Ik heb zelf met zo'n ontbrekend filter te maken. Pas in groep 6 leerde ik daar mezelf trucjes voor door initieel actief geluiden te blocken. Tegenwoordig is een noise cancelling headset mn redding want de idioot die met kantoortuinen begon mogen ze van mij kielhalen... Wat een goede training is, is klassieke muziek. Filmmuziek met een orkest gespeeld mag ook, is wat minder zwaar (denk aan hans zimmer, harry potter/lord of the rings muziek bijv maar andre rieu kan ook, de bach en mozart zou ik overslaan (te zwaar)). Je zal t zelf eerst voor moeten doen door een instrument voor te neurien zodat hij hem kan "vinden" en weet wat je bedoelt. Maar zo leert je kind dan luisteren naar 1 instrument en de rest te negeren. Het kost wat oefening maar creeert wel rust en gaandeweg krijgt hij dan de handigheid dat met geluid in de klas bijv. ook te kunnen. Hobo trek je t makkelijkste er tussenuit doorgaans. T hoofdje lijkt me geen filter te hebben, dus je gaat nu trainen op een vergiet op zn hoofd. Eerst heb je nog grote gaten en de bedoeling is dat die gaatjes steeds kleiner worden. Dochter hier heeft er ook last van maar heeft t geluk dat ik t ook heel erg had. Zij weet niet beter als dat ze prikkelvrije momenten nodig heeft en vraagt er ook om op school (juf herkent het ook aan haar en zet dr dan ff met een puzzel in een hoekje die afgebakend is met twee kasten voor t meeste geluid). Deze school heeft standaard van dat soort hoekjes, de andere school die we bezochten heeft dat niet. Verder eenzelfde kwaliteit opleiding dus dit was doorslaggevend. Het kost niks, die kasten zijn er toch wel, maar levert wel een verschil. Met die van mij kan je overigens moeizaam een fatsoenlijk gesprek aangaan, die focus is een ramp. In 2 zinnen propt ze 5 onderwerpen. Pas als ik dr laat kleuren of simpel knutselwerkje geef kan ik een consistent verhaal krijgen over 1 onderwerp, maar die handen moeten echt bezig zijn anders lukt dat niet. Daar ligt hier nog wel een uitdaging. Dat hoofd zit geregeld te vol.
Fijn dat je nu toch wat sneller ergens terecht kunt! Moet je zoontje volgende week naar de noodopvang, of is het voor hem echt een langere kerstvakantie? Deze weken zijn, zeker voor jonge kinderen, extra pittig qua prikkels. Veel extra aankleding in de klas. Eerst de spanning van Sint en meteen daarna de snelle wisseling naar kerst. De kindjes op hem heen zullen ook drukker zijn dan normaal. En er wordt toch vaker afgeweken van de vaste structuur. Daarmee bedoel ik niet dat het zichzelf in januari allemaal weer oplost. Want die speelt al langer dus het gaat niet alleen maar om die drukke feestmaand. Maar je zit nu denk ik wel in een piek wat prikkels betreft. Totdat je kunt starten met onderzoek en ondersteuning, zou ik kijken welke dingen jouw zoontje helpen om te ontprikkelen. Voor sommige kinderen werkt bijvoorbeeld douchen of in bad gaan heel goed. De ander is gebaat bij muziek luisteren of wandelen in het bos. Onze oudste (11 jaar) is ook snel overprikkeld. Inmiddels reguleert hij dat heel goed zelf. Hij trekt zich even terug op zijn kamer, leest een boek of strip, of luistert naar muziek. Maar toen hij nog die kleuterleeftijd had, was voor hem de beste manier om zijn prikkels kwijt te raken, om met mij te knuffelen. Lekker op schoot of even samen in bed. Voorlezen hielp vaak ook wel. Hij kruipt nu nog wel eens op schoot of op de bank lekker tegen me aan. Dat heeft hij nog steeds geregeld nodig. Ik weet dat er ook kinderen zijn voor wie bijvoorbeeld tekenen of puzzelen goed helpt. Bij mij is sporten een manier om prikkels kwijt te raken. Vooral zwemmen. Maar ook hardlopen helpt. Onze zoon is trouwens niet alleen erg gevoelig voor prikkels, maar ondertussen ook prikkelzoekend. Hele handige combinatie. Maar ik moet er ook