Onze 2 oudste eten gewoon mee met ons. Onze jongste is een ander geval, door hem verdween mijn gedacht dat het door mijn aanpak was dat de kinderen goed aten . We proberen vaak en regelmatig maar ze focussen ons op wat hij wel wil eten ipv er een gedoe van te maken.
Hier eten de jongens gewoon met de pot mee.ze moeten altijd 3 hapjes proeven, als ze het echt niet lusten, krijgen ze een droge boterham. Wat hier werkt is een spelletje ervan maken of een filmpje of leuk muziekje opzetten. Hier eten ze het best als het iets is waarbij alles door elkaar heen gemengd is (groenten, vlees, en de rijst/pasta/aardappelen). Zodra het los naast elkaar ligt, is het geklier.
Wij koken niet apart. Gewoon eten wat de pot schaft. En het is niet dat ons zoontje z'n bord moet leegeten, maar ook al eten we iets wat hij minder lekker vindt, hij moet altijd wel een X aantal happen doen. En regelmatig vragen we hem wat hij zou willen eten en dan maken we dat. Gelukkig nooit écht problemen gehad dat hij niet wilde eten.. het liefst zou hij iedere dag macaroni of pizza eten, maar we zeggen van jongs af aan tegen hem dat groenten belangrijk zijn om net zo groot en sterk te worden als papa
Daar gebruiken wij "ome J." voor Die is iets van 1,95 en het langste familielid. En ook zo'n beetje hun favoriete oom dus dan wordt er nog wel eens wat beter gegeten dan wanneer we dat niet zeggen Het is eigenlijk alleen tegen de jongste dat we dat wel eens zeggen. De oudste is een keigoede eter. De oudste (5,5) zegt het nu wel eens zelf tegen de jongste: 'maar je wil toch net zo groot worden als ome J.?' Hij zegt het dan met zo'n schattig stemmetje. Om te smelten dan
Ik kook in de regel niet anders of apart voor de kinderen. De oudste twee mogen 1 ding aangeven wat ze echt niet eten en daar houd ik wel rekening mee (middelste eet bijvoorbeeld geen aubergine, dus als we dat al eens eten, mag hij dat op mijn bord leggen). Voor de rest geen gezeur en geen lange gezichten. Als ze het echt niet lekker vinden, hoeft hun bord niet leeg, maar ze proeven op z'n minst en er is dan ook niets anders meer 's avonds. De jongste is helaas een ander verhaal Die eet nu al weken geen avondeten. Hij probeert het niet eens, terwijl hij eerder best goed kon eten en eigenlijk alles wel lekker vond. Ik vind het bij een tweejarige toch net wat te lastig om hem dan maar niets meer te geven. Zeker omdat hij overdag ook niet grandioos goed of veel eet. Dus vaak maak ik dan toch een boterham voor hem. Slecht, I know Hoop dat dit een fase is die snel overgaat.
Hier is het echt drama aan tafel. De oudste eet inmiddels zonder te zeuren 9 vd 10 x der bord leeg. Gebeurd dit een keer niet vind ik het ook niet zo erg. N heeft het veel te druk met kletsen, naar zijn duim staren en klieren. En L kijkt naar de bord, roept keihard IEUWL! Lusse ikke niet! ik ben tegenwoordig vrij simpel. Niet eten is prima, maar je krijgt niks anders. Je blijft zitten tot we allemaal klaar zijn. En je eet wat de pot schaft. Ze hebben allemaal 1 ding wat ze echt niet lusten en dan maak ik iets aparts voor ze. Voor de rest hebben ze gewoon pech als ze iets niet lusten.
