Met alle beschuldigingen die ons de laatste tijd om de oren vliegen ben ik heel benieuwd hoe iedereen hier in staat. Los van de voice wordt de ene na de andere bekende persoon beschuldigd (johnny de mol, danny de munk, die misdaadverslaggever van het AD, politici) als ik soms de verhalen lees dan heb toch vaak al een mening erbij, wat niet baseert is op feiten (want die kennen we niet) maar juist vaak op mijn beeld van die persoon. snap dat dat niet juiste gang van zaken is, maar ik denk dat onbewust veel mensen dit doen. Los van wie ik denk dat “schuldig” is en wie niet vind ik wel dat het nu veel in de media is. En dat veel mensen nu beschadigd worden zonder dat ze veroordeeld zijn. Als iemand uit de straat door zijn collega wordt beschuldigd dan weten we dit vaak niet en kan zo iemand nog boodschappen doen omdat we niet weten wat er in zijn of haar leven afspeelt. Bij deze bekende mensen is dat natuurlijk heel anders
Dat hangt ook samen met Metoo, vrouwen durven vaak niet alleen, bang dat ze niet geloofd worden. Als er meerderen zijn, dan wordt de drempel om te melden toch lager vermoed ik. Wat je ook niet moet vergeten: het zijn zonder uitzondering succesvolle en daardoor machtige mannen (en bij D66 een vrouw) waardoor het 1. moeilijker is om daartegen een ‘vuist’ te maken en 2. (zoals jij al aangeeft) mensen hebben vaak een (positief) beeld van deze mannen. En ook daardoor ontstaat de angst om het te melden: wie zou je namelijk geloven?? Een onbekende vrouw die misschien gedumpt/gekwetst/rancuneus is of een bekende Nederlander die al zijn strepen heeft verdiend? Ik heb wel het idee dat er sprake is van een patroon, het is zelden zo dat het maar om één melding per man gaat, dat maakt het in mijn opinie overtuigender. Er komt nu zoveel s..t naar boven, blijkbaar hebben deze machtige mannen altijd het idee gehad onaantastbaar te zijn waardoor ze hun gang konden (blijven) gaan. En ook dat kan weer drempelverlagend werken voor die mannen, er is hen tot nu toe nooit wat overkomen. En ja, dat het in de media komt lijkt me logisch, dit zijn ‘publieke’ figuren, alles wat ze doen komt (gewenst en ongewenst) in de media.
Dat is inderdaad de keerzijde van hun vak… daar kan van beide kanten goed misbruik van gemaakt worden en dat maakt het zo lastig.
Ik denk dat het goed is dat vrouwen (en mannen) het nu eindelijk durven en kunnen zeggen als ze slachtoffer zijn van een bekende Nederlander. Die hele rel met Derksen die terloops even bekend een vrouw verkracht te hebben en dat denkt te kunnen afdoen als een jeugdzonde maakt wel duidelijk dat we nog lang niet zijn waar we moeten zijn. Maar, onterechte beschuldigingen zijn er natuurlijk helaas ook. Oud-collega van mijn vader is ooit beschuldigd van verkrachting door een leerlinge. Drama natuurlijk, baan kwijt, huwelijk kapot, etc. En uiteindelijk heeft de leerlinge bekend het hele verhaal verzonnen te hebben. Die man was gewoon kapot gemaakt.
Ik heb niet het idee dat ik veel last heb van het voor waarheid aannemen van dat wat ik niet weet. Ik vind het daarmee wel lastig om sommige comments te lezen. Dan vraag ik mij af wie hun een glazen bol heeft gegeven en waar ik die kan kopen. Ik vind niet dat er niet gesproken zou moeten worden. Maar ik laat het oordeel over aan degenen die daartoe bevoegd zijn. Ik zit vandaag een stukje van de livestream te kijken (zaak Depp). Ik heb geen idolen. Maar Depp komt wel het dichtste bij waar ik 'fan' van zou kunnen zijn. Ik heb al ervaringen met mensen die 'twee gezichten' hebben. Waarbij de daden gewoon niet kloppen bij de dingen die je zou verwachten. Wat mij betreft werkt dat twee kanten op. Het gevaar zit hem dan denk ik niet in het openbaar maken van deze dingen. Maar in de overtuiging dat iemand zo is als het beeld wat mensen hebben van diegene. Ik vind dat er teveel mensen zijn die niet twijfelen aan hun eigen inschatting.
