Ik ben eigenlijk best verbaast hoe er negatief gedacht wordt over de medemens, dat gewoon simpelweg dit niet gevraagd durft te worden Ik vind een briefje onpersoonlijk en laf. En zeker om meer begrip te creëeren is het zoveel netter en beter om dit in real life te doen. Kom op, schop onder je kont en gaan!! Ik kan mij niet voorstellen dat niemand weet wie er bij die bus hoort
Hebben jullie niet een straatgroepsapp? Die hebben wij wel dus ik zou het eerst daarin melden. Als je niet weet van wie het is zou ik een briefje doen. Als dat niet werkt na 3 briefjes zou ik handhaving bellen.
Ik denk ik ook wel ja. Maar als ik niet zou weten van wie die bus is zou ik ook meer neigen naar een briefje. Om nu in de wijk bij Jan en alleman te gaan aanbellen om te vragen van wie die bus is zou mij ook te ver gaan.
Dan is het toch simpel, je zorgt dat je rond 16 uur daar bent met je zoontje op zijn fiets en dan leg je het uit. Hij kan zo meteen “het probleem” zien en samen een oplossing zoeken. Ik denk dat dit zo veel beter werkt dan een briefje of er meteen de wijkagent op af sturen. Dat zou ik pas doen als hij niet wil mee werken of als hij agressief wordt ( de meeste mensen gelukkig niet als je er een open gesprek van maakt ipv hem aan te vallen).
Dit inderdaad. Ik probeer me te bedenken waarom je bij voorbaat denkt dat er zo gereageerd gaat worden? Woon je in een wijk waar mensen niet voor reden vatbaar zijn? Vanuit mijn perceptie kun je dit gewoon netjes overleggen. Ik zou gewoon open het gesprek aangegaan en uitleggen wat er aan de hand is. Je hebt toch een legitieme reden waarom je wilt overleggen over de parkeerplaats van die bus. Het is niet zo dat je komt zeuren omdat je de bus daar niet mooi vindt staan oid. Ik kan me ook voorstellen dat die man de bus juist altijd daar parkeert omdat hij denkt daar niemand tot last te zijn. Het is namelijk algemeen bekend dat niemand blij wordt van zo’n bus voor zijn huis. Je kan die man natuurlijk niet kwalijk nemen dat hij niet bedenkt dat je zoon er zo niet langs kan. Misschien is hij juist wel heel blij als je het gesprek aan gaat omdat hij zich van geen kwaad bewust is. Een briefje zorgt juist niet voor begrip. Als je echt niet weet wie het is, zou je deze optie kunnen kiezen, maar dan zou ik ook goed vermelden waarom je een briefje schrijft en ook zeker je gegevens noteren. Zoals eerder genoemd zou ik het rond 16.00 uur gewoon even in de gaten houden en dan op hem afstappen.
Nou vind dat echt heeeel erg bijzonder om zoiets via het bedrijf te spelen ik zou ook gewoon even persoonlijk overleggen ts
Je zegt zelf al dat je denkt dat hij hier woont. Ik snap dat die man om zijn buren te ontzien de bus niet aan de openbare weg zet. Maar ik snap ook dat hij de bus wel in het vizier wil/moet houden ivm diefstal werkgereeedschappen. Daarom zal hij hem daar neerzetten. Ik denk dat je toch echt persoonlijk het gesprek moet aangaan. Vraag wat zijn beweegredenen zijn om daar de bus neer te zetten. Begrip moet van beide kanten komen.
Je kan toch vertellen dat de bus ergens staat waar niet mag worden geparkeerd. Je hoeft jezelf niet kenbaar te maken
Als je niet weet van wie deze bus is en de buren om je heen weten het ook niet, dan zou ik ook even een belletje geven naar het bedrijf. Je kan prima uitleggen dat je niet boos bent maar dat dit niet de bedoeling is.
Ik zou trouwens wel beginnen met ik denk dat u het niet door hebt maar uw bus blokkeert de weg naar de speeltuin voor mijn zoontje.
Is dit de enige doorgang naar de speeltuin of kan je zoon ook nog via een andere kant de speeltuin in met zijn driewieler?
En dan inderdaad aangeven dat je eigenlijk graag samen wil kijken naar een oplossing. Ja n misschien is de conclusie dan wel dat de bus blijft staan en je zoontje een andere route naar het speelpleintje neemt. Als de bus echt gevaarlijk staat dan was de politie echt al wel een keer bij de bestuurder langs gegaan. Die rijden toch met enige regelmaat gewoon rondjes door de wijken.
Ik zou juist beginnen met dat je niet weet wie de eigenar is van de auto en dat je via deze onpersoonlijke manier met hem/haar in contact moet komen. En dan aangeven waar je mee zit, en dan nogmaals benadrukken dat het liever persoonlijk ging maar dus niet lukt. Kweek je een hoop begrip mee.
Als ik zou weten wie het is bel ik eerst persoonlijk aan. En mocht die persoon moeilijk doen of een grote mond geven dan zou ik er echt maling aan hebben dat ik er woon en echt moeilijk gaan doen. Maargoed dat ben ik. Heb je al iets gehoord zelf?
Misschien heeft hij die bus daar wel staan omdat hij er dan misschien nog wat zicht op heeft. Je hoort regelmatig dat er in bedrijfsbussen word ingebroken en dat hij leeggehaald word. Zou ook persoonlijk vragen en al helemaal niet zomaar de politie bellen. Dus zou aanbellen bij een huis aangrenzend aan die steeg en even vragen of zij weten van wie die bus is.
Ik weet niet hoe het contact met je buren etc is. Maar ik zou het gesprek tijdens een normaal praatje op die bus uit laten komen en eens polsen wat zij er van vinden. En of zij weten van wie die is en daarna pas mij vervolgstappen gaan bepalen.
Omg, wat een discussie , zijn jullie altijd zo confrontatie mijdend? Waar woon je, dan ben ik wel aan. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat iemand vervelend reageert als je het normaal vraagt. En ja, misschien heeft hij geen andere optie, want in een woonwijk wordt niemand blij van een busje, toch moeten die ergens geparkeerd worden. Maar dat kan hij dat dan uitleggen ipv zo’n briefje, hij kan daar niet op reageren