Dames even een vraagje voor jullie die helaas een vroege miskraam hebben gehad. Hoe loopt dat meestal? Begin je met vloeien tijdens gebruik van utro of meestal daarna? Hoe heftig is het vloeien? Hoe lang houdt dat dan aan? Hoe was jullie cyclus erna? En hoe lang moest je wachten voor je weer kon starten met een traject?
Vandaag een 2e follikelmeting gehad. Daar waar we dachten dat m'n ei al gesprongen was, was er dus nog niets gebeurt. Opzich wel vreemd, want volgens fertility friend, zou ik nu wel m'n eispong moeten hebben. M'n menstruatie loopt zowat goed als gelijk met de app. Dat zou dus betekenen dat de de luteal fase bij mij wat korter is? Dat heeft dacht ik ook effect op de innesteling dacht ik.. Omdat er wel een ei klaar lag van goede grootte, in overleg besloten dat ik toch weer ovitrelle ga spuiten. Hierdoor toch een beetje controle en planbare terugplaatsing. Anders zou ik nog vaker plaspotjes moeten sparen en en naar het ziekenhuis moeten. Vanavond om 22.00 uur mag ik spuiten en dan heb ik volgende week vrijdag m'n terugplaatsing. Vanmiddag al direct bericht gehad van het EMC dat ik vrijdag om 12 uur wordt gebeld met een exact tijdstip. Ik realiseer me nu wel ineens dat dit m'n laatste poging is. Als dit mislukt, moet ik het hele traject opbieuw in. Vind het nu wel veel spannender dan de vorige ronde..
Lijst van vandaag! 13-5 Coco17 - 38 jaar - 1ste kindje - ICSI-TESE Liissaa - 28 jaar - 1ste kindje - IUI - ICSI Roooz90- 31 jaar-1e kindje - iui- ?? Ixci/ivf Delacour - 30 jaar - 1e kindje- ICSI - Nij Barrahûs Natascha33 - 29 jaar- 2e kindje -ICSI PGT Sass25 - 30 jaar - 2e kindje - ICSI Cryo xTamx - 38 jaar - 2e kindje (1e samen) - ICSI - RDGG Shiltje - 38 jaar - 2e kindje ( 1e samen) IVF Jazz83 - 38 jaar - 1e kindje - ICSI - Catharina Ziekenhuis /ETZ Cvdv87- 34 jaar - 2e kindje - ICSI HAGA/LUMC Fruity90 - 31 jaar - 1e kind - IVF - MCK/TFP Leiderdorp Kaaat - 35 jaar - 5e kind - ICSI cryo Willie32 - 42 jaar - 3e kindje (1e samen) - ICSI cryo Muldes - 31 jaar - 1e kindje - ICSI TESE - Isala Merel13 - 36 jaar - 2e kindje - ICSI cryo neelatje - 39 jaar - 2e kindje - ICSI Mamadi18 - 31 jaar - 1e kindje - ICSI - Isala Debjuh- 33 jaar- 2e kindje(1e samen)- ICSI/TESE Evi85 -36 jaar- 2e kindje ICSI Azric - 39 jaar - 1e kindje - IVF - Isala Lily 1988 - 33 jaar - 2 e kind IVF Sasha777 - 36 jaar - 1e kind, ICSI 123Isa123 - 27 jaar - 1e kindje, IVF - isala Melissert - 31 jaar - 1e kindje - ICSI TESE Smienaatje - 28 jaar - 2e kindje - ICSI cryo Missdeph - 34 jaar - 4e kindje (1ste samen) - ivf - Isala Sophie22 - 35 jaar - 1e kindje - IUI Flux - 34 jaar - 2e kindje - IVF cryo Mp26 - 27 jaar - 1ste kindje - ICSI - NijGeertgen Noot91 - 30 jaar - 1ste kindje - ICSI Romytje - 35 jaar - 1ste kindje - ICSI Sooff30- 31 jaar - 2e kindje - ICSI cryo Vesper22- 41 jaar - 2e kindje- IVF Vlindermama93 - 29 jaar - 2e kindje - IVF Loulou12 - 32 jaar - 2e kindje - IVF Maris1986 - 35 jaar - 3e kindje (2e samen) -ICSI - Nij Barrahus Mamavanlisi - 31jaar - 2e kindje ivf Toeraab - 25 jaar - 2de kindje ivf Soof1992 - 30 jaar - 1e kindje IVF + PGT (UMCG) Afspraken: Mei 13-5 missdeph -FM2 14-5 Mamadi18 – Terugplaatsing 14-5 Mp26 - FM3 14-5 Missdeph- FM3 16-5 Sass25 - FM1 (cryo) 18-5 Soof1992 - eerste echomonitoring voor TP 18-5 Fruity90 - bloedprikken 20-5 123isa123 - uitgangsecho 20-5 Smienaatje - terugplaatsing 25-5 Fruity90 - bloedprikken Juni 1-6 Fruity90 - Bloedprikken 1-6 Jazz83 - 1e echo 3-6 Azric - echo 15-6 Muldes - Uitgangsecho Teamtestenvoordatum: Testdatum: 3-5 MamavanLisi 15-5 Delacour 19-5 Sooff30 22-5 shiltje 23-5 Coco17 Zwanger: Debjuh2907 Liissaa Toeraab Azric Jazz83 13-1-2023 (vrijdag de 13e )
Hoi meiden, Ik volg al ruime tijd jullie indrukwekkende verhalen. Jeetje wat een rollercoster hebben jullie al achter de rug. Heb mogen meevoelen met jullie verdriet, maar gelukkig ook mogen meevoelen in de vreugde en mogen lachen om jullie onomstotelijke humor. Wat een powervrouwen zeg! In het kort; (weet namelijk niet of iemand op het lange verhaal zit te wachten haha..) Ik (31 jr) begin a.s. zondag met de Decapeptyl. Dit is de eerste ronde IVF voor ons eerste kindje. (heb inmiddels 8 jaar geen ei-leiders meer). Vind het super spannend allemaal maar sta er voor alsnog positief in. Het traject om hier te komen was (voor mij) vrij lang, hoewel manlief en ik zo lang we elkaar kennen (nu 6 jaar, waarvan 1.5 jaar getrouwd) wisten afhankelijk te zijn van IVF. Hoop dat ik gezellig mee mag kletsen met jullie! Liefs
@ZoeteAardbei Welkom bij de club! Het lange verhaal mag ook hoor, weten toch al alles over elkaar hier
Dankje! @Fruity90 Ik zal er even de tijd voor nemen dan @Azric nou zeker! Daarom wilde ik ook graag bij deze groep aansluiten
Nou daar ben ik blij om! Heb namelijk niet bij andere groepen gekeken en vind wat luchtigheid wel fijn. Ben blij als wij zo’n groep zijn.
Ik herkende de vroege miskraam aan het bloedverlies. Ik moest utro gebruiken tot de testdag. Ik gebruikte dus al geen utro meer toen ik de vroege miskraam kreeg . Het was wel meer bloedverlies dan dat ik gewend was. Ongeveer het dubbele van een gewone menstruatie, hield een dag of 6 aan. De krampen vielen mij gelukkig erg mee. Mijn cyclus was iets langer dan anders ;36 dagen ipv 30. De maand erna ook. Ik moest een rustmaand in omdat het na een verse terugplaatsing was. Na de rustmaand mocht ik weer door voor een cryo tp.
Een knuffel aan powervrouw @Azric! @Smienaatje, dat is toch onverwachts goed nieuws. Een kortere luteale fase kan natuurlijk! 14 dagen is ook maar een gemiddelde. Alleen als ie echt heel kort (10 dagen of korter) is dan is de kans op innesteling kleiner. Zo’n laatste lijkt me inderdaad ook wel een andere lading meegeven dan dat je nog cryo’s hebt. Hopelijk extra veel geluk voor jou! @Missdeph en @Mp26 een goed staaltje synchrone cyclus wat jullie laten zien Succes morgen weer en hopelijk snel de punctie! @ZoeteAardbei welkom! @Bonusmamadriepuntnul poeh je krijgt het wel voor je kiezen! Hopelijk heb je na een geslaagde operatie wel volop kans op een zwangerschap. Sterkte! @Sass25 ik zie je ook weer op het lijstje staan voor een eerste fm. Het gaat weer beginnen. Veel succes en geluk deze ronde!
