Even mijn onzekerheden op papier zetten… misschien zoek ik herkenning of heeft iemand tips voor mij… Onze jongste zoon is nu 6 jaar. Altijd al een pittig karakter gehad. Vanaf dat hij twee werd kreeg hij de welbekende driftbuien… maar die waren vanaf het begin al best heftig. Nu is hij 6, gaat bijna naar groep 3 en maak ik me zorgen om zijn heftige emoties en dwarse buien. Hij is snel vermoeid en wanneer hij vermoeid is, kan hij niet tegen het woord: nee. Als iets niet naar zijn zin gaat, wordt hij boos. En boos zijn is natuurlijk prima, maar hij gaat schreeuwen, gillen en op een negatieve manier uitdagen. Soms lukt het om de boze bui redelijk snel uit te schakelen, maar als hij echt boos blijft, dan wordt het van kwaad tot erger. Met spullen gooien, schreeuwen… Hij is op dat moment niet te bereiken.. maar hem ze gang laten gaan, dat vind ik grensoverschrijdend. Ten eerste maakt hij spullen stuk en ten tweede hebben we ook nog buren … Wat hebben geprobeerd? Geduldige aanpak (emotie benoemen en alternatieven aanreiken), strenge aanpak (dit gedrag accepteren wij hier niet, er een straf aan verbinden), beloningssysteem voor positief gedrag, knuffelen tijdens een boze bui, afleiden… Ik vind ook dat hij vaak moe is. Uit school wil hij soms met een kindje afspreken maar verder kijkt hij het liefst tv omdat hij geen energie meer heeft. Het lijkt ook alsof hij op school een ander kind is (gewenst gedrag) en dat kost hem denk ik heel veel energie… Ik merk dat ik erg op mijn tenen loop. Zeker als de dwarsigheid ‘s ochtends al begint en we nog een hele dag voor de boeg hebben…. Ik vind het ook lastig om te zien dat hij zoveel moeite heeft met die boosheid… en dat hij er ook onzeker van wordt. Want hij wil er na afloop vaak niet over praten, ik denk uit schaamte.. ik hoop een wat blijer, meer tevreden kind te zien, maar hoe?
Wat naar. Zo te zien heb je al heel veel geprobeerd en ik denk niet dat je op een forum zomaar eventjes de oplossing vindt. Enige wat ik nog kan bedenken is de dagen zo voorspelbaar mogelijk te maken. In de ochtend al zeggen wat jullie gaan doen, met hem bespreken waar hij die middag mee gaat spelen, etc. En ook al aangeven welk fruit/koekjes/avondeten hij die dag gaat krijgen. Dat samen opschrijven (per half uur met simpele tekeningen desnoods). Op die manier weet hij dan misschien beter te voorspellen wanneer hij een nee te horen gaat krijgen en kan hij zich daar op voorbereiden. En verder de overgangen zo voorspelbaar mogelijk maken. Als jullie naar de speeltuin gaan bijvoorbeeld niet (voor hem) uit het niets zeggen dat jullie nu naar huis gaan, maar aangeven dat hij nog één keer op de glijbaan mag en dat jullie dan naar huis gaan. Sterkte
Gewenst gedrag is onwijs moeilijk en vreet onwijs veel energie. Dit komt er vaak uit als ze thuis zijn, dit is hun veilige haven. Dus ik zou toch eens proberen het te achterhalen waarom hij goed gedrag laat zien op school en thuis juist het tegen over gestelde. Wat ook helpt is ontladen na school nu doet hij dit door een bui. Maar dit vergt volharding, in de zin timers gebruiken. En uitzoeken wat het beste werkt. C had het ook wel na een intensieve dag wat dan belangrijk was laten gaan en benoemen. (En wat afleiden) Niet belemmeren als in vast pakken dit werd dan weer erger. Ook kaderen vond ze fijn Bij nog 10 min begon ik met aftellen. Nog 10 min nog 5 min 3 min 1 min en klaar. En ja dat gaf nog weleens een bui maar na een paar keer lukte het om goed te stoppen. Ook geen nee en misschien gebruiken. Dit is moeilijk maar werpt zijn vruchten af hier. Keuzes geven in 2 dingen hielp ook, ook dat wat in je straat past. Ook om zo kort mogelijk uit bed te gaan voor school. Hier was het dus echt aankleden eten poetsen schoenen en jas en gaan. Geen ruimte voor iets anders. Brood etc deed ik de avond er voor klaar maken. Ook pictos gebruiken helpt. En hulp vragen is niet erg.
Je beschrijft exact mijn zoon van 5. Wij weten ook niet meer wat we moeten doen om die driftbuiten, het slaan en gooien met spullen te stoppen. Ik lees mee voor tips!
