Laten voorop stellen dat mijn dochter de nodige uitdagingen heeft. Ze heeft TOS (taalontwikkelingsstoornis), ADHD, en vermoedelijk dyslextie. Ooit begonnen in groep 1 op regulier onderwijs gecombineerd met de vroeg behandeling. Daar werd al snel duidelijk dat ze cluster 2 onderwijs nodig had. Inmiddels zit ze officieel in groep 4. Qua lezen en schrijven zit ze echter op niveau halverwege groep 3. En hier gaat het in mijn hoofd dus een beetje spaak. Mijn gevoel zegt geef haar nog wat extra tijd. Je kan toch niet naar groep 5 als je nog niet kan lezen? Ze is vanwege al die diagnoses al regelmatig getest en qua IQ scored ze heel gemiddeld. Daarbij valt op dat ze bij een gesproken begrijpend lezen (en dus alleen maar hoeft te luisteren) ze bijna 100% scoort. De school is erg stellig in niet laten doubleren. De kinderen volgen bij hun een eigen lijn en komen dan ergens rond kader/vmbo niveau uit. Prima, niks mis mee. Maar op dit tempo haalt mijn kind dat niet. Alles in mij zegt: hoe kan ik mijn kind naar groep 5 sturen terwijl ze nog niet eens kan lezen? Ze is zelf ook super onzeker hierdoor. In haar klas is ze veilig daar heerst een super fijne sfeer. Maar in het gewone leven begint ze steeds meer op te vallen en wordt ze gepest. Inmiddels weet ik ook niet meer waar ik goed aan doe. Volgens school geef ik haar zelfvertrouwen nog een veel ergere knauw als ik haar het jaar over laat doet. Terwijl bij mij elke vezel schreeuwd: geef haar meer tijd.
Wat lastig zeg! ik denk dat je goed voor ogen moet houden waarom je wil doubleren. Waarom wil je haar NU die extra tijd geven? Uit je verhaal lijkt dat ze altijd moeite zal blijven houden met taal en lezen, maar dat school hier wel goed mee omgaat. Je wilt haar extra tijd geven, kan dat ook aan het einde van de basisschool? Denken ze dat ze straks naar een regulier middelbaar kan, of voortgezet speciaal onderwijs? doubleren heeft veel impact op een kind. Zij heeft het naar haar zin in de klas, het is veilig, en school geeft aan dat ze met haar eigen leerlijn verder kan. Door haar problematiek is taal en lezen haar zwakke plek. Als ze op de andere vlakken goed ontwikkeld zou ik me daar meer op focussen. Zelf ben ik ook blijven zitten op de basisschool. Het was even een knauw voor mijn zelfvertrouwen, vooral in de periode voor en na de zomervakantie. Ik kan me dat nog goed herinneren (groep 5). Maar sociaal-emotioneel hoorde ik bij de lagere groep, en de rest van mijn schooltijd (ook middelbaar) groeide mijn zelfvertrouwen. ik was een jonge leerling, kon moeilijk meekomen en lag niet goed in de groep. Daarna wel.
Een vriendin van mijn dochter op de basisschool met o.a. dyslexie lieten ze in groep 4 zitten, op advies van school. Het jaar daarna had ze nog steeds dezelfde resultaten. Daarna is ze naar Kentalis gegaan en ging ze wel vooruit. Later nog een keer naar een andere school in groep 8 en daarna ging ze TL-Havo doen op een kleine school met veel aanpassingen. Of ze dit jaar TL of Havo doet, weet ik niet, je groeit wat uit elkaar soms en ze woont niet zo dichtbij. Haar moeder had spijt van het doubleren, vond het een zinloos jaar. Het probleem met jouw dochter is misschien net zo, je weet niet of ze volgend jaar wel goed leert lezen en schrijven/spellen, je weet ook niet of ze opeens een inhaalslag gaat maken. Heeft school misschien ook ideeën voor een andere methode ofzo om bij haar te proberen? Soms past een andere leerstijl beter bij een kind.
