Ik begrijp het gewoon echt niet. Hier in mijn familie zijn er heel veel mensen in maart jarig maar iedereen zat juist altijd te grappen dat het een mooi verjaardagscadeau zou zijn als onze dochter op hun verjaardag zou komen. Uiteindelijk was mijn schoonvader de gelukkige en viert hij het nu gewoon bij ons samen, alleen maar liefde en blijheid gelukkig. Je zou toch zo egocentrisch zijn dat je verwacht dat mensen een bevalling om jou heen plannen.. ik kan er niet over uit echt..
Wat een stompzinnig gedoe zeg. Alsof je dat kunt plannen.. als dat zo zou zijn zouden mijn oudste niet op dezelfde dag jarig zijn of mijn zoon en man 1 dag na elkaar. Is juist leuk toch.
Jeetje wat naar zeg, alsof jij ervoor gekozen hebt om op die datum te bevallen. Je hebt ook geen invloed op hoe snel een inleiding gaat. En dan nog, wat maakt het uit? Vergt misschien wat planning, maar dat kun je toch ook samen bespreken.. wat bijv. handig is ivm de verjaardagen? Mijn neefje is op dezelfde dag jarig als mijn moeder. Nou mijn moeder vond het een geweldig verjaardagscadeau toen hij werd geboren. En ja, qua verjaardag vieren is het soms lastig, maar ook niet om te zeggen dat het zo'n groot probleem is.
Mijn bek valt werkelijk open. Hebben ze alleenrecht op de datum 20 juli ofzo? Een bevalling is een medische aangelegenheid en daarbij ga je nu eenmaal geen rekening houden met verjaardagen en andere wensen van familieleden. Het idee alleen al zeg. Dat dit soort kritiek alleen al in hun hoofd opkomt zegt zoveel meer over hun dan over jou!
Wat een raar gedoe. Ik was met onze zoon eigenlijk uitgerekend op 2e kerstdag. Dat is ook nog eens de verjaardag van zijn vader EN oma. Zij vonden dat juist heel bijzonder. Uiteindelijk 2 weken eerder bevallen maar hier werd er niet raar over gedaan en ik zou daar ook niet blij om zijn en duidelijk maken dat mensen maar eens gewoon moeten doen. Zijn het kleuters ofzo die bang zijn om op hun verjaardag geen aandacht te krijgen.
Thanks dames. Heb er mega slecht van geslapen en we voelen ons er heel naar bij. Ook omdat er daarna nog meer gezegd is door mijn schoonvader en zijn vrouw waarmee ze echt op mij hart hebben getrapt. Vreselijke situatie want het liefst zou ik het contact ook per direct verbreken maar het blijft de vader en opa van mijn (aanstaande) man en kinderen. Het enige waar ik spijt van heb is dat ik me zo uit het veld heb laten slaan door deze waanzin. Weet alleen niet zo goed hoe nu verder… z’n vrouw is nota bene aankomende donderdag jarig. We waren bezig met haar verjaardagscadeau maar heb totaal geen behoefte meer om daar (voorlopig) over de vloer te komen.
Ik mocht niet kiezen maar toen de gyn door kreeg dat hij de keizersnee precies op de verjaardag van mijn zoon had gepland was hij wel zo vriendelijk om de keizersnee te verplaatsen naar na het weekend. Grappig eigenlijk want de dag van de keizersnee wat ik zo zenuwachtig dat ik er buikpijn van had (dacht ik) in het ziekenhuis bleken het al weeën te zijn en was mijn baarmoedermond verstreken, dus achteraf perfect gepland Ze zijn wel beiden in de grote vakantie jarig dus is sowieso al lastig met plannen omdat er bijna altijd wel iemand op vakantie is. Nu plannen we het zo dat in ieder geval opa en oma's kunnen en voor de rest zien we het wel. Oja en mijn zoon is geboren op de verjaardag van mijn vriendin, was ook niet de planning aangezien ik 3 weken overtijd ben gegaan.
Wat vind je aanstaande man hiervan, als hij ook liever geen contact meer wil hebben dan is de keuze wat makkelijker gemaakt. Wat betreft de verjaardag, daar ging ik niet naar toe, manlief mag er rustig naar toe maar ik zou echt tijd nodig hebben om dit allemaal een plekje te geven en er eventueel pas weer over de vloer te komen als ik daar aan toe ben. Het feit dat je (toevallig) opa bent geeft je natuurlijk niet het recht om de moeder van je kleinkinderen op haar hart te trappen, helemaal al niet omdat dit alles gerelateerd is aan een onderwerp waar niemand, maar dan ook niemand, invloed op heeft gehad. Daarmee heeft hij zich eigenlijk niet als een opa gedragen. Ik zou met je man om tafel gaan en heel duidelijk grenzen gaan bespreken en ook welke actie je onderneemt al men weer over jullie grenzen heen gaan. Kom op zeg ik kan mij voorstellen dat een 14 jarige er wat moeite mee heeft en het allemaal niet leuk vind maar van volwassenen mag je verwachten dat ze zich erover heen zetten.
