Ik ben zelf Iemand die kan genieten van een rustige en eenvoudige leven.Een repetitief, leven maar voor mij totaal niet saai. Voor mij geen ,uiterlijk interessante of extravagante levensstijl,omdat ik mijn vreugde vind in de alledaagsheid. Een kop koffie s’ochtends, mijn honden hun blije koppies tijdens het uitlaten,een goed boek. Nu moet ik ook eerlijk zeggen dat ik de benodigde traumatische ervaringen heb uit het verleden… en nu gewoon even geniet van alle rust. Ik kwam op deze gedachten spinsels door mijn psycholoog… zij vind dat ik meer dromen zou moeten hebben,meer doelen. Maar waarom moet alles maar grootser? grote dromen , dure auto’s… luxe vakanties. Meer doen, meer bezitten, meer zien anders is je leven ‘verspild ‘ Laten wij eens stil staan bij het feit dat het al een voorrecht is om gewoon te leven. Het alledaagse is uiteindelijk ook het leven wat je merendeels leeft. En als je hier al je geluk uit kunt halen, dan is dat toch alleen maar mooi? Hoe kijken jullie ertegen aan? Ben je een ‘huismus ‘ zoals ik? Genieten van de simpele dingen? Of houd je toch meer van wat extravagante op zijn tijd? Er is geen goed of fout antwoord en ik kijk ernaar uit om jullie meningen te lezen. Juist de verschillen maken het interessant. Ik wilde in ieder geval mijn gedachten hierover met jullie delen
Gezellig welcome kun je iets vertellen over de dingen waar je van kunt genieten? Ik hou echt van mijn balkonnetje, kan niet wachten om daar straks weer te lezen. Of een nieuw recept uit proberen. Echt heerlijk gewoon dat warme knusse huiselijk gevoel.
Ik ben ook een echte huismus. Soms is het echt wel fijn om even eruit te gaan als gezin zijnde, maar vaak geniet ik er al van om met de kids naar de speeltuin te gaan of net zoals we vanmorgen hebben gedaan. Naar de skatebaan hier op het dorp, hun op de loopfiets, boterhammen mee en die daar lekker op eten.
Wat vreemd, als jij het goed vindt zo dan is het toch goed. Waarom altijd meer en grootser. Ik heb wel bepaalde wensen en dromen maar geniet ook van alle kleine dingen. Vroeger was ik veel materialistischer omdat ik het beeld had, als je veel spullen hebt en dure spullen dan doe je er toe. Totaal niet waar, weet ik nu en gelukkig heb ik met diegene die zo in het leven staat ook geen contact meer Betekent niet dat ik nooit geen duurdere of nieuwe dingen meer koop, ik denk er gewoon heel goed over na en geniet daar vervolgens nog meer van. Verder heb ik op dit moment een hele gecompliceerde zwangerschap en geniet ik er al van wanneer ik mij aan kan kleden of even met mijn zoon naar de speeltuin gaan. Net zag ik opkomende narcisjes ( of iets anders ) en daar geniet ik intens van. Mijn was die nu buiten hangt de drogen geniet ik van. Iedere ochtend mijn zoon die blij is en mijn buik opmeet hoelang het nog duurt voordat zijn zusje komt. Maar ik geniet straks ook van onze caravan waar we nu voor aan het sparen zijn bijvoorbeeld. Het ene hoeft het ander natuurlijk niet uit te sluiten. Ik word wel een beetje moe van altijd maar doelen te moeten hebben, goed is ook goed toch. Waarom moet altijd alles groter en zogenaamd beter.. en dan ons allemaal afvragen waar de onrust in de tegenwoordige tijd toch vandaan komt he
Ik merk dat ik het meest geniet van 'eenvoud': zonlicht, het lied van de vogels, lachende en tevreden kinderen, kop koffie, mooie quote of lied waar ik aldurend de dag mn gedachten over kan laten gaan. De leukste uitjes met het gezin zijn gratis uitjes: wandeling door de duinen, de natuurspeeltuin, bramen plukken in het bos, dagje strand.
Da Dat herken ik wil ind. Vroeger wilde ik ook veel spullen… maar je doelen en wensen kunnen natuurlijk met de jaren ook verschillen. En heerlijk de was buiten, en dan straks naar binnen halen en je neus erin steken heerlijk
Ja, zo’n lekkere geur hè! Die krijg je nooit in een potje hoor. Hoe zeer ze hun best doen Wellicht dat het ook wel iets met leeftijd te maken heeft hoor, dat je andere dingen nu meer leert waarderen ofzo.
Zei je psycholoog dat echt? Haha.. oké.. Bedoelt ze niet ook dromen alsin.. skiën in de zon. Een wandeling in de bergen. oid. Dromen kunnen ook ‘eenvoudig’ zijn. Ik heb dus wel eenvoudige dromen. Denk ik. Ik wil leren skiën. Ik zou het fantastisch vinden om straks met m’n kindjes te kunnen skiën. Ik zou graag willen leren schilderen, gewoon om meer expressie aan m’n creativiteit te kunnen geven. Ook droom ik ervan om meer exposities te kunnen bezoeken, zodra ik weer meer me-time heb. Ik kan genieten van luxe zoals massages, eten bij een sterrenzaak. Maar ook van koffie in de zon. Of een wandelingetje zonder haast met m’n kindje die net kan lopen en de wereld ontdekt. Om het vanuit haar ogen te zien.
