Wat verdrietig. Zo te lezen maak je de juiste keuze voor haar en voor jezelf. Je faalt zeker niet en laat haar ook niet in de steek. Veel sterkte❤️.
Voor het dier is het nooit te vroeg, maar voor ons soms wel. De keuze om haar te laten gaan is er eentje uit liefde, dat is duidelijk <3 Heel veel sterkte!
Sterkte! Ik denk dat je een goede keuze hebt gemaakt. Wij staan met ons oudje van bijna 16 jaar ook voor de keuze. Dement, ziet slecht, begint slechter te lopen. Wanneer maak je de keuze? Het is zo definitief. Hij is al vanaf 6 weken bij ons, de kinderen zijn helemaal gek op hem.
Heel veel sterkte!! Wat een vreselijke situatie.. maar je hebt de juiste keuze gemaakt. Het beestje mag zich gelukkig prijzen met een baasje zoals jij!
Voel je ook niet nog rotter wanneer ze morgen ineens de jonge versie van zichzelf toont. Dat had onze hond ook. Op de een of andere manier voelen ze t aan, terwijl je met moeite in gedachten houdt dat hij op alle voorliggende dagen door zn poten zakte met plassen, je de schompes hebt staan dweilen en je lieverd meer slapen dan wakker gezien (ander criterium voor katten) en als ze dan liepen dat t zo stijf was als een hoogbejaarde. Hier een aftakelende 11 jarige, kotst met episodes, wordt mager en heeft reuma in zn pootjes en een hartruis. Is als des doods voor die twee mormels en wordt al jaren aan de kant geschoven door de andere kat. Komt ook niet meer buiten, hooguit als t zonnetje flink schijnt dat ie een meter uit de deur gaat liggen, liever op de 1e in de vensterbank. Niet echt katwaardig voor een van origine buitenkat mja nog "te goed".
Wil je even sterkte wensen, want het is helemaal niks dit besluit. Maar als ik je stukje lees wél het juiste besluit. Raar ook he dat jij dit weet, maar je kat niet, dat vond ik zo’n naar idee. Heel veel sterkte morgen en de komende tijd!
Jemig wat een lieve, steunende reacties om te lezen allemaal zeg! Bedankt dat jullie hier de tijd voor hebben genomen, dat sterkt! Ze heeft vandaag verse tonijn gegeten en as we speak ligt ze lekker naast mij in het zonnetje, laat zich uitbundig kroelen (doet ze normaal zelden). We maken er maar een paar mooie laatste uren van en houd mij vast aan het verstand, dat het voor haar de beste en juiste keuze is om nu te doen..
Wat een moeilijke beslissing moet je maken maar je maakt echt de juiste. Je hebt alles gedaan wat je kon en liefde is ook los laten. Sterkte aankomende maandag. ik citeer het bericht hierboven even omdat ik wilde zeggen dat bij ons het dierencrematorium dit ook aanbood te doen. Ook voor de kinderen werd er een speciaal boekje opgestuurd.
Je bent er toch voor haar geweest al die haren!! Je hebt bereikt dat je haar kon aaien en ze heeft een echte thuis gehad! Dat is toch het beste wat je kon geven aan een katje wat een vreselijke start heeft gehad. Een beslissing nemen voor je kat is verschrikkelijk! Helaas redelijk wat ervaring. 2 katten met vip. ( Voor we er bij achter kwamen waren we een tijd verder, inclusief elke dag spuiten, hij had er minder last van dan ik want heb angst voor spuiten) 1 dementerende kat en die ging in eens heel hard achteruit. Het was vreselijk voor ons meisje. Katten kunnen je enorm voor de gek houden. Dan kijken ze heel sterk maar zijn ze zo ziek. Ook spinnen kan een teken zijn van pijn. Onze huidige kat liet eigenlijk niet zien hoeveel pijn ze had. Ze kwam me tijdens het eten halen en bracht ze me naar de toren waar de brokjes in gaan. Ik vertrouwde het niet en bleek een deel van haar tanden los te zitten. ( Haar tanden worden afgestoten) ze moet echt pijn hebben gehad maar ze zijn te eigenwijs. Hoe vreselijk deze beslissing ook voor je is je moet maar denken hoeveel geluk ze heeft gehad dat ze bij jullie is gekomen. Menig anders had haar al naar het asiel gedaan. Vandaag nog knuffelen als ze wil. Ik wil je voor morgen heel erg veel sterkte wensen!!
