Dat niet "snijden" in een gezond lijf is meestal ook mijn houding. Inderdaad, stel dat er iets mis zou gaan en vel weghalen klinkt alsof het een vrij ingrijpende methode is met een flink litteken en een lang herstel. Daar komt bij dat het met een blote buik gewoon lelijk is, want het is een echte "oma buik", maar dat je het in kleding totaal niet ziet. Ik kan zelfs gewoon hele strakke shirtjes dragen (niet dat ik dat echt doe, haha) en je ziet niks. Het gaat namelijk echt puur om vel en het hangt ook niet, want daar is het gelukkig te licht voor, het is gewoon he-le-maal verrimpeld. Dus voor de buitenwereld zou zo'n operatie niks toevoegen aan hoe ik eruit zie. Pfff, het blijft lastig. Er lijken meer redenen te zijn om het niet te doen, maar de ijdeltuit in mij wil gewoon een mooie buik
Ik zou echt niet weten wat, behalve dan aankomen, wat ik gezondheidstechnisch juist niet wil. Als iemand een tip heeft hoor ik die heel graag! Het gaat echt puur om vel en volgens mij is er helaas geen enkel wondermiddel dat vel doet verdwijnen behalve chirurgie.
Dit klinkt zoals wat ik heb. Ik heb het lang in mijn zwembroekje kunnen doen. Dus als ik een hoger zwembroekje pak. Echter..... is naar de jongste het veel erger geworden. En hangt het op de kz litteken van de oudste. Echter met een strak jurkje etc zie je er niks van. Maar het is niet meer in een bikini broekje te doen want mijn navel kijkt _
Ik heb hetzelfde dilemma. Na de laatste zwangerschap heb ik een fikse diastase cadeau gekregen en dit met tapen enigszins kunnen verminderen. Het is nu nog zo'n 1,5cm... Mijn Buik is zo slap, hoe meer ik afval hoe lelijker het wordt. Tegelijkertijd denk ik dan ook aan de risico's inderdaad. En geld, dat moet ik toch ook gaan sparen.
Ben zelf flink afgevallen en heb ook wat buikvel over maar stoor me er niet aan. In kleding zie je het niet of nauwelijks en tja in badkleding lopen vind ik toch al 10x niks. Ik draag iets corrigerends en dan moet het maar. Mijn lelijke witte cellulitis benen met spataderen vind ik 100x erger Als je er echt last van ondervind zou je het kunnen overwegen maar dat kan niemand voor je invullen.
Ik wou dat dit waar was. Ik heb bijna 2 jaar erover gedaan om die 50 kilo kwijt te raken en heb er veel bij gesport maar helaas…
Als jij zegt dat je het in kleding niet ziet dan zou ik het niet doen! Bij mij zag je het heel goed in kleding. Ik had echt los vel over mn hele buik en onderin een hele dikke rol zeg maar.. kon geen shirtje in een broek, idem in een rokje, in een jurkje zag je het heel goed. (Hoge onderbroeken aan of een body). In een bikini was het vreselijk, ik nam altijd een hoog omslagbroekje, dan viel het nog niet zo op, maar een badpak zou ik dan weer niet aan doen want dan viel het nog meer op En toen na bijna 4 jaar ergeren was ik er klaar mee. En ging ik op gesprek bij een plastisch chirurg. Zij vond dat ik alleen een buikwandcorrectie nodig had maar ik kreeg steeds minder vertrouwen of dat wel genoeg was en ik twijfelde over de arts. Na een zoektocht op een fb pagina kwam ik bij een ander ziekenhuis terecht ging ik voor een fleur de lis met borstlift in september 2021. Maar toen gebeurde de hel!! Bijna alles scheurde open, niet ineens maar na een week ging het stukje voor stukje steeds verder open (rechterborst scheurde na 2 weken in de douche wel helemaal open) en na 2,5 weken zat ik aan de vacuümpomp. We weten niet echt waarom maar het heeft wel met mijn ms te maken en dan vooral de medicijnen die ik er voor heb. Sinds eind januari is de buik dicht en het laatste stukje bij de linkerborst sinds vorige week pas. En nu zit ik dus met een mega lelijk breed en hard litteken en een navel wat nergens op slaat, maar mijn buik is echt perfect mooi strak! Maar nu kan ik dus nog geen leuke bikini aan En weet je je wordt zo kritisch daarna, nu zijn mn benen ineens dikker geworden, ik erger me aan mijn platte billen, niks is goed gewoon.. Na de zomer word het litteken van mn buik gecorrigeerd zonder ms medicatie, maar ik ben nu al doodsbang dat dit weer gebeurd Maar dus ik denk niet dat ik het had gedaan als ik dit alles had geweten. En bij jou, als je het niet ziet in kleren dan nee echt niet ik zou het echt gewoon niet doen!! Heel veel mensen denken (ik ook en mijn 2 keizersnedes geneesde volgens het boekje) ohhh ik ga even naar de supermarkt voor een strakke buik maar zo werkt het niet. Het kan zeker goed gaan, maar heel veel mensen hebben complicaties of houden daarna veel vocht vast en vaak nog een correctie nodig hebben. Dus denk er aub goed over na of het jou dat waard is..