Ik sluit me aan bij alles wat al gezegd is, werkelijk te gek voor woorden dit. Mijn schoonmoeder kan zich ook zo vreselijk druk maken om soort dingen. Vorig jaar was mijn schoonzus uitgerekend omstreeks de verjaardag van haar man en ons zoontje. Liep mijn schoonmoeder al maanden van tevoren te roepen "Oh, als het maar niet op die of die datum komt, want dan zitten we met dubbele verjaardagen". Mm arme schoonzus werd er helemaal zenuwachtig van. Ik heb gezegd dat ze het lekker los moest laten, zou me echt een worst wezen als ze op de verjaardag van mijn zoontje was bevallen. Uiteindelijk beviel ze 4 dagen eerder. En nu roept schoonmoeder al maanden van tevoren "Wanneer vieren jullie het? Want we moeten wel naar allebei de verjaardagen hè." Relax mens, waar kun je je druk om maken.
Ongelofelijk... Wat erg dat ze zich hier zo druk om maken en jou een schuldgevoel aanpraten! Alsof je iets te kiezen hebt! Lijkt mij juist een mooi cadeautje! Wat vind je man ervan? (Aanstaande man en gefeliciteerd met jullie plannen!)
Mijn man heeft mijn schoonvader zeer hoog zitten maar vind ook dat hij veel te ver is gegaan. Hij is 75 jaar én zeer dominant en autoritair. Is opgegroeid in een gezin met 6 zussen en werd altijd door zijn zussen en moeder op handen gedragen. Dat ik nu in de clinch lag met zijn vrouw heeft hij als reden gezien om mij te kwetsen tot op mijn ziel. In het kort komt het erop neer dat ze het labiel vinden dat ik niet nog 2 dagen kon wachten en refereerde naar mijn 1e zwangerschap toen ik met een burn out/depressie thuis heb gezeten. Een moeilijke donkere periode maar waar ik uiteindelijk heel sterk uit gekomen ben en mij veel levenslessen heeft gebracht. Voor hen reden om te oordelen dat ik het moederschap niet aan kan. De opmerkingen die zijn gemaakt zijn zeer misplaatst en absoluut onterecht. Het feit dat er veel meer mensen zijn die geen contact meer met ze hebben of maar mondjesmaat zegt denk ik ook genoeg. Het is heel verdrietig dat hij in een paar minuten een band die in 10 jaar is opgebouwd kapot heeft gemaakt. Denk dat het ook beter is om er niet nog meer over te zeggen. Vind het heel erg fijn om alle reacties te lezen en te beseffen dat dit echt niet oké is en dat dat alles over hen zegt en niets over mij. Bedankt daarvoor!
Pardon!?!?! Ik heb nog nooit met iemand het contact verbroken maar in dit geval zou ik het sterk overwegen... Kan me voorstellen dat dit vreselijk kwetsend is. Laat het alsjeblieft je ene oor in en andere oor uit gaan, en verspil er zo min mogelijk energie aan.
Z’n vader wilde het gesprek ook forceren en wilde dat ik zou reageren. Ik heb het op een gegeven moment gehouden bij ‘ik luister’ en kreeg toen als antwoord ‘nee we hebben een gesprek’. M’n man heeft hem wel 4/5x gevraagd op te houden maar hij bleef doorgaan. Toen zijn wij vertrokken.
Nou sorry hoor. Heel sneu voor je man, maar met het oog op de burnout die je hebt gehad, zou ik er heel sterk over na denken om voorlopig het contact te verbreken. Wat ik heb geleerd van mijn burnout is dat je juist de mensen die energie vreten links moet laten liggen. Hoe moeilijk dat ook is. Deze mensen slepen je weer terug in dat zwart gat waar je juist zoveel moeite voor hebt gedaan om eruit te komen. Laat niemand wat je tot nu toe hebt bereikt van je afnemen.
Huh?! Is dit echt? Kan me echt niet voorstellen dat mensen zo enorm dom en kortzichtig zijn :s Ze moeten zich diep schamen! Die hebben echt een spreekwoordelijke klap van de molen gehad .......
Zo zaten wij ook.. vol ongeloof en beduusd. En nog steeds wel. Dat mijn schoonvader niet makkelijk is dat wist ik vanaf onze eerste kennismaking. Door de jaren heen heb ik daar wel mijn modus in gevonden en laat ik veel langs me heen gaan. Ik heb geaccepteerd dat hij is, wie hij is en heb altijd gezorgd dat ik geen verwachtingen had. Deze ene keer heb ik mijn hart laten spreken en mijn grens aangeven en is het foute boel.
Eens met bovenstaande. Dat het hier om je man zijn vader en opa gaat betekent niet dat ze alle rechten hebben om je in de grond te trappen. Niemand mag dat, zeker familie niet. Zou voor mij reden zijn om (voorlopig) ver weg te blijven en zelfs excuses te verwachten. Die verjaardag ging ik niet heen. Je man moet zijn eigen keuze maken en kan ook zonder jou contact houden.