Wat een mooie openingspost. Ik persoonlijk ben van mening dat geluk zit in het kunnen genieten van en waarderen (dankbaar zijn kunnen voor) zaken als vogels die fluiten, de zon die schijnt, een goed gesprek met een vriendin of familielid, een dekbed wat net gewassen is etc. Rust en tevredenheid vinden in het hier en nu zonder gejaagd bezig te zijn met de volgende stap, het volgende doel, de volgende vakantie, de volgende aankoop. Genieten van de reis in plaats van de bestemming an sich zeg maar. Mijn man en ik hadden toevallig tijdens de lunch een gesprek over de materialistisch ingestelde maatschappij waarin we leven. Kinderen die een iPhone hebben, op wintersport en zomervakantie gaan en regelmatig uit eten (dit geldt natuurlijk niet voor ieder kind, dat besef ik me heel goed), maar voor de beeldvorming: mijn man ging vroeger 1x per jaar uit eten bij de plaatselijke Chinees. Het moet tegenwoordig meer/groter en anders lijk je er niet bij te horen. Geniet ik van mooie spullen? Ons huis? De tuin, het feit dat ik mijn droomauto (Fiat 500) voor de deur heb staan of van een lunch in de zon op het terras of eten bij een goed restaurant? Ja zeker. Geld maakt niet gelukkig, maar kan ontzorgen, maar mijn moeder zegt altijd: wie bezit vermeerdert, vermeerdert smart. Ik denk dat puur rijkdom en bezit nastreven een lege huls kan zijn en geen garantie is voor geluk. Momenteel geniet ik van mijn katten die een plekje hebben uitgezocht in de zon en liggen de spinnen. Blij/ dankbaar kunnen zijn wordt gelinkt aan zoveel positieve effecten op basis van wetenschappelijke studies, dus op basis van wat je schrijft denk ik dat je een rijk mens bent. Laat je niet opjutten door je psycholoog. Dromen mag, maar een luxe vakantie als je ontevreden bent over je leven en/of jezelf lost m.i. niks op, want over al waar je naar toe gaat, neem je jezelf mee. Heb je een idee waarom je psycholoog aanstuurt op de door jou bovengenoemde zaken?
Maar meer dromen en meer doelen is niet hetzelfde als meer bezitten. Een droom of doel kan ook zijn dat meer de tijd krijgt om een boek te lezen of eens een middag alleen op pad te gaan naar het bos. De meeste psychologen sporen niet aan tot materialistische doelen, maar tot doelen die jouzelf ontwikkelen. Die doelen zijn wel goed voor je, bepaalde stappen durven zetten zorgt voor gevoelens van trots bijvoorbeeld. Ik geniet ontzettend van een kop koffie of de was die buiten hangt te drogen, maar ik heb toch ook nog steeds het doel om mij te ontwikkelen tot beter MR-lid. Dat sluit elkaar bepaald niet uit volgens mij.
Ik ben wel een echte huismus, maar ik ga er ook graag op uit. Simpelweg omdat ik thuis niet goed kan 'ontspannen'. Zie overal wel iets om schoon te maken of op te ruimen oid. En daar word ik niet echt vrolijker van. Vind het heerlijk om met goed weer naar buiten te gaan, koffie op terras en wandelen in de natuur Verder geen grote dromen over luxe en vakanties. Al zou ik graag een carrière switch maken met meer inkomsten, zodat alles wat makkelijker gaat, sparen bijv.
Ik ben een huismus absoluut, ik ben graag thuis en geniet van wat ik heb. Maar ik hou ook van onze mooie luxe auto's om het zo maar even te zeggen. Ook gave vakanties of vaak op vakantie/ even er uit halen wij ( mijn man) veel plezier uit. Ik ben van beide.
Afhankelijk waar de scheidingslijn ligt, ik heb ook geen grote dromen (soms vind mijn vriend dat irritant, die wilt ook een 'doel' hebben, mijn doel gewoon gezond en gelukkig zijn en Kids een goede basis mee te geven bedoeld hij daar dan weer niet mee...) Ik geniet ook van kleine dingen, en zal mezelf juist achter mijn oren krabben als ik dát niet meer kan. Maar neemt niet weg dat ik ook geniet van een extra vakantie, gewoon als het kan... Van een abonnement op de dierentuin... Van een keer naar een musical etc... Moet er wel bij zeggen dat dat ook wel versterkt is na het overlijden van mijn beste vriendin, waarom altijd meer willen, het enigste wat zij had gewild was leven en kunnen genieten van de kleine dingen.
Ik denk dat mijn psycholoog heel vaak de depressie en mijn persoonlijkheid door elkaar haalt… Zij zelf is absoluut heel erg gek op shoppen ( komt altijd wel een pakje binnen tijdens de sessie) en heeft erg veel dromen en doelen. Ze zou dit eigenlijk apart, moeten kunnen houden. Haar wensen zijn natuurlijk niet die van mij. Ben ook langzaam opzoek naar een ander plekje. Tegenwoordig zie je ook veel hulp online ben dat eventueel aan het overwegen