Emoties beter willen reguleren is een doel. Dat is evenveel een doel als een grotere auto willen rijden, alleen is emoties beter reguleren een stuk nuttiger doel en over het algemeen meer een doel waar een psycholoog naar zoekt. Een doel is iets dat je wil bereiken, geen last meer hebben van herbelevingen is dus absoluut een doel, een van de voornaamste doelen voor mensen met PTSS zou ik zelfs durven zeggen. Je geeft aan dat je aan het kijken bent naar een andere begeleider, mogelijk online. Dat betekent voor mij dat je je doel nog niet bereikt hebt wat betreft therapie, anders zou je gewoon afscheid kunnen nemen van deze psycholoog. En het kan prima zijn dat zij jou nu niet meer kan bieden wat jij nodig hebt, maar ik denk ook echt dat het belangrijk is dat jij haar meldt dat je het gevoel hebt dat zij jouw persoonlijkheid en de depressie niet uit elkaar kan houden.
mij heb hier al met haar over gesproken. Het gaat mij ook niet zo zeer om de psycholoog. Ik vraag gewoon of er mensen zijn die ook van de simpele dingen houden. Ik was benieuwd naar de ervaringen van andere en zat zelf ook even op een roze wolk ik begrijp niet waarom dit er nu zo bij betrokken wordt? Ik heb ook geen zin om alles uit te leggen over de psycholoog… anders zouden er nu bepaalde dingen misschien een stuk duidelijker zijn maar dat is iets tussen haar en mij. Ik heb het hier gewoon over geluksmomenten en blij kunnen zijn met de wat simpele dingen in het leven.
Iemand vroeg mij hier of mijn psycholoog dat echt had gezegd zo kwam zij even ter sprake Ik had niet verwacht dat daardoor de hele focus erop zou worden gebracht
Waar geniet jij van? Waar wordt je gelukkig van? Ben je van het simpele of houd je toch meer van extravagante? Geen goed of fout antwoord alles wat je zegt is goed en draagt iets hij aan dit Topic
Ik heb vandaag enorm genoten toen mn kinderen in de speeltuin aan het spelen waren en ik in het zonnetje zat toe te kijken. Of van een avondje op de bank met een kop thee en een vriendin om mee te kletsen. Lekker eten maakt me ook gelukkig. Maar ook naar een luxe hotel gaan, mooie kleding en een behandeling bij de schoonheidsspecialiste Dus zowel alledaagse zaken als de "luxere" momenten.
Ik geniet van wandelen in de natuur, zeker op een dag als deze. Of een spelletje spelen met m'n vriend, goede gesprekken met vrienden, en drankje op het terras... Maar ik zou mijzelf ook geen huismus noemen. Ik heb ook echt behoefte aan sociale en intellectuele prikkels. Met vrienden eten, naar een museum. Niet een heel weekend vol met allerlei activiteiten en afspraken, maar af en toe wat. Anders vind ik het thuis zijn toch wel snel veel van hetzelfde. Helemaal omdat ik (ziekte iemand hier al schreef) thuis niet altijd rust kan vinden: er moet nog gewerkt worden, opgeruimd, was, etc. Ik ben totaal niet materialistisch ingesteld en hoef dan ook niet steeds nieuwe kleding, nieuwste telefoon, auto, etc. Dat zoek ik het dan dus ook absoluut niet in. Vooral in ervaringen, maar die hoeven niet groots en meeslepend te zijn.