Hier was / is hij voornamelijk dwars/ boos/ brutaal als het niet lekker loopt op school. Misschien toch kijken of er op school wat speelt wat dwars zit. Te makkelijk/ moeilijk, vervelende kinderen, drukte etc. Momenteel ben ik begonnen in het boek how to talk tot kids. Gaat om de positieve aanpak. Ben benieuwd of we het toe kunnen passen.
Dochter hebben we vanaf heel vroeg een pictobord in gebruik met de planning, afkoelen doet ze maar in de gang op de deurmat (deur op slot draaien). Die zat met dr 2e al op een deurmat en ik zat er dan op mn gemak bij op iets afstand. Totdat ze uit gedrift was en dan kwam ze naar me toe. Dan pas sloeg ik een arm om dr heen, zei in eerste instantie niks en pas als ik voelde dat ze ontspande vroeg ik of dr hoofdje misschien een beetje te vol zat en POEF deed (wetende dat zij ontzettende issues met prikkels had). Tegenwoordig is dat nog steeds de probleemschopper van t hele spel, puur prikkels. Komt ze uit school, lopen we op ons gemakje naar huis langs de bomen en planten, gaan thuis eerst lekker op de bank samen wat drinken en wat lekkers eten (vraag dr niks over school) en t eerste half uurtje doen we niks. Ff bijkomen en ontladen. Na half uurtje gaat de tv uit en dan is zij degene die vraagt of ze naar de speeltuin, tuin mag of dat we gaan knutselen. Moet ik nog boodschappen doen, dan weet ze dat in de ochtend al. Maar heeft ze een bui van hier tot jeruzalem, dan wachten die boodschappen maar ff tot de avond dan ga ik daar echt niet de hort mee op. Dat is vragen om ruzie.
Heel herkenbaar. Onze zoon is nu 9 en niet om je te ontmoedigen maar zijn gedrag is alleen maar erger geworden. Schoppen, slaan, spullen slopen. Wij hebben hulp gezocht en hebben over 2 weken eindelijk Onze eerste afspraak. Mijn advies? Wij zijn veelste lang zelf door blijven tobben.. zoek op tijd hulp!
Mijn dochter was/is ook zo. Ik heb haar wel eens schoppend en schreeuwend haar kamer in gemikt en ben voor de deur gaan zitten. Gewoon omdat er echt niks meer mee te beginnen was. Wat niet werkt is belonen van goed gedrag, en straffen van slecht gedrag maakt alles 100 keer erger. Uiteindelijk veel geduld en wachten tot ze groter werd. Ze is nu 9 en het is wel flink verbeterd. In het geval van gooien met dingen: zorg dat er niks breekbaars in de buurt staat en ga zelf iets anders doen. De buren hebben gewoon pech, het is niet anders. Of zet hem op zijn kamer; kapot speelgoed is de enige consequentie die je nodig hebt. Toen mijn dochter jonger was hielp het soms om haar vast te pakken bij een bui, ook al was er eerst verzet, na een tijdje kalmeerde ze daar toch wel van. En heel belangrijk bij dit soort kinderen: zorg voor voldoende slaap en zorg ervoor dat ze regelmatig (elke 2 a 3 uur) iets eten. Onvoldoende slaap en een lage bloedsuikerspiegel maakt het allemaal niet beter.... En als het moment is aangebroken dat je je kind eigenlijk niet meer zo leuk vindt; zoek hulp! Hebben wij ook gedaan en heeft wel iets geholpen, in ieder geval was het hanteerbaar.
Onze zoon van 6 loopt ook zo vast. Begint al met aankleden. Kleding voor de volgende dag legt hij al netjes klaar in de avond. S ochtends ineens drama dat hij zn shirt niet aan wil doen. Trekt kast overhoopt, gilt, wordt mega boos en kan zo 45 minuten in die bui zitten. Vreselijk. Overdag ook, helemaal met moeheid. Hij sluit zich zo af en gaat zo tekeer. Het is een introverte jongen, tot hij 4 was nooit een driftbui gehad. Gedroeg zich te goed en op school nog steeds. Slechts 1x is hij aangesproken op zn gedrag omdat hij kletste tijdens verhaal juf. 1x. Dit vond de juf zo geweldig dat hij het eindelijk eens deed dat ze het gelijk kwam melden vol trotsheid Wij hebben hulp ingeschakeld. Orthopedagoog komt thuis en wat een verademing. Gewoon om wekelijks je verhaal te kunnen doen en met kleine stapjes vooruit worden geholpen. Ik merk bij mijzelf al een verschil, ik heb zoveel meer rust. Loop niet op eieren. Nee. Ik voel mij weer krachtiger
Dit!! Absoluut! Geeft je als ouder al zoveel rust. Ben blij dat wij er vroeg bij zijn voordat hij nog sterker wordt en ouder en zn mannelijke hormonen nog niet meespelen
Vandaag een podcast geluisterd op Spotify van 'omdenken-Berthold Gunster'. Aflevering 1. Dat gaf wel een andere kijk op het omgaan met moeilijk gedrag. Wellicht kun je er iets mee.