Zo net bloed laten prikken voor de NIPT test Die kunnen we ook weer afvinken. Volgende week 13 weken echo!
Tot wanneer blijven jullie foliumzuur slikken? Ik slik het natuurlijk al jaren, denk jullie ook. Gaat zo automatisch elke dag. Ik denk dat ik het de hele zwangerschap wil blijven slakken maar moet dat nog vragen aan vk, of dat erg is.
Je mag t de hele zwangerschap slikken, ik kreeg t advies van de fertiliteit tot 12 weken door te gaan zowiezo. Ik ga dan wel stoppen, wan tik krijg die krengen amper weg (vanwege smalle slokdarm, deze is bij mij gemaakt)
Ik denk dat we het toch niet doen, tenminste niet met de zak We gaan denk ik kijken of we vooraf of achteraf mijn ouders even alleen kunnen spreken. De planning wordt ws. toch weer anders (qua locatie etc) door andere omstandigheden Zo zie je maar weer, al die goedbedachte plannen hahaha.
Ik heb gewoon zo'n zwangerschapsvitamine waar ie bij in zit, dus ik blijf die slikken. Heb ik hopelijk ook genoeg ijzer en b12 enzo.
Ik slik mama vitamine Daar zit het ook in En die slik ik al jaren Okk als ik borstvoeding ga geven. Dus het kan prima
Het gaat hier steeds ietsje beter nog steeds los van die rotdag tussendoor. Ben overdag nog beetje misselijk, s avonds iets meer. Maar t overgeven is onder controle, ben met de pillen gestopt op proef. Tandenpoetsen blijft een dingetje, enorm kokhals/kotsreflex
Blij om te horen dat t bij jullie langzaam beter gaat met de misselijkheid! Ik zou zo die weken even willen doorslapen en overslaan haha. Idd de standaard tips probeer ik maar te doen. En @M061987 haha ik wou dat het kon, nog hele dagen in bed kunnen liggen. Maar ik heb hier al een kleuter rondlopen die naar school moet en ook lekker veel aandacht wil dus dat kan helaas alleen als ze op school is of als m’n man thuis is. Heb volgende week m’n laatste 2 afspraken op locatie met cliënten, ben er echt enorm tegenop aan t kijken. Zijn er ook nog twee die al lastig te plannen waren en qua persoon lastig zijn hopelijk is t op die dagen iets te doen… Cola helpt hier helaas niet, droge kaakjes nog wel een beetje. Pak savonds voor t slapen een beetje vanille vla. Smorgens wat beschuit als ontbijt. Ben in deze korte tijd al 1,5 kilo kwijt en ik heb nog niet eens overgegeven. Zit er telkens zo tegenaan qua gevoel maar t blijft nog binnen…
Ik doe mee Hier weet in principe iedereen het die het moet weten/van ons moest horen. Mijn biologische ouders zouden het nu ook moeten weten, want m'n zusje heeft het op FB gedeeld, maar daar verwacht ik niks van te horen. @kraamvisite Ik weet het nog niet. Ik heb vier broertjes en zusjes. Drie waar ik echt nog contact mee heb. Vorige keer kon ik weinig hebben, maar ging het mentaal ook echt niet zo goed met me na de bevalling. Toen waren mijn stiefmoeder, zusje, schoonzusje, broertje en oma echt te veel. Dus ik moet er nog even over nadenken hoe en wat. En dan heb ik natuurlijk nog schoonouders en schoonzusje en m'n beste vriendinnen en m'n lievelingstante die allemaal langs willen komen maar ik ga er dus nog even over nadenken. Ik snap dat hele goede vrienden en familie snel willen komen, maar het ligt ook zo aan hoe je bent na je bevalling....
