sinds mijn vader is overleden heb ik dat gesprek ook wel een paar keer met mijn moeder gehad. Mijn moeder benoemt namelijk heel vaak hoeveel D. Op mijn vader lijkt. Dat hij alles over heeft voor zijn gezin en zo ontzettend hard werkt om ons alles te kunnen geven wat ons hartje begeert en dat dat zijn belangrijkste doel in het leven is, ons gelukkig maken! En dat is denk ik iets wat niet in hem zat maar wat mijn vader hem geleerd heeft en op het hart gedrukt heeft (misschien zelfs wel bang gemaakt heeft ) Wat ik de meest belangrijke eigenschappen van man vind is dat ik me bij hem ontzettend veilig voel, begin van onze relatie was hij een type badboy en daar viel ik toen ook heel erg op, nu absoluut niet meer. Toen hij 17 was is hij bij ons ingetrokken en heeft mijn vader hem onder zijn hoede genomen en hem geleerd hoe je met je talenten goed te benutten kunt bereiken wat je wilt. mijn vader hem flink op weg geholpen en gestuurd in keuzes op werkgebied en de eerste jaren altijd ondersteunt bij het vallen en opstaan en dat werpt nu zijn vruchten dubbel en dwars af. Voor mij mega belangrijk hij heeft alles voor mijn moeder en oma over, hij mij als prinses behandeld en er altijd voor zal zorgen dan ik niets te kort kom en daarvoor gigantisch hard werkt. Hij alles bereikt wat hij wil bereiken omdat hij een ontzettende doorzetter is, opgeven is geen optie voor hem. Hij altijd rechtvaardig is en voor iedereen klaar staat, ook al is het een wildvreemde. Hij vind het net zo belangrijk als ik om anderen (vooral kinderen) te helpen waar we kunnen. En daarnaast houdt ik gewoon ontzettend veel van hem, ik zou niet zonder hem kunnen denk ik. Het enige nadeel vind ik dat hij atheïst is en daarmee het geloof in het algemeen vaak belachelijk maakt en niet doorheeft hoe kwetsend dat kan zijn. Maar als dat het enige minpunt is op al zijn goede eigenschappen kan ik daar zeker mee leven tot we samen in het bejaarden tehuis zitten! ❤️
Mijn man en ik zijn elkaars balans. Ik ben georganiseerd, altijd bezig, ambitieus. Maar daardoor ook te perfectionistisch en vaak gestresst. Mijn man is de rust en laat me gaan maar geeft ook aan wanneer ik te gestresst ben en het tijd voor rust is. Hij gaat in veel mee maar stelt ook duidelijk grenzen. Hij is heel lief en zorgzaam voor de kinderen. Hij is sowieso heel leuk met kinderen. Op verjaardagen en familiedagen is hij altijd te vinden bij de kinderen en gek aan het doen. Kleine kinderen pakken ook vaak uit het niets zijn hand vast enzo….En nu met onze dochter (ineens weer een baby in huis) is hij helemaal verliefd. Hij is vaak mij tips aan het geven “dit is haar hongerhuiltje” “je moet haar zo vasthouden” “ze wil zo drinken” (echt ik vind het soms bloedirritant het is ook mijn baby kerel, I get it! ) Grappig, sportief en een tikkeltje competitief (zelf sporten maar ook actief op de sport van de oudste kinderen) loyaal en trouw. We denken over veel (belangrijke) dingen wel hetzelfde en hebben zelden ruzie. En ik vind hem ook gewoon nog steeds een lekkerding
Bij hem voel ik me veilig Werkt hard Heeft geweldige humor Enorme charisma ( daar ben ik als een blok Voor gevallen en nog steeds ) En is een geweldige vader voor onze kinderen
Bij mijn man voel ik me veilig, hij zet mij en de kinderen altijd op de eerste plaats en is heel zorgzaam. En gewoon heel lief, heeft een zachtaardig karakter. Z'n zin doordrukken of ellenlange discussies voeren over onzindingen is bv iets dat hij nooit zal doen. Verder is hij altijd wel met iets bezig (als het niet voor ons is, dan wel voor z'n ouders) en heeft een hekel aan lui zijn. Waar ik heel dankbaar voor ben is dat we dezelfde normen en waarden hebben, het lijkt mij heel moeilijk als we een andere kijk op (voor mij) belangrijke dingen hadden. Wat het ook wel bijzonder maakt is dat we elkaars eerste waren/zijn Geen vergelijkingsmateriaal dus, maar ik vind dat ook niet nodig. En natuurlijk dat we veel met elkaar hebben meegemaakt. Waar het ons destijds door sommigen werd afgeraden om te trouwen vanwege onze jonge leeftijd (hij nog net 23 en ik nog net 19, en zo jong is 23 ook weer niet m.i, maargoed) waren we zelf juist vastberaden om het heel anders te gaan doen dan mijn ouders en schoonouders. Beide hadden/hebben totaal geen huwelijk om jaloers op te zijn om het nog aardig uit te drukken, en als je daar dan zo jong instapt, is dat zowat gedoemd te mislukken (volgens degenen die niet zoveel zagen in een huwelijk voor ons). Beiden hebben we dus ook totaal geen goede band met onze vader. Daarom vind ik het zó mooi om te zien hoe mijn dochters band is met hun vader ♥️ Ik denk dus écht dat je het anders kán doen dan je ouders. Tenzij je ouders natuurlijk een voorbeeldige relatie hebben, dan hoop je uiteraard die te kunnen evenaren. Maar dat was bij ons dus niet, wij waren vastbesloten om het anders te doen en tot op heden is dat zeker gelukt.
