Ik zit met een dilemma. Ik heb tijdens mijn zwangerschap een enorm grote angst gehad om toxoplasmose op te lopen. Helaas kreeg ik in de laatste weken ook nog eens een opgezwollen lymfeklier onder mijn oksel, die nu na bijna 2 maanden nog aanwezig is (wel een stuk kleiner). Dit was natuurlijk weer een grote trigger voor die angst. Echter had ik ook kort voor die tijd vlees gegeten wat nog wat roze was. Na overleg met de verloskundige besloten om nu niet te gaan bloedprikken, omdat ik op het punt stond om te bevallen. De huisarts vond het helemaal grote onzin. Nu ben ik 5 weken na mijn bevalling en heb ik een flink gezwollen klier in mijn hals. Ik ben er simpelweg niet gerust op en wil gewoon uitsluitsel dat het echt geen toxoplasmose is. De huisarts gaat hierin niet in mee, omdat de waarden lastig te interpreteren zijn? Klopt dit? Dus dat ze dan nog niet kunnen bepalen of de eventuele infectie tijdens de zwangerschap heeft plaatsgevonden. Het zou mij namelijk enorme rust geven wanneer bevestigd kan worden dat ik, en dus mijn dochter, negatief zijn. Daarnaast ben ik er niet gerust op dat die klieren gezwollen zijn, ook voor mijn eigen gezondheid niet. Heeft iemand verstand van deze labwaarden? In België prikken ze standaard deze waarden in de zwangerschap... dan zou dit toch ook geen enkele meerwaarde hebben? Er kan toch ook net zo goed gewoon negatief igg en igm uitkomen? Dan is het toch gewoon uitgesloten?
Ze kunnen enkel uitsluiten of het gehad hebt of niet. Stel dat je het gehad hebt, en je igg is positief, kunnen ze niet zien wanneer je het hebt gehad. Het kan dus ook zijn dat je het dan jaren voor je zwangerschap hebt gehad. Als je IgM positief is, wijst dat op een recentere infectie maar kunnen ze alsnog niet exact zeggen wanneer je die dan had. Dus ik snap de huisarts wel dat die het niet wilt testen. Dikke klieren kunnen bij elke infectie voorkomen. Als je je gewoon hebt gehouden aan geen rauw vlees, niet met blote handen tuinieren en de kattenbak schoon maken lijkt me de kans op toxoplasmose echt wel heel klein. Je dochter is ondertussen geboren in is gezond vermoed ik? Dan zou ik echt proberen dit uit je hoofd te zetten, ik zou er vanuit gaan dat je gewoon een ander virusje gehad hebt waardoor je klier gezwollen is. Je hoeft er niet eens ziek van te zijn, een gezwollen klier is gewoon een teken dat je lichaam tegen een indringer vecht. Zeker met slaapgebrek na een bevalling, en tijdens een zwangerschap, is je weerstand wat minder en loop je sneller iets op. In België prikken ze het al vroeg in de zwangerschap, zodat je weet of je er nog rekening mee moet houden of niet qua maatregelen.
Ik zou even je eigen berichtjes in je vorige topic teruglezen. Niet testen want dan komt er wel weer een andere angst. Afwijkingen door toxoplasmose komen in het 1e trimester. Als je kind gezobnd geboren is dan is het geen reeele angst en dan is testen niet nodig. Heb je inmiddels al wel professionele hulp gezocht?