Haha L klinkt als ons jongste zoontje toch wel fijn om te horen hoe t bij anderen gaat en vooral fijn om te horen dat het allemaal ook weer over zou gaan… alleen geloof ik daar momenteel geen snars van
Q eet inmiddels regelmatig meer dan ik, dus dat is geen probleem (meer). Voor M schep ik in totaal een kleine opscheplepel op haar bord. Als ze dat op heeft mag ze later ook nog iets anders, als ze niet wil eten is dat ook prima maar dan komt er ook niks anders. Als haar bord leeg is schep ik nog wat op haar bord maar dat mag ze ook laten staan (op deze manier eet ze meestal nog best veel). Wat we eten is volgens mij best divers. Pasta met spinazie en zalm, of met spekjes. Pasta net rode saus en veel groenten. Lasagne, taco’s (die ze zelf beleggen), gewokte spruitjes, boerenkoolstamp, boontjes, nasi, bami, stoofpotje met veel groenten, wraps, sushi (meestal een keer per maand, samen net de kinderen gemaakt), pizza (meestal een keer per maand of minder ook vaak samen / zelf gemaakt), friet (ook meestal een keer per maand), groenten van het seizoen, gebakken aardappeltjes, etc.
Mijn jongste is een hele slechte eten. Drukker met praten en eet zo vreselijk traag. Hij wilt meestal geen vlees, geen losse aardappelen en groente misschien 3 soorten. Hij ‘eet’ inprincipe wat de pot schaft maar ik maak er wel regelmatig wat extra’s bij, zoals: rauwkost, gekookt eitje, rozijntjes, dadels, appelmoes, plakje worst. Tis ook net hoe het uitkomt wat hij eet want hij eet oa sushi, inktvisringen, mosselen, biefstuk, spareribs.. dat eten we dan weer niet dagelijks Toen de kids jonger waren maakte ik altijd een groot bord vol met rauwkost en andere hapjes en dat kregen ze dan rond een uurtje of 16.00. Dan hadden ze dat in ieder geval al binnen!
Mijn zus is nog iets langer dan dat en mijn vader ook. Zus is mega populair en krijgt bij jongste ook nog wel gedaan dat hij wat eet dat hij anders niet eet. Maar "net zo groot worden als tante" heeft hier helaas weinig effect Bij rijst zeg ik bij middelste nog wel eens dat het geen rijst is, maar geraspte appel, en dan eet hij het wel. Rijst met saus noemen we wel eens soepsaus, want soep eet hij ook. Onze middelste is een vreemde eter. We maken er meestal geen punt van, maar het is best een scharminkeltje. Er zijn wel wat dingen die middelste echt geweldig vindt (spinazie, avocado, tomaat) en waar oudste echt niets wil weten, terwijl oudste juist de makkelijkste eter is. Jammer dat dit niet gelijk loopt.
Ik roep mijn kinderen standaard met het volgende: jongens! Het eten is klaar, komen jullie zeuren? (Ooit eens ergens gelezen en maar toegepast) We eten al 9 jaar lang elke week een keer broccolipastapesto. Dit is namelijk het enige (buitenom de p’s) wat ze echt zonder zeuren eten. Die pasta komt me de neus uit. Maar het voelt net als een goed glas wijn, die rust aan tafel. Dus ik neem het maar gewoon. verder kook ik wat ik kook. Wij houden van koken en eten. Vertrouw maar gewoon op dat het goed komt ofzo. Dat ze ooit graag thuis komen om te eten als ze later groot zijn. Mijn bloed zweet en keuken tranen waarderen. Blijf wel elke keer een soort van kindvriendelijke recepten voorschotelen en proberen. Ze geven mijn eten inmiddels cijfers. Ik geef hun dan ook cijfers. Gewoon dikke onvoldoendes. Zal ze leren gehehe
Nou hier eet ons zoontje van 5,5jaar alleen patat, pannenkoeken, kibbeling en Hamburger vlees.. en overdag dan brood en druiven. Qua avond eten moet hij eten wat de pot schaft en anders eet hij niks. Het komt bijna elke avond voor dat hij met een lege buik naar bed gaat. Hij groeit goed en slaapt goed. Dus zolang dat zo is moet ik mij geen zorgen maken. Maar frustrerend is het wel. Tot 2 jaar at hij alles, leek wel een kliko. En toen opeens dus niks meer deze fase duurt mij te lang...
