Waar ik van de week zoiets had die week extra vakantie dat overleef ik met de kids en dat gaat lukken hoor. Maar de laatste dagen voel ik mij depri... 2 jaar al dit gezeur, waarvan het afgelopen jaar hier alleen maar heeft gestaan in corona door het jaar te beginnen in quarantaine, na bijna 6 weken mochten de kids uit quarantaine in die tijd zelf zien te herstellen en thuisonderwijs geven. In maart kreeg ik voor de tweede keer corona, besloten in isolatie te gaan, dus na een week mochten ze uit quarantaine. Helaas zelf weer 3 stappen achteruit gedaan, was namelijk nog niet hersteld van de eerste keer corona en zou net 2x 3 uur per week gaan werken. Weer terug bij af ook met werken en langzaam krabbelde we op. 2 maanden terug een flinke terugval gehad en steeds zware migraine als ik gewerkt had of teveel gedaan had, dus mijn reïntegratie stond stil, net als alles binnen het gezin en nu weer zover opgeknapt dat ik vanaf januari naar 50% hersteld wil gaan, maar de laatste dagen gaat het psychisch niet zo lekker en ben ik weer zo ontiegelijk moe. Mijn lontje is kort en kan weinig van de kids hebben, waarbij ik de 1 na jongste zijn hoofd boven water probeert te houden in alles wat er nu weer om hem heen gebeurd en ik kan hem op het moment niet handelen en ontplof net als hij. En dan nu weer een harde lockdown, gaan de scholen wel weer open straks. De city toets die zo belangrijk is voor onze middelste dame om te zien hoe zij het daadwerkelijk doet het eerste jaar op het reguliere onderwijs, want het gaat minder goed dan gedacht en misschien is het de overgang van cluster 2 onderwijs naar het regulier, maar misschien komt ze echt niet mee omdat dit zo anders gaat dan ze gewend was en moet ze een jaar terug. Hoe gaat het dan tijdens de vorige keren thuisonderwijs werden ze op haar vorige school aan de hand meegenomen door digitaal onderwijs, dat zie ik straks niet gebeuren. Ik weet het even niet meer en word niet blij van deze berichten. Ik weet dat het in die 3 weken nog alle kanten op kan gaan en de kans ook is dat ze gewoon opengaan. Normaal kijk ik ook niet zover vooruit en liet ik alles over me heenkomen maar nu... Ik ben even dood en doodmoe
Ach wat heftig. Kan hij geen noodopvangplek krijgen op school. Hij valt gewoon onder kwetsbare kinderen.
Mijn omaatje van 101 zei gister ik blijf wel in mijn eentje binnen op die kamer als die kindjes maar hun leven kunnen lijden, ik heb alles al meegemaakt
Waarschijnlijk zou dat best kunnen maar juist dat meedraaien in de klas, onderdeel zijn van en zelf vertrouwen krijgen is zo belangrijk en dat creeer je niet. Hij zit nu op cluster 3 op een observatieplek en kan maar 2 a 3 uur per dag naar school en zit dus al vrij thuis. Ik weet het niet, ik moet het eens overdenken.
Ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt. Ik zou echt even in gesprek met de leerkracht, wie weet wat er mogelijk is. Deel je zorgen, echt doen! Mijn collega's en ik staan wederom niet achter de sluiting en als ik voor mijn team spreek willen we echt met ouders meedenken en meebewegen binnen onze mogelijkheden. Maar dat kan alleen als ouders bij ons komen en hun zorgen delen. Nogmaals sterkte ❤
Wat ontzettend sneu dat ze er zo'n last van hebben. Als je zelf de stress ziet bij je kind is het heel logisch dat je je wat jaloers kan voelen. Fijn voor jouw kinderen dat het voor hen beter is geworden! Dikke knuffel voor jou en je gezin.
Oh wat erg! Ik zou hier wel heel erg van balen. Idd had dat dan dinsdag gezegd en niet een paar dagen later opeens. Zoon van 13 zit nu te leren, hij heeft komende week toetsen. Ik ben ook heel bang dat dit weer een langdurige sluiting gaat worden....
Ik ben vandaag één van die mensen waar ik me bij vorige dreigende lockdowns zo aan heb geërgerd. Vanmiddag gaan de kinderen en ik nog gauw even schaatsen, nu het nog kan. Zowel mijn man als ik hebben de afgelopen weken zoveel extra uren gemaakt, waardoor het er niet van is gekomen om eerder te gaan. En komende week ben ik het grootste deel van de tijd wel thuis, maar zal ik dan toch ook veel opgesloten zitten in mijn thuiskantoor. Er moet nog het nodige gebeuren. Dus dit momentje neem ik nog maar even met ze. De week erna ècht vakantie. Ik merk dat de kinderen (en ik zelf ook natuurlijk) ook echt wel toe zijn aan weer even wat meer tijd met elkaar. Niet dat zij of ik per se toe zijn aan vakantie. Er zijn wel eens periodes dat ik echt op tandvlees de eindstreep haal. Dat is nu niet zo hoor, ik zou best nog wel een tijdje door kunnen. Maar dan wel met mijn normale werkuren, want qua overwerken en vaak de kinderen bij de BSO (jongste) of alleen thuis (oudste), daar is de rek wel een beetje uit. Die lockdown, tja. Deels denk ik: ja, als je vindt dat het allemaal zo ernstig is dat de scholen dicht moeten ('laatste redmiddel?'), dan moet je consequent zijn en alles dicht doen. Maar goed, wat mij betreft hadden de scholen niet dicht gehoeven. Dus voelt een totale lockdown zowel logisch als onlogisch. Ik zie de dreiging van omikron hoor. Maar misschien zit ik toch te veel met mijn kop in het zand. De cijfers dalen, maar de maatregelen worden steeds heftiger. En ja: als ze nu niks doen en het loopt de spuigaten uit, dan sta ik ook weer te mopperen dat ze eerder hadden moeten ingrijpen. Ik vind ook dat ze eerder hadden moeten ingrijpen. Hoe hadden we ervoor gestaan als ze vanaf begin oktober weer een mondkapjesplicht, anderhalve-meter en thuiswerkadvies hadden ingevoerd? Hadden we dan de deltagolf een stuk lager kunnen houden, zodat we er nu beter voor hadden gestaan met de dreiging van omikron? Nou ja, we gaan er maar weer het beste van maken. In ons gezin is er gelukkig nog wel een hoop veerkracht over. Dikke knuffel voor de mensen bij wie de veerkracht er al wel uit is. We hebben geen andere keus dan toch maar weer het ene been voor het andere te zetten en vol te houden. Het wordt ook weer een keer zomer.
Wij gaan vanmiddag naar de binnenspeeltuin nu het nog kan wilden morgen doen maar met de persco van vanavond verwachten we dat alles per direct sluit.
Snap je gevoel helemaal. Het is zo triest. Dit brengt weer zoveel schade en achterstanden met zich mee. Maar een superlief idee van je. Dat zal vast enorm gewaardeerd worden.
veel schaatsplezier! Ik heb mijn dochter met jongste zoon naar de action en de Xenos gestuurd. Zoon wil graag een magic pen net als zijn broer. En ze willen in de vakantie een koek huisje gaan maken. De Xenos verkoopt kant en klare pakketjes daarvoor. Dus ik zei tegen dochter ga nu, want maandag kan het waarschijnlijk niet meer...