Wat een rake, herkenbare gevoelens en gedachten hebben jullie stuk voor stuk beschreven deze week. Ben er stil van ❤️ Hier trouwens ook altijd voorgevoeld dat zwanger worden mogelijk niet vanzelf zou gaan, gek hè hoe dat werkt.. @Asil ik heb eind feb of begin maart (weet niet meer precies wanneer) nog pregnyl meegekregen bij de apotheek in het UMCU. Wellicht een telefoontje daar naartoe plegen om te vragen of ze nog hebben als je meer pregnyl wilt? En @Saar1988 fijn dat je de regie kon nemen en hebt gekregen wat je wilde in het evaluatiegesprek. Op naar nieuwe kansen!
Dit is wel echt bizar! Daar hebben ze het bij niet over gehad…zou ik ook zeker niet doen, wat een aanslag op je lijf is dat! Er zijn wel heel veel vrouwen die blijkbaar zonder dat ze het weten adenomyose hebben ontwikkeld, maar meestal pas ruim na een zwangerschap, pechvogels als wij zijn… Leef met je mee lieverd!!
@Saar1988 yes!! Fijn! Klinkt ook beter dan t erg lange protocol. @Krv ik heb altijd het gevoel gehad dat de tweede moeilijker zou gaan. Bij de eerste was ik wel bang dat mijn man amper zwemmers had, omdat hij ook helemaal geen lichaamshaar heeft (google sucks haha). Maar nooit angst voor traject ofzo. Toen we voor de tweede gingen zei ik gelijk al: ik voel aan alles dat dit moeizaam gaat. Wel heel sterk het gevoel dat ik zwanger zou raken maar ook dat ik een miskraam zou krijgen (die bbz niet ingecalculeerd). Traject voelde ik ook al aan voordat ik de condooms aan de kant gooide. Best gek, de 1e kwam spontaan binnen 6 maanden dus ik had geen reden om dat te denken. Wel dacht ik nu sneller zwanger te raken, hoewel ik nog maar half jaar bezig ben weer en 2 rondes sowieso kansloos waren door te korte lf en 1 zonder eisprong. Maar toen ik mij aanmeldde bij de gyn in augustus dacht ik wel heel naïef: 2022 kindje is wel haalbaar wist ik veel dat er bij mij zoveel mis was en alles bijgestuurd moest worden en ik vol hormonen gestopt zou worden
Ik vind endometriose en adenomyose zo erg voor de dames die het hebben klote aandoening. En ook jammer dat er zo weinig over bekend is: ik wist zelf ook pas van t bestaan af in 2014 denk ik. Toen had ik een endo operatie bijgewoond om te kijken of de ok wat voor mij was als werk (was t niet, ik heb liever wakkere mensen) en vond dat zo heftig. Heb t doen met jullie, met de pijn en ellende die t mee brengt.
Het gaat de goede kant op met mij, de lange nasleep heeft op mij impact gehad zowel lichamelijk als geestelijk. Mijn cyclus begint nu pas te resetten na alles. Het traject hebben we afgesloten en ons dossier is gesloten. Dat moet een plekje krijgen in onze harten, en dat kost tijd. We zijn nog altijd enorm dankbaar voor ons zoontje die in ons leven is gekomen. Dat maakt het gemis om een busje er niet minder om. Maar de dankbaarheid overheerst ons gemis om de verwerking te kunnen plaatsen.
Dankjewel lieve @Droomwens79 ❤️ Fijn om wat van je te lezen. Wat een ontzettend lange nasleep zeg. Ondanks de dankbaarheid voor jullie zoon mag het verdriet om jullie onvervulde wens er natuurlijk zijn. Heel veel liefs voor jou!!
Ik denk ook dat dat gemis altijd wel zou blijven, alleen de scherpe randjes er af gaan hoop ik en dat dat ook prima kan bestaan naast het geluk dat je wel hebt. Ik vind het fijn om te horen dat het met jou beter gaat. Hoop dat de balans ook vaak de goede kant op mag vallen voor jullie. Zware tijden gehad. En bizar lang lang traject ook, lijkt mij ook best onwennig als iets zo'n groot deel uitmaakt van je leven je nu opeens geen echo's meer hebt, gyn afspraken, medicatie voorraad in de koelkast.