bij zeggen: hij heeft het niet van een vreemde. Wij hebben een periode gehad dat het echt niet goed met hem ging. Ik kan me dus ontzettend inleven in waar jij nu staat en hoe het voelt als je dat ziet bij je kind en het gewoon wilt oplossen, maar dan tegen wachtlijsten e.d. aanloopt. Maar ik wil ook even een fastforward doen. Het gaat nu met onze zoon echt goed. Hij zit weer helemaal lekker in zijn vel. Misschien heb je er niks aan om dit nu van een ander te horen. Maar ik wil je toch een beetje hoop bieden. Er zijn mensen die jullie hierbij kunnen helpen. En je zoontje gaat zelf ook gewoon nog heel veel leren! Ik lees een paar keer de tip van de geluidsreducerende koptelefoon. Wees je ervan bewust dat dit voor- en nadelen heeft. Het kan heel fijn zijn om in sommige situaties te gebruiken. Vooral als er echt veel lawaai is, bijvoorbeeld bij vuurwerk of als je naar een carnavalsoptocht gaat. Ook in de klas kan het in sommige situaties fijn zijn. Maar je kunt die dingen ook teveel gebruiken. Houd er rekening mee dat het kinderbrein nog volop in ontwikkeling is. Dus wat zo'n noise-candeling headphone voor ons doet, is anders dan wat het bij kinderen doet. Bij kinderen is het brein nog in ontwikkeling. Hersenen kennen in de eerste (ongeveer) 21 jaar diverse bloei- en snoeiperiodes. O.a. de kleuterleeftijd is zo'n periode waarin de hersenen heel druk bezig zijn! Vaardigheden die je vaak gebruikt, zorgen voor stevige en blijvende verbindingen in het brein. Dat is de 'groei'. Maar dat heeft wel tijd nodig! Vaardigheden die je niet vaak (genoeg) gebruikt, worden op een gegeven moment 'gesnoeid'. Dat is heel efficiënt van ons brein; wat je niet gebruikt, heb je kennelijk niet nodig, dus dat kappen we weg. Meer ruimte om andere verbindingen die wel vaak gebruikt worden, verder te verstevigen en sneller te maken. Dit houdt wel in dat je dus het omgaan met prikkels wèl moet blijven trainen. Als je je kind te veel gaat afsluiten voor prikkels, leert je kind er niet mee omgaan. Ik weet dat niet ieder kind dit uiteindelijk even goed zal leren. Als je heel gevoelig bent voor prikkels, zul je waarschijnlijk altijd wel wat gevoeliger blijven dan anderen. Maar de mate waarin je daar last van hebt, kun je wel verminderen door te trainen. Het is dus belangrijk om balans te vinden, tussen aan de ene kant soms prikkels verminderen / vermijden en voldoende aandacht geven aan ontprikkelen. Maar aan de andere kant ook juist wel met prikkels in aanraking komen, om ermee om te leren gaan. Net zoals bij sporten, is zo'n training zwaar en vermoeiend. Maar dat is wel nodig om je spieren te versterken en je conditie te verbeteren. Zonder het zware werk, krijg je geen fit lichaam. Maar je moet het ook weer niet overdrijven, want dan loop je blessures op. Zo moet je het ook zien met de ontwikkeling van het brein. Het is belangrijk om gebruik te maken van die bloei- en snoei periodes. Daarbij is balans belangrijk, maar ook lastig te vinden. Het zal tijd kosten om daar de juiste weg in te vinden. Maar ook hiervoor geldt: het zal gewoon een aantal keer mis moeten gaan, voordat je de juiste verhouding vindt. En naarmate je zoon ouder wordt, zal die balans weer anders komen te liggen. Concreet voor die koptelefoons, wordt voor kinderen vaak de vuistregel 'maximaal een half uur per dag'. En zie dat hetzelfde als de maximale tijd in een wipstoel / maxi-cosi: je kind krijgt er niks van als het een keer wat langer is. Maar maak er niet structureel een gewoonte van. Zoek het naast het mijden van prikkels, ook in het verwerken van prikkels met de dingen die ik al noemde.
Ik heb geen antwoord. Woon bovendien in België. Maar kan alleen zeggen: ik voel met je mee. Kan me voorstellen dat je hart breekt als je ziet hoe moeilijk je kind het heeft.
