Graag wil ik tien kilo afvallen. Dit zou ook beter zijn voor mijn bmi. Helaas ben ik door medicatie in korte tijd veel aangekomen. Hier erg van geschrokken en versneld de medicatie afgebouwd. Helaas zijn de kilo's blijven plakken. Omdat ik vanuit een depressie kom, vind ik het ook heel moeilijk om lekker actieve dingen te ondernemen. Ik heb een hond, paard, skeelers en een fiets, dus mogelijkheden genoeg. Nu alleen nog de energie ervoor vinden. Ik heb een tijdje calorieën geteld en dan bleef ik onder de 1400 calorieën op een dag, maar daar viel ik ook niks mee af. Helaas ben ik makkelijk geneigd om te spugen. Uiteraard weet ik dat dit heel slecht is! Ben nu sinds gisteren begonnen met herbalife. Het nog nooit zo iets geprobeerd, maar ik weet het anders echt niet meer. Iemand anders nog tips, of dingen die ik nog kan proberen?
De dietiste die hier zit heb ik slechte ervaringen mee. Die vond het wel meevallen en ik moest er maar mee leren leven. Er waren veel dikkere mensen op de wereld. O ja, 93 euro eigen risco kostte het me.
Van Herbalife heb ik mensen vooral zien jojo’en. Ik vind het persoonlijk ook niet een heel gezonde levensstijl. Ben zelf meer voorstander van je levensstijl aanpassen met gewoon gezond eten, geen maaltijd vervang shakes oid. Een goed handvat kan inderdaad een diëtist zijn, of personal body plan. Hierbij ga je ook veel leren over je eigen gedrag en hoe daarmee om te gaan. Hoe je gezonde keuzes kunt maken en beweging. Ik heb onwijs veel geleerd van pbp, en het voelt niet als een dieet.
Wat is een trigger in te spugen? Dat is natuurlijk 1 om daar aan te werken. ik zou stoppen met calorieën tellen en vooral gezond voedsel in huis halen zodat je niet in de verleiding komt. je hond moet natuurlijk bewegen en je paard moet ook dagelijks bewegen. Sta je op een grote stal? Mogelijkheid om buiten te rijden? Afspraak maken om met iemand samen te rijden en dagelijks rijden, dus geen grondwerk of longeren. Misschien kan je op stal helpen met mesten, hele goede sport en altijd gezellig. als je goed in je vel zit kom je ook makkelijker op een gezond gewicht, succes!
Mijn paard en pony staan aan huis, dus mest genoeg om te scheppen . Helaas altijd alleen, dus niet echt een stok achter de deur als in een afspraak hebben met iemand. Enkel in het weekend, dan gaat mijn vader op de fiets mee. En als ik les heb dan. Gelukkig tel ik nu geen calorieën meer. Weet uit mijn hoofd hoeveel overal in zit en wat samen kan op 1 dag. Douchen is vaak een trigger om te spugen. Ik walg van mijn eigen lijf en met douchen zie je die uiteraard.
Dit vind ik -ondanks dat je 10 kilo bent aangekomen- wel echt zorgelijk. Ik vraag mij in jouw geval ook af of je echt te zwaar bent of dat jij dat zelf vind. Aller eerst zou ik het spugen aanpakken en als afvallen echt noodzakelijk is omdat je bmi te hoog is zou ik ondanks het geld toch naar een diëtist gaan zodat er ook controle is en je genoeg goede tips kunt krijgen die bij jou passen. Hier op het forum ga je dat niet krijgen we weten niks van je situatie, wat je eet, hoeveel je eet of het gezond is of niet. Als je in je gezondheid wilt investeren zou ik dus 1) zorgen dat je hulp krijgt bij het spugen en 2) toch een diëtist raad plegen.
Ik zou stoppen met deze vraag hier stellen. Contact opnemen met de huisarts en je vraag daar neer leggen. Gezien je psychische achtergrond lijkt het, als je het mij vraagt, onverstandig om dit zonder professionele begeleiding aan te pakken. Sterkte en succes!
Ik denk dat we allemaal ondertussen wel genoeg weten wat wel en niet gezond is qua voeding, en dat het belangrijk is om met mate te eten. Dat betekent alleen niet een max aan je calorieën binden. Zodra je namelijk jezelf restricties op gaat leggen, zal je uiteindelijk mentaal altijd weer toe gaan geven omdat dat stemmetje in je hoofd steeds harder gaat roepen om calorieën. Wat zijn je valkuilen betreft eten? Is het vooral lekkere trek? Zijn het te grote porties eten? Een behoefte aan zoet/zout? Zijn het bepaalde momenten die je koppelt met eten? Zodra je daar de antwoorden voor hebt, kun je ook gericht evt slechte gewoontes veranderen. En vooral belangrijk, beweeg! En dan hoef je echt niet gelijk hardcore vijf dagen in de week intensief te sporten. Probeer eerst bijvoorbeeld 3 keer per dag een half uurtje te wandelen. Kost niet te veel inspanning, te veel tijd in een keer, het is gezond, en door het verdelen van de wandelingen blijf je je lichaam motiveren om te verbranden. En op papier klinkt alles heel simpel en dat is het in de praktijk echt niet, maar met kleine stapjes tegelijk kom je er vanzelf wel. Verwacht niet dat je tien kilo in twee maanden kwijt bent, dat kan alleen met een crash dieet met alle negatieve gevolgen nadien. Twee kilo eraf in een maand is al een hele prestatie! Want zo makkelijk raak je namelijk geen gewicht kwijt, ook al beweren sommige anders. Blijf realistisch, ga niet elke dag op een weegschaal staan, en vooral ook meten is weten! Want die kilo's op een weegschaal zeggen ook niet alles, want soms val je wel degelijk af in cm's terwijl de weegschaal anders beweert.
