Voor de ervaringsdeskundigen en juffen onder jullie: Mijn jongste (groep 5) is wederom met slechtste rapport ooit thuis gekomen. We krijgen de uitslagen altijd in grafiek te zien, je ziet haar wel een beetje omhoog gaan, maar haar curves zakken steeds meer af, inmiddels is alles een V score geworden. AVI niveau zit al een jaar op M4, ondanks Ralfi-lezen. Ze heeft sinds dit jaar een individueel handelingsplan voor rekenen en het 'effect' daarvan is klein, vergelijkbaar met de rest, lichte groei maar ze scoort wederom een V- op E4 toets. Vanuit school hebben we nu voor rekenen een nieuw individueel handelingsplan gekregen om te ondertekenen. Verder weten we nog niets, gesprekken zijn pas over enkele weken. Wat zou hier nu het vervolg zijn? Ik kan me met geen mogelijkheid voorstellen dat ze naar groep 6 zou kunnen gaan, dus wat dan? Wij zitten zelf te denken aan overstap naar SBO, maar school heeft hier nog nooit iets over gezegd. Het voelt alsof school eerst nog van alles (moet? in kader van passend onderwijs?) wil doen/proberen voordat zij zullen aangeven dat zij het niet kunnen. Hoe werkt dit? (vooralsnog is gedrag en welbevinden op school geen probleem)
Mijn zoon had ook alleen maar cito V scores (behalve voor rekenen: II). Maar de juf zag wel gedragsproblemen: slecht op gang komen (moeite met plannen) en snel afgeleid. Toen zijn schoolgelden ingezet voor hulp van het samenwerkingsverband en een externe remedial teacher. We hebben vele gesprekken gehad en na 1,5 jaar de knoop doorgehakt om hem te laten overstappen naar het SBO. Hij zit hier helemaal op zijn plek, heel fijn voor hem. Hij bleek ook ernstige dyslexie te hebben en kenmerken van ADHD, het lukte hem daarom gewoonweg ook niet. Een kind komt niet zomaar op het SBO. Daar moet eerst een heel traject vooraf zijn gegaan. Heel wat partijen zijn erbij betrokken. heb je binnenkort de 10-minutengesprekken? Dan zou ik aankaarten of ze misschien geobserveerd kan worden door iemand uit het samenwerkingsverband.
Ik zou al eerder een gesprek aanvragen, want die (10-minuten)gesprekken zijn meestal voor kleine dingen die spelen. En voor je het weet zit je in het laatste deel van het schooljaar met de meivakantie, feestdagen en weet ik veel wat, waardoor ze vaak al wat minder doen. Wat is er zo anders aan het nieuwe handelingsplan van rekenen en waarom gaan ze het nu weer op een andere manier aanpakken en voldeed het vorige niet? Hoe merk je thuis dat het gaat, bijvoorbeeld in die thuisonderwijsperiodes of huiswerk? Heeft ze veel uitleg nodig, zie je waar het mis gaat, bijvoorbeeld begrip, concentratie, tempo etc? Ik zou gewoon nu een gesprek met de leraar en de IB-er inplannen en dan voor minstens een half uur, want als ze toch al maatwerk krijgt en zo achterloopt, dan moeten zij toch ook wat meer kunnen vertellen. Wie weet denken ze zelf ook aan SBO.
Een vriendin van mijn oudste kwam ook steeds moeilijker mee, ze is in groep 5 op het sbo begonnen. Haar moeder heeft zich wel hard moeten maken hiervoor, maar met een eigen leerlijn nog een aantal jaar en haar klasgenoten absoluut niet bij kunnen benen, dat was gewoon geen optie.
Vraag een gesprek aan met de leerkracht en de ib-er erbij. Dit zijn zaken om individueel te bespreken. Niet voor een 10 minuten gesprek. Kunnen de leerkracht hem nog wat bieden of zijn ze handelingsverlegen? Is er individuele hulp voor hem op school (binnen of buiten de klas). En hoe denken ze over sbo? Is dit een optie en wanneer wel of niet? Je kunt ook al informeren bij de sbo in jullie omgeving. Kijk op de website en bel met de plaatsingscoordinator. En kijk wat ze daar bieden en wat de voorwaarden voor toelating zijn. Vaak een speciale indicatie.