Herkenbaar, wij hebben een zoon van inmiddels 7. Hij sliep vanaf kleins af aan heel weinig. Heel helder, vlot, veel ernergie, een radio zonder uitknop. Eenmaal op school ging het even goed. Daarna was vooral de kring verschrikkelijk. Wachten op je beurt. Kinderen die vertellen maar hij saai vond. Vragen waar je geen antwoord op mag geven maar je het wel weet. Zodra hij drukker en bozer was thuis betekende dat er wat mis was. Hij viel op in Gr 1, ze zagen dat hij vlot was. Alles deed hij vlot mee maar zijn gedrag in de klas viel steeds meer op. Ze probeerde hem uit te dagen maar dat was te simpel. 2.5 maand voor het einde van het schooljaar is hij naar gr 2 gegaan. Om na die 2.5 maand naar Gr 3 te gaan. Overigens hoort en ziet hij ook alles. Dus naast dat hij gevoelig is kan hij dus ook al veel verder zijn dan je denkt. Hoe doet hij het betreft de lesstof, is er voldoende uitdaging of is hij klaar. Mocht hij ook echt vlot zijn zullen ze snel noemen dat hij sociaal erg jong is. Dat dachten ze bij ons ook maar het past namelijk ook erg bij een HB kind. Die zijn namelijk veel verder maar ogen daar door juist jong. Onze zoon nam het gedrag van een ander over. Dus van een jongste kleuter maar in Gr 2 juist van een Gr 2 leerling.
Een optie die ik als eerste in mijn hoofd heb: haal hem van school af voor nu. Het is hem veel te veel en hij loopt zo een schooltrauma op. Als je zoekt op ‘toxische stress’ in combinatie met ‘school’ kan je daar artikelen over vinden, zoals dit: http://www.hblinq.nl/toxische-stress-traumagerelateerd-gedrag/ Dit gedrag is niet normaal en hoeft er niet te zijn. Je zoontje kan school op dit moment niet aan. Je kunt nu wel symptomen gaan behandelen, maar je moet de oorzaak weg nemen: school. Dan met de juiste mensen zoeken naar een andere manier van hiermee omgaan, daarna weer eens kijken of school dan wel gaat. En dat hoeft ook niet gelijk 5 dagen per week hè… Mijn 6,5 jarige gaat nog steeds maar 4 dagen per week naar school omdat hij meer niet kan. En dan houd ik hem geregeld thuis van school, om bij te trekken.
Ik zou ook vooral in gesprek met school blijven. Er zijn tig mogelijkheden om samen met CJG te kijken naar een eventuele oorzaak, maar ook tig mogelijkheden om wellicht in de klas/ op school toe te passen om het voor je zoon makkelijker te maken. Eerder ook al door iemand genoemd, hierboven. Van school halen ben ik zelf niet direct een voorstander van. Misschien dat het voor nu even iets makkelijker maakt, maar hij wordt straks wel 5 en leerplichtig. Zou het hem helpen om nu volledig te stoppen en dan over 5 maanden fulltime ‘verplicht’ op school te moeten zitten? Dan moet hij opnieuw erg wennen en weer opnieuw beginnen. Ik zou kijken naar overleg met school, wat kunnen we proberen om het voor hem beter behapbaar te maken, hoe kan hij evt ontprikkelen/ tot rust komen etc. En dan 1 ding tegelijk proberen en samenwerken om het voor hem beter te maken. Succes met je zoon, je wilt het allerbeste voor hem, nu nog vinden wat voor hem goed werkt, wat zo lastig kan zijn. Kon je maar op een knopje drukken en zorgen dat het opgelost was..
Waarom zou je een kind iedere dag ergens heen sturen als het er doodongelukkig van wordt? Kinderen van 5 jaar oud zijn niet fulltime leerplichtig. Als het nodig is, mag je een kind tot 10 uur per week thuis houden van school. En ook dan kan je, in overleg met school, maatwerk toepassen als het nodig is. Zoals ik al schreef gaat mijn 6,5 jarige 4 dagen per week naar school, omdat hij meer niet aan kan. Dat blijven we nog minimaal 1,5 schooljaar doen. Er is echt veel meer mogelijk dan iedereen denkt.
