Sta er niet raar van te kijken dat het feitelijk om de subsidie gaat en minder om je zoon. Het schijnt volgens mn man een bekende tactiek te wezen. (maar dan op MBO, allicht voor VSO iets anders)
Ik ben zo blij dit te lezen. Toen mijn man met de opleiding begon was het stigma zo groot ( door nieuws over misbruik toen) en werdt hij bijna altijd wantrouwend ontvangen en nog net niet wegggekeken door ouders. hij doet inmiddels ander werk maar die tijd heeft best een knauw gegeven bij hem en in de sector. ( bang dat mensen denken dat hij dat beroep wilde doen voor de verkeerde redenen)
Ja heel erg dat. Terwijl het juist zo goed is voor de kinderen om juist ook mannen in opvang en (basis) onderwijs te zien. Ik ben ook erg blij met de meesters op school.
Dat dus idd. Hier hebben we ook een meester in 1 van de kleuterklasssen en de mannelijke stagiaires worden dus daar altijd 1 periode bij ingedeeld om te laten zien hoe leuk dat is. Sommige gaan daarna ook naar een andere klas maar soms blijft er 1tje het hele jaar hangen en dat vind ik dan ook zo leuk om te zien.
Omdat het natuurlijk niet om de naam gaat maar om wat erachter zit. De man aankijken tijdens een hypotheek gesprek want hij regelt dat, de brieven op man zijn naam omdat hij toch de autorijder is, de vrouw opbellen omdat de kinderen ziek zijn. Vriendin van mij word altijd gebeld als er iets met haar dochter is terwijl haar man op 1e contact persoon staat omdat het qua werk makkelijker is maar toch word zij elke keer gebeld. Dus door dan een standpunt in te nemen met mijn naam word het minder een standaard actie naar mijn idee en word het hopelijk er minder op automatische piloot hierin gedacht.
Ons kdv had altijd 2 mannelijke leiders, echt super leuk, maar dat was toen in de tijd toen die misbruikzaak in Amsterdam aan het licht kwam en ze hebben echt dus dreigbrieven ontvangen, thuis en op het kdv. Zo ontzettend triest.
Ach mij maakt het allemaal niet zoveel uit en ik gebruik gewoon mijn beide namen als ik niet zeker weet welke ze gebruiken, maar blijf het toch raar vinden dat bij onze gedeelde bankrekening (die ik al vanaf mijn 12e heb), mijn man zijn naam bovenaan staat en als je wilt overmaken naar mijn achternaam er aangegeven wordt dat de rekening op een andere naam staat. Zo vreemd vind ik dat.
Ik snap dit wel. Die stereotypering die er zo in ingebakken zit. Toen we nieuwe schermen op het werk kregen moesten we elk ons scherm gaan ophalen bij logistiek. Zegt die man als hij mij mijn scherm gaf "er zal daar bij jullie een man zijn die je kan helpen alles aankoppelen". "Uh, dat zal zelf ook wel gaan". Och God, een vrouw die een scherm aan haar laptop kan koppelen, wie had dat gedacht...
De rest ook. Als ik met mijn man een garagebedrijf binnenloop omdat IK een nieuwe auto nodig heb en man wordt de hele tijd aangesproken, dan is dat vervelend en denigrerend. Ik ben destijds maar alleen gegaan. Moest ik telkens zelf op zoek naar een verkoper.
Zou ouderwets zeg . Ik ervaar dat eigenlijk allemaal niet zo. Ze zien ook direct wat chefke ik ben wss . Ik weet niet over er nu nog veel dames zijn die de naam van hun partner aan nemen maar ik moet bekennen dat ik dat ook wel een beetje ouderwets vind
Hoe een huishouden continu ontploft als iedereen thuis is.. ik kan er niet tegenaan opruimen, verschrikkelijk, went nooit
Ik heb het opgegeven en denk FOERT; straks ligt het er nog. Wij waren tot gisteren op vakantie en ik vind dat altijd veel aangenamer , veel minder prullen en rommel en veel meer buien.
Ja, eigenlijk moeten we dus gewoon veel vaker op vakantie! Haha Ik heb het ook opgegeven hoor, heb er de energie echt niet voor. Maar ik bid altijd naar alle goden dat er niet onverwachts iemand langs komt in die troep
Tja, ik denk meestal dat men dat echt niet bewust doet. Ik heb die ervaring zelf helemaal niet trouwens bij bepaalde zaken. Misschien ligt het ook aan het type vrouw? En ik ben ook helemaal niet vies van ouderwetse rollenpatronen, mijn man is echt de klusser hier, en ook nog degene die de belasting doet, ik ben meer van de verzorgende taken. Maar als mijn man een overhemd gestreken moet hebben doet hij dat gewoon. Ik snap best dat het in sommige situaties irritant is, maar het slaat ook vaak door naar de andere kant. Je wordt bijna verketterd als je wel nog "ouderwetse" rolpatronen aanhoudt of een jongen een bak auto's aanbiedt.
Wij hebben gewoon de scheiding man: zakelijk. Ik: privé Overigens staat man pas als 3e contactpersoon voor school
Zeer triest idd en hellaas waarheid voor veel mannen toen. En dat is ook de reden dat veel mannen een ander beroep kozen. En dat terwijl veel daarvan zeker geschikt zouden zijn geweest. Mijn man ook, die weet het allemaal vaak op een andere manier fijn aan te pakken met de kinderen hier thuis en hij heeft mij juist dingen geleerd, zeker met de eerste. Hij had toen gewoon veel meer ervaring.
O wow zo herkenbaar, maar ik heb vooral o hoe kom ik dan nou weer aan deze blauwe plek geen idee en dan is dat ding dan ook zo groot bijwijze als een appel.