Heel veel sterkte hoop dat je snel goed nieuws krijgt en dat dit zijn lichaam helpt om te herstellen! En dat dikgedrukte herkenbaar. Ik snap ook niet zo goed waarom mensen mij/ons kerstkaarten sturen dit jaar met deze boodschap. Dat is namelijk een onmogelijk iets en doet juist een beetje pijn.
Hadden wij ook, Kerst kon me echt gestolen worden vorig jaar. Heb me er maar bij neergelegd dat voor velen de wereld gewoon doordraait als altijd. Net zo goed als dat je na 2-3 weken ineens in een stilte valt. Dit jaar voelt Kerst als een reguliere werkdag ofzo hebben er ook werkelijk de fut niet voor. Kerstdiner was boterham met knakworst, prima weerspiegeling van ons energielevel. Ik had andere diner plannen overigens maar die liggen letterlijk nog in de ijskast. Kerst is hier duidelijk uitgesteld, dochter had vanmorgen cadeautjes onder de boom en er hingen kerstkransjes in. We halen t op een later moment wel weer in wanneer de kalkoenrollade gewaardeerd wordt ipv enkel weggewerkt omdat je nou eenmaal moet eten. Hopelijk volgend jaar een NORMALE kerst, de laatste keer dat dat is geweest was voor de geboorte van mn dochter...sindsdien is er altijd wel wat geweest.
ik heb al jaren niet gedronken en weet dat ik goed slaap na 1 wijntje maar ik durf dat niet, straks slaap ik er zo goed op dat ik daarna alcoholiste word ofzo. bedoel je het stukje acceptatie dat die persoon echt niet meer terugkomt? Ik heb vooral het idee dat ik mezelf soms in de weg zit met een stukje schuld gevoel. Bijna iedereen die ik spreek zegt dat ze de laatste keer dat ze mijn vader zagen (sommige echt wel paar weken en maanden voor zijn overlijden) geschrokken waren van hoe slecht het met hem ging. En ik snap niet dat ik dat zelf nooit heb gezien. Volgens mijn moeder, broer en man omdat hij zich groot hield als ik er was. Dat hij zich beter voor deed. Maar ook de dokters hebben het gezegd en ik dacht jullie zijn gek het gaat hartstikke goed. De week voor zijn overlijden lag hij in het ziekenhuis. De arts daar zij we proberen u op te lappen zodat u de laatste maanden nog kunt proberen te genieten. Toen dacht ik jij bent gek met je maanden. Alsof ik het niet wilde geloven. En als ik dat wel had gedaan had ik misschien nog dingen gevraagd of gezegd die nu niet meer kunnen. Mijn oma had ook copd en ging na de diagnose nog een jaar of 8 mee. Mijn vader kreeg in 2019 de diagnose en in mijn hoofd had hij dus nog wel een aantal jaar. Ik zag het echt niet aankomen, en iedereen om mij heen dus wel, en daar ben ik boos over. Ik ben de man met wie hij de week voor zijn overlijden in het ziekenhuis een kamer deelde nog tegen gekomen vlak na zijn overlijden. Daar had hij het echt heel gezellig mee en die man hielp hem een beetje omdat die man wel mobiel was. Die schrok ervan toen ik vertelde wat er was gebeurd maar vertelde mij ook dat hij had gezegd dat hij niet meer wilde leven maar echt door ging en niet opgaf voor mij (de euthanasie verklaring was al geregeld voor wanneer hij het zelf wilde). Daarover voel ik me dan ook een beetje schuldig, dat hij dus voorbij zijn eigen grenzen is gegaan om mij geen verdriet te doen en best heeft geleden de laatste maanden. Als ik beter had opgelet had ik kunnen zeggen dat hij voor mij zich niet groot hoefde te houden. En ik voel me schuldig dat ik ben gaan reanimeren ondanks dat ik dondersgoed wist dat er een niet reanimeren verklaring was en dit ook niet heb verteld aan de hulpdiensten die er snel waren. Op dat moment voelde ik me totaal niet schuldig maar nu ik achteraf hoor hoe hij zich voelde en hoe zwaar hij het had heb ik toen toch wel verkeerd gehandeld en had ik hem die rust moeten gunnen. Ik voel me dubbel, ben blij dat hij uit zijn lijden is verlost en echt in 1 klap weg was en dus geen pijn heeft gevoeld en hij niet is gestikt wat de prognose met zijn copd was maar aan de andere kant had ik hem voor altijd bij me willen houden. Net als dat ik blij ben dat het thuis is gebeurd met mij, mijn moeder en dochter erbij ipv dat hij alleen in het ziekenhuis was overleden. Maar aan de andere kant krijg ik dat beeld niet meer van mijn netvlies af hoe hard hij op zijn gezicht is gevallen. Ook ben ik blij dat ik hem uit het ziekenhuis heb opgehaald want ik had die dag heel veel pijn aan mijn nek en hij zij zelf schat blijf thuis vraag of je broer me even heen en weer brengt en ik dacht toen, ik wil mijn broer niet in mijn auto dus ik deed het toch zelf. Ik twijfel of mijn broer hem wel had kunnen vangen en hem die val had kunnen besparen of wat anders had kunnen doen qua ondersteuning waardoor zijn hart niet was gestopt en ik het niet had hoeven zien gebeuren. Maar dan had ik weer volle twijfel gehad of mijn broer wel goed had gehandeld. En ik vind het dubbel dat ik zo baal van de val en de manier waarop maar ik had het ook voor mijn moeder verschrikkelijk gevonden als het een uur of paar uur later was gebeurd en ze helemaal met hem alleen was geweest of wakker was geworden naast hem in bed als het in bed was gebeurd. Dus eigenlijk is voor mij alles van A tot Z dubbel ene kant heb ik er vrede mee en andere kant totaal niet. Daarin moet ik vrede vinden en ik denk en hoop dat ik dan er ook beter mee om zal kunnen gaan.