dat ben ik zeker met je eens, maar zoals ts het omschrijft is er nog weinig met school of juf gesproken. Wellicht is dit wel het geval, maar is dat in de posts niet genoemd. Het lijkt mij nuttig om met school om tafel te gaan en te kijken naar waar je aanpassing kunt doen die voor het kind gunstig zijn. Waarbij hij wel (deels) naar school kan, het klinkt, met de nadruk op klinkt, alsof hij dan maar thuis moet blijven, want dan gaat het beter. Dat vind ik erg kort door de bocht, zeker met het oog op de toekomst waar hij wel naar school zal (moeten) gaan, al dan niet aangepast. Het is natuurlijk niet niks als je kind zo overprikkeld thuis komt en weer veel broek plast, terwijl er nog niet duidelijk is of/wat hier een eventuele reden voor is. En ik snap dat ts er alles aan wil doen om haar fijne kleuter terug te krijgen, en terecht. Als ouder ben je er om voor je kind toe zorgen en te kijken naar eventuele oorzaken en oplossingen, maar om hem dan direct thuis te houden lijkt mij niet constructief. Wat je omschrijft vanuit je eigen situatie is begrijpelijk, maar als er net met onderzoek etc gestart is zou ik dat eerst een kans geven en kijken naar wat wel kan en wat wel lukt. Samen met CJG en school kijken naar mogelijkheden waarbij hij weer fijn naar school kan, met waar nodig aanpassingen op wat voor vlak dan ook.
Wat fijn dat jullie hulp gaan krijgen. Nog een hele andere vraag hoe gaat het met jouw zelf? Ik weet nog dat het ook een tijdje was dat je zelf ook aan het einde van je latijn was en dat het gedrag van je zoontje dan ook niet mee zat en daarop leek te reageren. Kinderen hebben wat dat betreft veel door dus wellicht ook een reactie op hoe jij je voelt? Aangezien Je ook al eerder aan gaf toen hij jonger was dat je het ook even niet meer wist en dat het juist daarna weer een hele periode goed ging. Sterkte in ieder geval.
Nou heel toevallig had ik het daar over met de vrouw van hey CJG. Dat ze inderdaad willen kijken naar een ontwikkelingsvoorsprong. Ik sprak vrijdag ook met de juf van school en zij zei exact wat jij nu zegt: in zijn gedrag is hij echt nog heel jong, maar hij is veel verder in zijn manier van denken, doordenken, analyseren, afwegen, etc etc. Ook zij begon er over dat dat heel goed in de gaten gehouden moet worden, dat hij voldoende uitdaging krijgt. Soms komt hij ook met opmerkingen dat je denkt: oke... je bent 4 jaar.... - waar is een mens van gemaakt? - wat zit er in je tandvlees? - waar komt bloed in een wondje vandaan en wat is bloed? - legt feilloos uit hoe een stoplicht werkt. - vertelt in 1 rats hoe een regenboog ontstaat. - opa vierde een feestje, maar dat was buiten. Oh jeej, dan kan hij zijn Cadeautje niet uitpakken, wamt dan waait het papier weg... maar als hij daar een prop van maakt en op de grond gooit, dan is het te zwaar voor de wind. Dus dan kan op het wel uitpakken! We staan soms echt versteld van uitspraken die hij doet. Hij is 4 jaar en kan al simpele sommetjes. Afijn. 12 januari wordt hij geobserveerd. Dus ben benieuwd wat daar uit komt.
Met mij gaat het eigenlijk super super goed! Ik heb een hele fijne baan sinds 1 juni waar ik echt op mijn plek ben. Thuis gaat alles super (op dit ding na dan). Mijn relatie gaat super. Alles loopt op rolletjes. Alleen nog mijn zoontje weer op de rit krijgen. Wat fijn dat je dat onthouden hebt en dat je er naar vraagt!
