Je hoort steeds meer en meer dat vrouwen in het ziekenhuis bevallen en steeds minder thuis. Dus ben even benieuwd, ben je thuis of in het ziekenhuis bevallen? En als het in het ziekenhuis is, dan poliklinisch of medisch? En waarom? (Als je zelf die keuze hebt gemaakt) Bij de 1e ben ik in het ziekenhuis bevallen, medisch. Ik wilde thuis bevallen, maar hield de weeenstorm niet vol en wilde een ruggenprik, dus naar het ziekenhuis. Eenmaal daar had ik al 9cm, dus helaas moest het zelf doen. Bij de 2e moest ik medisch bevallen vanwege het bloedverlies van de 1e (was al thuis toen dat begon, dus met de ambu retour naar het ziekenhuis). Wilde zelf graag thuis en dit is ook gebeurt. Maar dat kwam meer omdat zoontje nogal haast had en we onze auto niet eens hadden bereikt Ging in 10 min van 6cm naar baby op de buik met 2 persweeën. Baby nr 3 wil ik graag thuis. Hoop alleen dat niet de hele straat hier dan open ligt. Zo ja kan het zijn dat we toch voor poliklinisch kiezen.
Beide keren ziekenhuis. 1e bevalling is een negatieve ervaring, maar dat kwam door drukte en slechte communicatie op de afdeling, en een operatie achteraf met teveel bloedverlies. 2e moest daarom poli klinisch, maar prima. Want wilde sowieso een ruggenprik. Heel goed bevallen allemaal, zou er bijna weer zwanger om willen zijn. Magisch.. Keuze blijft gewoon heel persoonlijk, daar is geen goed of fout in! Ik kies voor poli klinisch omdat ik me in die omgeving zekerder voel.
1e ziekenhuis (wilde ik ook graag want ik vind pijn zo zinloos dus "ruggenprik" was de enige mededeling in mijn bevalplan) (jouw scenario (met 9cm in t ziekenhuis aankomen lijkt mij de HEL!) Werd ook ziekenhuis want na 3 dagen gebroken vliezen nog geen wee te bekennen (41 weken stipt is ze geboren, met ruggenprik, yessss!) 2e ziekenhuis. Werd ook ziekenhuis want met 41+4 nog geen wee of kind te bekennen.
Eerste in het ziekenhuis, werd uiteindelijk medisch. Ook zonder ruggenprik omdat ik al 7-8cm had bij aankomst. Tweede moest eigenlijk ook in ziekenhuis bevallen door teveel bloedverlies bij de eerste (lijkt bijna hetzelfde verhaal als bij jou ) Maar doordat het zo snel ging (9cm toen verloskundige er was ) en binnen 45 min was hij er al (totaal 2 uur vanaf start weeën) ben ik ook thuis bevallen. Ik moest uiteindelijk wel nog naar ziekenhuis om te hechten dus dat was wel balen. Nu ik beide heb ervaren zou ik wel openstaan voor een thuisbevalling, ook omdat ik me afvraag of ik het ziekenhuis überhaupt wel zou halen
Dat ben ik 100% met je eens! Het is ook zeker niet als verwijt bedoelt, ben gewoon benieuwd. Iedereen moet doen waar hij zich goed bij voelt, zeker bij een bevalling!
Alsof ik mijn verhaal lees Alleen bij de 2e hoefde ik niet gehecht. Nr 1 had zn werk goed gedaan en nr2 was zo klein dat hij erdoorheen glipte
Ik wilde graag thuis maar werd medisch omdat zoon in stuit lag. Uiteindelijk echt een helse bevalling gehad, waarschijnlijk door alle stress van in het ziekenhuis bevallen (ik heb nogal angst voor naalden en medische handelingen). Als ik het opnieuw kon doen had ik een vk gezocht met ervaring met stuit-bevallingen en het alsnog thuis gedaan.
3 keer ziekenhuis. Eerste wouden we bewust zelf in het ziekenhuis. Waren er goed en wel 10 minuten en toen had ik persdrang. Tweede wou ik thuis, vanwege turbo bevalling nummer 1. En niet prettig ervaren medische sfeer. Was toen een ‘halve’ inleiding (vliezen werden door de verloskundige doorgeprikt ivm langdurig pijnlijke voorweeen) moest dus in het ziekenhuis. Derde wou ik thuis, werd een inleiding. Eerste 2 zijn in week 37 geboren, deze bleef zitten tot 39 weken. Voelde absoluut niet meer fijn, dus gekozen voor inleiding. En maar goed ook… ze had het absoluut niet meer naar haar zin de buik. Weer die medische sfeer absoluut niet positief ervaren. Vierde, die moet over een week of 20 komen. En wil ik er écht alles op alles voor zetten om deze wél thuis geboren te laten worden. De hele sfeer in het ziekenhuis heeft ons nooit aangestaan. Liever in je eigen vertrouwde omgeving!
Ik heb nooit thuis willen bevallen, gewoon mooi poliklinisch in ziekenhuis waar ze alles hebben. En de bende niet thuis 1e medisch doordat ze in vruchtwater had gepoept, weeënstorm en 8cm bij aankomst ziekenhuis. Helaas geen verdoving meer mogelijk. 2e ook medisch doordat ik een hoge vliesbreuk had, weeënopwekkers (gelukkig niet weer weeënstorm!) en pectine prik tegen de pijn. Pectine haalde overigens net aan de scherpe randjes eraf. Deze bevalling wil ik ook gewoon weer naar het ziekenhuis.