Ik ben absoluut niet tegen de natuur een handje helpen. Denk aan tanden bleken, een filler etc. Na 4 zwangerschappen is mijn buik straks ook oerlelijk. Ik kan het niet mooier maken. Dat was hij na 3 ook al hoor. Maar beeld je in dat ik tenger ben, voor de zwangerschappen gewoon slank ben en dus van buik tot schaambeen onder de striae zit. Daar komt elke keer meer bij en die huid, bah. Toch heb ik het verder nooit overwogen. Strak is mijn buik bij lange na niet en zal die ook nooit worden. Al is het maar door de diastase die ik overhoud altijd. Maar mijn buik is wel altijd weer plat geworden. Oa door na de zwangerschappen gewoon echt wat af te vallen en te sporten. En dat icm intapen of een buikband. Na een jaar is er zeker vooruitgang. Tot nu toe vond ik dat voldoende. Ik durf niet zo goed echt onder narcose te gaan en te kiezen voor een operatie. Dan spelen toch angsten een rol. Denk aan angst dat er iets mis gaat, maar toch ook mijn emetofobie. Anders had ik het denk ik al lang gedaan. Misschien maar goed ook. Ik zou gerust kiezen voor cosmetische ingrepen, mits ze niet nep en barbie over komen. Al is het maar omdat ik niet gauw heel tevreden ben. Denk dan aan een borstvergroting en een buikwandcorrectie etc. Al met al mag ik echt niet klagen. Ik ben straks 32 en zie er alsnog gewoon slank uit. Regelmatig sporten heeft mijn lichaam altijd goed gedaan. Sterke benen, ronde billen en een redelijk platte buik. Mijn A-cup past bij mijn tengere postuur dus ik denk dat ik het zelf niet zou doen en het houd bij af en toe een filler en wittere tanden. Maar stel dat ik echt heel erg veel afgevallen zou zijn en ook daardoor met veel slappe huid zou zitten, geen last van mijn angsten zou hebben zou ik het wel overwegen. Zoals je merkt sta ik er heen gemengd in
Bedenk me nu dat mijn moeder dit nadat ze mij kreeg (nummer 5) wel heeft laten doen. Zij is er heel positief over. Maar zij had het wel heel erg. Sportte niet en zag je ook echt door kleding heen. Tot nu toe is dat bij mij niet zo geweest. Misschien niet meer zon dunne buik als toen ik 18 was, maar wel gewoon plat met kleding aan ook. Ik denk dat dat voor mij ook een rol speelt.
Wow, wat klinkt dit heftig zeg! Het lijkt me doodeng om thuis te zijn en te ontdekken dat alles langzaam weer opengaat, brrrr. Dit soort verhalen zijn een groot deel van de reden dat ik het nog niet heb gedaan en misschien wel nooit doe. Gelukkig is je buik nu wel mooi plat. Hopelijk kunnen zeg het litteken nog goed corrigeren.
Zo is het bij nu ook. Met kleding aan lijkt het een mooie strakke platte buik, maar als ik m'n t shirt omhoog doe is het een en al rimpels. Gelukkig is het vrij makkelijk om je buik nooit te laten zien.