Het feit dat ze nu in een heel fijne klas zit zou ik heel zwaar mee laten wegen in de beslissing. Verder heb ik niet echt tips, ik snap dat het lastig is, veel sterkte met de beslissing.
Dit zijn altijd lastige keuzes. Zeker omdat wij jouw kind niet kennen, kunnen we natuurlijk nooit echt passend advies geven. Als juf heb ik natuurlijk wel wat ervaring met doubleren. Dus ik kan er wel wat algemeenheden over roepen. Ik vind zelf drie dingen belangrijk, die ik zo verder toe zal lichten. moment van doublure redenen van de achterstand werkhouding, karakter & mening kind (motivatie!) Allereerst vind ik het moment van de doublure heel belangrijk. Bij de kleuters heb je daar vaak heel andere redenen voor dan in de middenbouw. En in de bovenbouw zijn ze weer anders. - Bij kleuters gaat het vaak vooral om 'rijping'. Dan kijk je naar leesvoorwaarden (is een kind klaar om te leren lezen?) en naar werkhouding (is een kind er aan toe om veel meer formeel te leren, of is een kind nog erg 'speels') - In de middenbouw (groep 3-4) is wat mij betreft vooral (technisch) kunnen lezen een logisch onderdeel om naar te kijken. Maar ook de basis van rekenen: getalinzicht en begrip van hoeveelheden. Dus de getallenlijn moet er goed in zitten, kinderen moeten kunnen splitsen, snappen dat de 3 in 34 een andere hoeveelheid aangeeft dan de 3 in 13 etc. Als die basis niet goed is, raakt rekenen verderop echt hopeloos in de knel. Helaas wordt rekenen als argument nog wel eens vergeten. - In de bovenbouw gaat naast technisch lezen en rekenen, ook begrijpend lezen een grote rol spelen. En in de hoogste groepen kijk je vaak ook al een beetje naar de verwachte uitstroom. Ik vind dat in de bovenbouw de reden van achterstand ook steeds zwaarder mee wegen. Wat is de reden dat een kind een achterstand heeft? Is het een moeilijk lerende leerling of zijn er bepaalde gebeurtenissen waardoor een kind tijdelijk niet goed kon leren? Kinderen met een IQ rond de 70-80 hebben na een doublure nog steeds een IQ van rond de 70-80. En dat geldt ook voor andere permanente leerbelemmerimgen, zoals een problematische gezinssamenstelling die niet opgelost wordt. Geef je ze extra tijd, dan gaan ze de stof van dat leerjaar beter beheersen. Maar daarna gaat de groep weer door in het 'normale' / gemiddelde tempo en dat kan dat kind niet bijhouden. En raakt dus opnieuw achterop. Soms kan doubleren in de middenbouw nog wel zin hebben, meer tijd om de basisvoorwaarden van lezen en rekenen op te pikken. Maar uiteindelijk zit je vaak aan een eigen leerlijn. En dat is ook prima. Doublure kan deze leerling wel een tijdelijke adempauze geven. Even het gevoel mee te kunnen komen met de klas. En is een deel van de tijd makkelijk voor de leerkracht, omdat het kind meedoet met de rest van de klas en dus niet de hele tijd een eigen programma heeft. (* Hier kom ik straks op terug!) Nadeel is wel dat je het moment dat een kind naar het VO gaat, met een jaar uitstelt. Terwijl een kind daar door de indeling in niveaus weer aansluiting heeft bij de rest van de groep. Er zijn geen aanpassingen meer nodig om het aanbod passen te maken. En op die leeftijd is dat voor kinderen vaak ook een verademing. De meeste kinderen met een eigen leerlijn, willen toch eigenlijk het liefst mee doen met de groep. Zeker in de bovenbouw. Maar er zijn naast permanente leerbelemmeringen, natuurlijk ook tijdelijke oorzaken die een achterstand veroorzaken. Een heftige scheiding, tijdelijke financiële problemen van ouders, ernstige ziekte van het kind zelf of een gezinslid. Kortom: allerlei oorzaken van