Hier gaat t redelijk - heb eindelijk weer een eisprong gehad, dus mijn cyclus herstelt zich, wat wel geruststellend is. Probleem nu alleen is dat manlief helemaal niet ok in z'n vel zit en zich absoluut niet kon zetten tot het benutten van het ei, wat nogal een domper was. Heb hem nu zo ver om met de huisarts te gaan praten, ik heb een heel traject gehad bij een psycholoog vorig jaar, maar hij gaat alles uit de weg, stort zich op werk en krijgt fysieke klachten (last van buik/maag, gewrichten, extreme moeheid etc). Fijn dat hij er iets aan gaat doen, maar ik baal wel. Hij snapt niet goed hoe de kinderwens mijn leven bepaalt nu (zou zonder kinderwens waarschijnlijk ander werk zoeken, maar blijf nu veilig in mijn vaste contract zitten, ook omdat ik na een zwangerschap graag maar 3 dagen wil gaan werken en een leuke nieuwe baan vinden voor 3 dagen is moeilijk in de branche waarin ik nu zit). En ik heb flink de balen dat ik volgende maand, een jaar na mijn bevalling vorig jaar april, niet zwanger ga zijn. Dus, tja. Hoe gaat t met jou?
Hier gaat het goed en slecht. Goed omdat mijn testjes goed oplopen en ik me meer zwanger voel dan de vorige keer toen het een MA bleek bij de eerste echo. Maar merk ook dat ik erg onzeker ben over deze zwangerschap en ben ik deze week ook nog ziek met verhoogde temp (zelfs tot 38,7 één keer opgelopen) en dat zo vroeg in de zwangerschap stelt me alles behalve gerust dat ik straks wel een goede echo ga krijgen Kan er nog niet van genieten, dat vind ik wel jammer. Wanneer heb jij weer een echo @Mikarun en @Liz19866 ik snap dat je baalt, het is niet makkelijk als je samen niet op dezelfde golflengte zit. Wel goed dat je man de stap heeft gezet, dat is een belangrijke!! Sterkte voor komende maand, zal niet meevallen xxx
Begrijp helemaal dat je onzeker bent. Die eerste weken zijn zo vreselijk lang. Beterschap! Hopelijk knap je snel op en krijg je gauw een goede echo. Knuffel!
Ik heb vanmorgen weer een echo gehad. Voor nu is alles goed, heel iets vooruit op 10+5 gezet. Voor zolang het duurt kunnen we weer even adem halen dus. Dat moeite hebben om ervan te genieten herken ik wel. Hoe blij ik ook ben, telkens spookt het in je achterhoofd van ja allemaal leuk en aardig, maar je bent er nog niet. Wanneer mag jij voor een echo?
Goed dat hij de stap heeft durven zetten, hopelijk gaat het hem helpen. Maar moeilijk voor jou ook inderdaad. Ik niet altijd even best met opbeurende dingen zeggen, dus daarom bij deze gewoon een virtuele knuffel. Ik heb vanmorgen weer een goede echo gehad, dus mijn spanning is weer even gekalmeerd voor zolang het duurt. 4/5 weken nog tot het punt dat het de vorige keer mis ging. Maar wel continu de gedachte dat als alles goed was gegaan ik 1 dezer dagen bevallen zou zijn, was eigenlijk aanstaande dinsdag uitgerekend.
Ik denk dat die angst in onze achterhoofden zal blijven voor degenen in dit groepje, en natuurlijk had ik dat ook bij de eerste, maar nu ik een MA ook echt heb meegemaakt, zit het in je koppie. 11 april pas de echo… aftellen, nog 18 nachtjes slapen!
Hoi allemaal! Ik heb nog niet eerder meegeschreven in dit topic, maar ik zou hier graag bij willen aansluiten . 15 maart kwamen wij er bij onze eerste echo achter dat ik een missed abortion had. Vorige week heb ik de miskraam gehad na meerdere rondes medicijnen en gister is bij een controle echo vastgesteld dat het vruchtje nu weg is. Nu begint dus het wachten tot mijn cyclus hersteld en we er weer voor kunnen gaan. Hoewel de angst groot is dat dit nog een keer gebeurt, wil ik nog steeds niets liever dan een kindje krijgen! Ik hoop dus dat ons dat de komende tijd weer snel gegund is, hoe moeilijk het ook is. Allemaal heel vers nog dus, maar ik merk dat het me steun geeft om in contact te zijn met anderen die dit ook hebben meegemaakt en die ook net als ik ook weer verder gaan proberen voor een kindje na een miskraam. Daarom sluit ik me hier graag bij aan!
