Zwanger na 45 jaar

Als ik je verhaal en je overwegingen zo lees zou ik zeggen: ga ervoor! Spannend is het zeker, maar dat is in feite iedere zwangerschap. Garantie op een gezond kindje is er helaas nooit, dat weet je zelf maar al te goed. Dat een kindje zo gewenst en geliefd is is naar mijn mening het belangrijkste.

 

Allereerst wil ik zeggen dat het nog altijd je eigen keuze is. Ik werk met ouderen en ik zie mensen van 90 die nog super fit zijn, maar ik zie ook mensen van 65 die compleet in de kreukels liggen. Daar valt niks zinnigs over te zeggen.

Kijkende naar de gemiddelde levensverwachting is 47-48 niet oud en zou je best nog heel veel goede jaren kunnen hebben. Niemand weet wat er in het geschied ligt, ik word 34 en voorheen vond ik 35-36 jaar echt heel oud om nog een kindje te krijgen, maar ook bij mij kriebelt het een beetje. Ik volg momenteel een studie, maar als die afgerond is dan ben ik 36 jaar. Er zijn dagen dat ik me dan te oud voel, maar er zijn ook dagen dat ik denk dat ik er nog een keertje voor wil gaan.

Kijk naar hoe jij je voelt. Kan het medisch? Heb je plek in je huis en je hart? Je leeftijd zegt niks over je capaciteit als mama. Daarnaast, ook als jonge vrouw kan je iets gebeuren waardoor je vroegtijdig komt te overlijden. Een vriendin van mij was 13 toen haar moeder plotseling stierf. Haar moeder was 41. Dus ja, leeftijd zegt eigenlijk heel weinig.

Ik wil je veel succes en wijsheid met het maken van je keuze.

 

Ik vind dat je hierin je gevoel moet volgen. Iedereen zal een andere mening hebben maar hoe belangrijk zijn die meningen? Jullie moeten het doen en als de gynaecoloog geen bezwaren heeft zou ik niet weten waarom niet...

 

Ik vind dat je ervoor moet gaan! Het hebben van een broer of zus zal voor je kind heel belangrijk kunnen zijn later, met oudere ouders, en hoe het leven kan lopen.
Wij zijn zelf ook ouderen ouders (40 bij de eerste en bijna 43 bij de tweede) en ik vind het een heel fijn idee dat ze elkaar hebben voor als wij heeeeeeel oud zijn of er niet meer zijn, en zij nog helemaal niet zo oud zullen zijn.
Kan je het nog volgen haha.
Maar ik zeg JA DOEN! Je bent toch al een oude moeder

 

Ik denk dat dat niet echt op feiten is gebaseerd maar toeval. In mijn geval was dit helaas niet zo, mijn moeder was 38 toen ze mij kreeg, en dat was voor die tijd al best oud om nog kinderen te krijgen (ruim 41 jaar geleden), ze is helaas maar 64 geworden.

 

Wat fijn en goed dat jullie het er goed over hebben kunnen hebben. En ook dat jullie dezelfde visie delen hierin.
Tja, uiteindelijk bepaal je het zelf, het is jullie gevoel, jullie leven.
Iedereen maakt een beslissing, of net als nu geeft een mening, op basis van een eigen blik, waarden en keuzes in het leven. Iedereen heeft een eigen referentiekader.
Voor mij is het heel makkelijk te zeggen dat ik het persoonlijk niet zou doen, dat ik dat echt te oud vind. Maar dat is natuurlijk ook makkelijk praten van mij, ik hoopte jong moeder te kunnen worden. Dit is ook gegaan zoals ik toen hoopte, ik was 24e bij de oudste, dus het voor mij gekozen ideaal beeld kwam uit. Wanneer dit niet was gelukt was ik vast ook grenzen overgegaan die ik vooraf bedacht en gesteld had.
Een andere vrouw, die zelf ook door keuzes of door omstandigheden later moeder wordt, zal je wel weer groot gelijk geven om het wel te doen. Diegene zegt dat vanuit haar referentiekader.
Er zijn kinderen die het niet zo leuk vinden om 'oude' ouders te hebben, andere kinderen hebben er dan weer totaal geen moeite mee.
Maar een 'jonge' moeder kan ook gewoon minder leuk, modern, actief, enzovoorts zijn dan een 'oudere' moeder, het ligt aan wel meer dan een getal. Karakter en hoe je in t leven staat zegt zoveel meer.
Maak jullie keuzes echt vanuit jullie eigen gevoel. Het lijkt dat deze dus al wel is genomen. Ik hoop vooral dat het jullie rust geeft om samen een besluit te nemen. Achter een keuze staan en dit kunnen accepteren is het allerbelangrijkst.

