Gefeliciteerd @AniS en mocht ik je nog niet gefeliciteerd hebben @Mleenvs jij ook gefeliciteerd. Sorry merk dat de vergeetachtigheid nog steeds aanwezig is
Ja alles goed hier!! Ik geef borstvoeding en zijn zuigreflexen zijn super! Alleen heb ik net als voor de zwangerschap enkel colostrum dus de melkproductie moet nog wel goed op gang komen. Ik mag dinsdag pas naar huis dus nog even in het ziekenhuis. hoe is het met jullie en Mees?
Iedereen die bevallen is gefeliciteerd ♡♡♡ Merk dat ik nog maar weinig tijd heb om elke dag actief hier te zijn. De kleine man houdt me de hele dag bezig maar doet t super goed. Zat op dag 2 alweer op zijn geboortegewicht en drinkt super goed. Helaas wel krampen in de avond.. hopelijk wennen zijn darmpjes snel. Al wel goed mobiel. Morgen laatste dag kraamhulp. Heb de maandag afgezegd anders zou ik voor 1 dag iemand anders krijgen en dat is ook weer zoiets. @Campus hopelijk gaat alles goed met de kleine. Denk aan jullie. Fijn dat alles goed gegaan is.
Fijn dat de kleine het goed doet! En op dag 2 al op het geboortegewicht wat snel zeg! Hier hebben we nog 140 gram te gaan voor ze op haar geboortegewicht zit
Goedenmorgen, even een berichtje hoe het gaat. Ik weet niet meer wat ik verteld heb sorry als ik iets herhaal... Maar met Mees gaat het goed, kleine sprongetjes vooruit ♡ wat heel fijn is dat hij weer een beetje een smaller koppie krijgt. Zijn pacemaker hebben ze uitgezet en hij pakt het zelf op nu zijn ritme nu al 2 dagen. Waarschijnlijk mag morgen de beademing eraf en dan gaan ze de morfine ook langzaam afbouwen. Hij heeft nu een groot bed dus ik mag naast hem liggen en dan pak ik zijn handje en kriebel ik over zijn hoofd. Zo blij met van die kleine dingen, wat ga je dat dan waarderen maar ik kan niet wachten om hem straks te knuffelen en hem kleertjes aan te doen nu kan hij nog geen kleertjes aan maar dat lijkt mij zo'n fijn moment♡ Verder gaat het gelukkig tot nu toe goed hopelijk blijft het zo Met mij gaat het wel oke. Ik merk wel dat mijn lichaam en dan vooral mijn rug het zwaar te verduren heeft(ook door stress). Ik heb geen moment rust gepakt na de bevalling.. ik slaap gelukkig wel goed maar dat kolven vind ik echt geen zak aan.. het gaat wel goed veel melk, ik heb de vriezer al aardig gevuld, want Mees krijgt maar 2 milliliter per uur en dat word wel elke 12 uur verhoogd maar is natuurlijk niks. Even een foto van gisteren en vandaag wat een verschil he
Alle nieuwe mamas gefeliciteerd!!! Ik hou t ook allemaal niet meer zo bij. Fijn ook om te horen dat t over t algemeen goed gaat met de mama's en babies. @Campus Wat een verschil idd qua foto's!!! Super dat ie steeds meer vooruit gaat.
@Campus zo fijn om te zien dat het goed gaat! ____ Vandaag had ik mijn laatste controle. Alles was goed, ze zal wel minstens 4 kg worden zei de gyn. Maandag als het goed is de keizersnee! Zo leuk. Kan niet met wachten maar ja wil ook niet echt dat ze eerder komt
Alle nieuwe mama’s gefeliciteerd! Ik heb eindelijk tijd genomen om mijn bevallingsverhaal uit te schrijven: Hier werd ik dus op donderdag ochtend (30 juni) om 05:38 wakker met het gevoel dat ik niet kon bewegen, omdat het anders mis zou gaan. Ik probeerde me voorzichtig om te draaien in bed. Op dat zelfde moment voelde en hoorde ik gewoon iets knappen in mijn buik en leek het net of ik in mijn broek plaste. Snel mijn bed uitgeschoven en naar de wc gelopen, ik moest ook oprecht nodig plassen dus ik dacht even dat ik gek geworden was. Goed uitgeplast, daarna boven in de badkamer op mijn hurken gaan zitten met een maatbeker er onder en even op mijn handrug geblazen. Er kwam toen een behoorlijke hoeveelheid helder vruchtwater uit, dus ik snel in bed gaan liggen en gebeld met de verloskundige. Dit moest ik doen, 2 dagen ervoor te horen gekregen dat onze kleine man uit zijn indaling was gekomen en dus weer los in mijn buik rondzwom. Vk kwam en toen bleek hij al iets ingedaald te liggen door het breken van de vliezen en navelstreng lag er gelukkig niet voor. Op dat moment 1cm ontsluiting. Dus daarna afwachten. In de uren die volgden had ik vooral indalings weeën en savonds leek er iets van weeën te komen, maar die kwamen zo weinig achter elkaar en hielden er ook ineens mee op. ‘S nachts wakker geworden van de buikkrampen, maar niks leek te