Hallo dames, Ik weet niet precies waar ik dit moet plaatsen dus als het hier verkeerd staat I'm sorry 1.5 jaar geleden ben ik bevallen van mijn jongste (en laatste ) Mijn cyclus kwam vlot weer op gang maar ik voelde mij niet goed, ik was vreselijk moe. Maar ik weet dat aan de slapeloze nachten en het ontzwangeren. Helaas ging het maar door, ik las over een "6 maanden dip" na de bevalling, hield m'n tanden op elkaar en ging door. Nu, 1.5 jaar na mijn bevalling, voel ik mij nog steeds verschrikkelijk. Ik heb een patroon ontdekt en het heeft duidelijk te maken met mijn hormonen (de schommelingen/stijgingen) Ik word ongesteld, voel mij oke op wat kleine lichamelijke (hoofdpijn, beetje buikpijn) na, vervolgens stijgt na een aantal dagen de oestradiol en iedere dag tot de piek voel ik mij nerveuzer en gejaagder worden. Adrenaline giert door mijn lichaam, ik ben een brok spanning en het kost bergen energie. Na de eisprong gaat het een paar dagen ietsje rustiger en dan neemt de progesteron een sprint en voel ik mij weer vreselijk tot de menstruatie begint. Dit is geen leven zo uiteraard ben ik bij de huisarts geweest, die wilde de pil of een antidepressiva voorschrijven. Beduusd heb ik het receptje antidepressiva uiteindelijk aangenomen (fluoxetine 10 mg) maar eenmaal thuis las ik over de bijwerkingen, dat alles eerst kan verergeren en nu durf ik niet meer. Ik heb ook een verwijzing gevraagd voor de gynaecoloog maar daar ziet de huisarts geen aanleiding toe. Spiraal heb ik gehad, maar zit helaas niet goed bij mij. Ik voel mij vreselijk en elke dag is een opgave iemand ervaring?
He wat vervelend.. zo is elke dag zwaar voor je. Mijn antwoord zou zijn acupunctuur om je lichaam weer te balanceren
Herkenbaar. Nu niet meer maar een aantal jaar geleden had ik dit ook. Ongeveer 4 jaar na de jongste. Bij mij hielp sporten heel erg om het in mijn hoofd en gevoel van gejaagdheid wat in balans te houden. Bij mij is het sinds 2,5 jaar weer rustiger. Helaas dus wel bijna 5 jaar die hormoonschommelingen gehad. Ik zit niet aan de pil en heb dus een natuurlijke cyclus.
Wat een vervelende klachten, Gloria Ben je al getest op je schildklierwaarden? Schildklierontstekingen komen vaker voor in het eerste jaar na de bevallig en kunnen chronische problematiek veroorzaken met klachten overeenkomstig met de jouwe. Het kan geen kwaad om dat eens te laten onderzoeken. Bij een algemeen bloedbeeld wordt de schildklier meestal ook meegenomen. Heb je ook je hormonen daadwerkelijk laten testen bij de gynaecoloog?
Schildklier is getest, 2 of 3 keer zelfs maar dat is allemaal goed. De huisarts wilde geen verwijzing schrijven voor de gynaecoloog, daar zag hij geen aanleiding voor. Hij kan zelf ook bloedprikken op hormonen zei hij maar hij kon mij ook al vooraf vertellen dat daar waarschijnlijk niets uit zal komen. Dus aan hem heb ik niet zo heel veel.. Ik voel mij echt ontzettend moedeloos
Herkenbaar. Heb er lang mee rond gelopen. Dagen dat ik zo moe was, migraine, snel boos , pijn in mijn benen, buikpijn. Het gevoel te hebben dat niks meer lukt. Geen energie etc. Uiteindelijk de pil gaan doorslikken. Dan zijn de schommelingen minder groot . Heb ook wel eens tussendoor gestopt maar dat was niet te doen. Voelde me opgejaagd en had mega buikpijn, pijn in benen en migraine waar je gek van werd. Nu heb ik soms nog steeds migraine en pijn in mijn benen maar zoveel minder. Is het de beste oplossing, vast niet maar vele malen beter dan toen ik me voelde. Dus herkenbaar, een oplossing nee niet degene die je zoekt.
Welke pil slil jij? Ik heb mij er de afgelopen tijd veel in verdiept en las dat de standaard microgynon niet de beste keuze is voor deze klachten maar bijvoorbeeld de Zoely of de Yaz. Ik sta voor alles open (ook als antidepressiva "mijn middel" zou zijn) want dit is niet vol te houden.