stress en spanning waardoor het hoofd te vol was om te kunnen leren (mentaal afwezig) of waardoor een kind überhaupt niet op school was (fysiek afwezig). Je kunt je voorstellen dat doublure dan helpt om de 'gaten' die zijn ontstaan op te vullen. En als in die periode de problemen die de afwezigheid (mentaal / fysiek) veroorzaakten worden opgelost, kan een kind daarna weer met de groep mee. Jouw dochter zit eigenlijk een beetje tussen permanente en tijdelijke redenen in. ADHD, TOS en dyslexie zijn permanent. Maar je kunt de 'klachten' die je er van hebt wel verminderen. Eerst doordat de diagnoses ervoor zorgen dat ouders en school hun aanpak veranderen, zodat die beter bij je kind past. En ook doordat je een kind dan kunt leren hiermee om te gaan en voor een deel te compenseren. In mijn ogen kan een doublure zin hebben, als je nog in die fase zit: de periode van uitzoeken & ontdekken wat er nu eigenlijk speelt (als een soort pauzeknop). Of als je er net achter bent wat er aan de hand is en bezig bent je onderwijs beter af te stemmen. Dan kun je terugkijken en concluderen dat het logisch is dat een kind niet alles beheerst, omdat het onderwijs nog niet passend was. Dan doe je een stap terug om als het ware de fundering te repareren of opnieuw op te bouwen, voordat je verder gaat bouwen. Maar als je na die periode al 20 stappen verder bent, gaat 'een stapje terug doen' waarschijnlijk niet veel meer oplossen. Ik gebruikte bewust de metafoor van een huis bouwen en fundering, omdat dit aansluit bij de timing van doublure en bij de redenen van de achterstand. Stel het kind is de bouwvakker. En de school (leraren & onderwijsaanbod) zijn het bouwmateriaal. Als je een bouwvakker hebt die bepaalde vaardigheden mist of als die bouwvakker niet de juiste materialen ter beschikking heeft, dan krijg je geen stevig huis. Maar opnieuw gaan bouwen heeft alleen zin als je ervoor zorgt dat die bouwvakker bij de nieuwe poging wèl in staat is om goed te bouwen. Èn natuurlijk dat hij / zij het juiste materiaal krijgt. Er moet dus ergens wel iets veranderen, anders heeft het geen zin. Je moet dus de redenen van de achterstand aanpakken of wegnemen. Daarnaast kun je je voorstellen dat als het al mis gaat bij de fundering, dat je dan snel moet ingrijpen. Tegen de tijd dat je alle muren al af hebt en met het dak bezig bent, is het lastig om nog iets aan de fundering te doen. Timing is belangrijk. Als 3e noemde ik werkhouding / karakter / mening kind. Net zo belangrijk als de andere twee. Als een kind een deuk in het zelfvertrouwen oploopt, kan dat de boel inderdaad verergeren. Dat kan namelijk zorgen voor motivatieproblemen (achterover leunen) of faalangst (blokkeren). Dan leert een kind in de tweede ronde alsnog niks. De vraag is bij elk kind en in iedere situatie opnieuw: loopt je die deuk op door te blijven zitten? Of doordat je door moet met de groep en steeds ziet dat je het niveau van je klasgenoten niet haalt. En dubbel zo erg: eerst de deuk van het blijven zitten en daarna uiteindelijk constateren dat je al een keer bent blijven zitten en dat je het alsnog niet snapt. * Ik zou nog terugkomen op meedoen met reguliere programma en eigen leerlijn. Even kort, want tijd voor ontbijt: als een kind blijft zitten, moet je deels alsnog wel aanpassingen doen. Als je er nu toe zou besluiten, dan moet je dus de resterende periode van het schooljaar de gaten uit groep 3 gaan oplossen, zodat je kind volgend schooljaar een handige bouwvakker is geworden die al een stevige(re) fundering heeft gemaakt om in groep 4 verder te kunnen metselen.