@DBoer helaas welkom hier. Heftig dat je het ook mee hebt moeten maken. Hopelijk herstelt je cyclus zich snel en mag je snel weer goed zwanger zijn ❤️
Welkom hier! Ik help mee hopen dat je cyclus zich gauw herpakt en dat je gauw weer een positieve test in handen hebt en dat het de volgende wel goed blijft groeien! Het in contact zijn met anderen is echt fijn. Het kan zo'n eenzaam proces zijn, dus deel vooral hoe het gaat en hoe je je voelt ❤️
Hier gaat t redelijk. Het zwanger worden in deze 'verloren' maand even los laten bevalt me eigenlijk wel. Manlief vroeg al naar m'n volgende verwachte ovulatie datum, dus dat geeft hoop voor volgende maand... (Uggh wat haat ik geplande seks ) Ik heb toch maar eens m'n CV op orde gebracht en ergens op gesolliciteerd. Mocht dat wat worden (wat natuurlijk nog maar de vraag is), dan zie ik later wel weer hoe dat moet gaan als ik toch zwanger blijkt... Merk dat ik mezelf toch echt in de weg zit door al 2 jaar in de wachtstand te staan vanwege de kinderwens en deze vacature past bij wat ik zou willen. Dus het voelt, zelfs als het niets wordt, wel goed - iets voor mezelf en mijn toekomst, los van weer moeder worden ☺️
Eigenlijk was het morgen, maar mijn oom is onverwachts overleden en morgen is de begrafenis. Omdat het eigenlijk morgen was en ik in de tweede helft van mijn cyclus zat (eigenlijk doen ze de behandeling dan niet omdat een evt zwangerschap dan weg kan worden gespoeld, maar ik doe momenteel geen pogingen dus vandaar dat het wel kon) had ik Primolut gekregen om een bloeding te krijgen zodat mijn bms dun zou zijn. Wat denk je, totaal geen bloedverlies gehad. Vandaag echo gehad en bms van maar 4mm terwijl ik op cd24 zit. En ze zagen iets wat evt een groeiend eiblaasje kan zijn. Mijn arts belde me eind van de middag dat het kan zijn dat ik geen bloeding heb gehad omdat mijn bms te dun was om iets af te stoten maar dat het kan zijn dat mijn lichaam ondanks geen bloeding wel als het ware is gereset en nu dus een nieuwe eisprong voorbereid. Ze ging nou overleggen met de gynaecoloog die de behandeling gaat doen wat nu. Eigenlijk zou morgen perfect zijn met hoe mijn bms er nu uit ziet maar ja het is wat het is.
@Mim89 wat verdrietig, sterkte! en ook sterkte met de uitvaart vandaag. fijn dat je op korte termijn wel weer het onderzoek kan krijgen. Zou ideaal zijn als je cyclus nog even in rust blijft. Ik had op cd 4 een baarmoederslijmvlies van 4,5 mm en 4 dagen later(gister) al bijna 9 mm en rijpe follikel zelfs. Als t wordt geactiveerd kan het snel gaan, maar in jouw geval hoop ik dat je eierstokken nu even genieten van hun pauze moment.
Ik heb gister een echo gehad. Ik zat gister als je mijn gewone cyclus telt op cd24. Toen was mijn baarmoederslijmvlies 4mm. De arts heeft me vandaag gemaild. Ze had overlegd met de arts die het onderzoek doet en die heeft gezegd dat het onderzoek gewoon door kan gaan. Ze verwachten niet dat het slijmvlies met de behandeling heel veel dikker zal zijn zei ze. Het belangrijkste was dat ik zeker niet zwanger ben en dat kan niet omdat ik geen inseminaties doe.
Het was heel indrukwekkend. Mijn oom heeft vroeger in Libanon gediend met het leger dus heeft een begrafenis met militaire eer gekregen.
Ja zeker. Maar ook het minste wat defensie nog kon doen voor hem. Die tijd heeft zijn leven verpest... Ging erin als jongen van net 18 en kwam er met zware ptss uit... Zwaar verslaafd geraakt etc...