Dank je voor je reactie! Een deel hebben we al besproken en uitgezocht bij baby 3. Toen werd de conclusie dat ik het ‘gewoon’ zou proberen en het anders een keizersnede zou worden. Maar bij een 4e ziet het er na bevalling 3 toch weer anders uit . we gaan het tzt zeker bespreken in het ziekenhuis.
ja, dat denk ik dus ook. Ik denk dat ik in de uren en dagen erna bewust meer bloot zou buidelen met baby bijv. maar dat gouden uur na de bevalling bestond bij mij alle keren ook uit hechten en dat maakt dat ik ook echt niet meteen aan het genieten was . Maar dat kwam daarna wel!
Bij haar was het spoed en zij vond vooral het stukje dat ze dus wakker werd zonder baby vreselijk. Ik weet zelf alles van een heftige bevalling en begrijp de keuze voor pijnstillers heel erg goed. Maar je licht het niet echt toe behalve; “ Ik heb inmiddels 3 best pittige bevallingen gehad. Er is geen andere goede pijnstiller voor tijdens het laatste stuk van de bevalling zeg maar” Ja, sorry dat ik dan kort door de bocht ben, maar dan zie ik echt niet de noodzaak van een geplande keizersnede onder volledige narcose omdat ik denk dat je dat soort dingen echt alleen moet willen als het spoed is en als er geen keuze is. Heb je een geplande keizersnede dan zit er gewoon niks anders op dan een vollledige narcose omdat de ruggenprik niet werkt, maar dat begrijp ik niet uit je berichten. Maar wellicht dat ik het gewoon helemaal verkeerd begrijp hoor, dat kan ook Ik geloof overigs niet zo dat het slecht is voor de hechting. Maar meer dat het voor jezelf heel rot is dat je het eerste deel niet mee krijgt.
Ik heb het meegemaakt bij de bevalling van mijn eerste. Werd inderdaad een spoedkeizersnede onder algehele narcose. Het werd nog soort van aangekondigd, dat ze nog 1 ding konden proberen (vacuüm) maar als dat niet zou lukken was het rennen omdat ze het niet meer fijn had en dan klem in mijn bekken lag. Een verpleegkunde heeft nog even met mij gesproken dat ik alles goed had gedaan, dat was heel lief. Ik ging niet in paniek onder narcose, wel wat beduusd want het gaat dan ineens heel snel. Mijn man mocht erbij zijn en is al die tijd bij onze dochter gebleven. Wakker worden met lege buik (las dat eerder ook al) op een uitslaap kamer bij je eerste bevalling; dat is niet zo leuk. Wij wisten ook het geslacht niet, het is toch anders als het je terloops even verteld wordt dat je een dochter hebt gekregen. Toen ik bij was mocht ik wel meteen naar mijn dochter toe en haar vasthouden. Omdat we allebei bij moesten komen na de zware bevalling heb ik haar de eerste nacht niet gezien, ik kreeg een spuitje om lekker te slapen (achteraf was dit echt nodig om bij te komen). De dag erna mocht ik uren bij haar zijn en knuffelen en daarna kwam ze al snel bij mij op de kamer. Heeft het onze hechting beïnvloed? Nee dat denk ik niet. Ik vond het wel raar de eerste keer dat ik naar haar toe werd gereden, alsof ik een kindje uit mocht zoeken ipv dat het uit mij is gekomen (dat heb ik immers gemist), maar na het eerste contact was dat gevoel weg. Inmiddels ben ik nog een keer bevallen, vaginaal, waarbij ik onze tweede dochter zelf aan heb kunnen pakken. Dat was prachtig en de eerste kennismaking is zo mooi dan. Maar aan mijn eerste bevalling heb ik ook een mooie herinnering van onze kennismaking alleen niet meteen na de geboorte. Mijn voorkeur gaat wel uit naar een bevalling zonder narcose al is het maar voor het herstel. Maar zeker als er geen andere opties zijn, je het van tevoren weet en het niet je eerste is hoeft het zeker niet traumatisch te zijn.