Ai, das best een uitdaging dan ja! Jammer wel dat ''net zo groot worden als tante'' geen effect heeft Haha vwb. dat middelste stuk. Soepsaus Wij hebben nog niet zo lang een Appie en hadden vanavond 1 of ander stuk vlees op ons bord wat we nog nooit eerder hadden gegeten. Dus ik keek op de verpakking, stond er iets van ''frikandel burger'' oid. op (het zag er overigens uit als een hamburger). Laten onze kids nou net geen frikandel lustten Dus toen m'n man vroeg hoe het heette moest ik ook helemaal cryptisch gaan doen En zonder het woord te noemen, lusten ze het natuurlijk ineens wEl
Haha, hier lusten ze wel graag frikandel. Dus laatst hadden we vegetarische balletjes en die wilden ze niet.. Ik zeg: het smaakt net als frikadellen. Nou, toen wilden ze wel hoor
Mooi hè, sperzieboontjes zijn hier gewoon groene frietjes. Wij hebben een hele moeilijke eter, de oudste, en hij eet zeer beperkt. Nou eet mijn oudste dochter alles, maar uiteraard behalve wat mijn zoon lust. Dus hier is het uiteraard altijd gezeur. Ik ga die uitspraak van @Maartt gebruiken, geweldig
gut.. ergens ben ik gewoon blij dit te lezen. Hier is er ook altijd iemand die ontevreden aan tafel zit. Eten we avg dan zeurt dochter. Eten we pasta zeurt zoon. Is het groen zeuren ze allemaal. Zelfs de kleinste doet al aan eten scheiden. En de hond stiekem voeren onder de tafel
Haha herkenbaar. Van de week viel m’n mond open, had gevulde puntpaprikas gemaakt en iedereen at zonder te zeuren z’n bord leeg. Voor de jongste moest ik gewoon nog een keer opscheppen (nog nooit gebeurt bij iets dat geen patat is). Nou is het vooral de jongste die moeilijk is, maar de dingen die zij heel lekker vind(en dat is niet zo veel) eet de oudste dus liever niet.
Mijn twee tieners eten bijna alles mee met wat de pot schaft, mijn jongste eet nog meer, die heeft Een eigen moestuin en alles wat hij daar laat groeien wil hij ook proeven en zo doende heeft hij vooral veel groentes leren waarderen. mijn derde heeft een prikkelverwerkingstoornis, zij is inmiddels 8 jaar en lust bijna niets zij lust alleen wit brood met boterhamworst spaghetti zonder ballen en rijst kip kerrie zonder kipstukjes En patat en pizza zij lust verder geen aardappels of groentes of vlees Door de prikkelverwerkings stoornis voelen heel veel structuren in haar mond niet goed en kan ze het gewoon niet wegkrijgen met spugen tot gevolg voor haar kook ik soms de aardappels lichtjes en daarna snij ik het in reepjes en bak ik het af in de airfryer zodat zij eigen gemaakte patatjes heeft en dat lust ze dan weer wel. dwingen hebben wij bij alle vier nooit gedaan ze hoeven hier niet mee te eten als ze niet willen. Ze mogen ook altijd een toetje of cracker nog pakken als ze willen
Bij ons eten we eigenlijk echt van alles. De oudste twee eten echt supergoed en daardoor voelt het snel als belonend om gewoon dus van alles te maken. De jongste krijgt nog een apart gemaakt hapje en de 3e eet wel wat minder goed maar ik maak nooit apart iets voor de kinderen. Wel is het zo dat als er een keer iets is wat de oudste twee echt niet lekker vinden we dat dan eigenlijk toch nog maar weinig maken omdat ze juist zoveel eten