Ik ben medisch bevallen (inleiding). Wilde anders poliklinisch in het ziekenhuis bevallen. Ik wilde sowieso een ruggeprik als het even kon, daarnaast was ik wel bang dat er iets fout kon/zou gaan. Ben dan liever al op de goede plek. Ik kan me wel voorstellen als je al eens bent bevallen en alles ging goed dat je bij een volgende thuis wilt bevallen. Lekker in je eigen omgeving Maar bij een eerste kindje.. Heb toch wat teveel verhalen gehoord waarbij vrouwen (met spoed) toch naar het ziekenhuis moesten. Dus dit durfde ik thuis niet aan. Achteraf maar goed ook want ze lag als sterrenkijker en moest met veel geweld eruit gehaald worden omdat ze vast lag. (Vacuüm + opname van 3 dagen om haar in de gaten te houden) Mijn droombevalling was wel thuis en in een beval bad. Als ik het had aangedurfd. Maar goed, mocht er ooit nog 1 komen dan gaan we daar ook niet voor. Deze bevalling was echt een hel, ruggeprik was mijn redding. (En ingrijpen van artsen). Je weet nooit hoe een volgende bevalling is maar ik gok het er niet op. Ik ben ook wel iemand die zich overal op haar gemak kan voelen (en thuis ook hard kan stressen). Dus locatie maakt me niets uit. Zie een bevalling ook puur als een medisch noodzakelijk iets. Ben stiekem altijd een beetje jaloers hoor, op vrouwen die daar heel anders naar kijken en zelf (thuis) bevallen). Maar goed, zo zit mijn hoofd niet in elkaar.
Ik ben drie keer in het ziekenhuis bevallen, drie keer ingeleid wegens medische indicatie (reeds bestaande hypertensie). Ik had het niet anders willen hebben, wil echt echt echt echt niet thuis bevallen.
Ik heb drie medische ziekenhuis bevallingen gehad. De vierde was thuis. Ik vond het zielenhuis prima maar thuis toch echt fijner. Als deze zwangerschap goed gaat wil ik weer graag thuis bevallen, kijken of de vk deze keer wel op tijd kan komen
Ziekenhuis was mijn keus en werd medisch + ingeleid. Ik ben ook veel te bang dat er iets niet goed gaat of is en dat het te lang duurt voor we in het ziekenhuis zijn. En daarnaast DIE ROMMEL .....
Bij de 1e was ik al medisch én ze had in bet vruchtwater gepoept dus in het ziekenhuis bevallen moest ik sowieso. Bij de 2e wilde ik hier in het geboortehuis bevallen maar toen werd ik alsnog met 38 weken medisch. Omdat mijn baby op P97 werd geschat. Dus ik werd eerder ingeleid.
Welke rommel? Krijg je echt totaal niks van mee! Ik heb bij de 2e nooit in een bubbel of iets gezeten en keek 1 minuut na m'n bevalling om me heen. De enige troep die er was, was de tas die mn man snel van boven had gehaald om naar het zkh te gaan en die open stond. Ik dacht ook altijd, die troep in huis, maar valt mee dus Vond mn ziekenhuis bevalling niet negatief. Alleen de rit terug naar huis erg vervelend. Vond thuis vooral meteen mn eigen douche, mn eigen spullen en mn eigen bed erg fijn.
Nog niet gebeurd, maar ik wil poliklinisch in het ziekenhuis. Voor de kans dat er iets misgaat fijn om er al te zijn, ennnn ons ziekenhuis heeft bevalbaden (Y) Thuis krijg ik dat niet weggezet en we hebben ook geen bad. Ik heb mijn zinnen gezet op warm water
Ik heb 2 nachtjes in t ziekenhuis gelegen en flink wat bloed verloren tijdens de bevalling. Ik heb echt meerdere keren per dag schoon beddengoed moeten hebben. En de bevalling zelf was helemaal een slagveld
Hier 1e in ziekenhuis, ook weeenstorm en wilde een ruggenprik. Die eenmaal er in ging het mega snel in een half uur van 5 naar 10 cm en 10 min geperst. Vond het ook een veilig idee om daar te bevallen. Wil het nu graag weer zo, maar als het nu nog sneller gaat en ik red het niet heb ik er ook vrede mee om het thuis te doen. Ik laat het maar gebeuren zoals het gaat
3 x ziekenhuis en dat gaat ook zo zijn bij de 4e. Bij de 1e wou ik in eerste instantie thuis bevallen, maar door de zwangerschapsduur (42+ weken) moest ik uiteindelijk ingeleid worden. Achteraf ben ik blij dat ik er toen al was, want ik heb op het laatste moment met spoed de hulp van een gynaecoloog nodig gehad. Zoals ik er nu in sta heeft ziekenhuis sowieso mijn voorkeur. Het geeft een veilig gevoel dat gynaecologen en ander ondersteunend personeel direct beschikbaar zijn. Mij is dat veel waard althans. Ik ben een ongelofelijke huismus en kom mijn huis liever niet uit ik niet hoef, maar in dit geval hoort het er gewoon bij voor mij. Ik word sowieso weer ingeleid maar mocht dat niet zo zijn geweest was ik toch weer naar het zh gegaan.