Het ligt er wel dik bovenop he JAA ik wil graag in het nieuws haha! Heerlijk. Bedankt voor het warme welkom allemaal. Na wat knip en plak werk, lijkt mijn verhaal wel te kloppen. Is het bij jullie ook zo'n waas af en toe? Ik lees m nog eens door en dan durf ik het wel te plaatsen denk ik.
Dames, voor wie leesvoer wilt. Hierbij het hele verhaal. Mijn verhaal begon zo’n 10 jaar geleden (toen was ik bijna 21 jaar). Vreselijke buikpijnen, elke menstruatie een hel (is tevens op mijn 15e opgewekt met medicatie,vanwege uitblijven maar wel passende klachten..). Er werd lange tijd geen oorzaak gevonden voor mijn klachten, ik was tenslotte begin 20, en dus ‘’kan het niet’’ dat er iets niet goed zou zijn. Na veel trekken aan het ziekenhuis en hulpgeroep van mijn kant werd er dan eindelijk gehoor gegeven aan mijn klachten. Ik was inmiddels 23 en kreeg het bericht (na veelvuldig onderzoek) dat beide eileiders niet meer te redden waren. Oorzaak bleek een (ongemerkte/niet-gediagnostiseerde) ontsteking te zijn. Ze waren met de HSG echo niet meer door te spoelen (off topic- wat een vreselijke hel was dat, bloedend op die tafel met 4 stagiaires om me heen (eigen keus, ik was zo naïef om te denken dat het geen pijn zou doen). Om nog maar niet over de pijn te spreken!), conclusie; ze waren zo’n 5x zo groot en gezien het grote risico op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (zwanger worden was niet een directe wens met mijn toen-partner, hoewel mijn wens er eigenlijk al vanaf mijn 20e was) moesten ze er direct uit. Dit was emotioneel gezien erg zwaar, maar ook een opluchting dat er eindelijk wat ‘’gedaan’’ kon worden aan de pijn. Lichamelijk herstel van de operatie verliep zoals verwacht, mentaal duurde wel wat langer. Dit omdat de onvruchtbaarheid gevolg bleek te zijn van misbruik in het verleden. Hier wijk ik verder liever niet over uit (ook ivm herkenning maar ook omdat het voor mij een afgesloten boek is. Dus meer voor de volledigheid van mijn verhaal). Fast forward naar +/- 2017. Inmiddels samen met mijn toen- vriend vanaf 2016 (nu zijn we gelukkig getrouwd en bijna 6 jaar samen). Wederom vele buikpijnen, herkenbaar al zou dat niet moeten kunnen. De angst overviel me gezien eerdere ervaring (waarbij het gevoel dat ‘’ze’’ te laat waren door nonchalante werkwijze (mijn gevoel tenminste), toch is blijven hangen). Naast buikpijnen ook andere klachten, kon geen dag zonder lappen om zo maar te zeggen. Tussentijdse (contact-) bloedingen en nare klachten bleven aanhouden. Heb gevraagd om een uitstrijkje (Google’s advies, zullen we maar zeggen). Maar uiteraard ben ik ‘’te jong’’ voor een uitstrijkje.. Zucht, gaan we weer dacht ik. Moedeloos zocht ik naar een manier om van mijn klachten af te komen. Zowel ik als partner getest op ziekten, maar niks! Gezien de herkenning met eerdere klachten ben ik de medische notities van jaren terug erbij gaan zoeken. Daarin las ik wat ik niet eerder had gehoord dat er cysten te zien waren (ten tijden van de operatie dus) en dat er vele verklevingen gezien waren. Mijn mond viel open en ik snap nog steeds niet waarom mij dat nooit is verteld. Na dit te hebben gedeeld en voet bij stuk te houden mocht ik in 2018 dan toch voor een uitstrijkje. De ervaring in mijn ziekenhuis toen was niet prettig om zo maar te zeggen (opmerkingen over alles ziet er gewoon goed uit (met blote oog bedoel ik dan). Op mijn vraag wat nou als het niet weggaat