@Droomwens79 goed om te horen dat je langzaam aan weer je stabiliteit begint te vinden. Ik heb al met vele lotgenoten gepraat en zij hebben mij verteld dat een proces van onvervulde kinderwens jaren duurt. Gaan jullie nog iets in huis maken om jullie sterretjes een plek te geven? Wij denken daar heel erg over na.. dat we nu een tweeling in huis hadden gehad als ze op de juiste plek waren ingenesteld..
Wat goed om van je te lezen @Droomwens79 wat fijn dat het wat beter gaat! Hier net de schuimparty gehad, wat serieus geen feestje was…maar beide eileiders zijn doorgankelijk dus dat is in ieder geval niet het probleem. Verder echt even onder de indruk van veel last dus geen vragen gesteld en verder dus ook geen uitleg…ergens in mei hebben we een vervolg afspraak om alles door te nemen. Misschien dat we daar nog meer horen, tot die tijd -> struisvogelen weer aan!!
Als 1 van de weinige reageert hier niet mijn vriendin maar ik "man" op deze forum (sorry) Maar mijn vriendin heeft Duitsland (ICSI traject) prettiger ervaren. In Nederland kregen we het gevoel dat ze een beetje zaten aan te klooien op goed geluk. In Duitsland vonden ze vreemd dat mijn vriendin (33 nu maar destijds 29 en 31) 2x een miskraam heeft gehad. Daar kwamen ze met onderzoeken erachter dat er een ontsteking in de baarmoeder zat. Dit waren we in Nederland anders niet achter gekomen. We kregen daarvoor antibiotica. Deze testen kosten echter wel geld wat je verzekering niet betaald. Ook spuiten ze in Duitsland langer door als je "eitjes" nog niet rijp genoeg zijn met hogere dosis. Je gaat bij de punctie volledig onder narcose dit vond mijn vriendin ook erg prettig. In Duitsland hadden we van de 4 eitjes, 3 goede embryo's (nooit gehad in Nederland). Waarvan 2 terugplaatsingen (na de 5e dag) en 1 daarvan is nu ontwikkeld, waardoor we nu (mijn vriendin maar ik heb ook een paar pontjes erbij ) zwanger zijn. De 3e ligt nog daar in de vriezer. . We hadden 3 pogingen in Nederland gehad en overgestapt naar een ander zorgverzekering (UMC) die betaalde nog gedeeltelijk de 4e poging in Duitsland.
Hier juist niet. Mijn schoonouders hebben een groot gezin en mijn ouders waren 2x in een keer zwanger, en 2 van mijn schoonzussen/zwagers hebben óók al een groot gezin. Plus wij zijn allebei fit en gezond. Én ik ben een keer (kort) zwanger geweest met spiraaltje nog in. Dus 90% de verwachting dat we geen enkel probleem zouden hebben met zwanger worden. Viel ff vies tegen...
Sowieso weer eens anders een man op dit voornamelijk vrouwelijke forum. Was dat toen het NK/plasma cellen onderzoek? En gefeliciteerd met jullie zwangerschap! Hoop dat de klachten mee vallen
Hier ook familie technisch gezien niet. Moeder uit een gezin van 10, vader uit 5, schoonmoeder uit 7 en schoonvader uit 17. En de meesten hebben zelf ook kinder gekregen. Ik heb 1 tante die ook door partner geen kinderen heeft. 1 nicht die het liefst alleen is en ook geen kinderen en 1 nicht die te laat haar liefde vond. Werd wel zwanger maar kindje was niet gezond, ze was 43 en zijn daarna gelijk gestopt. Mijn gedachten sloegen ook nergens op daarom wilde ik weten of er misschien met hypno therapie (vorig leven) iets was waardoor ik zo overtuigd was. Maar daar is niks uit gekomen.
Klopt dat was het onderzoek money well spend. Klachten vallen op zich mee ze was in begin alleen erg moe en zere benen. Maar nooit misselijk geweest. Enige wat we nu onder controle moeten houden is haar schildklier daarvoor hebben wij strengere controle.
Is dat NK / Plasmacellen onderzoek met de daarbij behorende intralipid en antibioticakuren eigenlijk wetenschappelijk bewezen?
Schildklier waarden zijn ook super belangrijk om in de gaten te houden. Weet jij ook welke marge ze hanteren? Word gezegd het liefst 1 hooguit 2.