Dat alles echt helemaal 'goed'voelt. Ik hem blind kan vertrouwen. En dat we elkaar een mooier persoon maken. Lekker cliché allemaal. Maar bij hem klopte alles gewoon en voelde alles meteen goed. Dit jaar 8 jaar getrouwd. En getrouwd toen ik 20 en hij 21 was.
Mijn partner en ik zijn al bijna 27 jaar samen (15 en 17 jaar). We hebben ontzettend veel meegemaakt samen. Soms vechten we elkaar de tent uit, maar meestal zijn we hartstikke gek op elkaar. Hij is ontzettend stabiel, waar ik zeker het afgelopen jaar ontzettend dankbaar voor ben en heel veel aan heb gehad. Hij is een topvader, een goede minnaar, betrouwbaar, maakt het altijd gezellig, een harde werker en we zijn gewoon echt elkaars maatjes. Wij hebben wat dat betreft echt geen andere mensen nodig om het gezellig te hebben.
Het is een hardwerkende man, helpt mij met de kinderen/huishouden, stabiel, nuchter( dat heb ik soms wel eens nodig) hij draagt mij op veel gebieden op handen .hij is lekker haha
Mijn man is heel bijzonder voor me omdat we echt een sterk team zijn. We hebben samen een gezin met 2 kinderen, die beide 'begaafd' zijn en daardoor wat uitdagingen hebben. Ik hou van de manier waarop hij met onze kinderen omgaat, lief, altijd in voor een geintje. We runnen samen een bedrijf en zijn super op elkaar ingesteld. Ik ben een intelligente adhd'er, hij heeft duidelijk de begaafde kwaliteiten en concentratie meegekregen.. samen maakt dat ons heel verschillend en vullen we elkaar goed aan. Hij kan mijn super vervelende en negatieve buien relativeren en ik kan niet lang boos zijn, want handig is, want meneer is wel erg irritant bij tijden .. maar zou hem zeker niet inruilen <3
Omdat zijn pluspunten mijn minpunten zijn en andersom. En dat ik hem ongestoord af en toe achter het behang mag plakken.
Ik voel me bij hem helemaal mezelf. Hij laat me elke dag weer weten hoe gek hij op me is. Hij heeft humor, is attent, zorgzaam en knap. We kunnen samen uren kletsen en discussiëren, zonder ruzie te krijgen dus echt met respect. Ik mis hem als hij er niet is. Hij is een super bonus papa voor mijn zoon en een super papa voor zijn eigen kinderen.
Mijn man is altijd optimistisch en praktisch, alle problemen die we tegen komen maakt hij altijd klein en behapbaar… terwijl ik altijd enorme beren op de weg zie. Het is fijn dat we elkaar zo in balans houden. Daarmee houden we elkaar ook scherp. Vandaag ging hij 20 mins voor het eten klaar was nog een muurtje schilderen “Kan best, is maar een klein stukje, ben zo klaar!” Dus ik meteen de kookplaat een paar tandjes zachter… uiteindelijk na 45 min eten met een geschilderd muurtje Hij krijgt altijd veel gedaan, en hij is super met kinderen. Hij traint het team van de jongste en ik heb echt bewondering voor de manier waarop hij dat doet. Ze zijn net kampioen geworden in de competitie, maar voor mij is hij de beste trainer van de wereld
Mijn man is een echte rots in de branding: hij is sterk, betrouwbaar, loyaal en staat altijd voor mij klaar. Waar ik een ontzettende twijfelaar ben is hij juist doortastend en hakt knopen door, wat mij heel veel rust geeft. Hij is geen allemansvriend, maar doet alles voor zijn gezin en zet ons altijd op nummer 1. Hij is intelligent, heeft een geweldig, scherp gevoel voor humor en na 23 jaar lachen we nog steeds veel met elkaar. Hij is goed in bed. Hij is dol op onze kinderen, maakt lol met ze en zorgt net zo goed voor ze als ik dat doe. Hij is wars van conventies, hoe iets ‘hoort’ en wat anderen ergens van vinden, en doet gewoon wat hij zelf goed vindt. We zijn elkaar eerste echte relatie en hebben dus ook samen alles ontdekt: seks, samenwonen, carrières starten en opbouwen, huizen kopen, kinderen krijgen, enzv. Dat voelt ook heel bijzonder. Ik kan overigens ook met gemak een lijstje aan dingen die ik niet leuk aan hem vindt maken hoor, en hij van mij . Maar ik zou nooit zonder hem kunnen of willen.