In mijn omgeving herken ik totaal niet van wat ik hier soms lees als het gaat om je partner iets ‘verbieden’ ik herken dat in mijn relatie zelf ook niet. Net als de hele discussie met de strippers en dat je niet met dat soort mensen omgaat. Ik bedoel hiermee niemand specifiek hè. Ik ga zelf met zoveel verschillende soorten mensen om en probeer vooral geen oordeel over een ander te hebben. Ik bemerk dat ik dat soms best lastig vind om dat hier te lezen, de stelligheid en de waardeoordelen. Daar verbaas ik mij door dit soort topics soms over.
Alsof je man geen individu meer is en niet gelijkwaardig ofzo. Ik heb een vriendin die ook werkelijk alles voor haar man regelt, bepaald, koopt etc. En haar man pikt dat. Dan zegt ze "ik zoek schoenen voor N...." Ehm, laat N lekker zelf zijn schoenen uitzoeken. Ik zou persoonlijk ook heel ongelukkig zijn als mijn partner zich zo afhankelijk van mij zou opstellen. Overigens zou ik ook ongelukkig worden als ik niet gewoon thuis weg kan en de boel de boel kan laten in de zekerheid dat mijn man alles over neemt. Diezelfde vriendin doet als wij een weekje weg gaan voor de hele week kleding voor de kids klaarleggen, vooruit koken en in de vriezer stoppen, hele huis gepoets en wel achterlaten etc. Natuurlijk overleg je binnen een relatie zaken, heel gezond lijkt me. Maar toestemming vragen, verbieden... nee dan is er geen sprake meer van gelijkwaardigheid vind ik
Mijn man vindt het heel fijn dat ik schoenen voor hem uitzoek, dingen voor hem regel, eten voor hem kook, het huis schoon maak, en ik zou hetzelfde doen als jouw vriendin.. niet omdat hij zich niet zou redden, maar hij zou het wel fijn vinden en ik ook. Dat is hoe ik van hem houd (verzorgen/acts of service is toch een love language?), dat is iets wat we allebei prettig vinden. Heeft 0,0 met afhankelijkheid te maken
Hier ook hoor, de voorbeelden die jij noemt doe ik ook. Daar tegenover vind ik het ontzettend fijn dat mijn man onze belasting en die van mijn bedrijf voor mij doet, dat hij de timmer en boorklusjes voor zn rekening neemt en de hockeytrainingen- en wedstrijden en schaakclub van zoon doet. Dit is de manier waarop wij ons gezin georganiseerd hebben en waardoor het goed werkt hier!
Dat kan, dat is dan hoe jullie relatie is en dat is prima als dat werkt. Nogmaals Ik zou daar ongelukkig van worden maar dat is een persoonlijk iets omdat ik inderdaad graag een zelfstandige man wil. Maar je man iets verbieden is natuurlijk nog wel van een ander level, dan is er in mijn ogen echt geen gelijkwaardigheid en bepaald de 1 dus wat de ander doet
Ja ik zie alleen de link niet helemaal tussen dit topic en dat mannen niet zelf hun schoenen uitzoeken
Haha, ik moet er wel om lachen toen ik een week naar het buitenland moest en mijn man en ik net samenwoonde en hij nog ‘niks’ in het huishouden kon heb in dus voor een week aan boodschappen gedaan zodat hij niet elke avond bij zijn moeder kon eten. Hij kon daarna opeens ‘koken’. En we kunnen hier samen trouwens nog steeds erg om lachen. Staan jullie dan een hele middag in de keuken om voor 3 a 4 personen avond eten te maken en dat dan keer de dagen dat je weg bent? Of zit jullie vriezer toch al vol met maaltijden die over zijn van andere dagen waardoor jullie man niet hoeft te koken?
Waarom is een man niet zelfstandig als zn vrouw dingen voor hem doet? Geldt dat andersom ook? Want dat zou betekenen dat je alles zelf moet doen, lijkt mij heel vermoeiend, ipv de taken verdelen en gebruik maken van ieders talenten.