Je raakt er aan gewend hoor al die vragen die " niet passend" zijn. Op een gegeven moment past het gewoon bij je kind. Onze zoon was eigenlijk al klaar met de lesstof toen hij begon. Zonder in gr 2 te zitten was hij daar ook al mee klaar. Dan snap je best dat je niet rustig kan zitten en de kring saai is. Je leert niks. Beetje als of je elke dag uitleg krijgt over het werk dat he moet doen. Dag in dag uit. Probeer ean ook maar geïnteresseerd te luisteren. Het jonge lijkt dan terwijl hij faar ook vest verder mee kan zijn. Heel fijn dat ze gaan observeren. Hier was uitdagend werk niet voldoende. We hadden korte lijnen met school. Als er thuis ander gedrag is dan trokken we aan de bel. Hopelijk hebben jullue ook een ib'er due mee kijkt en denkt. In eerste instantie afgesproken om eerst intern te kijken of ze het lukte en daarna hebben ze externe hulp ingeschakeld. Dat klinkt heel eng maar dat was echt super fijn. Mocht je nog meer vragen mag dat altijd. ( inmiddels is hij 7)
Wat lastig voor jullie! Net zoals anderen vraag ik me af ogen niet met de school en juf zelf kan babbelen over hoe zij jou kind kunnen helpen met oa de prikkelverwerking en uitdaging. Ik herken mijn dochter ergens wel in het verhaal, vooral tijdens de periode dat ze naar de crèche ging en in de instapklas vorig schooljaar. Doordat de huidige juf het anders aanpakt en het goed klikt tussen hen lukt het veel beter. Ook thuis is ze veel rustiger. Als het L. te veel wordt mag ze alleen gaan spelen/lezen/puzzelen (L. geeft dit wel allemaal zelf aan). Ze moet niet in de drukte blijven zitten. Als ze nood heeft aan haar hoofdtelefoon kan dit ook. Heeft ze nood aan meer uitdaging haalt de juf iets uit een andere klas,… Ik bedoel maar. Soms zijn het kleine dingen die kunnen helpen.
12 januari komt er een vrouw langs van het CJG. Zij gaar hem observeren en ik hopelijk kunne we dan stappen gaan zetten. Ben heel benieuwd wat ze te melden heeft. Ik heb het idee om een plan op te gaan stellen omtrent omgang met Rohan. Dat ga ik dan uiteraard ook met de juf bespreken. Deze eerste "vakantie" week ging het opzich wel goed. Ik merkte dat hij echt bij kwam Van school. Kerst ging redelijk. Hij was wel heel druk, heel ongeduldig, concentratie van een (halve) goudvis. En totaal 6x in zijn broek geplast terwijl hij de hele week droog is geweest. Ik heb hen vandaag een luier aan getrokken. Even ter zelfbescherming want ik merk echt dat ik uit mijn vel dreig te springen bij een natte broek. Dat speelt al sinds augustus namelijk en ik ben daar helemaal klaar mee. Heb nu met hem afgesproken: als je een jele dag droog bent, kun je voor de volgende dag een onderbroek verdienen. Als je in je broek plast, krijg je gewoon een luier aan. Ook nog met hem over gehad. Je ziet hem jubelen en knijpen dat hij moet plassen, maar hij vertikt het gewoon om te gaan. Hij zegt ook doodleuk: nee, geen zin in. Er zijn ook momenten dat hij niet jubelt of knijpt en dan heeft hij ineens een natte broek. Dat zijn momenten dat hij gewoon echt niet voelt dat hij moet. Meestal is hij dan "te druk" met iets bezig. Het is en blijft lastig. Nog even doorbijten. Hulp is onderweg. We hebben ook veel spelletjes gespeeld in de vakantie. Wie is het en memorie en puzzels (35 stukken of meer) zijn favoriet. Hij is dat ook enorm goed in. Hij zegt ook: even denken mama, ik moet wel een slimme vraag stellen dat ik er in 1x veel weg kan doen. Memorie wint hij ook keer op keer met 75 kaartjes. Geheugen van een olifant. En een puzzel moet ik even helpen met de hoekjes, en de rest legt hij zonder moeite neer. Als hij maar rust aan zijn hoofd heeft. Hij rekent ook. Sommetjes, zowel optellen als aftrekker, tot 10 doet hij gewoon even. Zonder op zijn vingers te tellen. Dat zijn dingen waar ik vol verbazing naar sta te kijken met zijn 4.5 jaar...