vorderen. Daar ging mijn voorgenomen badbevalling Volgende ochtend (vrijdag) om half 11 moest ik mij daarom melden in het ziekenhuis ivm langdurig gebroken vliezen. Daar aan de CTG gelegd en binnen no time het hele circus in mijn kamer. Hartslag van de kleine was slecht te meten en ze waren bang voor een hartblok. Uiteindelijk doorgestuurd naar het EMC omdat ze daar beter onderzoek konden uitvoeren en meer gespecialiseerd waren en indien nodig moest ik dan daar bevallen. Dus weer de auto in, naar het EMC. Daar uitgebreid echo onderzoek gehad en godzijdank was het geen hartblok, maar een SVES. Kortgezegd in het geval van onze kleine: het hartje was nog wat onrijp waardoor het soms een extra prikkel gaf waardoor er een extra systole zichtbaar was. Dus een kleine onregelmatigheid, maar niets ernstigs daar dit schijnbaar vaker voorkomt en hij er binnen enkele dagen tot weken overheen zou groeien. De extra prikkel was ook niet constant aanwezig, soms kon er 15/30 minuten overheen gaan en dan was het weer voor een paar minuten zichtbaar. En dan verdween het weer. Enfin, we werden teruggestuurd vanuit het EMC naar het andere ziekenhuis, omdat er geen noodzaak was ons hier te houden. Nog niet vertrokken uit het EMC begonnen ineens de weeën, dus op die manier weer hup de auto in terug naar het andere zkh. Goed uiteindelijk daar een ballon geplaatst want ik bleef op 1cm ontsluiting en binnen no time kreeg ik een stortvloed aan buik en rugweeën. Onder de douche wist ik heel mooi ze weg te puffen en na 5 uur kwam die ballon er uit en wilden ze kijken hoe het er voor stond. 3cm en dat was het, maar eenmaal uit de douche was ik helemaal uitgeput van de weeën omdat ik me daar geen houding wist te geven. Uiteindelijk toen besloten een ruggenprik te nemen en elke 2 uur werd de ontsluiting gecheckt. In de uren die vorderde kreeg ik koorts en dus antibiotica (ze waren bang voor een infectie doordat ik inmiddels al 41 uur met gebroken vliezen liep) en te zien was dat de kleine man het ook steeds moeilijker kreeg. Zijn hart bleef boven de 200 pieken en na 12 uur heftige weeën (waarvan 7 uur met een ruggenprik) bleek de ontsluiting slechts te zijn gevorderd van 3 naar 3,5 cm. Alles bij elkaar maakte dat de arts toen akkoord vroeg om direct een keizersnede uit te voeren, dus zodoende is om 05:24 uur op 2 juli onze knul geboren middels die keizersnede. Dus zo’n 48 uur na het breken van de vliezen. De hele reden waarom de ontsluiting niet vorderde, was omdat onze kleine man een sterrenkijker bleek te zijn en de bocht dus niet kon maken om de baarmoedermond open te drukken en het geboortekanaal in te draaien. Dus achteraf maar goed dat hij middels een keizersnede is gekomen. Na de keizersnede heb ik heel kort de kleine gezien en mogen vasthouden waarna hij naar de kinderarts ging samen met mijn vriend. Ik ben zelf op dat moment helemaal bad gegaan door de koorts en ik heb ik de eerste 4,5/5 uur mijn vriend en baby niet gezien en kreeg ook geen updates. Andersom wist mijn vriend alleen dat het met mij slecht ging en kreeg hij ook geen updates, hij was dus eigenlijk ook heel bang en durfde tussentijds niet eens te gaan plassen omdat hij bang was de kleine man uit het oog te verliezen. De nazorg was ook niet bepaald om over naar huis te schrijven, ik kon heel weinig en hoewel ik echt gemotiveerd was om door te gaan (ik ben de eerste dag ook uit bed geweest omdat een goede vriendin ook die dat bevallen bleek), voelde ik me behoorlijk gehandicapt en een echte loedermoeder. Als James begon te huilen dan kostte het me een kwartier om overeind te komen zitten vanuit bed en zodanig te rijken dat ik hem net kon aanraken in zijn bedje. De eerste dagen redde ik het niet om op mijn benen te blijven staan, dus het bleef bij flesjes geven en toekijken hoe zijn luier werd verschoond en hoe hij werd gebadderd. En verder moest ik ook maar zelf uitzoeken hoe ik kon douchen en mezelf moest afdrogen (kostte me soms al 15 min om mijn eigen reet af te vegen na de nr 2) en mocht blij zijn als iemand op mijn aanvraag de wond wilde controleren. Dus ik voelde me zelf aan mijn lot overgelaten, gelukkig waren niet alle verpleegkundigen hopeloos, maar de communicatie en uitvoering van zorg was zeer matig. En bizar genoeg werd er op zondag door de kinderarts gezegd