Want een mooie reactie, je woorden ontroeren mij, bedankt... Jemig dat moet voor jou ook enorm zwaar zijn geweest!. Die arme beestjes, als ze nou eens niet zo koppig zouden zijn hè.. konden ze maar praten soms...
Heel erg graag gedaan! Soms mis je gewoon even hoeveel je voor zo'n beestje hebt gedaan en hoeveel dat waard is! Verdriet mag er zijn. Zoals mijn man net zijn als je zekerheid wil over wanneer je het dan wel moet doen is het al te laat. Dikke digitale knuffel, aai voor je katje. (Veilige afstand voor de nageltjes)
Sterkte Ik heb 1 keer eerder deze keuze moeten maken voor een kat die langzaam steeds verder achteruit ging. Vreselijk moeilijk. Je maatje verliezen is zwaar. Maar er zelf voor moeten kiezen maakt het nog rotter. Maar... het is de enige juiste keuze die je kan maken. Het beestje lijdt. En ze kan niet beter worden. Knuffel en Sterkte
Ik zag je berichtje staan en wou hem niet zo voorbij gaan. Wat fijn om te lezen dat jij hen zo'n fijn thuis hebt gegeven en dat het gouden mandje bij jou stond. Je hebt er alles aangedaan wat je kon. Knuffel vandaag nog even flink. Sterkte met loslaten vandaag. Ik denk aan je
Soms is afscheid nemen de beste optie. Hoe moeilijk ook, je doet het uit liefde voor je huisdier. Sterkte!
Heel veel sterkte!! Het klinkt alsof jij je kat heel veel hele goede jaren hebt gegeven, die ze anders misschien niet heeft gehad. Hopelijk troost dat idee je een beetje. Digi knuffel!
We denken allemaal dat we falen als we ze moeten laten inslapen maar zo mag je niet denken. Ondanks dat ze een bijzondere poes was en jouw alleen toeliet in haar territorium heeft ze toch maar mooi 13 jaar een leven gehad als een prinses. Bedenk maar eens dat er katten voor veel minder in het asiel belanden. Nee jullie hebben met elkaar alles gedaan wat je kon doen en het verdriet is heel groot maar voor haar was het de beste keuze. "zelf 2 zwerfkatten binnen gehaald, de kater heeft jarenlang de trap onder geplast en met veel geduld is dit gedrag gelukkig veranderd en blijft de nieuwe vloerbedekking op de trap schoon. De poes kon nooit springen, liep altijd met haar kont te schudden en liep vreemd hard, jarenlang dachten we dat ze gewoon een beetje lomp was. Tot dat we van dierenarts wisselde en die aangaf dat ze een vorm van HD had die honden ook kunnen hebben, te veel een doorgefokte poes. Haar leven veranderde met veel krachtvoer. Was ze een schootkat nee, overal bang voor, vreemde katten kregen echt klappen, aanhalen alleen als mevrouw het wilde. De buurkinderen ging op hun komt zitten en dan konden ze haar aaien. De kattenbak was al maanden een hindernis, over de bak plassen, op de mat plassen, tot dat ik zag he, je zakt helemaal niet meer door je heupen. De huisarts gaf aan ze heeft haar spierweefsel helemaal opgebruikt en kan daarom niet meer staan, achterlijf ging slepen. Ze heeft trapjes gekregen naar bed, naar de bank, schuine kantjes aan alle drempel, maar toch hebben we haar moet laten gaan. Ik ben heel boos op mezelf geweest maar toen het besef kwam dat ik 11 jaar met mijn gezin een heel goed huis voor haar was heb ik er gelukkig vrede mee kunnen vinden.