Doubleren zou ik echt niet zomaar doen. Op langere termijn heeft het zelden effect en sociaal emotioneel zit ze goed op haar plek. Kan ze geen RT krijgen voor het lezen? Ik zou ook proberen in de zomervakantie aandacht te houden voor het lezen. Elke dag oefenen. Lezen wordt steeds leuker als het beter gaat.
Als ze nu een eigen leerlijn heeft en zich wel veilig voelt in haar klas zou ik er niet snel voor kiezen om te doubleren. De school heeft ervaring met kinderen die een eigen leerling volgen en daar zou ik dan ook vertrouwen in hebben. Wel zou ik de zorgen delen met school. Misschien kan ze op een andere manier wel aan zelfvertrouwen komen (bepaalde begeleiding op school of via de gemeente) (We hebben zelf gezien hoe belangrijk een veilige klas omgeving is)
Het klinkt alsof ze de klassen wel een naam geven als 'groep 4' of 'groep 5' maar de kinderen toch allemaal hun eigen leerlijn hebben. Dat het meer gebaseerd is op leeftijd ofzo? Als zij zo werken, ze je kind dus prima kunnen bieden wat ze nodig heeft en je dochter het ook prettig vindt in de klas, maakt t toch niet uit in welke groep ze zit? Als zij maar stappen kan maken en kan ontwikkelen maakt t niet uit hoe haar groep heet. Als je dochter straks een uitstroomprofiel heeft en daar op dat moment ook past qua niveau is dat helemaal prima toch? Ze kan erna altijd weer verder leren en hogerop komen.
Wat lastig dat school niet wil doubleren. Hebben ze je uitgelegd waarom niet? Voor mij zou een hele belangrijke reden zijn om te willen doubleren als je kind het gevoel heeft achter te lopen en minder te presteren dan klasgenoten. Zoland dat niet het geval is en je dochter het fijn heeft in de klas en de juf instaat is haar tailormade onderwijs te geven wanneer nodig, zou ik denk ik akkoord gaan met niet doubleren. Echter, als ze uiteindelijk een keer zou moeten doubleren zou ik het veel liever op deze leeftijd hebben dan wanneer ze ouder is.
Volgt ze speciaal onderwijs of regulier. Dat kan ik niet helemaal opMaken uit het verhaal. Krijgt ze extra leesonderwijs op school, via een remedial teacher? Je schrijft vermoeden dyslexie is dat onderzocht worden daar stappen in genomen? Mijn zoon is dyslectisch en heeft groep 3 over gedaan. Omdat hij niet mee kwam met lezen, maar ook met rekenen in de problemen kwam door de moeite met het lezen, en moeite met automatiseren. Heeft je dochter ook nog meer moeite. Ik zou al je zorgen wel bespreken met school. Het is belangrijk dat jullie samen zorgen voor de beste opties voor je dochter. Kunnen ze nog meer hulp inzetten om het niveau omhoog te krijgen. Doubleren hoeft niet altijd, maar altijd op je tenen lopen is natuurlijk ook niet goed. Mijn zoon krijgt speciale bijles voor zijn dyslexie en heeft daardoor heel veel stappen gezet. Met alleen begeleiding van de remedial teacher op school had hij dat niet gered. Soms is extra externe hulp ook nog een optie.
Ik hoor niet thuis in dit topic, nouja, ik wil heel graag dat mijn dochter groep 6 opnieuw doet en na jouw hele verhaal denk ik dat ik 'gelijk' heb. Dank voor je uitgebreide bericht. En TS; succes!!