Ok ik heb dus sinds gisteren een heel sterk gevoel dat iig 1 vd 2 een jongen is en vanacht droomde ik dat ik een geboortekaartje met een jongensnaam moest ontwerpen. Raarr Misschien omdat ik 1 jongensnaam al in mn hoofd heb? Zul je zien dat t twee meisjes zijn hahaha
Je voorgevoel kan zomaar kloppen hoor! Ik had ook een sterk voorgevoel haha en het klopte toevallig ook nog de vorige keer
Oh meiden… ik weet niet hoe ik de komende 8 weken door moet gaan komen… ik slaap al 2 nachten bijna niet door de extreme misselijkheid.. overdag lukt t me niet om nog veel te doen.. het lukt me niet om de hele dag voor m’n dochter te zorgen, het lukt me niet om huishouden te doen, het lukt me niet om dagen te werken… wat moet ik nou doen? Het liefste lig ik stil in bed, in het donker, half rechtop.. en zelfs dan ben ik nog kotsmisselijk. 24 uur per dag.. tegen het overgeven aan, nog net niet, maar zit de hele dag met een emmer of bij de wc… dit hoort toch niet bij normale misselijkheid lijkt me.. Ben nu al doodmoe en na een kleine activiteit van 10 minuten moet ik alweer gaan zitten. Moet ik de huisarts vragen voor extra medicatie? Met welke medicatie hebben jullie ervaringen? En hielp het? Ik voel me zo ellendig…
Ik weet helaas precies hoe je je voelt, echt ellendig. Klinkt beetje raar maar ik was soms na het overgeven heel eventjes wat minder misselijk, zodat ik kon liggen om te slapen. Heb t zelf nooit hoeven doen, maar als t nou echt heel erg is op bepaalde momenten zou je kunnen overwegen om over te geven? (Vinger in je keel? Geen idee of dat werkt, geen ervaring mee). Mijn ervaring is dat de medicatie wel hielp tegen het overgeven maar niet tegen de misselijkheid. Daar echt doorheen moeten helaas. Maar zou zeker overleggen met je arts. Ik weet dat sommigen primperan gebruiken ipv emefasene? Ik gebruikte op vaste tijden 2x per dag emefasene en op de allerslechtste kotsdagen (week 9 en 10 denk ik) soms 3.
Soms zou ik wel even willen overgeven om wat opluchting te ervaren als dat zou helpen. Ik ben wel echt bang voor overgeven, heb er een beetje een fobie voor opwekken heeft bij mij nooit gewerkt helaas. Merk aan mezelf dat t zelfs al op m’n gedachten begint in te spelen, waarom wilde ik dit, ik wil dit niet meer.. voel me echt schuldig. Naar m’n eigen gedachten, naar het kindje, naar m’n dochter en m’n partner omdat ik er amper voor ze kan zijn nu (al vangt m’n partner het heel goed op nu als hij thuis is en zegt ie dat ik me niet druk moet maken..) Ik begin overigens ook gewicht te verliezen. Loop nu bijna tegen de -2 kilo aan in deze korte tijd. Ik ben idd aan het overwegen of 3x emesafene zou helpen.. of primperan idd. Ik lees echter ook hele slechte ervaringen over de bijwerkingen van primperan, ik weet niet of ik dat durf.. ook ivm mijn medicatie die ik al gebruik. Is er geen medicatie die echt tegen de misselijkheid helpt? Ben er de vorige keer ook doorheen gemoeten, heb me toen ook ziek moeten melden van week 6,5 tot week 15. Dat wilde ik nu eigenlijk niet.. maar zie de bui wel alweer hangen.
@Kramertje gebruikt(e) volgens mij primperan. Ik weet niet of dat ook tegen de misselijkheid zelf helpt of alleen tegen t ergste overgeven, zoals bij mij de emefasene 2-3dd dat deed.
Ah grappig! Ik heb helemáál geen gevoel erover. Had het er met een vriendin over en die zei, je moet toch wel enig gevoel hebben? Maar ik weet het écht niet. Ja ik wil graag een meisje, dus ik denk dat het dan een jongen wordt gewoon omdat ik niet mijn zin ga krijgen (ik vind een jongetje ook prima hoor trouwens haha. Maar met icsi is er een iets grotere kans op hypospadie. En dat is op zich goed te verhelpen, maar als je gewoon een meisje krijgt dan speelt het probleem uberhaupt niet. Dus dat scheelt, lijkt me dan. En bij een meisje is er sowieso geen risico op klinefelter, al is het heel onwaarschijnlijk dat dat bij ons speelt, maar dan nog. Meisje voelt als net wat minder risico's). Maar statistisch gezien zou een jongetje logischer zijn binnen onze familie, want we hebben veel meer meiden dan jongens! (Haha grappen, elke keer is de kans natuurlijk precies hetzelfde).
