Ik heb wel eens een ouder geappt met een foto van twee spijkerbroeken: help welke was nou ook alweer van jouw kind? De moeder moest er hard om lachen (als gastouder heb ik natuurlijk veel minder kinderen bij elkaar)
Als ik verder weg ga wel, maar niet naar de speeltuin om de hoek. Ga daar echt geen kind verschonen in het gras. Maar de andere kinderen die spelen vinden het ook heel erg vervelend.
Wat? Dat je ff snel een kind verschoond in de speeltuin? Is toch zo gepiept. Zou daar echt niet terug voor gaan. Peuters verschoon ik overigs gewoon staand ( ook poep )
Dit is een topic waarin je je ergernissen aangeeft. In een topic waarin je positieve punten van je werk aangeeft zal de lijst veel langer zijn! Wil niet zeggen dat alle aspecten van je werk even leuk zijn en er geen ergernissen mogen zijn. Ik werk ook in de zorg kies er bv niet voor om uitgescholden te worden en lok dit ook niet uit. En ook niet om denigrerend aangesproken te worden door een arts omdat deze denkt boven alles en iedereen te staan en dat men maar moet vliegen als meneertje komt aangelopen. Patiënten die knippen met hun vingers en vervolgens een glas water eisen, terwijl ze zelf kunnen lopen. Seksistische grapjes te horen krijgen omdat je toevallig een vrouw bent. Familie die nu een gesprek eist, in de avond terwijl er geen arts meer is. Zo zijn er ergernissen maar die wegen uiteindelijk niet op tegen al t plezier en voldoening die je uit je werk haalt. Dus ik vind jouw opmerking ook erg onprettig… maar misschien zegt dat meer over jezelf dan over degene tegen wie de opmerking bedoeld was.
De punten van ergernis die jij hierboven benoemd zijn compleet anders dan de punten waarop ik reageerde. Imo werden er alleen punten aangezwengeld die vallen onder je taken. Die “klachten” vond ik ontzettend denigrerend naar patiënten en niet getuigen van enig mensenkennis of het capabel zijn in je beroepsveld.
haha een variatie hierop: ik heb een gezin hier waarvan 1 van de kinderen niet zo op haar plek is naar mijn mening (ivm privacy en herkenbaarheid leg ik het niet in detail uit) en moeder moet haar altijd een soort van overhalen om te blijven en die komt dan ook heel vaak binnen met de opmerking: "Tuc gaat vast vertellen wat jullie voor leuks gaan doen vandaag"... Terwijl ik niet eens altijd van te voren weet wat we gaan doen, soms bedenk ik het ter plekke. Of soms wil ik dat niet direct melden als zij binnenkomen, omdat dan alle kinderen die activiteit direct willen doen en ik dat bijvoorbeeld pas na het fruit eten wil doen.
Ik weet niet of deze al genoemd is, maar iets waar ik me dagelijks aan erger: de briefjes van collega's. In de keuken hangen wel 4 instructievellen, al dan niet rijmend, die de gebruikers van de keuken op allerlei vanzelfsprekendheden moeten attenderen. Dat niet 'altijd dezelfden' de vaatwasser hoeven leegruimen. Dat je niet thuis bent en je moeder de boel niet opruimt. Dat je spullen over de datum uit de koelkast moeten halen. En dan op de toiletten dat je de borstel moet gebruiken enzo. Laatst hing er op ooghoogte als je zat te plassen ineens een A4 waarop met hoofdletters en geel gearceerd stond geschreven: LAAT DE WC NIET BESMEURD MET POEP EN BLOED ACHTER DAT IS ASOCIAAL VOOR ANDERE MENSEN Toen had ik het echt gehad. Al die klotebriefjes verzameld en in een keer de mieterse boel weggegooid. Moet ik vaker doen.
o en ouders moeten niet klagen dat ik bijvoorbeeld per ongeluk de sokjes verwissel (grapje), want toen ik stage liep op het kdv nam een vader zelf bijna het verkeerde zoontje mee. (echt gebeurd)
Gisteren naar boord gegaan, vandaag te horen gekregen dat het maandag in de loop van de ochtend wordt
Dit valt in dezelfde categorie als, kind klimt in de alarmhekjes bij een winkel en de ouders zeggen "doe maar niet want die wordt mevrouw achter de kassa boos". Nee, doe maar niet want dit is geen speeltuin.
Dat kan hier niet eens. Voor gewoon spreekuur moet je bellen tussen 8 en 8.30 of tussen 10 en 10.30. Vind ik zelf als patiënt soms wel eens vervelend, want ik wil belangrijke dingen graag zsm. aanpakken opdat ik het niet vergeet, maar omdat ik jonge, schoolgaande kinderen heb, lukt het me meestal niet om tussen 8 en 8.30 ze te bereiken.
Dat vind ik ronduit patientonvriendelijk. Ik persoonlijk vind van 8 tot 12 bellen wel ok. Dan geef je mensen met kinderen of werkenden die gebonden zijn aan bepaalde tijden voor pauzes allemaal de kans. Ik zou dat hier er niet eens in krijgen bij de patienten. Die verwachten de hele dag door te mogen bellen voor afspraken. Het kost al enorme discussies om dat te beperken tot bellen voor 12 uur.