Ik kan me niet herinneren dat er iets is wat ik zo graag wilde hebben maar toch niet kreeg.. niet dat ik alles kreeg wat ik wilde, maar er is niks dat zo’n indruk heeft gemaakt dat ik het me nu nog herinner…
Ja het ligt nu heel anders. Je kan bij een outlet prima goedkope merkkleding kopen en dat is dan goedkoper dan wanneer je bij de We of de Shoeby iets koopt buiten de Sale om. Ik weet niet of dat vroeger ookal zo was of dat mijn moeder daar minder inzicht in had. Want je had natuurlijk geen webwinkels om te zoeken waar je iets het goedkoopst kon krijgen, je had alleen maar die stapel papieren folders
Mijn ouders gingen wel naar een winkel met ‘afgekeurde’ Levi’s bedenk ik mij nu. Daar zat een foutje in. Maar inderdaad de outlets… ik heb afgelopen zomer voor 120 euro 15 items gekocht voor de jongens van Vingino. Dat red je bij de Hema niet… maar ik dwaal af.
Ik had een kleine slaapkamer en moest dus ( middelbare school) altijd mijn huiswerk in de huiskamer maken. Als ik dan lekker bezig was moest ik weer stoppen omdat er gegeten moest worden, de tv aan ging voor het journaal etc etc. Mijn wens was dus een hoogslaper met een bureau eronder, dan kon ik boven huiswerk maken. Wat ik kreeg was mijn eigen bed alwaar mijn vader hoge poten onder had gelast, waar mijn moeder een bank ( van een oude matras en ander schuim) onder had gemaakt want dat was echt veel leuker voor een meisje. Ik snap echt dat ze hun best deden om mijn wensen te vervullen maar ( nu nog steeds) had ik liever gehad dat ze hadden uitgelegd dat ze daar simpel weg geen geld voor hadden.
Wij kregen meteen een Super Nintendo toen hij uitkwam. Nou ja, krijgen. Mijn zusje en ik verkochten spullen op de jaarmarkt in Haarlem, kregen van m’n ene opa en oma 100 gulden, van de andere ook en m’n ouders legden de rest bij. Maar een plezier dat we ervan hebben gehad! Jaren en jaren en jarenlang. Enige minpuntje vond m’n vader dat de hele klas bij ons thuis zat als hij thuiskwam uit z’n werk Tot hij jaren later Khalid Boulahrouz zag voetballen op tv. ‘Hee! Zat hij niet altijd bij ons thuis?’ Ja pap En ooit in een interview vertelde Khalid erover en toen was m’n vader helemaal in z’n nopjes
Nah, het is of ik mijn eigen stuk lees! Wij kregen ook gewoon alles en het mooiste compliment kregen we een keer van m’n oma: ‘jullie krijgen alles maar gedragen jullie niet als verwende rotkinderen en nee is nee en daar leggen jullie je bij neer’ Zo was het ook. Wat niet mocht, mocht niet. Ik mocht ook geen roze Suzuki Swift. Want: die verkoop je nooit meer goed door door die lelijke kleur Speelschoenen met een hakje: nee hoor, je breekt je nek op die dingen. Ga maar echte schoenen met een hakje kopen dan in de winkel
Van die likschelpen. Mijn zusjes en ik wilde die ZO graag maar dit was echt een dikke no go. Mijn moeder vond die dingen veel te gevaarlijk. Verder kregen wij best veel en zullen er vast genoeg wensen niet vervuld zijn maar vele zijn er wél vervuld. Mijn ooit zo gewilde Levi jeans kreeg ik, maar mijn moeder was heel duidelijk. Prima, kan maar dan kan je nu maar 1 broek kopen en wanneer je merkloos koopt kan je wel 3 broeken kopen. Ik heb voor de Levi's gekozen, mijn zusje koos merkloos en had idd 3 broeken erbij. (Iedere storting kinderbijslag gingen wij winkelen met mijn moeder, alle zusjes tegelijk of individueel) Tot op de dag van vandaag zo blij dat ik deze keuze mocht maken, heb die broek tot de laatste draad gedragen en na het wassen trok ik hem nog net niet nat aan. Wat ik verder nooit kreeg waren Nike schoenen. Mijn ouders wilde alleen leren schoenen. Nu heb ik een periode echt mega zweetvoeten gehad en binnen 3 maanden waren leren schoenen volledig kapot. 1 keer andere schoenen gehad dan volledig leer en die waren met een maand ondraagbaar. Nike vonden ze dus veel te duur voor de tijd dat ik er mee zou kunnen lopen. Gelukkig kregen we wel keus in het uiterlijk van de schoen en gingen we naar het hogere segment schoenenwinkel dus heb nooit het idee gehad met lelijke schoenen te moeten lopen. Maar jammer vond ik het wel.
