Klopt. Werkt op dezelfde manier. En door de hoge intelligentie nog een stuk sneller ook. Over vertellen. Een ass kenmerk wat onze zoon heeft. Die begint zijn verhaal zonder inleiding. Omdat hij ervan uit gaat dat jij dezelfde belevingswereld hebt als hij. Voor hem is het te ingewikkeld om de wereld in te beelden vanuit een ander zijn gezichtspunt. Dus voor het gemak gaat hij er dan vanuit dat jij hetzelfde ziet hoort en denkt als hij.
Dit gaat zeker op voor mijn zoon, flexibiliteit is ver te zoeken behalve als het in zijn voordeel is...Doordat mijn zoon niet graag de controle kwijtraakt (want blokjes in de war) kan hij ook erg dominant zijn en zijn zin door willen drammen.Verbanden ziet hij niet ,dat moet echt aangeleerd worden wat heel veel moeite kost maar gelukkig steeds beter gaat.Sociaal wenselijk gedrag is ook nog een punt bij hem,hij verteld een wildvreemde gerust dingen die best gevoelig zijn.Nu komt hij er nog mee weg omdat hij een kind is maar dat blijft hij niet natuurlijk.Zijn lage iq maakt het nog iets ingewikkelder soms ,net als zijn gebrek aan zelfvertrouwen...Humor begrijpt mijn zoon niet,als ik een opmerking maak dan vraagt hij gelijk of het als grapje bedoeld was.Spreekwoorden neemt hij letterlijk wat soms wel grappige situatie's oplevert.Slapen is altijd al een drama geweest omdat hij altijd "aan" lijkt te staan, hij is al van baby af erg vroeg wakker,vroeger om 5uur ,de laatste jaren rond 6u.Zit hij niet lekker in zijn vel is het gerust veel eerder...
Oh wat herkenbaar. Ergens midden in een verhaal beginnen en dan zit ik alleen maar te bedenken waar het nou eigenlijk over gaat. Elke keer weer bedenk ik hoe dan?
Oh ook zo herkenbaar. Als baby sliep de oudste al nooit in de auto. Op een vliegreis van 17 uur heeft hij max 3 uur geslapen....
Dit is ook herkenbaar bij mijn oudste. Hij heeft al motorische problemen waardoor zijn uitspraak niet altijd even goed is. Verhalen verteld hij niet op chronologische volgorde. Hij begint gerust een verhaal op de midden verdieping terwijl ik op zolder zit. Hij draait regelmatig zijn mond niet mijn kant op als hij praat. Eerder sprak hij te zacht en toen was er met deze combinatie regelmatig geen touw aan vast te knopen. Zijn begrip ligt vele malen hoger dan wat hij naar buiten kan brengen.
Zie zo op tegen morgen dat mijn zoon weer naar school moet (ben best angstig voor corona). Hij is niet ingeënt, ik zit zelf in een risicogroep gelukkig wel mijn booster gehad. Ik snap t ook niet met die oplopende cijfers.
Ik vind het heel fijn dat er in elk geval 1 maatregel afgaat, want ik ben het absoluut niet eens met het beleid en van mij mag vrijwel alles eraf. En ik weet dat de meeste ouders weer uitkijken naar school, dus dat gun ik iedereen van harte. Maar stiekem vind ik het heel jammer dat mijn oudste morgen weer naar school moet en de jongste dinsdag naar de psz. Ze is net 5 en ik ga haar echt missen. Ik vind het zo gezellig met haar, haar broertje van 3 en zusje van 1 in huis. Ze spelen zó leuk samen. Lekker rommelen, spelen, wakker worden wanneer we willen, samen poetsen, samen wandelen, ... Ik geniet echt van elke dag en zie erg op tegen het weer op de klok moeten kijken de ochtendspits, enz.
@bosi333 Ik snap waar je vandaan komt. Kans op besmetting met deze A-klasse ziekte is de komende weken 100% op school. Hoe doe je dat met leerplicht? Heb je contact met school?