Ik denk dat de situatie ook mee speelt. Als het gepland is. of zoals bij jou je uit eindelijk je kindje wel kan zien etc. Anders als in ons geval. Ik mocht onze zoon savonds snel zien nog geen 5 min. En uit eindelijk naar een week pas beet houden en 'contact' maken. Hij was te kritiek om te buidelen. Dit beïnvloedt echt de hechting wel. Als dit allemaal niet is scheelt dat natuurlijk ook.
Ik denk als het geen spoed is, maar bewust in alle rust narcose is, dat het helemaal goed voelt. Ik had met spoed een keizersnede via ruggeprik, dus maakte wel alles mee. Heb toen niet gelijk mogen kroelen en moest lang wachten op de uitslaapkamer. Maar ik wist dat mijn man ergens anders heerlijk huid op huid contact had. Het is natuurlijk wel anders dan algehele narcose, maar als je afspreekt met je man dat hij constant bij de baby is dan komt het toch helemaal goed. Je zal alleen wat suffer zijn aan het begin. Misschien veel (laten) filmen die eerste uren en jouw eerste ontmoeting, zodat je het terug kan zien en weer kan meemaken. Ik weet mijn eerste kroelmoment van 9 jaar geleden niet meer met mijn dochter. Zo jammer! Mijn 2e spoed was een gentle keizersnee en dat weet ik dan nog wel gelukkig.
Ik denk dat als het allemaal gepland is en je hebt een goed zkh die je hierin begeleid, je dit best "goed" kan doen hoor. Zo zou ik dan de keizersnede laten filmen, voor je eigen verwerking en een optie tot snel je kind bij je op de.recovery? Je kind gAt er niks van lijden, die ligt lekker bloot op bloot bij papa. Een geplande narcose kan zo zijn dat je snel weer bij bent! Ik ben na de laatste bevalling onder narcose gegaan met grote spoed en uren later op de ic zag ik man en kind pas weer. Ik heb wel echt last gehad van het missen van de eerste 24 uur. Maar als dit gepland was en je hier keuzes in had gemaakt, was het echt anders geweest
Dank je, ik denk het ook. denk je echt dat filmen zou kunnen tijdens een keizersnede over narcose? Dat zou wel heel gaaf zijn. Of dat ze foto’s maken. maar wie zou dat dan doen?
Dat ben ik helemaal met je eens! Hoe langer het duurt voordat je lekker contact kan maken met je kindje, hoe heftiger het wordt, tel daarbij zorgen op over de gezondheid dat is vreselijk. Absoluut geen leuke start van het moederschap.
Er heeft altijd iemand foto’s gemaakt tijdens mijn keizersnedes. Dat deed volgens mij iemand van de kraamafdeling die erbij is. Ik heb dus allemaal foto’s van dat mijn kinderen echt uit mijn buik worden gehaald tot het knippen van de navelstreng. Laat je man dus de camera/telefoon meenemen naar de operatiezaal.
Dat kan zeker. De verpleegkundige vroeg mijn telefoon, zij heeft van alles foto's gemaakt! Zo mooi! Mijn man mocht er trouwens ondanks het onder volledige narcose was wel gewoon bij zijn.
In overleg kan er heel veel! Informeer maar eens. Een geboortefotograaf mag vaak mee naar ok voor een ks. Dan niet onder narcose. Maar goed.wie vraagt.... Dit soort dingen zijn bij een planbare ks te regelen denk ik!! (Ik heb een horror derde bevalling gehad en kan snappen wat je zegt.als een epidurale niet kan, is algehele narcose een goede optie. Onderzoek nog wel even goed of een epidurale echt niet kan. Bij ene geplande ks zou het in alle rust kunnen, wie weet onder röntgen ofzo?)
Ik zou het ook even goed navragen evt met academische ziekenhuis. Ik zou ook geen ruggenprik mogen terwijl dit naar veel overleg wel gewoon mogelijk was! Achteraf waren we te laat maar kon het dus wel.