Mijn motivatie voor bewegen is mijn stappendoel op mijn horloge. Jij kan gelijk de hond uitlaten en je hebt beweging. Ik probeer mezelf uit te dagen door dagelijks mijn doel te halen. Deze is zelf in te stellen of hij past hem dagelijks aan. Ik luister tijdens het wandelen een podcast want met muziek heb ik tijd om na te denken. Wat ik normaal zou fietsen doe ik dan lopend. Ik moet persoonlijk altijd een doel hebben ( supermarkt, boodschap bij een andere winkel, mini bieb, breng oud papier weg etc) Ik vond het bij houden wel prettig. Niet vanwege de calorieën maar om inzicht te krijgen wanneer je wat eet. Dan stond er werkelijk 3 koekjes bij de koffie. Dat heb je niet nodig en de volgende keer pak ik 1 en leg de rest in de kast. Pak ik er wel een vezelrijke cracker bij.
Misschien is een gespecialiseerde diëtist beter? Ik zou hiervoor advies vragen bij je huisarts. Met spugen en daarbij je lichaam als trigger, zou ik niet zelf gaan proberen af te vallen en ook niet met een ‘gewone’ diëtist - eerder iemand die ook echt verstand heeft van het psychische aspect. Mogelijk kan bv een psycholoog ook helpen.
Uiteindelijk gaat het om het aanleren van gewoontes, ook met beweging. Dan hoef je niet met jezelf te soebatten of je wel of niet moet gaan skaten, maar dan ga je. Een doel om naartoe te werken helpt ook. Een hardloopwedstrijd of een bepaald evenement. En/of zoek een maatje en accepteer niet van elkaar dat je afzegt. Ik heb lang teamsport gedaan. Dan ga je gewoon, en je hoeft je niet af te vragen of je zin hebt en mogelijke excuses te bedenken, want er wordt op je gerekend. Zelf tijd maken om hard te lopen vond ik moeilijker. Anders eten dan ik gewend ben ook. Totdat je het zo lang doet dat het een gewoonte wordt. Ik zou klein beginnen. De iets haalbaars en bouw het daar vanuit op. Daarnaast sluit ik me wel aan bij wat al gezegd is: psychische hulp is niet weg.
Als je een eetstoornis hebt, moet je echt eerst dat aanpakken, anders gaat het je echt niet lukken. Ik heb Binge Eating Disorder (gehad) ik heb hier 1,5 jaar therapie voor gehad (20 jaar geleden) 1 dag in de week therapie, 1,5 jaar lang elke dag eetlijsten bijhouden met gedachten en gevoel en elke week moest ik de lijsten inleveren . Het heeft mij zoveel gebracht maar ook het inzicht dat je nooit van een eetstoornis af komt maar je leert er wel mee om te gaan. Uiteindelijk kon ik wel afvallen maar mijn zelfbeeld klopt nog steeds niet met mijn spiegelbeeld. Dus ga naar de huisarts, vraag hulp voor je eetstoornis, dan pas kun je met andere zaken aan de slag
Ik meen me te herinneren dat je momenteel al veel hulp hebt en het ook nog niet zo goed gaat met je stemming Dat icm eetstoornis is afvallen , focussen op dieeten echt nog niet aan de orde Probeer regelmatig een ommetje te maken. Stappenteller is heel handig . Slik je nu nog AD? Of andere medicatie?
Ja dat klopt ja. Ad, stemmingsregulator en een middel tegen nachtmerries. Het is ook lastig ivm psychische onbalans, maar het zal toch een keer aangepakt moeten worden.
Des te belangrijker is het denk ik om dat onder begeleiding te doen. Overleg met de huisarts of er specialisten in de regio zijn. Dit moet je niet alleen doen. Succes!
Het gevaar is dat je nu het aan wil pakken het heel moeilijk is De kans dat het niet lukt is zeker aanwezig en levert je nu alleen maar meer ik-heb-gefaald ervaringen op En daar heb je nu helemaal niets aan. Ik was ook veel aangekomen door ad. Op het moment dat het weer goed ging kon ik de meeste medicijnen afbouwen, werd ik vanzelf weer actiever, viel ik ook af Nu op dit moment ook weer veel aangekomen. Baal ik erg van maar ik richt me vooral op mijn mentale herstel en probeer wel zoveel mogelijk volkoren en iets minder suikers te eten. Dat lukt niet altijd maar het lukt me eindelijk iets ninder streng te zijn. Slik je toevallig lithium en serequel? Dan is het sowieso lastig om af te vallen.
Met alles wat je hier verteld lijkt het me heel onverstandig als je op eigen houtje wat te gaan doen. Minder dan 1400 kcalorieen staat gelijk aan een hongerdieet! Ik zou eigenlijk het dieten laten gaan voor nu en focussen op het behandelen van de depressie met behulp van een psycholoog. Van daar uit kun je werken aan actiever worden in je eigen leven. Daarnaast zou je kunnen focussen op gewoon gezond eten met voldoende proteine en groente en fruit. Geef je lichaam ook de kans om zich weer aan te passen aan een situatie zonder medicijnen.