Hallo! Ik weet niet zo goed hoe ik dit topic moet noemen. Ik moet weer bevallen in het ziekenhuis, ik word denk ik ingeleid, dat is prima. Maar ik heb al twee keer gemerkt dat me vrij snel dingen laat 'aansmeren'. Ik zou graag in bad bevallen, zonder pijnstilling. Maar dan word ik bang gemaakt dat het wel eens druk kan zijn en dat er dus geen tijd/plek voor een ruggenprik kan zijn als ik het echt wil, en dan word ik bang, en dan denk ik nouja doe die ruggenprik dan maar vast. Ik weet dat het aan mij ligt, en ik ben echt zo erg uit m'n normale doen als ik zwanger ben, laat staan hoogzwanger, uitgeput en bevallend. Ik neem eigenlijk alles wat iedereen zegt letterlijk op de één of andere manier, en probeer steeds het ergste scenario te voorkomen ('stel ik moet naar de OK na de bevalling dan heb ik die ruggenprik maar vast' bijvoorbeeld, maar ik hoefde nooit naar de OK dus wat is dat voor logica ). Hoe kom in aan een beetje aanmoediging in het ziekenhuis (geen doula)? Ik merkte de vorige keer dat mijn geboorteplan niet was gelezen, en er was ook niemand die zei van he wou je het niet in bad proberen (waarom heb je dan dat gesprek over je wensen enz van tevoren?).. Ik heb maar weinig echte wensen.. gedimd licht, cord ring, dus het was niet bepaald een lang plan. Ik weet heel goed dat je het niet per se voor het kiezen hebt tijdens je bevalling. Is dit aan mijn man? Hoe krijg ik mijn eigen mindset zo dat ik het op z'n minst probeer in bad? Thuis zou dit voor mijn gevoel heel anders gaan, door de huiselijke sfeer en omdat er gewoon geen pijnstilling voor handen is. Maar dat is helaas geen optie, en omdat het allemaal al zo medisch is neig ik misschien sneller naar medische dingen zeg maar. Hoe hebben andere ziekenhuis bevalsters dit gedaan? Wat een warrig verhaal haha, ik hoop dat iemand snapt wat ik bedoel! Ik kijk goed terug hoor op de bevallingen, allebei prachtige ervaringen en gezonde babietjes (en geen keizersnedes, daar ben ik doodsbang voor)! Dat is het belangrijkst
Lastig. Mijn vriendin is mijn verloskundige en dan in ziekenhuis gaat zei mee en zei zegt wat ik eventueel wil en van plan was. ik denk dat je goed met je man moet overleggen en dat hij je dan moet sturen met wat je echt wilt. En zodra je al aankomt op moment van inleiding. Zeggen of ze je geboorteplaats even willen gaan lezen.
Ja goed aan je man doorgeven. Ik hoorde achteraf dat de verloskundigen en gyn met mijn man hadden overlegd over bepaalde dingen. Ik had afgesproken dat mijn man voor mij sprak als t nodig was. Was echt heel fijn
Je man en je verloskundige informeren. Ziekenhuis krijgt je pas binnen als t zo ver is en die hebben zo veel te doen dat het begrijpelijk niet altijd gaat lukken om een plan door te lezen. Bij mn dochter tijd zat, maar een vk die m over boord gooide. Mijn enige plan was indien t niet te harden is dan aub pijnbestrijding mij om t even wat maar GEEN ruggenprik. Bij zoontje M. werd er wel uitgebreid de tijd genomen maar die werd opgewekt met 15+2 dat was de eerste keer dat ik een grote poster zag verschijnen met allergie informatie (terwijl ik en penicilline echt geen vriendjes zijn) Bij zoontje R. ging t zo snel dat ze al rende voor de CTG toen ik de kamer in kwam want dit klopte niet. Dus lag ik ook vast. Als tijd een belemmerende factor is, kan je evt niet kijken voor een pompje of pethidine? Er zijn meer opties dan ruggenprik namelijk en daarvoor hoef je ook niet te wachten tot er een anesthesist beschikbaar komt. Scheelt weer een potentiele kink in de kabel.