Dank voor je reactie. Ik ga het zeker meenemen en uitzoeken! Waardevol en ook goed om foto’s of film ervan te geven denk ik. Een ruggenprik kan helaas echt niet. Ik heb een afwijking aan mijn rug waaraan ik ook geopereerd ben. Bij de 3e is dit al uitgezocht. Ze zagen het niet zitten in het zkh. Helaas.
Het verschilt per ziekenhuis wat de regels daarvoor zijn. Veel ziekenhuizen laten geselecteerde geboortefotografen toe op de OK. Soms mag het niet bij algehele narcose maar aan de andere kant heeft beeldmateriaal dan juist een grote meerwaarde. Op tijd over beginnen dan is er tijd om regels te buigen https://geboortefotografen.com/zorgverleners/samenwerkende-ziekenhuizen/
Een geboortefotograaf. Ik een spoedsectio, zonder narcose, maar ook dat is bij mij in een waas voorbij gegaan. ik kan mij niks van haar eerste huiltje en dag herinneren.
Geen ervaring, maar ik zou er wel voor kiezen. Ik ben 2x bevallen via keizersnede met ruggenprik. 1e keer was spoed, 2e keer was gepland. De spoed vond ik vreselijk, ook al was ik bij, ik kan me er weinig meer van herinneren. De 2e was geweldig. Laatst ben ik geopereerd onder volledige narcose. Toen ik wakker werd, was ik meteen al best helder. Als ik zou weten dat ik dan ondertussen bevallen zou zijn, zou ik denk ik net zo blij en helder zijn als na mijn 2e bevalling. Bij mijn beide bevallingen heb ik geen huid op huid contact kunnen hebben met mijn kinderen. Bij bevalling 1 was ik er lichamelijk en psychisch niet toe in staat, en bij bevalling 2 werd kind meteen opgenomen in de couveuse. Ik heb dit huid op huidcontact eigenlijk niet gemist. Ik lag na bevalling 2 ook 1,5u op de uitslaapkamer zonder baby, want die lag inmiddels op de couveuseafdeling. Alsnog kijk ik er heel goed op terug en heb ik de huid op huid momentjes na die 1e paar uur helemaal in kunnen halen. Ook geen hechtingsproblemen ofzo. Ik zou er dus in jouw geval zeker voor kiezen, je maakt die keuze denk ik ook zeker niet zomaar.
Dank je wel voor je verhaal! goed om te lezen hoe jij het ervaren hebt. Met name die 2e keer natuurlijk.
Ondanks dat ik een hele heftige bevalling had zou ik hier zelf nooit voor kiezen. Een narcose is niet zonder risico's en je mist een hele hoop. Van een narcose en een keizersnede moet over het algemeen lang herstellen. Je geeft aan dat een ruggenprik niet kan ivm een operatie maar er zijn meer opties van pijnbestrijding zoals injecties met pethidine en een pompje met remifentanil. Wat zegt je gynaecoloog hierover? Daarbij zal een keizersnede onder narcose waarschijnlijk ook niet de voorkeur van het ziekenhuis zijn. Hebben ze dit als optie met je besproken? Geplande keizersnedes doen ze volgens mij enkel als er een medische noodzaak is. Misschien lees ik het helemaal verkeerd, maar ik heb het idee dat je erg veel spanning en angst heb opgebouwd voor de bevalling door je vorige ervaringen dat je nu zo vasthoudt aan het onder geheel onder narcose bevallen. Misschien is het een optie voor je om hulp te zoeken hiervoor zodat je minder angst kan ervaren. Een vriendin van mij heeft EMDR gedaan om haar bevalling te verwerken en kijkt er nu veel fijner op terug en heeft nu veel meer vertrouwen mocht er een volgende komen. Vergeef me als ik iets te voorbarig dit schrijf hoor! Ik ken de situatie helemaal niet! Wat het ook mag worden qua besluit, ik wens je heel veel succes met de bevalling!