Het kan ook zo zijn dat de de contactverbreking door schuld van de kinderen komt maar dat de kinderen zeggen dat het door de ouders komt. En ik denk niet dat dat een uitzondering op de regel is. Het komt ook vaak voor dat de ouders verkeerde dingen hebben gedaan, maar de kinderen tegelijkertijd ook en de schuld dan ook aan de ander wordt toegekend. Er zijn zoveel opties. Het probleem ligt echt niet altijd alleen bij de ouders. Maar goed, ik geloof echt wel dat je een goede reden hebt (en de rest) Het moest er gewoon uit omdat ik het in beide families (die van mn vriend en bij die van mij) heb gezien dat het echt niet altijd alleen aan 1 persoon ligt en dat contacten werden verbroken om niets. Vandaar...
Hoi allemaal, Ik geloof ook wel dat de schuld vaak niet alleen bij een partij ligt. Ik vind het alleen jammer dat soms dingen lopen zoals ze lopen. Ik moet eerlijk zeggen (zoals ik al eerder typte) dat ik het liever anders gezien had. Overigens hebben overige broers nog wel contact, al vinden zij het nu zij ook een vriendin hebben (en papa in wording zijn ), steeds moeilijker worden. Het voelt heel dubbel. Ik hoop dat het bij hen echt beter werkt en dat de relatie tussen vriendin en schoonmoeder niet verslechtert. Ze wordt per slot van rekening nog een keer oma. Voor mijzelf sprekend kan ik het helaas niet meer opbrengen. (zie ook wat ik eerder typte over dat onze dochter het een enge vrouw vindt en er zelfs nachtmerries van heeft gehad) Of men het begrijpt of niet, het is toch zo. We hebben nu sinds drie jaar echt ons eigen plan getrokken en ik moet zeggen dat het veel rustiger is geworden. Voor ieder heel veel succes. Overigens ben ik er geen voorstander voor om (zomaar) een relatie te verbreken. Het doet zoveel pijn. Zorg ervoor dat dingen uitgepraat kunnen worden, zolang het nog kan. Geef elkaar eventueel (tijdelijk) de ruimte en kom er later op terug. Ga in eventueel in gesprek met hulp van buitenaf, etc. Mocht je er alles aan gedaan hebben (zoals wij) en je ziet echt geen andere weg meer, dan houdt het helaas op... Je weet in iedergeval dat je er alles aan gedaan hebt... Groetjes, Maine
hoi hoi ik ben het er wel mee eens dat het niet altijd de schuld van de ouders.maar het is wel zo dat in 7 van de 10 gevallen dat de )schoon)ouders er het grootste deel zelf hebben veroorzaakt het begint met kleine dingen dat word alleen maar erger voor al als er een blijvende relatie inzit. groetjes monique
tja...toen wij het bijna 13 jaar geleden gingen vertellen dat we zwanger waren van onze oudste zoon riep mijn schoonloeder gelijk " is het wel van de goede vader?! " ( heeft nooit geboterd tussen ons...ze vond dat ik haar zoon van haar afgepakt had.....zucht.....en ze heeft er alles aan gedaan om ons uit elkaar tekrijgen ) Ach ene oor in..andere oor uit...wisten zelf wel beter..... Pijnlijk was het wel....maar na de geboorte was ze helemaal verkocht aan haar kleinkinderen Ik zelf heb ook nooit meer echt mijn best gedaan om een band tekrijgen met haar...zelfs niet op haar sterfbed
hoi hoi dat afpakken van haar zoon heb ik ook al veel gehoord. maar wat hard he omdat zo te zeggen is het wel de goede vader. groetjes
Ach meid, het is de kunst om daar boven testaan...enne...we zijn nog steeds bij elkaar , al 15 jaar, zwanger van onze 3e...gelukkiger dan ooit.... Dus of wraak zoet kan zijn.....REKEN MAAR VAN YESSSS
hier kregen we ook een hele stomme reactie... me vriend ging het vertellen aan zijn vader en hebben grote ruzie gehad want zijn vader riep als eerste ze heeft het expres gedaan om jou bij zich te houden... onze kleine was namelijk niet de planning maar we heel erg gewenst wij zijn er echt blij mee.. maar zijn vader riep dus... ze doet het om je bij je te houden want dat heb je schoonzus ook gedaan en je moeder ook... met andere woorden ik ook :S terwijl wij een ownijs goede realtie hebben.. en zijn vader is nogal iemand die van geld houd dus was het al hoe wil je dat gaan betalen en je gaat het nooit redden en je hoeft niet bij mij aan te kloppen voor geld enz... en mijn schoonmoeder riep oohh had ik wel verwacht... maar kortom zijn nu 2 jaar verder en kijk eens het lukt ons zelf met betalen redden het goed enz.. die reactie zal je helaas blijven houden we krijgen nu elke dag de vraag wanneer we eens gaan trouwen... omdat het moet omdat we een kind hebben...
Dat vind ik wel heel erg hoor als het goed zit waar gaat het dan over. Over dat trouwen daar heb ik zoiets van ik vind dat helemaal niet nodig hoor.Wij trouwen trouwens ook niet hoor ook niet als er een kleine is als we willen trouwen is dat omdat we het dan wel willen.
ja inderdaad.. vind ik ook.. k ben niet zo van de oude stempel van je moet trouwen... ik wil graag mooi trouwen en je doet het hoop ik maar 1 keer en wil het niet omdat het een verplichting is maar dat is mijn mening
sorry ben hier al even niet geweest maar inderdaad.trouwen doe je als het goed is maar een keer.en dat moet ge goed doen niet omdat het volgens de familie zou moeten.
Gisteren het nieuws aan schoonouders verteld. Hoe negatief ze was toen ze wist dat we er mee bezig waren zo anders reageerde ze gisteren. Niet blij of boos maar gewoon. Schoonvaders was natuurlijk wel erg blij voor ons. Ach en ze zei het kan ook nog mis gaan maar IK heb het gezegd en het is nu gewoon achter de rug wat hun reacties betreft..