Ik woon inderdaad in het groene gedeelte. In veel landen lijkt de vertaling wel meer op friet dan op patat (pommes frites etc), dus ik denk toch echt dat het friet zou moeten zijn.
Het werkwoord 'doen' maakt zijn opkomst ook (op de verkeerde manier). Zij doet even een tekening maken? Wij doen vanmiddag een dagje shoppen? Ik doe de vuilniszak wegbrengen?
Gefrituurde (aard)appel is de letterlijke vertaling van pommes frites (aardappel is pomme de terre). Dus de Engelsen zeggen zoiets als "stukjes" en de Amerikanen "frituursels", de Duitsers zeggen Pommes (dus weer de (aard)appels, spanjaarden en italianen doen het hele woord (patatas fritas/patatine fritte), de denen zeggen fritter, dus het gaat in de talen om ons heen alle kanten op.
Me ipv mijn. Ventje....is jouw man maar een meter hoog ofzo? De combi me ventje is al helemaal om jeuk van te krijgen. Inderdaad ook onderkantje En ook de managerstaal. Heb sinds kort een beleidsfunctie, het is alsof ik een andere taal zoals Italiaans moet leren. Laatst vroeg mijn manager of ik 'm even wilde inschieten. Ik heb hem volgens mij heel glazig aangekeken want hij legde vervolgens uit dat ik dan een teams vergadering moest plannen.
Ik word simpel van verkleinwoordjes... Een moeder van een klasgenootje van de oudste (7) en noemt haar kind nog steeds ....tje Haar jongste was op de verjaardag van onze jongste en hij moest niezen. Zegt hij, ik moest even hatsjoe hatsjoe doen.... NIEZEN, JE MOEST NIEZEN!!!!! die knul is ruim 5. Maar wel ook met een verkleinwoord zijn naam uitgesproken... Heel ergerlijk En als gebruiken ipv dan... As is verbrand turf
Ehm ik gebruik voor de jongste van 8 ook soms/vaak een -tje. Vermoed dat ik dat nog steeds doe als hij 20 is eigenlijk. En een van haar naam afgeleid koosnaampje voor de oudste (haar naam bekt niet lekker met -tje erachter). Of iets uit een hele berg andere koosnaampjes waar ze vermoedelijk ook nooit helemaal vanaf zullen komen
Mensen die zeggen ‘we zijn zwanger’ ehhh nee er is er echt maar één zwanger hoor We zijn in verwachting kun je wel zeggen als je dan perse samen iets wil
Mijn zusje noemde Ies toen ze net geboren was, Iesepoes. Ze heeft haar ook een stoeltje gegeven met een kussen erin waarop met sierlijke letters ‘Iesepoes’ staat. En een broek met poezen op de knieën. Van de week was ik met Ies bij de Aldi en toen ging zij even iets pakken en ik zag haar niet meer dus ik riep heel hard: IESEPOES! Kwam ze naar me toe zegt ze: mam, ik schaam me dood dat je dat keihard door de Aldi roept
Of de ‘we’ in plaats van ‘WE’ Even uitleggen: je kunt ‘we’ zeggen als in ‘we gaan naar het strand’ of ‘WE’ als in (komt een irritatiepuntje van sommigen ) ‘we are going to the beach’ Snap je het nog? De winkel bedoel ik dus. Een oude vriendin zei altijd dat ze naar de ‘we’ was geweest
Mensen die chips zeggen ipv shit. Echt?? Come on, wat is er erg aan shit?? Dat is geen scheldwoord hoor. Kun je ook gerust zeggen waar kinderen bij zijn. Wat zeg je nou eigenlijk, poep! Oehhh dat is erg
“We gaan gezellig een vorkje prikken” OMG, ik word echt misselijk als iemand dat zegt… Je gaat gewoon UIT ETEN, dus noem het dan ook zo!
Geeltje.. vind ik een raar vies woord.. Ik noem dat gewoon een post it.. krijg er echt kippenvel van als we weer een studiedag hebben en ik de hele dag hoor “schrijf maar op een geeltje”
Heel herkenbaar wat er hier aan ergernissen langs komt Het ergste vind ik nog wel “me kind”. Echt pure armoe als ik dat voorbij zie komen.. Ik moet dan altijd denken aan berichten op Facebook onder nieuws artikelen. Van die mensen met een heel duidelijke mening die dan een bericht vol spel- en grammaticafouten typen. Leestekens en hoofdletters hebben ze ook nooit van gehoord. Ik neem ze dan al niet meer serieus.
Is ipv eens. De d'tjes en t'jes, maar daar kan ik me nog wel overheen zetten, maar als ik iemand bv. ik vindt of ik werdt doet, verschrikkelijk. Hoe kom je daar dan op? En alle versies op sowieso. Me ipv mijn. De taal wordt echt verneukt laatste jaren lijkt het wel.
Ohhhh Ies, ik begrijp het!! Mijn moeder noemde me vroeger altijd 'Liselotje' (verhalen van Marianne Busser en Ron Schröder) en ik vond het vréselijk!!