We hebben inmiddels een gesprek (30 min) afgesproken. Het is een combinatie van een heleboel factoren samen, allemaal te relateren aan haar diagnoses. Sociaal-emotioneel (erg) jong, laag tempo, slechte concentratie, veel moeite met automatiseren (ze heeft ook dyspraxie cq DCD, ze moet veel oefenen/herhalen om iets onder de knie te krijgen), moeite met generaliseren (big picture zien, herkennen dat een som bijvoorbeeld nog steeds dezelfde is als je cijfers omdraait) veel problemen rondom werkhouding (veel aansturing en aansporing nodig, problemen met plannen, gebrekkig oplossend vermogen, soms te veel afgeleid of in haar eigen bubbel, niet altijd goed hulp kunnen vragen, neiging om te blokkeren als het lastig wordt), moeite met (begrijpen van) sociale interactie met klasgenootjes etc. Thuiswerken of huiswerk gaat helemaal niet (thuis = thuis, school = school), dus er speelt ook wel enige corona-achterstand mee t.g.v. lockdowns in groep 3 en 4.
Fijn dat het gelukt is om een afspraak te maken. Is de interne begeleider betrokken en zal die ook aanwezig zijn? Ik zpu tijdens het gesprek vragen wat ze de konende tijd nog zal leren en wat de verwachtingen zijn. Denken ze aan speciaal onderwijs. Het samenwerkingsverband kan ook betrokken worden. Voor je een kind op het speciaal onderwijs hebt zitten moet de school eerst laten zien wat ze gedaan hebben. Uiteindelijk moeten ze behandelings onbekwaam zijn. Dan moet er nog een onafhankelijk persoon zijn die ook zijn uitspraak doet. De nieuwe school kan dan kijken naar de toelaatbaarheids verklaring. Als dat goed is gekeurd dan kan er een overstap zijn. Er gaat dus best wel wat tijd overheen. Als de school als ouder meewerkt gaat het iets sneller. Gaat dus best wel wat maanden overheen
Ik vraag me echt af waarom een school, bij een meisje die op zoveel gebieden het heel pittig heeft, niet adviseert om naar speciaal onderwijs te gaan? Ik denk dar dit duidelijk een voorbeeld is van zolang mogelijk op regulier te blijven middels 'passend onderwijs' wat echter totaal niet in het belang van het kind zelf is. Het is nogal een waslijst met dingen die lastig zijn voor haar, en wat moet je dan op je tenen lopen en het gevoel hebben niet mee te komen met de rest. Ik ben benieuwd hoe t gesprek is geweest?
We hebben een goed gesprek gehad en zij deelden wel onze zorgen. Er komt nog vervolggesprek met meerdere partijen erbij om te kijken wat beste opties zijn. Een groot probleem wat speelt is dat het speciaal onderwijs in onze gemeente van zeer slechte kwaliteit is (ernstige personeelstekorten, weinig expertise) en het twijfelachtig is of ze daar beter af is (de reguliere school waar ze nu zit is echt een geweldige, warme school vinden wij, in een kleine klas waar echt veel mogelijk is). Dit is ook een belangrijke reden waarom wij zelf nog niet heel hard in die richting hebben gepusht. Onze zoon heeft op 2 van de betreffende (speciaal onderwijs) scholen gezeten en wij hebben daar inderdaad ook vreselijk slechte (en traumatische) ervaringen en weten beetje hoe het daar aan toe gaat. Wij zien onze dochter daar eigenlijk niet zitten... Maar ja?
Het scheelt dan zeker dat het een erg prettige en fijne school is. Je wil uiteindelijk vooral dat ze zich fijn voelt!