Ik heb zelf de nodige ervaringen maar als men seksuele intimidatie roept (dus duidelijk wat anders dan verkrachting of aanranding) kom je ook wel in een heel groot grijs gebied hoor. Ik werk al jaren bij voorkeur tussen de mannen (echt veel beter dan tussen de vrouwen...pwoah...) en serieus nooit last gehad ervan. Maar ik merk wel dat men nerveuzer is rondom dit hele punt, dat lijkt me ook niet helemaal de bedoeling. Ik ben niet anders dan m'n collega's moet ik dan maar apart gaan rijden van m'n leidinggevende of directeur naar dezelfde locatie, of dat men op hun woorden moet letten "want stel je voor". Vanuit hun perspectief gezien zijn dat wel vraagstukken waar zij mee geconfronteerd worden bij zowat elke cursus leidinggeven/management en dat maakt het niet bepaald makkelijker als een van de weinige vrouwen in een bedrijf. Geenzins ben ik er blij mee, niet met de werkelijke overlast die men als slachtoffer ervaart maar ook niet met de ontwikkeling die t met zich meebrengt als vrouw in een hoofdzakelijk mannenwereld qua werk, waar serieus niks aan de hand is maar men er wel nerveus van wordt. En wat de ernst en impact ervan is, is uiteraard heel gevarieerd. Er zijn erbij die echt heel ver gaan met werkelijk misselijkmakende praktijken en opmerkingen tuurlijk moet dat aangepakt worden. Maar ik ben ook zeker bang dat er ook muggen in olifanten worden veranderd, dingen uit context worden gehaald en daarmee mensen gewoon kapot worden gemaakt omdat iemand lange tenen heeft. Juist omdat het zo'n grijs gebied is. Lastige materie.
Ik vind het heel moeilijk om hier een mening over te geven. Omdat ik niet wil dat slachtoffers zich niet geloofd voelen maar vind het wel ook weer wat dat alles nu achter elkaar en na zoveel jaar ineens pas naar buiten komt! Misschien juist een geval als 1 schaap over de Dam is durft te rest te volgen. Ik ken al die BN’ers niet persoonlijk dus weet niet wat hun gedachtengang was om dit te doen. Misschien een machtsspelletje ofzo? Van Danny de Munk vind ik het moeilijk te geloven. We delen gemeenschappelijke vrienden en als ik hem op verjaardagen en feestjes zie dan kan ik me niet voorstellen dat hij dit gedaan heeft. Maar besef me ook hoe gevaarlijk deze uitspraken zijn. De manier hoe alles naar buiten komt heb ik wel gigantisch veel moeite mee. Die juicekanalen (vooral die Yvonne Coldewijer) en dan praat ik niet over Tim hoffman/BOOS lijken te genieten van dit “nieuws”. Voor mijn gevoel doen ze te weinig onderzoek voor ze iets plaatsen en dan is de schade al aangericht. Als straks mensen onschuldig blijven is hun reputatie voor de rest van hun leven verpest omdat een grote groep mensen altijd zal blijven denken “waar rook is is vuur”. Ook vind ik de cancel cultuur van tegenwoordig heel gevaarlijk. Ook dat maakt mensen stuk voor er überhaupt een rechterlijke uitspraak is geweest. Het lijkt een beetje de moderne versie van iemand beschuldigen en op een plein zetten om dan door de bevolking te laten stenigen. Een soort digitale burger veroordeling/rechtsgang!
@GossipGirlxoxo Eens. ik vind dat er veel meer bescherming zou moeten komen voor de BN-erg als je ziet wat Yvonne Coldeweijer gewoon maar kan doen! Dit is geen journalistiek, dit is gewoon iemand aan de schandpaal nagelen en iemands leven verzieken.
Die is natuurlijk helemaal niet zo moeilijk, als mensen niet meer kijken, is haar verdienmodel weg en is het opgelost.
Klopt, ik heb er ook nog nooit op gekeken. Maar enige bescherming dmv voor je leven wordt vergalt vind ik niet vreemd.
Dit weekend heeft een man op televisie verteld dat hij een vrouw heeft verkracht omdat het iets anders is als je 24 bent dan wanneer je 73 bent. Volgens hem heeft iedereen wel jeugdzonden en is het dus zwaar overdreven om mensen daarop af te rekenen. De rest van de mannen aan tafel lacht erom. Ik denk dat zolang mensen dit soort dingen nog steeds denken, het hoort erbij, was het nou zo erg, ze was toch dronken en wat verwacht je dan, dat we nog een lange weg te gaan hebben en dat veel mensen/mannen inderdaad niet snappen waar de grens ligt. En dat ze nu worden aangesproken op gedrag waar zij zelf mogelijk helemaal geen probleem in zagen, maar de andere partij wel. En het is inderdaad een stuk meer bespreekbaar dan vroeger, dus er komen meer verhalen naar buiten, maar ik denk dat we nog steeds een topje van de ijsberg maar zien.