@DangerBlonde bij mij helpt de emesafene ook niks. Tenminste, ik durf niet te riskeren dat ik niks neem want weet niet hoe ik me dan voel haha. Maar erger dan dit kan bijna niet denk ik. Wat Gliss zegt, overgeven helpt echt eventjes tegen de misselijkheid. Al is het maar een paar minuten... het gevoel van overgeven blijft wel even weg. Langer dan de misselijkheid. Ik denk sterk dat ik HG heb. Als je daar op googled voldoe ik zo'n beetje aan alle symptomen behalve het eten. Dat ging nog redelijk! Maar drinken heel slecht. En zoals je weet kan ik al weken niet werken of mijn bed uit/bank af. Dat is ook niet normaal. Ik vermoed dat jij het ook hebt. Volgens mij is er niets aan te doen, behalve misschien toch andere medicijnen proberen. En toegeven aan het feit dat je dus niks kan! Want je maakt het alleen maar erger door dingen te doen. En het stukje schuldig voelen is zo herkenbaar. Ik roep de hele dag fuck my life want ik haat mijn leven oprecht al weken. Ik heb dit er echt niet voor over, voor een kindje, maar je moet wel. En dan denk ik weer dat ik een miskraam over me afroep. Pfffff. Maar het heeft me altijd geholpen om te denken dat het een piek heeft en dat ik er na het eerste trimester vanaf ben. En warempel, ook vandaag voel ik me weer iets minder misselijk. Gisteren ook. Ik heb de stille hoop dat ik nu weer langzaam naar normaal kruip! Ik durf nog niet te stoppen met emesafene. Enneh.... ik wil ook graag een meisje!! En daarom denk ik ook dat ik een jongen krijg. Zo van; ha, jij denkt iets te willen? Mooi niet, ben maar blij met wat je krijgt! Is ook zo natuurlijk en een mini versie van mijn man is ook heel leuk want hij was en is heel schattig
Ik had tot gister ook geen enkel gevoel, echt nul. T kwam opeens. En raar, want t gaat maar over 1 baby van de 2?? In onze fam is het nu precies 50/50 qua kids van onze generatie (6 jongens, 6 meisjes), wij zijn nu even doorslaggevend haha Ik had gister ook mn eerste hormonale buien haha ik zag een heel schattig filmpje, ik weet niet eens meer waarover volgens mij een hondje, en toen moest ik bijna huilen. Gisteren ook de kleertjes die we hebben gekregen (en ik had zelf een lief basic setje maat 50 keer 2 gekocht bij de Hema omg overwinning!) op staan vouwen om in doos te doen in afwachting van babykamer, krijg ik me toch een huilbui. Dat we toch nog gewoon ouders mogen worden (aangenomen dat alles goed gaat) terwijl t er niet best uit zag en voor ons gevoel t einde van ons traject naderde.
@DangerBlonde Wat @Gliss aangeeft ik heb inderdaad Primperan geslikt. Van 7 weken t/m 18 weken zwangerschap zelfs. Ik ben begonnen met gembertabletten, seabands, wagenziek pilletjes maar hielp allemaal niet. Toen kreeg ik emesafene maar dat hielp ook gewoon niet. Ik was 24 uur per dag kots, maar dan ook kots misselijk, zonder over te geven (droge HG noemde ze dit). Ik kon niet eten en drinken, lag alleen maar op bed in een donkere kamer en viel af bij het leven. Heb toen mijn arts in Spanje gebeld en deze zei ik schrijf je Primperan voor. Ik las hier ook enge verhalen over. Dit middel wordt namelijk bij mensen die chemo krijgen ingezet en mogen dit niet langer dan 5 dagen slikken. Gelukkig blijkt dit middel in de zwangerschap volkomen veilig en mag je het langer slikken. Ik ben er mee begonnen toen ik 7 weken zwanger was met 2 tabletten per dag. 1e 2 dagen heel suf ervan en het gevoel door een vrachtwagen te zijn overreden, maar daarna ging het beter. Misselijkheid was nagenoeg weg en voelde me weer mens. Uiteindelijk ben ik nog wel naar de hoogste dosis (3x per dag gegaan voor 2 weken ongeveer) maar kon daarna weer afbouwen naar 2 en uiteindelijk zelfs naar 1 tablet. Met 18 weken merkte ik dat de misselijkheid langer wegbleef en uiteindeljk kon ik ook stoppen met de medicatie. Ik zou persoonlijk echt naar Primperan vragen. Wil niet zeggen dat het jou ook helpt want wat bij de een helpt hoeft bij de ander niet te helpen, maar het is het proberen waard. Sterkte!!