Hoi dames Helaas was er geen plek meer voor oud en nieuw (zoals ik wilde) voor een curretage, dus heb ik afgelopen week medicatie gebruikt. Helaas is dat niet zo goed gegaan. Ik heb 8uur lang gevloeid alsof er een kraan open stond en heb ontelbaar veel stolsels verloren. Ik was zo verzonken in mn eigen wereldje tijdens t moment dat ik wel merkte dat t lang duurde maar geen idee dat t 'niet normaal' was. Woensdag is alles eruit gekomen en nu ben ik nog steeds erg zwak. Mn lijf echt een optater gekregen, en mn lichaam voelt aan alsof ik gewoon een voldragen zwangerschap bevalling heb meegemaakt. Als ik had geweten dat dit zo zo uitpakken, dan had ik gewacht op een curretage plekje. Ik heb enorm op mn kop gekregen van de verloskundige, want ik had na een uur al moeten bellen volgens haar en per direct opgenomen moeten worden in t ziekenhuis. Maar ja gebeurt is gebeurt
Jeetje wat vreselijk acht uur lang! Is alles nu nog wel een keer nagekeken of alles eruit is? En ik neem aan dat ze nu wel wat bloed afnemen om te kijken of je nergens te korten aan hebt? Anders kan de nasleep wel heel lang gaan duren. Je lichaam zal al het verloren bloed namelijk ook weer aan moeten maken. Ik wens je heel veel sterkte met het verwerken.
Dankjewel. Morgen heb ik een controle echo en gaan ze idd bloed prikken. Ik hoop dat alles schoon is, zodat t niet voor niets geweest is. Mn man doet zoveel mogelijk nu. Maar hij moet ook gewoon werken en dan is t nu best pittig met de kleintjes hele dagen thuis.
Jeetje wat ontzettend heftig pas heel goed op jezelf nu en let heel goed op je ijzerinname ook. Wat een ellende sterkte
Dat is ook behoorlijk pittig. Fijn dat je man je zo veel mogelijk helpt. Misschien in de tussentijd in ieder geval wat vitaminen nemen en ijzer. Hopelijk ben je snel weer beter.
Jemig wat heftig zeg! Het klinkt als mijn verhaal en dat had ik je graag bespaard. Kan je man tijdelijk zorgverlof opnemen? Als advies wil ik je meegeven om alvast veel ijzer rijke producten te eten en floradix te gaan gebruiken. Hoe is het mentaal met je? En de kids, hebben die er wat van meegekregen?
Hoi. Ja pittig was t zeker. Maar ja de nuchtere ik vergelijk t dan weer met mn zoontje verliezen en de 24uur bevalling en placenta verwijdering onder narcose erna. En misschien is dat fout om te doen maar daardoor blijf ik momenteel sterk genoeg om door te gaan. Ik weet uit ervaring dat gevoelens opzij zetten harder terugkomen na een tijdje, maar ik wil t echt even volhouden tot de kids weer naar schoolgaan en ik wat meer tijd voor mezelf heb, voordat ik in een gat val. Verder kan mn man geen zorgverlof hiervoor krijgen. Hij heeft 2 dagen vrij gehad maar t scheelt dat ik 2 oudere dochters heb. De oudste kan al koken. En de andere die gaat met de 4jarige even spelen als ik even ga liggen. Dus ik red t wel zoals t nu gaat. Ik doe idd mn best met ijzerrijk voedsel en morgen gaat de vk bloedprikken om te kijken of ik iets extra's nodig heb. De kids hebben me niet gezien maar wel meegekregen dta mama 8u in de badkamer zat en zijn ook bewust waarom. Maar mn zus heeft ze heel goed opgevangen. Opmerking van mn 4 jarige dochter: nu heeft mn grote broer die in de wolkjes woont ook een broertje of zusje. Die heeft eindelijk iemand om mee te spelen. Mooi he hoe die jonge guppies ermee om gaan.
En natuurlijk hadden we t nog niet zwaar genoeg en is er ook nog eens buikgriep erbij gekomen. Nog ff en ze kunnen me opvegen.