Ik houd en waardeer dezelfde dingen als jij: lachende kinderen, met vrienden zijn, lachen met mijn man, een kop koffie in de zon, buiten eten in de zomer, in bad gaan en een goed boek. Maar ik ben geen huismus. Tijdens Corona werd dat wel duidelijk. Ik houd ervan om nieuwe dingen te zien en te ervaren, mijn horizon te verbreden. Dat kan een museum bezoek zijn, wandelen in een bos, uiteten gaan in een nieuw restaurant, nieuwe mensen ontmoeten, dagje sauna om te ontspannen. Daarnaast heb ik doelen in mijn werk en niet omdat het grootser of meeslepender moet, maar omdat ik mijzelf als persoon wil ontwikkelen. Steeds weer wat leren. Om die redenen doe ik ook opleidingen. Maar het kan ook zijn dat ik, net als wat @femkes zegt in de toekomst MR lid wordt of vrijwilligerswerk ergens ga doen. Puur passend bij mijn leven op dat moment. Het is dus niet zo dat ik altijd op zoek ben naar grootser of meeslepender of materialistisch ben. Maar ik gedij wel goed op activiteit. En net buiten je comfort zone zit de meeste groei. Dus ik probeer mezelf daar wel toe uit te dagen.
Maar het een sluit het ander toch niet uit? Nu lijkt het net alsof je een huismus bent je dan van het simpele houdt en als je geen huismus bent van extravagantie. Ik denk dat dit (voor mij dan) veel genuanceerder ligt. Ik ben geen huismus want ik heb 3 kinderen dus als ik thuis ben is het keihard werken qua huishouden, kinderen vermaken. Dus voor mij is het wel prettiger op dit moment als ik een dagje uit met ze ben. Dan genieten ze en geniet ik mee zonder dat ik de was aan het doen ben of een Lego toren met ze moet bouwen (dat is soms leuk hoor daar niet van maar elke dag word ik een beetje simpel van ) Dus ja ik ga wel graag op vakantie of een weekend weg of een dagje uit. Maar ik weet niet of dat dan grootser is. Als ik geen kinderen had zou ik vaker een boek in de tuin gaan lezen. En ik houd ook van eten in sterrenrestaurants. Doe ik zelden want kinderen/oppas en duur maar ik kan er enorm van genieten. Als het binnen mijn mogelijkheden lag zou ik dat veel vaker doen. Dus en het boek lezen in de tuin en regelmatig eten in sterrenrestaurants. Of vaak op vakantie gaan naar tropische bestemmingen. Maar ik geniet nu net zo veel van ons weekje op de Veluwe.
Apart dat je dromen moet hebben van de psycholoog als je tevreden bent. Is dat niet juist een doel/droom: tevreden zijn. Ik kan ook genieten van rust sinds ik kinderen heb. Een voordeel van de coronatijd vond ik dat alle verjaardagen bij anderen niet doorgingen. Hoefde ik lekker niet op pad in het weekend en verplicht sociaal te doen met mensen die ik niet zo goed ken. Voordat we kinderen hadden gingen we veel uit eten, met vrienden afspreken en verre vakanties. Toen de oudste kwam vond ik de 3 R’en belangrijk en werd ik een huismus en dat bleek voor mezelf ook fijn te zijn. Nu is de jongste 4 en wordt alles weer makkelijker en gaat de wereld weer een beetje open. Maar ik vind het thuis nog steeds heerlijk.
Hier nog eentje voor in de huismussen club! Ik kan zo genieten van thuis zijn, beetje aanrommelen, in de zetel ploffen, beetje onnozel doen met de kat En ook écht oprecht genieten van kleine dingen, zoals een mooie lucht, vogeltjes die fluiten, een lief kaartje, enz. Bij mij ook het gevolg van een hele hoop traumatische medische ervaringen, al was ik nooit echt een groot feestbeest en was ik altijd wel graag thuis. Ik heb dit ook echt moeten leren accepteren, was ik meer boos omdat ik niet veel anders kan dan thuis zijn soms. Maar nu geniet ik er echt van. Ben ook echt compleet overprikkels als ik ergens naartoe ga, al is dat maar een uurtje. Dan is erna een paar dagen weer thuis huismus zijn echt een zegen. Al die luxe en fear of missing out, totaal onbekend voor mij. Vind het ook wel raar dat de psycholoog dat zo zegt, er is toch helemaal niks mis met tevreden zijn met simpele normale dingen? Heeft die van mij echt nog nooit gezegd, integendeel, eerder het tegenovergestelde. Ik hou ervan om het leven te leven hoe ik het wil, en niet hoe anderen erover denken.