Dit is niet helemaal waar. Ondanks dat de kans op besmetting tijdens de zwangerschap klein is en er dan ook nog niet eens altijd overdracht van moeder naar kind is, kúnnen er in ieder trimester afwijkingen ontstaan bij besmetting. Een veel voorkomend gevolg van zo'n besmetting laat in de zwangerschap is gezichtsverlies, wat zich vaak pas jaren later uit. Bij de geboorte is deze schade niet zichtbaar. Maar nogmaals, die kans is heel klein. Desondanks snap ik je maar al te goed, TO. Ik was zelf ook angstig voor o.a. toxoplasmose tijdens de zwangerschap. Ik heb mij met het standaard bloedonderzoek met 8 weken laten prikken op toxoplasmose en CMV. Beide nog nooit doorgemaakt, dus ik wilde mijn beginstand weten. Aan het einde van de zwangerschap nogmaals geprikt. Ik begrijp huisartsen die niet mee willen werken en van mening zijn jouw angst dan enkel te voeden niet zo goed. Blijkbaar heeft niet prikken ook niet gezorgd dat je het kunt laten rusten. Ik kan dit wel zeggen. Uiteraard is dit ook afhankelijk van de uitslag, maar zekerheid kan ook rust geven. Wanneer je je beginstatus niet weet, kan het inderdaad lastig te bepalen zijn. Een positieve IgM wijst op een recente infectie, maar kan maanden positief blijven. De kans is echter groter dat je ofwel al veel langer geleden een infectie doorgemaakt hebt, of nog nooit. Beide opties zullen je wellicht de geruststelling bieden die je zoekt. In beide gevallen heeft dit geen invloed gehad op je recente zwangerschap. Heb je inmiddels al bloed mogen laten prikken? Of heb je het los kunnen laten?
Hier met prikken dus inderdaad negatief voor toxoplasmose. Dus dat is zeker een optie. Hetzelfde geldt voor een eerder doorgemaakte, niet recente, infectie. Dan is slechts één van beide waardes positief, de IgG. De andere optie, is de optie waar de huisarts op doelt, waarbij de IgM positief is. Dan is niet exact terug te halen wanneer de infectie heeft plaatsgevonden. Echter ga je er in dat geval dus ergens van uit dat er kans zou zijn op een recente besmetting, terwijl het volgens de arts maar onzin is. Als die kans zo klein is (en dat is hij gelukkig ook, maar niet 0), waarom dan niet prikken? Grote kans dat je gerustgesteld bent na prikken.
Hoe meer je aan klieren komt Hoe meer ze zwellen Ik heb momenteel COVID en mijn klieren staan ook dik Zelfs van een simpele verkoudheid staan mijn klieren dik mag ik vragen waarom je specifiek voor toxoplasmose zo angstig was Zit daar een bepaalde reden achter? Trauma eventueel? Of traumatisch verhaal? Misschien is het een optie om eens met een psycholoog te praten Kan nooit kwaad Is ook geen schande Ik loop al 7 jaar bij een psychiater
Sorry voor mijn late reactie! Inmiddels heb ik, na mijn eigen aandringen, toch mogen prikken. Hier kwam uit dat de IGG dubieus was, dus konden ze geen oordeel over geven (hij was 6.81). De IGM was wel negatief. Ik was eerst behoorlijk van slag van de uitslag, omdat ik natuurlijk 2x negatief had gehoopt. Echter kan ik nu wel er rust in vinden dat het onwaarschijnlijk is dat de lymfeklieren veroorzaakt worden door toxoplasmose. Dan zou je denken dat de IGM ook nog positief was. Of er dus überhaupt een infectie heeft plaatsgevonden is niet duidelijk, maar het kan dus ook dat dit jaren terug is geweest. Ik lees wel overal dat de IGM soms nog maanden/ zelfs jaren positief is, dus dat stelt me ook wel gerust. Wel merk ik dat ik nog erg oplet op evt symptomen. Mijn dochtertje heeft bv nu een waterig oog met wat gele afscheiding (ze is nu 7 wkn), en dan merk ik wel dat de stress toeneemt. Wat wel lastig is is dat oa de huisarts zeer weinig verstand heeft van de waardes, eigenlijk niet, waardoor je weinig uitleg krijgt over de interpretatie. Dat vind ik wel vervelend. Waar de angst vandaan komt @Dansprinsesje ... ik heb werkelijk geen idee. Wel ben ik van mezelf wat angstiger en ga vaak van het negatieve uit. De slechtste uitslag zeg maar. Een collega die tegelijkertijd zwanger met mij was had ook een extreme angst, en het lijkt of ik die angst daardoor ook heb ontwikkeld?