Ik vind dat nog vrij laat, die van 7 gaat hier om 19.00 uiterlijk op schooldagen ze mag dan nog 10 minuutjes lezen. Verschilt zo per kind, oudste ging ook wel om 19.00 op die leeftijd maar die moet nog ontprikkelen wat zo een uur duurde. En nog, maakt niet uit hoe laat, hij moet eerst andere dingen doen voor hij gaat slapen
Ik herkende ook niet veel, ass is zo breed. Duurde ook lang voor we hem hebben laten onderzoeken aangezien het niet problematisch was. Pas toen hij in groep 5 zelf aan gaf dat hij zich anders voelde maar niet wist waarom die stap gezet. Enerzijds was ass een verrassing voor iedereen want "hij is geen typische" (mbt structuur was dat vooral, planningen konden best gewijzigd worden last minute). Anderzijds was er ook bij iedereen de herkenning van "ja dat is hij". Vooral na het onderzoeksverslag. En zit beide kanten in de familie dus heel onverwachts kwam het ook niet. Bij hem uit het zich vooral op sociaal vlak, moeilijk emoties interpreteren. Maar door hoog iq kan hij heel veel opvangen en "aanleren op theorie" wat anderen op gevoel doen. Thuisschool vond hij heerlijk. Uitslapen, rustig wakker worden, dan even werken maar daarna weer kunnen spelen. Het sociale viel weg, juist dat stuk wat lastiger is. Juffen wilde graag iedereen bellen maar hij pakte echt de telefoon niet aan dus juf sprak metmij telefonisch en met zoon deden ze het via chat op teams Dan reageerde hij wel en meer dan alleen een antwoord. Overigens belt hij met niemand. Ja nu naar mij, of ik z'n telefoon ontgrendel
Nou deze moeder vind puur egoïstisch gezien de scholen dicht een dikke prima Maar voor de ontwikkeling van de kinderen is school wel beter
Hier de vergelijking met soldaatjes nav een boek (ted heeft autisme en pien rode krullen, of iets in die strekking). De soldaten krijgen de informatie en moeten dat dan sorteren naar de juiste plek. Spelende zusjes? Niet relevant bak. Mama roept je naam? Relevant, reageren Oversteken en je ziet een auto komen? Relevant voor nu, handelen en vergeten Uitleg van de juf? Relevant en opslaan Etc etc etc. Maar de soldaatjes zijn bij hem sneller moe en dan werken ze niet goed meer en gooien dingen in de verkeerde bak en dan krijg je chaos waardoor je het niet meer overziet. Boek gaf hem veel inzicht, ook omdat het werd vergeleken met "normaal" maar ook dat het bij iedereen anders kan zijn want niemand is hetzelfde
Ja dat is wel zo idd. En Omicron is er ook al vanaf 26 november en toch dalen de ziekenhuiscijfers misschien moet ik maar proberen hieraan vast te houden.
Dat boek zocht ik idd nav dit topic. Ik moet het ergens in huis hebben, maar ben bang dat een van de jongens hem heeft "opgeruimd" en niet waar hij hoort.... Voor kinderen word het wel heel mooi uitgelegd. Mijn oudste las het en kon erna ook vertellen: kijk mama, dit heb ik ook en komt door m'n autisme. Overigens vind ik geef me de vijf ook fijne handvaten. Ik heb de boeken en ben naar meerdere cursussen geweest. Heb er echt veel geleerd.
Geef me de vijf vond ik te uitgebreid toen, heel veel was "niet van toepassing" of "dat gaat al zo". Heb hem nooit uitgelezen. Ted vond ik fijner Al scheelt het denk ik ook dat ik op dat moment tegen burn out aan zat dus sowieso moeite had met concentreren
Geloof mij, als je ooit kinderen uit zulke hokjes hebt gehaald, lach je hier niet meer om. En ja, dat zal voor heel veel dingen gelden, maar hoewel grappig bedoeld, vind ik dit echt een naar plaatje…