kreeg ik als antwoord ‘is net koffiedik kijken’.. dat wil je toch niet horen?! En zich voorstellen aan mij, nadat ik al meerdere fysieke afspraken had gehad en verteld had dat ik het zeer belangrijk vind om mij geen nummertje te voelen..) Maar goed, ik kreeg de uitslag, Voorstadium baarmoederhalskanker (Pap3B). Er volgde een lis-behandeling en dat zou moeten volstaan. Helaas had ik ook te maken met een actief HPV besmetting, waarvan ik 2 risico-varianten bleek te hebben. Dit maakte dat ik lange tijd moest wachten of mijn lichaam alles zelf zou opruimen. Helaas bleven de klachten niet uit en had ik 0,0 vertrouwen. Gelukkig voor mij stonden wij op het punt te verhuizen. Dit gaf me moed / mogelijkheid om naar een andere arts en ziekenhuis te kijken. Door eerdere ervaring te delen werd ik gelukkig zeer serieus genomen, en kwam eind 2020 wederom dezelfde uitslag. Inmiddels was onze kinderwens al erg aanwezig en bespraken we dat ook met de gynaecoloog. Ze was erg begripvol en had vertrouwen dat middels deze lis-behandeling de slechte cellen weg zouden zijn. Met daarna natuurlijk zicht op een mooi traject. Helaas voldeed het niet en had ik uitstrijkje na uitstrijkje steeds de Pap3B. Ik leek er maar niet vanaf te komen, ook kwamen de eerder genoemde klachten steeds harder terug en besloten we toch voor een laproscopie te gaan, icm nog een laatste lis-behandeling. Helaas kreeg ik ook nog de ziekte van Pfeiffer erover heen, dus mijn weerstand was niet meer wat het geweest was zullen we maar zeggen. Uit de operatie bleek dat ik chronische ontstekingshaarden in mijn buik heb (na gevolg van langdurige ziekte) en wat endometriose (hierover gaf ze wel aan dat na het weghalen, dit niet voor verdere problemen zou kunnen zorgen omdat er geen ei-leiders meer zijn). Ook was mijn buik behoorlijk verkleefd en zag ze weer cysten. Ik zou volgens haar altijd last houden van de buikpijnen maar mocht het niet meer leefbaar zijn had ze daar wel pijnmedicatie voor. Dit sloeg ik voor nu af. Het herstel van de operatie verliep niet heel soepel, kreeg ik nog een baarmoederontsteking erboven op en helaas zijn dus een deel van de klachten nooit (geheel) verholpen. Gelukkig kreeg ik na een laatste wachtbank van 6 maanden eindelijk uitsluitsel! Geen slechte cellen meer! Enkele maanden later ook het verlossende nieuws gekregen dat we volledig HPV vrij zijn. Wat een opluchting. Ondanks het lange traject mochten we dan eindelijk gaan voor IVF. Het verzoek hebben we begin februari ingediend bij ons ziekenhuis, en kregen we begin maart de brief al thuisgestuurd. We zijn vorige maand naar de gyn in Meander geweest voor kennismaking (dat genoot mijn voorkeur gezien afstand/ervaring). Wat een fantastische feminist is dat zeg haha! Inmiddels weten we sinds afgelopen woensdag dat manlief maar liefst 187 miljoen zwemmers heeft! De fertiliteitsarts grapte nog dat ik een sterke man heb gekozen (zn ego danst nog steeds haha). Voor nu is het traject als volgt, ik slik geen pil en begin a.s. zondag (CD 21) met dagelijks Decapeptyl. Zodra er een bloeding ontstaat mag ik bellen voor de uitgangsecho en word bepaald hoeveel en per wanneer Gonal –F toegediend mag worden. Spannend allemaal! Na persoonlijk al jaren een kinderwens te hebben, op momenten gedacht te hebben dat het nooit meer mogelijk was, nu dan eindelijk een stap in de goede richting. Ik wens iedereen heel veel liefde, sterkte en humor toe. Liefs