Sommige ouders maken zich er gewoon heel gemakkelijk vanaf. Gaan ervanuit dat anderen het wel oplossen. En als je daarvan te veel in één team hebt kan dat problematisch zijn. Ik heb als trainer wel eens een uitwedstrijd moeten afzeggen, omdat er niet genoeg vervoer was. En dan zijn die ouders er ineens wel om commentaar te leveren. Ik kan me heel goed voorstellen dat je baalt als je kind in zo’n team wordt ingedeeld.
Denk dat het verschil zit ik ga er vanuit dat pietje mee kan met jantje wand er moet toch geren worden. Of jantje breng ik zal ik pietje mee nemen en dat jij volgende week rijd? Hier ging de eerste school er vanuit dat ik wel kon rijden jij hebt toch een rijbewijs. Was in de zelfde stad en vanaf school nog geen 10 min fietsen. Dus ben haar zelf gaan brengen op de fiets. Wij waren het eerste die er waren hoe stom. Dus zomaar er van uit gaan moet niet kunnen. En af en toe eens wat toe gestopt worden voor benzine of een ijsje zou gewaardeerd wordende.
Grote schoonmaakavond ga ik ook niet heen. Maandagmorgen of maandagavond kunnen we nu kiezen. Maar ik ga daar geen oppas voor regelen. Ik ben wel bereid om extra spelletjes etc schoon te maken want dat kan thuis
Maar als ik toch rij, dan heb ik er inderdaad geen moeite mee. Ik neem standaard kinderen extra mee, ik heb een 7-zitter, dus kan genoeg mensen meenemen. Maar bij een teamsport heb je uitwedstrijden en zo lang als ik mij kan heugen worden deze ritten verdeeld over de ouders. Het is dus niet zo dat je er toch heen moet, het is een extra rit. Elke uitwedstrijd rijden er 3 ouders. Als van een team van 12 alle ouders kunnen rijden, betekent dat 1x per 4 wedstrijden rijden. Als van een team van 12 de helft kan rijden, dan betekent dat 1x per 2 wedstrijden rijden. Ik moet dan 2x zo vaak rijden. En als er goede redenen zijn waarom ik vaker moet rijden, dan ben ik echt de lulligste niet, maar ik zou er niet blij mee zijn als ouders het wel prima vinden dat het hen elke keer geen moeite kost en mij 2x keer zoveel moeite.
Tja, als ik nooit zou kunnen zou die sport voor mij afvallen. En met meerijden ligt get aan de context. Wel kunnen maar nooit willen? Regelmatig niet kunnen ivm werk ofzo maar als ze wel kunnen ook mijn kind willen meenemen? Wel willen maar nooit kunnen door langdurig ziekte ofzo? Incidenteel meerijden door onverwachts iets (migraine of ziek broertje ofzo)? En wat ik al eerder las hier, hoe is de communicatie. "Jij gaat toch, hoe laat haal je hem op?" Of "zou pietje dan mee kunnen rijden want ziekte/werk?' Dat scheelt ook veel
Dat dik gedrukte is denk ik, in ieder geval van mijn kant, precies waar het om gaat en waar de irritatie zit. Dat zei ik net ook al. Als je dat gesuggereerd wordt als in ‘doe niet zo moeilijk, je gaat toch dus waarom mijn kind niet mee’, dan kweekt dat weerstand. Zeker als je ervan uitgaat dat het allemaal maar zo makkelijk is en kan. Als je er het gesprek over aangaat en je vraagt het gewoon even om wat voor reden dan ook, wordt het alweer een ander verhaal. De manier waarop het eerst gesteld werd door oa @Ayla7000, heeft een bepaalde arrogantie die mij tegen de borst stuit en waardoor helaas dan de kinderen (en ook nog de tegenpartij) de dupe van worden.
Ik verbaas me gewoon over de felheid. Dat mensen dan maar vinden dat een kind een bepaalde sport niet kan doen. Dus als je ouders hebt die in het weekend werken, een groot gezin hebben, geen auto hebben, geen rijbewijs hebben, ... (vul maar in) dan mag het kind worden buitengesloten. En natuurlijk mag je balen als de helft van het kinds team dat heeft. Dat snap ik best. Maar reacties als "ik begin er biet meef aan" en "dan moeten ze maar een andere sport" vind ik best ver gaan. Dan praat je over structureel uitsluiten van een kind. En nee. Ik probeer niemand een schuldgevoel aan te praten. Maar het moet toch mogelijk zijn om xooeys samen op te lossen? Anderzijds lees ik ook zaken als dat ouders er klakkeloos vanuit gaan dat je dingen voor ze doet. En dat ook zo brengen. Dus ipv de vraag " mag pietje mee" zeggen "Pietje tijd met jou mee". Tja... Daar valt mijn mond ook wel van open. T is hier tot nu toe altijd netjes gebleven. Met de vraag in de supermarkt, altijd iemand die Pietje mee kan nemen, en een netjes dankjewel. Ook werd er ergens iets over vergoeding/benzinegeld gezegd... tja. Ligt aan de situatie. Hier een kind die op voetbal zit dankzij participatieptogramma (armoede) Die hebben geen auto en kunnen dus nooit rijden. Maar ik zou me kapot schamen om die mensen dan om geld te gaan vragen voor benzine die ik toch al gebruik. In geval van "rijke" ouders die, bijvoorbeeld vanwege werk nooit rijden ligt dat helemaal anders. T zijn hier ook nooit grote afstanden, dus speelt dat ook niet zo. Maar kan me voorstellen dat je met iemand daar afspraak over maakt.
