Die percentages zeiden ze ook tegen mij. Wij hebben ze laten doen na de tweede miskraam. Er kwam toen niets uit. Dat vond ik destijds fijn, omdat ik toen dacht dat het ‘gewoon’ pech was. Helaas bleef ik miskramen krijgen en ik ben uiteindelijk na twee jaar naar UZ Gent gegaan (had toen vier miskramen gehad), weer onderzoeken, kwam weer niets uit. Nog twee miskramen. Toen medicatie cocktail gekregen en daarmee twee succesvolle zwangerschappen. Gebruik de medicatie nu opnieuw. Mocht je ooit meer informatie willen over mogelijkheden of contact willen met lotgenoten kan ik je de FB groep herhaalde miskramen aanraden.
Alles vanaf eisprong en dan gedurende het heel eerste trimester. Cardioaspirine tot week 36. Utrogestan (is progesteron ter ondersteuning van de zwangerschap, sommige vrouwen maken daar te weinig van aan) Cardioaspirine (vanwege veel verschillende problemen, dit wordt momenteel vaak voorgeschreven aan zwangere vrouwen, niet alleen maar bij herhaalde mk) Prednison (lage dosis, dit is om je immuunsysteem wat minder hard te laten werken, omdat sommige lichamen bij alles wat niet lichaamseigen is (zoals virussen/bacteriën) alles gaan inzetten om het uit het lijf te verwijderen en dat doen ze dan ook bij een embryo omdat deze half van je partner is (en daarmee niet lichaamseigen). Fraxiparine, deze bloedverdunner spuit ik in m’n bloed te verdunnen omdat bij sommige vrouwen met herhaalde mk het bloed te dik is waardoor het niet goed rondgepompt kan worden naar en door het embryo, waardoor het steeds mis gaat. Door het bloed te verdunnen neem je dat probleem weg. Omdat ik miskramen bleef houden hebben ze op een gegeven moment dit voorgeschreven bij mij. Ik gebruikte eerder al utrogestan en cardioasprine, maar bleef miskramen houden. Ik mocht het toen zes cyclussen proberen met deze medicatie in de hoop dat het werkte, dat of m’n bloed te dik was of m’n immuunsysteem te hard aan het werk is). In cyclus 3 kreeg ik weer een vroege miskraam met vier weken waarvan m’n gyn zei dat dit iedereen kan overkomen en dat het niet aan de meds hoeft te liggen. In cyclus 6 werd ik zwanger van m’n oudste dochter. Toen zij 13 maanden was zijn we het opnieuw gaan proberen en toen in ronde 2 zwanger geworden en toen ook meteen gebleven. Nu was de zwangerschap ongepland dus gebruik ik m’n meds pas vanaf week 5 (ipv vanaf eisprong).
Ik kan ook blijven eten! Heb wel het geluk dat ik koekjes, snoep en chocola niet lekker vind op dit moment.
Hier gisteren ook een goede echo gehad, het was al een echt kindje dat heel beweeglijk was. Ik werd instant verliefd! Gezien ook uit België staat de nipt gepland binnen 2weken, nog een pret-echo erbij (gezien het zh pas plaats had op 14w voor beide ) en op 14w dan een 1e trimester echo. We wachten tot na de nipt om het aan de dochter te vertellen, wat gaat zij blij zijn
Je hebt er echt maar een paar bij wat het vanaf 13 weken doen. Kijk maar eens bij echobaby.be zei doet het dus vanaf die termijn. Ik denk als je een leuke echoscopist krijgt met de 13 weken echo, met een goed apparaat dat je zeker het gokje kunt wagen om eens te vragen of ze al iets zien. Niet geschoten is altijd mis toch
Ik heb de onderzoeken wel laten doen. Bij mij bestond dat uit een echo, regulier bloedonderzoek, uitgebreid bloedonderzoek met bloedkweken en DNA onderzoek (karyotypering). Uit de bloedkweken kwam bij mij een positief op lupus anticoagulans; een verhoogde kans op bloedpropjes. Ik gebruik nu de gehele zwangerschap 5000 eh fraxiparine spuiten en 160 mg ascal dagelijks.
Vanmorgen echo gehad. Alles was goed! We hadden niet zo snel oppas dus me dochter moest mee. Ze weet nu dat ze grote zus word en is door het dolle heen!
Als wij deze week alles verteld hebben ga ik aan diegene voor de zekerheid nog even navragen of het inderdaad van de persoon is die we denken. Aan de ene kant denk ik, ik laat het wel gewoon. Maar heb inderdaad wel de neiging om gewoon een berichtje te sturen met dat we het erg jammer vinden dat ze het niet voor zich konden houden en dat we dat wel hadden verwacht aangezien zij in het zelfde schuitje hebben gezeten. Ik twijfel nog.
Volgensmij mijn zwangerschaps app zou je deze week (week 9) veel last kunnen hebben van bandenpijn door groei van de baarmoeder. Hier heb ik totaal geen last van wat me onzeker maakt. Wel ben ik misselijk een paar keer per dag zelfs heel vervelend. Maar herkennen jullie zit. Het maakt me onzeker dat ik dat trekkerige gevoel niet heb in m’n onderbuik.
ik heb hier ook geen trekkerig gevoel. Herken het ook niet van de zwangerschappen van m’n dochter in dit termijn. Het zijn allemaal maar suggesties hé, elk lijf en elke zwangerschap is anders. Die bandenpijn ga je echt nog wel voelen hoor! Bij mij kwam dat alleen veel later. Over een aantal weken ga je de kleine voelen, dat scheelt al veel, dan heb je steeds de geruststelling dat ie het nog doet. Ik ben nu bijv veel minder misselijk dan bij m’n twee dochters. Toch elke keer een goede echo. Wanneer staat je volgende echo?
Goedemorgen dames, Ik lees al een tijdje mee, maar zou nu graag ook mee willen schrijven als dat mag?
Niks van aantrekken! Ik heb dat gevoel ook niet. En toch gisteren weer een prachtig hartje gehoord met de doppler. Ze schrijven ook dat in week 9/10 je Hcg op z’n hoogst is. Je dan het meeste last KAN krijgen van misselijkheid etc. Kan ik ook niet zeggen. Het begint juist af te nemen de misselijkheid.
Bedankt dames. Dit doet me goed. @Bloemetje198 Welkom. Leuk dat je mee praat en gefeliciteerd met de zwangerschap.
Wat een super lieve reacties, ik heb de 17e mijn termijnecho. Voor nu staat mijn datum op 2-12 Iedereen ook nog gefeliciteerd met de zwangerschappen
Precies wat de rest zegt, hier ook geen last van bandenpijn Ook dagen minder misselijk en dan toch ongerust en een dag later komt het weer vol terug. Maar echt spugen heb ik nog niet gehad, behalve met tandenpoetsen Eigenlijk hadden we vandaag de termijnecho, maar man kon er toch niet bij zijn door z'n werk. Daarom verzet naar maandag om 8 uur. Nog eventjes geduld hebben dus...