Oh ja! Wij voor de wintersport naar een fabrieksoutlet. Skischoenen op de groei gekocht, alles was een allegaartje. Hadden we in Oostenrijk nog met mijn vriendin en haar familie een dagje afgesproken. Dat gezin in flitsende O’Neillpakken met mooie ski’s enz. Komen wij aan met jassen die niet bij de broek passen, mijn zwager in zijn motorpak op de ski’s enz. Het contrast was groot . Nu haal ik ook nog wel outletdingen, maar die zien er een stuk beter uit. Ik was de jongste van de drie en we hadden een mix van zelfgemaakte kleding en (deels) merk. Tegen de tijd dat ik die merkkleding vaak paste, was het wel uit de mode ofzo, mijn oudste zus is 5 jaar ouder. Alleen ondergoed enzo was van de Wibra/Zeeman, verder niet. Die heetten bij ons in de tijd ook Zebra-kindjes, kinderen die in kleding van de Zeeman en Wibra liepen. Was wel een kakplaats waar ik woonde, maar ik heb niet meer het idee dat het nog zo speelt.
❤ Zo herkenbaar dit, ik was 10, en heb nog wel wat herinneringen. Ik zeg altijd: mijn vader heeft op zijn manier zijn best gedaan, al is dat geen goede manier geweest.
Een schooltas met Pluto, in plaats daarvan kreeg ik van mijn opa en oma een Duitse schooltas, zoń groot ding. Op de fotoś kun je zien dat ik er niet blij mee was Later een racefiets. Mijn vader had m gereserveerd voor mijn verjaardag maar kon m uiteindelijk niet kopen vanwege geldgebrek. Ben ik nog heel lang verdrietig over geweest
Mijn oma nam ons altijd mee naar ‘De Broekenboerderij’ in Bloemendaal/Haarlem. Ligt er precies tussenin, Op de Randweg. Daar heb je alleen maar merkkleding. Dat deed ze een paar keer per jaar als mijn neefje en nichtje die in Limburg woonden kwamen logeren. We kregen alle vier dan 2 Levi broeken en een mooie trui en schoenen. Ik geloof dat ze dan zo 2k stuksloeg daar maar mennn wat waren we er blij mee. Ik verdacht m’n moeder er altijd van dat ze nèt even wachtte met nieuwe broeken voor ons kopen tot m’n neefje en nichtje er waren Maar goed, mijn opa en oma waren loaded dus het kon eraf
Ja in Aalsmeer zat ook zo’n afgekeurde Levi’s winkel! Daar ben ik nog vaak heen gegaan toen ik kleedgeld kreeg van m’n ouders. Dan zat er een foutje in een naad of zo of een stiksel verkeerd. Scheelde veel geld, dacht dat ze daar maar 75 gulden waren of zo.
@PeChAn Die likschelpen kochten wij altijd bij een tankstation. Doet me denken aan een soort rietjes met gekleurde poeder of potjes salminak(zoet en zout) of zoethout? Dat mochten wij niet hebben