Wat fijn dat er op korte termijn een observatie gepland is, ik hoop dat jullie er snel verder mee kunnen. Ik haak even in op het zindelijkheidsprobleem cq broekplassen. Ik voel geheel met je mee (ik weet precies hoe klaar je daar mee kunt zijn en hoe kwaad het je kan maken!), maar het is misschien goed om jezelf te blijven herinneren dat hij het echt niet expres doet. Een plasprikkel komt niet goed aan in een vol/druk hoofd en hij is nog te jong om het hele proces goed geautomatiseerd te hebben. Dat betekent dat hij er nog 'over na moet denken' en daarvoor is in zijn hoofd weinig ruimte als hij niet goed in zijn vel zit en overloopt. Ik zou het nu vooral dus ook vooral zien als symptoom van het onderliggende probleem en het vooral met veel liefde en begrip benaderen. En mocht je vermoeden hebben van obstipatie, dan zou ik daar met huisarts werk van maken, want broekplassen kan ook veroorzaakt of verergert worden door obstipatie. Veel succes!
Daarom heb ik hem nu ook een luier aan gedaan. Om de druk bij hem en mij er af te halen. Hij gaat wel netjes naar de wc ondanks de luier. Obstipatie heeft hij zeker weten niet. Hij gaat netjes 1x per dag poepen en dat gaat zo vloeiend. Om jaloers op te worden.
ik heb geen tips hoe hiermee om te gaan, wel de tip je zorgverzekeraar te bellen ivm wachtlijstbemiddeling. Dat kan echt heel veel schelen qua wachttijden. Tenminste voor volwassenen ik weet niet of dat bij kinderen ook zo gaat. Ik heb zelf pas die ervaring gehad. Kwam bij de huisarts met een hulpvraag voor psychische problemen. De huisarts verwees me door maar waarschuwde me voor wachttijden van maanden. Ik heb de zorgverzekeraar toen gebeld en gevraagd om wachtlijstbemiddeling en ik had 2 weken later al een afspraak bij een specialist. Heel veel succes en sterkte gewenst, en een digi knuffel, het is het ergste wat er is om te zien dat je kind het zwaar heeft.
Sorry ik heb niet alles gelezen maar ik voelde je emotie in de openings-post ❤ Er rust een enorm stigma op ADHD, maar heb je al eens naar ADHD gekeken ? Hooggevoelig en adhd liggen op sommige vlakken heel dicht langs elkaar. Ik herken in delen van je verhaal mijn eigen kind. En ook in bijna alles uit je verhaal mezelf van vroeger Adhd is niet alleen maar wiebelende kinderen of jochem myjer Helaas weten heel veel mensen niet wat adhd inhoud, zowel op school als bij het cjg... of mijn eigen psychiater tegen wie ik een jaar lang zei "het is zo druk in mijn hoofd" en in al die tijd is de suggestie adhd niet eens gevallen Je zou eens kunnen kijken naar tips voor kinderen met adhd. Heeft ook veel te maken met prikkelverwerking/reductie en bijv fidgets, regelmaat, voorspelbaarheid etc. De meeste tips werken ook goed voor mijn niet-adhd-kind
Eventueel is het boek “Slaapkoppie” van Marieke van Ginneken nog een optie. Officieel om je kind te helpen ontprikkelen voor het slapen gaan, maar ik denk dat het ook midden op de dag prima zou kunnen helpen als dat nodig is. De omschrijving die erbij staat op bol: Help je kind de prikkels van de dag te verwerken en lekker te slapen met Slaapkoppie. Kinderen vinden de overgang van de dag naar de nacht soms lastig. Samen tot rust komen voor het slapengaan kan helpen om alle prikkels van een drukke dag te verwerken. Met Slaapkoppie maken kinderen op een laagdrempelige manier kennis met meditatie. De ontspanningsoefeningen zorgen ervoor dat ze beter met stress om kunnen gaan en makkelijker in slaap komen. Vul samen een ballon met alle leuke en minder leuke dingen van de dag en laat hem wegzweven, oefen de leeuwenadem, stap in een achtbaan die je hoofd leeg roetsjt of doe de bodyscan. Dankzij de aansprekende verhalen en prachtige illustraties zorgt dit boek niet alleen voor een ontspannen nachtrust, maar ook voor veel fijne momenten voor het slapengaan. Kies een verhaaltje uit en sluit samen de dag af!
Er zijn overal wachtlijsten in jeugdhulpland.... maar tip: je mag altijd overleggen met de huisarts. Die kan jou ook doorverwijzen eventueel en dan kan je naar een organisatie waar je sneller aan de beurt bent( zelf zoeken of via huisart en hoef je niet alleen op schoolmaatschappelijkwerk te wachten.