24 valt vrij mij niet meer onder jeugd. Los daarvan, je blijft van een vrouw af als ze geen toestemming geeft, dus ook geen voorwerpen tussen de benen zetten. De uitzondering dat je zonder toestemming mag aanraken is in noodsituatie. Bij brand bijvoorbeeld had hij haar wel naar buiten moeten brengen Misselijkmakende tv hoe die mannen er over praatte/lachtte bij de bekentenis. Bah.
De vraag is of een daad een soort van verjaringstermijn kent. Moet je het boetekleed aantrekken voor iets wat lang geleden gebeurd is? Wat in de zaak JD kwalijk is, is dat hij het nu nog steeds ziet als iets onschuldigs en iets van toen. Het zou heel anders zijn geweest als hij spijt had getoond en in zou zien dat hij toen echt fout is geweest. Maar dat is niet gebeurd. En hierin is volgens mij nog het meeste werk te verzetten: het is geen grapje, het valt niet mee. Creatie van bewustzijn en daar helpen die vele voorbeelden nu wel mee.
Dat vrouwen steeds meer hun mond opentrekken komt denk ik juist omdat het onderwerp nu veel in de media komt. De cijfers liegen er niet om. Aanranding, verkrachting, seksueel overschrijdend gedrag, heel erg veel vrouwen hebben hiermee te maken gehad. Het is alleen vaak moeilijk aan te tonen, en een proces werkt ook heel confronterend en de kans dat iemand veroordeeld wordt omdat het vaak tussen 2 personen speelt zonder getuigen erbij is niet in alle gevallen groot. Dat het nu veel in de media komt zorgt denk ik voor een lagere drempel voor vrouwen om ook hun mond open te doen. Maar ik vind nog altijd wel dat het in een rechtszaal hoort. Iemand beschuldigen, maar geen aangifte doen vind ik niet kunnen. Iemand heeft het recht zichzelf te verdedigen. En in de media is dat bijna niet mogelijk. Je wordt bijna al veroordeeld omdat je naam als bekende Nederlander valt. Relaties en carrières kunnen zo naar de knoppen worden geholpen. En de kinderen van die bekende Nederlanders durven misschien nog amper naar school etc.
Ik vraag me af waarom: was het eerste verhaal (compleet misplaatst!) stoer willen doen en schrok hij van de reacties? Of doet-ie nu of we gek zijn en het allemaal verkeerd begrepen hebben? Want ik kan de uitspraak “daar stond zo’n kaars en die hebben we erin gestopt” (inc duwend handgebaar) echt niet anders interpreteren dan dat er penetratie plaatsgevonden heeft…. Hoe dan ook was ik al niet bepaald fan van Johan Derksen, maar dit slaat echt alles. Dat het gebeurd is toentertijd is al droevig genoeg, maar het nu random op televisie delen en daar nog lacherig over doen ook? Wát een flapdrol (en dan druk ik me erg mild uit)
Wat ik ergens nog het ergst vind, zijn de reacties van de andere mannen. Als iemand zo'n verhaal vertelt dan zeg je toch meteen dat het walgelijk is, dat dat een mens is die hij zo vernederd heeft, hoe hij het zou hebben gevonden als het zijn vrouw, dochter of moeder was geweest! Dan zeg je toch niet: eigenlijk had ze nog geluk want er had ook een honkbalknuppel in de hoek van de kamer kunnen staan. Ik vind het feit dat iemand meent dat dit gedrag normaal is al schokkend, ik vind het feit dat hij het als voorbeeld aandraagt als dat men vroeger niet zo moeilijk deed nog schokkender, maar ik vind het feit dat een andere tafelgenoot zegt dat ze voortaan maar niet meer live moeten doen want dan kunnen ze zelf lekker lachen en alles waar gezeik over komt eruit knippen het meest schokkend. Hoe weinig compassie heb je als je niet snapt dat dit geen grappen zijn, maar mogelijk een van de meest beangstigende ervaringen die een vrouw heeft meegemaakt? En ik weet dat hij gelijk heeft en dat hij er vroeger waarschijnlijk mee weg was gekomen als zij aangifte had gedaan, maar dat is toch verdomme niet iets om trots op te zijn, maar juist om je nog veel dieper te schamen! Dat je weet dat je ermee weg kunt komen en daarom compleet aan de ander voorbij kunt gaan en je beperkt voelt omdat je tegenwoordig niet meer lekker compleet random vrouwen kunt verkrachten.