Dan kijken wat et in de school mogelijk is. Er is okk nog mogelijkheden voor extra hulp in de klas. Tenminste daar hadden ze het over. Hij zou dan extra begeleiding krijgen. Voor ons zou dat niet wenselijk zijn omdat hij dan helemaal buiten de boot valt en alles alleen moet doen. Had ook geen enkele aansluiting. School kan waarschijnlijk het samenwerkingsverband inschakelen en kijken of die mogelijkheden er zijn. Zo zat ook een kindje op school met het syndroom van down. Die kreeg extra ondersteuning in de klas. Was een gelukkig kind.
Wat denk jij en wat denkt de school over een jaar over doen? Zou dat een optie zijn om toch op de fijne school te blijven, tijd te hebben om wat dingen recht te trekken en met een sociaal gezien een jaar jongere kinderen in de klas te komen? Wat hebben jullie aan hulp en maatregelen buiten school? Zijn er in de klas hulpmiddelen om beter te kunnen concentreren?
Groep 5 overdoen ligt zeker op tafel, maar ongeacht in welke klas je het gaat doen (met welke kinderen erin), ze zal waarschijnlijk een eigen leerlijn moeten krijgen mbt kernvakken. We hebben inmiddels vervolggesprek gehad met gedragsdeskundige erbij, plannen zijn nu om meerdere dagdelen per week individuele begeleiding te krijgen (maar dat moet dan vanuit gemeente/jeugdwet worden bekostigd?) die haar gericht kan ondersteunen in het leren, maar ook in sociaal-emotionele issues. En ook kan helpen opzetten van adequate inzet van picto's ed. Over een week zitten we weer allemaal om tafel en nu ook met gemeente erbij. Buiten school hebben we geen hulp/maatregelen. Ik heb wel een 'verlanglijstje', maar passende hulp is ook moeilijk te vinden. Nu we recent het hoofdstuk medicatie hebben gesloten (1,5 jaar geprobeerd, maar geen succes), zijn we nu op punt dat we weer met gemeente in gesprek willen. We zullen wel zien hoe het gaat.
Update: inmiddels zit dochter overspannen thuis . Het is duidelijk geworden dat ze op school, zelfs met aanpassingen die eerder gedaan zijn erg wordt overvraagd en overprikkeld, nu in stroomversnelling geraakt door het stoppen van medicatie. Het wordt nu pas goed zichtbaar hoe ernstig ze op haar tenen loopt. Aanvraag voor TLV is in gang gezet en we gaan zoeken naar een goed plekje... Maar op de reguliere school is geen realistische optie meer. En waarschijnlijk zullen we ook geen andere (realistische) keuze hebben dan naar school waar we slechte ervaringen met zoon hebben gehad En het is zwaar, iedere dag, de hele dag je kind (dat slecht in vel zit en bijna constante begeleiding nodig heeft) om je heen
Dikke knuffel meid. Hoop dat zij beter terecht komt. Weet helaas precies hoe je je voelt. Denk ook aan je zelf
Owh wat lees ik veel herkenning. Alleen hier is ze dan wel in gr 2 overgeplaatst naar so. 3jaar later werd het een dag behandeling en nu 2 maanden later een opname. Hoppelijk lukt het toch wel en een anders school mag zeker niet? Hier gaat z3 na de zomer ook weer starten op den hoppelijk een blijvende school. Nu zit ze elke ochtend op school incl alle problemen.
Ik lees het nu pas ,heel heftig wat jullie mee maken!Ik heb wel de ervaring dat ,als je goed kan motiveren waarom een andere school (sbo,zmlk) beter bij je kind past als de dichtstbijzijnde dit helemaal geen probleem hoeft te zijn.Ik ken ouders die hun kind naar Rotterdam laten gaan omdat de school in Gouda "slecht" is en dat was geen probleem ,ook niet met het vervoer.Zoek gerust buiten je omgeving, bel en ga langs voor kennismakings gesprekken. Knuffel, ik weet hoe zwaar het is...