Nee, dat moet ie 1 keer doen. Ga ik gelijk fulltime werken en dan eens zien hoe leuk dat is voor hem, maar dat zou hij nooit doen en het is ook andersom geweest.
Het zal dan mijn mening zijn, maar ik zou knettergek worden als je elkaar zo moet controleren. En de financiën scheiden zou dan voor mij geen oplossing zijn, want het gaat mij meer om wat erachter zit. Dat je elkaar dus niet vrij kan laten op die manier. De hele relatie zou dan niet werken.
Puur financieel gelukkig haha, als gaat ie met 1000 vrouwen op stap. Gaat zn gang maar. Ik sliep met tijdens een kamp met een vrijgezelle vriend alleen in mijn tent omdat t even praktischer was ivm beperkte ruimte op terrein. Man vond t prima. Dus vrijheid gunnen we elkaar op elk vlak. Maar wij zijn beide gewoon gehecht aan een eigen rekening. Daar kwamen we toen achter. De 1 is gehecht aan gtst, de ander aan een peuk en wij aan onze eigen rekeningen. We controleren elkaar nooit. Weet niet eens zn code voor internetbankieren. Alleen pinpassen ruilen we gerust met elkaar als de 1 meer geld erop heeft staan en de ander even niet. De rust van eigen rekeningen, heerlijk! Ik snap die gezamelijke rekeningen dus niet (En aangezien ik de belastingen doe, weet ik wel van zijn rekeningen af haha. T is niet zo dat hij met schulden zit en mij meetrekt dan )
Dat hebben wij dus allebei. Ik wil graag een smartwatch op dit moment, vindt hij niet nodig dus ik koop het niet. Hij vindt dat hij een nieuw beeldscherm nodig heeft maar hij koopt het niet omdat hij weet dat ik dat onzin vindt. Terwijl we het geld er wel voor zouden hebben, niet tegelijk weliswaar maar we kunnen het betalen. Als hij zijn eigen rekening zou hebben, zou het me minder kunnen schelen wat hij ermee doet. Denk ik. En ik voel me minder schuldig als ik 'gewoon zomaar' die smartwatch koop en hem niet vraag voor mijn verjaardag (en dat hij dan alsnog betaald wordt van die grote hoop )
Bij ons is alles op 1 hoop. Man verdient meer, maar heeft een leaseauto en houd daardoor netto hetzelfde over als ik. Verder hebben we wel beide een aparte prive rekening. Hierop wordt iedere maand € 200,- gestort en gebruiken we voor lunch op kantoor, kleine aanschaffen die we zelf willen hebben (lees ik make up bijvoorbeeld of een nagellakje en hij een tijdschrift over formule 1 oid) en cadeautjes voor elkaar. Verder wordt alles van de gezamenlijke rekening betaald.
Ik ben me ook constant aan het verdedigen over alles. Gescheiden rekeningen, werk 30 uur en wil niet minder en heb maar 1 kind. Jullie zullen snappen dat ik wel vaker discussies heb En sommige dingen zijn best kwetsend om te lezen of horen van mensen soms. Alsof onze relatie minder voorstelt omdat we gescheiden rekeningen hebben, alsof ik een slechte moeder ben omdat ik 30 uur werk, mijn kind is zielig want enig kind.
Je relatie omvat toch ook wel meer dan alleen de hoe-verdelen-we-geld? Dat heeft echt niks te maken met elkaar vrij laten, maar meer hoe je je voelt bij bepaalde zaken in een relatie.
Wij hebben 6 rekeningen . - Beide en eigen lopende rekening waar ons salaris op binnenkomt. - Beide een eigen spaarrekening. - Een gezamenlijke spaarrekening. - Een gezamenlijke lopende rekening. Hier storten we beide hetzelfde bedrag op per maand. Hier gaan de hypotheek, boodschappen, verzekeringen, autokosten, sparen voor de kids en sport vanaf. De zorgverzekering, abonnementen en kleding betalen we van onze eigen rekening. Kleding voor de kids doen we van de kinderbijslag. Als iemand iets leuks erbij koopt dan betaald diegene zelf. Kosten voor dagjes uit zien we altijd op dat moment wel. Wij hebben nooit ruzie over geld. Man koopt graag kleding en fietsspullen. Ik spaar en beleg graag. Met eigen rekeningen hebben we nooit scheve gezichten.