Ik wil niets anders dan niets of een ruggenprik, ik wil niets waar je ook maar een beetje 'stoned' van wordt.
Als je in zhuis bent gelijk met de gyn/verpleegkundige/vk je bevalplan bespreken. En druk kan het altijd zijn kans dat je wat langer zou moeten wachten is aanwezig op ruggenprik. Maar je kan ook iets eerder dan normaal zou aangeven voor de ruggenprik. Moet je zelf bevalbad meenemen? Of is het er ook handig om te weten.
Dit van tevoren heel goed met je man bespreken. Ik heb 2medische bevallingen gehad en hoop heel erg dat de derde thuis geboren kan worden. Ik heb voor thuis een kort geboorteplan, maar voor het ziekenhuis echt een pittige. Ik weet wat mijn lijf kan, wat ik voel en daar heeft het zorgpersoneel maar op te vertrouwen. Als je mijn plan niet leest hoef je niet aan mijn bed te komen. Ik heb het echt als vervelend op z'n zachts gezegd ervaren in het ziekenhuis en hoe er zonder noodzaak dingen gedaan worden dat ik me dat deze laatste bevalling echt niet laat gebeuren. Daarom heb ik ook mijn moeder dit keer gevraagd om ons bij te staan als het medisch wordt. Puur om mijn stem te zijn naar de zorgverleners toe. Uiteraard staat veiligheid voorop, maar tijdsdruk etc. Heb ik geen boodschap aan en laat ik mij dit keer niets door doen. Veel ziekenhuizen hebben tegenwoordig draadloze ctg. Zet in je plan dat je in bevalbad wil en dit kan met een draadloze ctg. Echt duidelijk alles kort opschrijven. Ook bij een kz zit een ruggenprik er zo in. Ook al heb je er al 1 dan nog moeten ze iets anders inspuiten dan wat je ter pinnbestrijding hebt dus er moet sowieso gehandeld worden. Dus om die reden zou ik zeker geen ruggenprik van tevoren nemen voor het geval dat.... maak met je eigen vk een goed en duidelijk plan en bespreek ook echt je zorgen met haar
Ik vind er wel wat van moet ik zeggen dat het ziekenhuis die dingen zo tegen een bevallende vrouw zegt… zou niet moeten. Maar dat is niet je vraag Ik sluit me aan bij bovenstaande dames. Je man inschakelen is een goede. Geef hem je geboorteplan of een lijstje op papier wat hij erbij kan pakken als er iets gevraagd wordt. Mannen onthouden vaak niet alles Hier was mijn verloskundige uit de praktijk bij de bevalling in t ziekenhuis aanwezig, die heeft toen voor mij gesproken wat ik wilde. Plan werd idd ook niet echt gelezen hier, maar voor mij boeide dat niet zo op dat moment. Ik had pijn, wilde een ruggenprik en het kind moest eruit en dat ging zo snel dat ik ook geen tijd had om erover na te denken.
Ik zou in jouw geval je man inschakelen hier voor. Bespreek van te voren duidelijk met hem wat je wensen zijn en benoem daar bij dat je het op het moment zelf lastig vind om je wensen bespreekbaar te maken en je laat mee slepen in wat er gezegd wordt door de vk/gyn/verpleging.