dat het “overoptimistisch was om te denken dat James maandag al naar huis mocht, woensdag zou eerder in de buurt komen en met heel veel geluk wellicht dinsdag.” En toen op maandag werden alle plakkertjes losgemaakt voor zijn badje en niemand die hem weer aankoppelde. Uiteindelijk te horen gekregen dat de arts nog langs kwam. En ineens tegen 4/5 uur ‘s middags meerdere verpleegkundigen: oh mogen jullie lekker naar huis straks?! Maar ik had heel die kinderarts nog niet gezien Enfin, de kinderarts kwam na een uur en zei dat ze het wel aandurfde hem van de monitor te halen en mee naar huis te geven. Ze wilde wel dat hij na zoveel weken terug kwam op controle bij de kindercardioloog. Ik ben toen noodgedwongen het geboortehotel in gegaan, ik kon nog steeds niet zonder het bed te verstellen overeind komen zitten in bed en opstaan, en ik kon net een paar meter lopen en nog steeds niet volledig rechtop staan. Het beangstigde me dus omdat ik thuis een drukke hoog actieve hond heb en de trap op en af moet om naar de wc te gaan. Ik heb dus vanaf vorige week maandag avond tot afgelopen zondag morgen in het kraamhotel gezeten, daarna nog 2 dagen (zondag middag en maandag morgen) kraamhulp thuis gekregen. En nu heb ik eindelijk het idee dat alles wat er gebeurd is ruimte krijgt om te landen. Ik vond de hele bevalling en nazorg toch behoorlijk turbulent en het heeft behoorlijk impact gemaakt. Ik merk dat ik het ene moment er heel rustig over kan vertellen omdat ik ondanks het geboorteplan welke ik geschreven had, het volledig over me heen heb laten komen ondanks het totaal niet liep zoals hoe ik het graag had gezien. En op andere momenten ben ik er gewoon heel erg verdrietig om en komt het als een bom binnen. Ik heb niet zozeer het idee dat ik heb gefaald omdat ik een keizersnede kreeg, maar wel het gevoel alsof ik de kleine tekort heb gedaan en dat ik mijzelf afvraag of ik hier iets aan had kunnen doen om te voorkomen dat de bevalling zo liep. Ik denk toch dat het vragen zijn die altijd onbeantwoord zullen blijven. Gelukkig is het verder een wolk van een kindje en nu we thuis zijn, heb ik het idee dat ik er steeds meer van kan genieten. Wat een wondermooi kind en wat ben ik gelukkig dat hij verder gezond is en bij ons mag zijn. ♥️
@Ploop jeetje wat een verhaal zeg! En ook een pittige bevalling. Ook jammer van de slechte nazorg in communicatie vanuit het ziekenhuis. Hopelijk kun je ondanks alles nu wel genieten van elkaar
Ach jee Ploop, wat een bevalling.. En hier kun je wel wat mee hoor! Zeker bespreken tijdens de nacontrole en zo nodig een extra gesprek nog een keer vragen. Hier was het allemaal niet zo slecht, maar ik herken wel het totaal niet samenwerken tussen kinderafdeling en verloskundeafdeling, waardoor ik L. de eerste nacht ook niet gezien heb en amper iets hoorde enzo. En jij wil op termijn misschien een tweede, dus wel zo fijn dit uitgesproken te hebben. Voel je overigens alsjeblieft niet slecht over dat je er zelf iets anders aan had kunnen doen ofzo!
@Ploop; jeetje, dat klinkt als een heftige bevalling en wat een gedoe in het ziekenhuis! Ik zou hierover zeker wel het gesprek aangaan want zo zou het niet moeten zijn. Hopelijk kun je het gauw een plek geven een lekker gaan genieten van James!
Wat een rollercoaster, @Ploop Geef jezelf echt de tijd dit allemaal te verwerken. En verder sluit ik me aan bij wat hierboven al gezegd is. ♡ Hier veel last van voorweeen elke avond. Vannacht ook krampen. Er zet nog niets door. Buik (en dus baby) groeit ondertussen vrolijk verder haha. Voel me huge.
@Ploop wat een heftige bevalling en die nazorg is ook niet gegaan zoals het moet. Ik hoop dat je het wel een plekje kan geven en al heel goed dat je het van je afschrijft! Zeker in gesprek gaan als je daar behoefte aan hebt. Ben blij dat je nu wel kan genieten van je kleintje ♡ @bubblybaby die van jou zit ook nog wel lekker is dit nu je langste zwangerschap? Wel vervelend dat je al zoveel last hebt van voorweeën,hopelijk gaat het doorzetten één van deze dagen.
Ja het is een beetje onwennig haha. Morgen 39 weken, compleet nieuw terrein dit Heb ook wel een paar nieuwe striemen erbij aan de zijkanten onderin mijn buik. Ja ik hoop het ook! Elke keer dat getwijfel of het nu begonnen is haha. Van mij mag het vandaag lekker doorzetten.