Go with the flow. Een doekje oid met jouw geur kan fijn zijn, maar verder komt het goed, echt waar. Toen mijn kinderen die leeftijd hadden heb ik veel in het zkh gelegen, de langste opname was 6 weken. De zorg en daarin ook continuïteit was goed geregeld, vaste slaapplekken, vaste oppas etc. Het is helemaal goed gekomen.
Wat anderen ook zeggen, kinderen leven erg in het nu en zijn erg flexibel. Er moeten echt gekke dingen gebeuren wil een peutertje getraumatiseerd raken. En bij gekke dingen moet je denken aan (emotionele) verwaarlozing, en langere periode van onveiligheid en onzekerheid. Een periode waarin een ouder niet thuis is geen recept voor beschadiging Maar ik snap je zorgen! Toen ik moest bevallen van de tweede moest mijn oudste 3 dagen logeren. Hij was nog nooit zonder mij geweest, laat staan dat hij elders had gelogeerd. Ik voelde me vreselijk en dacht echt dat ik hem zou beschadigen. Maar wat bleek? Totaal geen probleem. Hij werd dik verwend door zijn oma, mocht bij haar in bed slapen, en kwam elke dag even op bezoek in het ziekenhuis. Het komt echt wel goed! Maar ik snap je hoor!
Onze kinderen waren 3 en 1 jaar oud toen eerst papa met een hartinfarct in het ziekenhuis kwam te liggen, met aansluitend een revalidatietraject en ik 6 weken daarna in het ziekenhuis kwam te liggen ivm een ingeleide bevalling (zwangerschapsafbreking ivm trisomie18 in de 20e week). Mijn partner doet al sinds de geboorte van de oudste fulltime het huishouden en zorgt voor de kinderen. In die periode is de jongste een periode bij mijn ouders geweest, zodat ik mijn handen vrij had voor de oudste en alle ritten heen en weer voor ziekenhuis etc. De revalidatie was door de weeks intern. En in de periode rondom de ingeleide bevalling zijn de kinderen 2 weken bij opa/oma en bij oom/tante geweest. Onze kinderen hoor ik er nooit over, het is inmiddels 9 jaar geleden. Voor ons als volwassenen is het veel ingrijpender ook omdat wij het gemis veel meer beseffen en de kinderen leven veel meer in het nu. Sterkte en beterschap