babyklokje in je ritme?! Was je in je zwangerschap vaak in de nacht ook wakker op een bepaalde tijd? Ik kan me dat van dochter nog herinneren. In die zwangerschap was ik de laatste 2 maanden echt altijd tussen 3 en 4 ergens wakker. Uiteindelijk toen ze geboren was, bleek dat ook de tijd dat ze kwam voor een voeding. Het lijkt wel of mijn lichaam me al wilde voorbereiden aan de nachtonderbreking die eraan zat te komen want toen ze er eenmaal was, was ik zo gewend aan dat nachtmomentje dat het me totaal niet opbrak.
Wachten op de kleine man (05:00 ish komt verzoek op roomservice), hebben een "op de klok situatie" hier ivm reflux paar minuten voor of na gaat t lokale alarm dan ook af. @Beausecret fijn he? Slapen ze door zit jij in je wakker modus met een been al half uit bed in de alertmodus. Zal hier nog wel ff duren dat we de nacht "doorslapen" met die maag grapjes. edit: ah alarm begint al...dolle pret meestal een teken dat er een luier de tsunami niet aankon...maatje 0 kan ook niks hebben, maatje 1 verzuipt ie helaas in...
De peuter 05:30 een mooie tijd vond om op te staan. En zo hard begon te gillen dat ik eieren voor mijn geld koos. D was inmiddels wakker van het gegil en ik wilde voorkomen dat C ook wakker werd (N word nergens van wakker) Dus ik zit nu beneden te kijken naar peppa met een hyperactieve peuter en een grote bak koffie
Ik zo voor het eerst weer moet werken na 10 maanden, ik moet zeggen dat ik het wel weer ff spannend vind. Gelukkig een korte dienst tot 11:15 uur om te beginnen.
Na een late dienst pas rond 000 in bed en dochter besloot om 5 uur te kijken hoe snel mama wakker werd als ze mijn ogen open maakte en in mijn oor fluisterde zullen we olaf kijken mama? Dus hier zitten we op de bank met koffie en warme melk te kijken naar olaf.
Omdat ik gisteravond even voor twaalven ben bevallen van mijn derde zoontje. Ik sta nog beetje stijf van de adrenaline geloof ik zo goed als niks geslapen vannacht maar hopelijk kan ik aankomende week dmv hazeslaapjes een beetje bijtanken.
Dankjewel! Ja super goed gegaan, droombevalling thuis in bad in drie uurtjes, echt magisch vond ik het! Kleine doet het ook super.
Gisteren was er ineens een lichtpuntje! Eerder spraken ze nog over 2 tot 3 weken coma en beademing, maar sinds gisteren ziet het ineens toch veel hoopvoller uit! Hij ademt soms een beetje mee en daarom willen ze proberen om hem nu al geleidelijk uit zijn coma te halen. Het kan 3 tot 5 dagen duren. Een terugval is mogelijk, maar ze zijn wel heel positief. Hij heeft wel longschade en een longembolie. Eén long doet het beter dan andere long. Er zal nog wel een tijdje ziekenhuis en revalidatie nodig zijn. Ik hoop vooral dat hij voor de jaarwisseling weer bij is en we wat positiever het nieuwe jaar in kunnen. Ik heb afgelopen nacht ook beter geslapen dan de afgelopen week!
@ansje1982 Wat heftig! Fijn dat er een lichtpuntje is, lijkt me ontzettend angstig om je broer zo te moeten zien vechten voor zijn leven. Veel sterkte.
Kan ik bob ross je aanbevelen of marble king (knikkerbanen) mijn kleuter besloot dat je van diamond painting heeeeel erg moe wordt (welgeteld 4 steentjes geplakt). Oh brother, wordt dit zo'n dag? Tijd voor sneeuw of school.