 

Ik zou het wel doen. Zeker de leeftijd, wat niet geheel maar toch wel deels 'maar een nummer is', zou ik je dan niet door laten tegenhouden. Vroeger kregen vrouwen hun hele vruchtbare leven kinderen, en dat liep tot eind 40. Ik denk altijd maar, als een vrouw nog natuurlijk zwanger kan worden, dan zal de natuur het toch zo bedoeld hebben De cryo is er, het leeftijdsverschil met je kindje is klein. En ja de kans is ook groot dat het niet lukt. Ik denk dat je je er uiteindelijk beter bij zou voelen als je het geprobeerd hebt.
Succes met de keuze.. !

 

Verstandige beslissing. Ik begrijp dat het erg moeilijk is als je zo graag wilt. Maar je bent bijna 50. Dat is in mijn ogen echt te oud voor een hele zwangerschap en bevalling. Met alle medische risico's van dien (voor jou en het kindje). Je lichaam hersteld zich nu eenmaal steeds minder goed op latere leeftijd (ongeacht waarvan). En iedere zwangerschap en bevalling is een aanslag op je lichaam. Zelfs als je jong bent.

Ook zou ik niet uitvlakken dat het leeftijdsverschil tussen jou en het kindje ook enorm is. Jij gaat richting de 60 asn het einde van de basisschool. En bent 60+ met een puber in huis op de middelbare school. Dat zijn echt andere leeftijden dan hoe je nu bent.

Sterkte met de verwerking.

 

Dit zat ik ook te denken. Vroeger had je geen pil of spiraal en werden er enorm veel nakomertjes geboren. Met de komst van betrouwbare anticonceptie lijkt er bij veel mensen een soort taboe te liggen op het op latere leeftijd moeder worden.

 

Maar wij vrouwen zijn niet bepaald vruchtbaar ofzo na ons 45e jaar. Ja mijn tante beviel ook toen ze 45 was maar dat was zeldzaam. Kans op miskraam is niet voor niets 75 procent. Moeder natuur zegt ook eigenlijk: je bent gewoon te oud geworden. Vroeger was dat niet anders. Tegenwoordig ga je naar het buitenland als je 45+ zwanger wil raken. In nederland zul je niet snel een kliniek vinden

 

Mijn oma (uit 1907, ze leeft niet meer hoor) kreeg ook een nakomertje maar vond het juist best beschamend is mij verteld. Ze vond het toen helemaal niet leuk om met de kinderwagen over straat te lopen, bang voor 'wat andere mensen wel niet zouden denken'. Het zal in die tijd dus ook echt niet altijd maar normaal gevonden zijn om nakomertjes te krijgen en er nu ineens een taboe op zou rusten. Lijkt mij meer van alle tijden .
Mijn eigen moeder (uit 1941) kreeg mij op haar 38e en haar werd toen ook al door de gynaecoloog verteld dat als ze nog graag een kindje wilde na mijn broer en zus, ze eigenlijk vóór haar 38e zwanger zou moeten raken ivm gezondheidsrisico's, dat was toen ook al bekend.
Ik denk juist dat t nu allemaal wat 'normaler' gevonden wordt en minder een taboe om op latere leeftijd zwanger te worden. Vroeger was het veel normaler om op je 20e te trouwen en meteen aan kinderen 'te beginnen'. Het is nu veel meer 'normaal' om eerst carrière te maken of te reizen, etc. voor je aan het stichten van een gezin begint in vergelijking tot vroeger. Toen waren vrouwen over t algemeen wat minder ambitieus .

 

Ik zou de cryo terug laten plaatsen en als deze niet goed ontdooit of plakt het boek sluiten.
Dan kan ik je het ook goed afsluiten en niet wat als...

 

Dezelfde mening als @aicirtap Doen ! Vooral omdat je nog een jong kind hebt.

 

Als je je gezond en fit voelt, dan zou ik er voor gaan. De cryo is er, mocht het mis gaan hoef je nooit meer te denken 'wat als' en mocht het allemaal lukken is het geweldig als je kindje nog een broertje of zusje krijgt. Je zit nu toch nog in de jonge kids, dan maken die paar jaar ook niet meer uit. Ingrijpen in de 'natuurlijk weg' is tegenwoordig zo gebruikelijk dat dat ook een non-issue is, bovendien is dat ook al gebeurd. En wat je omgeving vindt doet er uiteindelijk ook niet toe, het is jullie leven en als jullie nog een kindje willen en mogen krijgen in jullie leven dan is dat alleen maar prachtig.
Veel succes!