geven... Google eens op Maternal assisted c-section (MAC). Bij mijn oudste zoon heb ik een klassieke keizersnede gehad, maar bij mijn jongste zoon een MAC. Dit is een vrij nieuwe methode en het was zo'n mooie ervaring, ik mocht hem zelf uit mijn buik tillen en op mijn borst leggen. Bij ons meisje ga ik dat straks dus weer doen. Je voelt je veel meer betrokken en het voelt 'natuurlijker.' Voor zover dat kan natuurlijk Kan mij ook voorstellen dat mensen het niet prettig vinden of misschien een beetje eng. Maar ik vond het zo veel intenser dan bij mijn 1e bevalling. Misschien is het ook iets voor jullie
@AKeizer Natuurlijk mag je dat vragen ik ben er heel erg open over! Het was en is moeilijk mijlpalen besef je dan weer dat we dat niet hebben kunnen doen met R. En soms komt dat op momenten dat je denkt van huh nu? Maar ik geef me er aan over want het mag er zijn dat verdriet en gemis. Word je eerder ingeleid? En hoe ver ben je nu?
Wauw heb het net gegoogeld, wat bijzonder zeg! Ik denk alleen dat ik daar persoonlijk niet dapper genoeg voor ben, het lijkt mij een heel eng idee. Maar ik kan me goed voorstellen dat als je die angst niet hebt, het een mooi moment is!
Knap dat je er zo open over bent, en lief dat ik deze vragen mag stellen. Dat van die mijlpalen herken ik wel, en ook overvalt het me nog op onverwachtse momenten. Deze week zag ik bijvoorbeeld een bolderkar met kindjes van het kinderdag verblijf waar ons meisje ook heen gegaan zou zijn, en die kindjes hadden toevallig net de leeftijd die zij ook zou hebben. Daar ben ik dan weer erg verdrietig en van slag van. Ik ben nu bijna 26 weken. Met de gynaecoloog hebben we afgesproken dat ik rond 39 weken een keizersnede ga krijgen. De kraamperiode vind ik me nog zo moeilijk voor te stellen. Ik hoop heel erg dat mijn man en ik kunnen genieten en deze baby alle liefde kunnen geven die ze verdient! We kijken er in elk geval erg naar uit!
@AKeizer Ja en als je dan 2 broertjes/zusjes ect ziet is soms ook zo moeilijk. Net als andere tweede kindje krijgen dan denk ik ja ik heb er ook twee maar mag helaas maar 1 opvoeden. wel fijn dat je niet tot termijn van vorige keer hoeft