Ik snap helemaal wat je bedoelt. Het zou niet zo moeten gaan, maar toch zie ik dit in veel ziekenhuizen gebeuren: vanwege tijdsdruk en personeelsgebrek worden er tijdens een bevalling dingen gedaan die niet primair de wens van de barende vrouw zijn, maar die handig uitkomen. Ik zou inderdaad je man goed instrueren, en daarnaast zou ik 2 versies van je bevalplan maken. Een gewone en eentje met koeienletters op 1 blaadje de belangrijkste steekwoorden, liefst ook nog met een felle kleur papier of marker ofzo. Die laatste hangt je man bij binnenkomst in het ziekenhuis op een goed zichtbare plek zoals een kastje of de muur. (Neem daarvoor plakband of pritbuddys mee!) Dan zien zorgverleners die binnen komen meteen wat je belangrijkste wensen zijn en heeft je man ook een geheugensteuntje om te kunnen wijzen en zeggen: hebben jullie ons bevalplan gelezen? Want mijn ervaring is dat veel mannen tijdens een bevalling ook door de spanning en vermoeidheid zich kunnen laten overrompelen wat keuzes betreft. Het meest ideale zou zijn nog een andere persoon erbij die emotioneel een stukje verder weg staat en die jullie wensen vertegenwoordigt, zoals een doula. Maar ik snap ook dat niet iedereen dat prettig vind en/of kan betalen. Bij mijn eerste bevalling had ik de mazzel dat mijn vriendin (die ook verloskundige is) erbij was en bleef, ook toen ik medisch werd. Er werd toen ook tegen mij gezegd, toen ik nét in het ziekenhuis aankwam: als je een ruggenprik wil moet je nú beslissen want de anesthesist is op de kamer hiernaast en anders moeten we hem straks weer helemaal opnieuw bellen. Ik twijfelde, wilde eigenlijk geen pijnstilling maar was ook heel moe en de ontsluiting vorderde niet. Toen zei mijn vriendin: "Ze weet het nog niet, dus ze gaat nu eerst rustig wennen aan de overgang naar het ziekenhuis en als ze het straks toch wil dan bel je gewoon alsnog, of dat nou over 10 minuten, een halfuur of 3 uur is." Een halfuur later wilde ik wél die ruggenprik en toen zei de vk van het ziekenhuis nog: "Nou, daar zal de anesthesist niet blij mee zijn." Toen zei mijn vriendin: "Dat kan me geen reet schelen, je belt hem maar." (Overigens was de anesthesist zeer vriendelijk en als hij geïrriteerd was, was hij professioneel genoeg om dat niet te laten merken. ) Voor mij was dat zo fijn, dat die ruggenprik ook echt pas kwam op het moment dat ik er zelf aan toe was. Dankzij mijn vriendin, want anders had ik me misschien ook laten overrompelen.
Toevallig had ik het hier gisteren over met een verpleegster. Ik persoonlijk heb geen bevalplan. Zeg mij waar ik moet liggen, wat ik moet doen en ik doe het. Mijn eerste bevalling was in België en dat is in bijna alle gevallen in het ziekenhuis nadat je een hele zwangerschap bij een gyn liep dus dat is al veel minder persoonlijk dan hier. Zij had het er vaak over dat ze wel echt proberen te luisteren naar wensen, maar soms is het gewoon tijdgebrek/nood bij de baby of het feit dat het druk is en dat een bevalplan van meer dan 1 pagina met steekwoorden niet gelezen wordt. Dan helpt een schreeuwende moeder ' mijn dochter wil kaarslicht!' niet bijvoorbeeld. Maar goed, een bevalling is zo persoonlijk en sommigen hebben er een idee/wens bij. Dat is ook prima natuurlijk.
Dit soort dingen man, echt... Pfff... Het is toch geen barmhartige Samaritaan ofzo, hij is gewoon aan het werk wat een opmerking!! Ik neem al je tips mee, thanks!!
Ik ben heel YouTube aan het doorspitten en filmpjes aan het kijken van doula's! Ik ga mijn man heel goed instrueren.
Ohh ik snap je zo goed! Ik heb echt precies hetzelfde haha. Alleen nog niet eerder 'gewoon' bevallen dus echt geen idee wat me te wachten staat. Is het geen optie om een derde persoon mee te nemen? Ik vind de tip van 2 versies van het bevalplan ook wel een hele goede!
Ik sprak de klinisch vk gewoon aan het begin aan, en bij de wisseling weer gelijk gedaan .. ze waren bij mij juist heel begripvol en kwamen zelf ook met diverse suggesties aanzetten zoals de bevalbal een bad nemen uit zichzelf de lichten dimmen etc .. had draadloze cTg dat was echt fijn !
Op instagram geeft Nira van Dijk ook hele goede info en praktische tips voor het schrijven van een bevalplan. En mijn oud-klasgenoot vroedvrouw Margot, ook goede info.