Ja ik vind dat ook een beetje raar. Ik ben super zelfstandig, kan klussen, doe het niet graag dus man doet dat. Man is super zelfstandig, kan koken, doet het niet graag dus ik doe het. Of moet je dan om en om plankjes ophangen
Nee dit word geheel uit zijn verband gehaalt. Natuurlijk verdeelt ieder gezin de taken zeker omtrent de gezinszaken en kinderen, zo ook hier maar ik vind zaken als schoenen/kleding uit kiezen omdat man dat niet kan/wil/niet leuk vind een teken van afhankelijkheid ( of gemakzucht?) die IK als heel onprettig zou ervaren. Als mijn man nieuwe schoenen wil gaan we samen de stad in ( of hij alleen) en kiest hij wat hij wil. Ik vind het nl. heel belangrijk dat hij een smaak heeft, een mening heeft en het gewoon zelf regelt ( en dit klinkt zwaarder dan het is) Evenals wanneer ik vooruit moet koken bij een paar dagen weg omdat het anders in de soep loopt thuis. ( ik zeg niet dat dat bij jou is maar bij mijn vriendin krijgen de kinderen dan 5 dagen brood) Mijn man is ook handiger met gereedschap en ik met de administratie dus uiteraard verdeel je die zaken. Ik zie om mijn heen gewoon gezinnen waarin de vrouw alles bepaald, de man mee hobbelt op bijna gelijk niveau als de kids en niets te vertellen heeft. Haar wil is wet.... Maar dit is allemaal geheel offtopic, mijn basispunt is dat ik het ongezond vind als partners elkaar dingen verbieden. ( en dan in het kader van naar genoemd vrijgezellenfeest gaan)
Inderdaad, mijn man kan prima koken, simpele maaltijden, maar prima. Maar als ik weg zou zijn vinden we het beiden fijn als hij de tijd ook echt aan de kinderen kan besteden dus dan is het makkelijk als ik het voorbereid.
Haha nee dat doe ik niet. Als ik een weekend weg ga dan vraag ik wel aan m’n man wat hij dan wil eten en dan bestel ik dat mee (want ik bestel de boodschappen want anders zijn we 3x zo duur uit en heb ik niet echt gevarieerd eten als in: hij eet boterhammen met beleg als lunch maar ik nooit en dat vergeet hij dan voor mij te kopen ) maar hij kookt het zelf. Hij kookt sowieso ook wel als ik thuis ben. Hij maakt ook de babyhapjes in de cooker, doet de vaatwasser. Stofzuigen, bedden verschonen, vuilnis, tuin, opruimen, de was. Maar hij doet nooit schoonmaken, ramen zemen, administratie of kleding kopen voor de kinderen. Hij zorgt wel voor de kinderen, vult broodtrommels, regelt alles omtrent sport, maar ik rondom school en feestjes en dingen. Kortom hij doet heel veel. maar ik leg wel de kleding van de kinderen klaar als ik wegga en zet tassen klaar met wat wie wanneer nodig heeft. Puur omdat hij een zeef is en alles vergeet EN kleurenblind is en de kinderen kleding van elkaar aan trekt. Oh en om die reden (kleurenblind) koop ik ook vaak wel kleding voor hem (maar dan wel met hem erbij) En ik maak ook het huis schoon en doe zoveel mogelijk was voordat ik wegga omdat ik dat altijd doe als ik wegga (geen idee waarom, deden mijn ouders ook altijd ) Dus, sommige dingen doe ik ook als ik een weekend wegga maar dat is niet omdat hij het niet kan maar meer omdat ik het beter kan Ieder zijn specialiteiten
Dat verband legde je wel een beetje zelf. En lekker belangrijk als de kinderen een paar dagen brood eten. Of dit moet elke maand gebeuren, maar wij vinden het dan weer niet gezond om zo vaak weg te gaan apart. Dus die ene keer per jaar overleven ze dat wel, en er is nog een friettent, pizzazaak oid. Mijn man heeft zeker een mening, over van alles. Maar niet over kleding, want dat boeit hem geen moer. En dat het hem niet boeit kan mij dan weer niks schelen, ik zorg wel dat hij er fatsoenlijk bij loopt. En kleding e.d. zijn ook zo maar oppervlakkige/materiële zaken, er zijn nog zoveel andere belangrijke dingen.
Nou meestal is het wel iets leuks die bij de act hoort. Politieagent (is ie weer!) schooljuf, brandweerman, verpleegster…heb ze allemaal gezien