Ik snap je moedeloosheid. Ik heb vooral last van het tweede deel, dus na mijn eisprong tot mijn menstruatie. Premenstrueel syndroom is dat geloof ik. Ik ben dan zo gespannen en heb zo’n kort lontje. Ik slaap dan slecht. Ben soms heel kattig. Ik twijfel aan alles en ben onzeker. Echt helemaal niet fijn. Ik merk wel dat ik er veel minder last van heb als ik voldoende slaap. Gezond eet, geen alcohol drink. En sport. Allemaal dingen die (zeker met een klein kindje) soms lastig zijn om vol te houden en consequent te kunnen doen. Ik heb een koperspiraal zonder hormonen, dus ben ook echt helemaal afhankelijk van mijn eigen schommelingen. Ik mag geen hormonen vanwege trombose risico. Wat ik niet snap is dat je huisarts je niet kan doorverwijzen. Aangezien hijzelf niets voor je kan betekenen. Is het toch juist een optie dat je wel naar een specialistische zorgverlener doorgestuurd zou moeten kunnen worden. Of zie ik dit heel raar?
Ik heb precies hetzelfde als jij. Alleen was het bij mij al begonnen voor m’n laatste bevalling. Tijdens zwangerschap en maanden erna dat mijn cyclus nog niet was opgestart geen last van gehad. Nu weer ongesteld geweest vorige week en de klachten komen dubbel en dwars terug. Heb in een fertiliteitstraject gezeten en daar bleek uit bloedprikken op hormonen dat ik al heel dicht tegen de overgang aanzit. In de jaren durende aanloop naar de daadwerkelijke overgang krijg je steeds grotere schommelingen in hormoonwaardes die dit soort klachten veroorzaken. Hoewel ik geen fan van de pil slikken was ben ik mij nu ook aan het oriënteren om daarmee te gaan beginnen omdat dit ook geen doen is. Helaas is mijn ervaring dat er structureel te weinig aandacht is voor deze vrouwelijke problematiek vanuit de medische wereld en dat 9 van de 10 keer vrouwen worden weggezet met de mededeling dat het er nu eenmaal bijhoort of erger, met antidepressiva terwijl dit duidelijk een fysiologische oorzaak heeft en geen psychische.
Soms vind ik het zo jammer om te lezen allemaal. Zulke pms klachten als opgeblazen buik, zere borsten, kort lontje, emotioneel als in huilerig of juist boos, slecht slapen, onrust... met 2 naaldjes is er al zoveel op te lossen, dan zit je beter in je vel... zo jammer dat we dat als alternatief bestempelen terwijl het heel natuurlijk is...
Deze tip heb ik ook gekregen van iemand anders, ik heb toen ervaringen opgezocht en las bijvoorbeeld ook dat vrouwen dan iedere maand 1 x gingen (a €70,-) begrijp me niet verkeerd, ik sta voor alles open maar ben inmiddels ook al zo vaak teleurgesteld dat het niet werkte (en veel geld koste)
Wbt de antidepressiva, bij mij is het nooit erger geworden bij het starten ermee. Ik voelde na een aantal weken echt weer de rust in mijn lijf terug komen. Ik vond het ook heel spannend om ermee te starten, maar echt de beste keuze voor mij geweest.
Google is op pmdd. Ik denk dat je dan veel herkenning leest. Heb het zelf en nu onder behandeling van gyneacoloog en gaat een heel stuk beter met me. Je mag me altijd pb sturen.
Herkenbaar, ik was op een gegeven moment 3 weken per maand zo depressief en geïrriteerd, het was echt niet meer te doen. Daarnaast werkte mij adhd medicatie door die schommelingen niet goed en was ik het zo zat om steeds te moeten bedenken moet ik meer of minder slikken. Ik ben inmiddels aan de prikpil en dat bevalt me heel erg goed!
Op zich vind ik naalden in je lichaam steken niet heel natuurlijk Je kunt er natuurlijk een lans voor breken, maar niet iedereen vindt het een fijne methode.
Echt heel vervelend!! Hier ook enorm last van gehad. 1 week in de maand ging het prima en de rest was helemaal uien. Ik ben voor de prikpil gegaan en een lichte dosering ad en dat heeft mij echt gered. Halleluja!!! Af en toe een klein dipje, maar dat is het dan ook.
Wat vervelend dat je jezelf zo voelt! Helaas is het herkenbaar.. mijn jongste is nu ook 1,5 en ik ervaar met regelmaat dezelfde klachten als dat jij beschrijft. Verder ben ik heel laks en denk ik het altijd zelf op te kunnen lossen, maar denk dat het wel tijd wordt voor een bezoek aan de huisarts.. Ik heb wel de mirena spiraal, geen idee of het daar ook nog mee te maken kan hebben.. heb het afgelopen halfjaar ook veel stress ervaren en dat kan ook veel met je lichaam doen.. Soms zijn er dagen dat het allemaal prima gaat, maar andere dagen voel ik mij zo opgejaagd en rusteloos. Gevoelig voor angststoornissen ben ik altijd al geweest, maar heb er nooit hulp bij gezocht en de laatste tijd komt dat ook steeds weer meer op de voorgrond merk ik.
Ik kreeg dit tijdens mijn stopweek, hierdoor ben ik gestopt met de pil (ik had juist een lichte pil weinig hormonen) en voelde me echt weer “normaal”.