Dan vallen alle teamsporten al af. Wat als jouw kind nu echt heel graag een specifieke sport wil? Al zijn vrienden erop zitten. Prima sls jij dat je kind wil ontzeggen. Maar in sommige situaties wordt dat kind al veel meer ontzegd en is juist die sport zo belangrijk. (Rest heb ik in vorige post al op gereageerd)
Nou ik ben dus een ouder met een groot gezin en ja, ik maak dus de keuze dat mijn kind niet op bepaalde sporten kan, zoals bijv voetbal (omdat ik dus niet de tijd (en zin jaja loedermoeder) heb om 4 kids van hot naar her te rijden in het weekend) . Maar dat is toch niet buitensluiten? Een kind kan ook leren dat niet alles gewoon maar kan. Genoeg andere sporten om uit te kiezen.
Mee eens hoor. Hier ook een groot gezin. Ik kan gewoon niet altijd rond gaan crossen van de ene sport naar de andere. Dus bepaalde dingen kunnen gewoon niet. Is dat altijd leuk? Nee, maar helaas niet alles kan. En ik ga er dus niet vanuit dat een andere ouder mijn kind standaard mee zal nemen naar de sport. Pas haalde ik een van onze kinderen eerder op van scouting kamp. Onze eigen keuze om dat te doen. Uiteindelijk reden nog 3 scouts mee naar huis. Dan komt het niet in mij op om te zeggen dat dat niet kan. Werd gewoon netjes gevraagd. Dus ben echt niet te beroerd om andere kinderen nee te nemen en als het nodig is een keer te vragen of mijn kind een keer mee kan rijden. Juist omdat het zo over en weer gaat maakt nooit iemand er een probleem van.
Als 1 van ons geen auto of rijbewijs zou hebben dan is het super jammer voor onze kinderen, maar dan kunnen ze niet allebei op dezelfde sport op dezelfde dag. Een enkele keer een kind (plus de ouder) meenemen omdat de situatie het even niet toelaat helemaal prima. Maar ik ben geen taxi en laat me daar ook niet voor inzetten.
Mijn ouders hadden het vroeger ook niet breed. Veel van mijn vriendinnen zaten op paardrijden. Had ik ook graag gewild. Konden mijn ouders echt niet bekostigen. Zoals wel meer dingen niet. Moest ik toch echt gewoon mee leren leven. En kon een andere sport kiezen. Maar dat maakte mij niet zielig ofzo. Zo wordt het nu wel een beetje gebracht. Soms zijn dingen zoals ze zijn en ook dat moeten kinderen leren. Is het dan jammer...ja. Is het zielig...is maar net hoe de ouders het naar het kind brengen.
Wij rijden altijd van huis uit naar uitwedstrijden, en dat doen alle ouders. Hier wil iedereen namelijk graag de wedstrijd zien, dus dat hele probleem herken ik eigenlijk niet. Wel dat ouders commentaar hebben dat je geen training kan geven (liep op krukken en kon niet eens fietsen/ autorijden) en als je dan voorstelt dat ze zelf een keertje training geven, opeens niet thuis geven. Mensen beseffen volgens mij niet dat training geven vrijwilligerswerk is en dat ze blij mogen zijn dat er überhaupt iemand training wil geven.
De keuze maken met/voor je eigen kind wat in jullie situatie past is niet buitensluiten. Voor een ander bepalen dat een kind niet mee mag doen is wel buitensluiten. Een vraag die nu spontaan in mij opkomt is: bij welke sport heb je dan geen wedstrijden?
Jullie hebben bijna het maximale aantal van 5000 berichten bereikt. We zullen dit topic binnenkort sluiten. Maken jullie alvast een nieuw deel aan? Kan iemand ons (beheer) taggen wanneer deze dicht kan?
Dus een ouder die geen zin heeft om veel moeite te doen om iets te regelen, of bewuste keuzes daarin te maken is prima. Maar als je niet als vaste taxi wil fungeren dan sluit je een kind buiten? Ik vind dit heel bijzonder gedacht hoor. Ik zie dat hier best wat leden met een groot gezin er gelukkig anders over denken. Maar wij hebben ook bewust geen groot gezin, wij willen dit soort dingen kunnen doen en daar om die reden geen nee op hoeven zeggen. Maar iemand die wel graag een groot gezin heeft die mag dus altijd op een ander leunen in zulke gevallen. Zijn allemaal keuzes hoor. En inderdaad, de kinderen kunnen er niets aan doen, dat is sneu, maar dat moet je als ouder dan ook maar aan je kind uitleggen.
Nichtje van mij ging onder tennissen en die kon kiezen om wel of niet competities te spelen. Paardrijden hoeft ook niet perse met wedstrijden volgens mij.
Hier geen heel groot gezin maar wel redenen om niet van hot naar her te kunnen rijden dus hoe graag de kids ook op voetbal worden gaat dat dus niet. Ik ga er geen anderen mee opzadelen en ze kennen mijn redenatie. Je kunt niet alles in het leven hebben
Nou bijv: Zwemmen (les, zeemeerminzwemmen, reddingszwemmen), snorkelen, duiken, krav maga, tennis, freerunnen, dansen (streetdance, freestyle), survival, fitness, hebben mijn kinderen tot nu toe gedaan of doen ze nog.