OK maar hier gaat het om een paar 100 €. Bv bij ons paar jaar geleden. Ex had bedrijfswagen, ik niet en moest een nieuwe. Net omdat ik deze zelf met eigen geld betaalde kon ik kopen wat ik wilde - in dit geval een stevige bak van 30k owv kinderen en veel rijden. Moet er niet aan denken dat hij daar mee zou voor betalen, incl verzekering en brandstof - zie echt het punt niet? Denk moest het van die "ene hoop komen", dat ik me enorm verveeld zou voelen en het uit schuldgevoel bij een klein ding gehouden had. Wat ik dus nooit meer wil, want had dit paar jaar geleden even en ben al rijdend aan 90/u langs achter aangereden door een SUV en hadden mijn kinderen toen bij mij gezeten was het een gans ander verhaal geweest. Dus nope, mijn geld en ik doe ermee wat ik wil. Of zoals @Iertje81 ook al aanhaalde: ik hou van mijn financiële onafhankelijkheid en het gevoel dat dat geeft.
Trek je jezelf dat aan? Niet doen hoor! Wij staan met veel dingen ook weer anders in het leven (4 kinderen, traditionele rolverdeling, zijn geld=mijn geld ) en daar mag iedereen wat van vinden en het nog dom/stom vinden ook, maar voor ons werkt het dus ik voel me dan niet gekwetst ofzo. Ons leven, onze beslissingen.
Moet je niet doen, nergens voor nodig. Kwam denk ik in dit geval ook een beetje doordat je zelf gelijk met oordelen kwam, maar snap nu een beetje waarom. Mensen hebben altijd wat te vinden. Maakt niet uit of je wel of niet werkt, 1 of 8 kinderen hebt, commentaar hebben ze toch wel. Probeer het te negeren, als het voor jullie werkt is dat genoeg.
Ja, met vlagen trek ik me dat wel aan ja. Zou ik ook niet moeten doen inderdaad. Heb gewoon weleens zo'n gevoel van: ik laat jou in je waarde, doe dat dan andersom ook. Irl echt weleens lullige opmerkingen gehad. Mensen beseffen vaak niet hoe kwetsend sommige dingen over kunnen komen. En meestal kan ik dat wel naast me neerleggen, soms lukt dat minder goed.
Ja klopt, daar wees neuzeke me op. Heb haar daarin ook gelijk gegeven, was vanuit mij net zo goed oordelend. Maar dan denk ik achteraf ook: ja dat had ik idd niet zo moeten zeggen.
Ik snap niet deze reactie niet zo goed mbt tot mijn post… Mijn punt was alleen dat we nooit discussies hebben om geld en eigenlijk ook vrij weinig overleggen. En de keer dat ik wat voorleg, omdat ik zelf eigenlijk vond dat ik al genoeg had gekocht, mijn man me onmiddellijk groen licht gaf.
Ik denk dat wij aan de extreme kant zitten van gescheiden rekeningen Bank 1: ik een eigen rekening, een eigen spaarrekening, een gezamenlijke spaarrekening en een gezamenlijke beleggingsrekening. Bank 2: man en ik beiden eigen rekening, allebei een eigen spaar, een gezamenlijke spaar, een gezamenlijke beleggingsrekening, oh en ik heb daar nog 2 spaarrekeningen van mezelf. Bank 3: beleggingsrekening gezamenlijk Bank 4: een gezamenlijke rekening courant Bank 5: een rekening van man voor de zaak We betalen alle gezamenlijke dingen en de dingen voor de kinderen (dus dagjes uit zelfs als maar 1 ouder meer is) van de gezamenlijke rekening en de rest van onze eigen rekeningen.
Dat denk ik dus ook. Waarom zou je je schuldig moeten voelen als je van je gezamenlijke geld een veilige auto wil kopen.
Ja, zo'n gevoel ligt vaak ook bij mijzelf hoor. Maar daarbij: een zin beginnen met ik vind kan ook kwetsend zijn, omdat je daar soms dingen mee impliceert. Je in het algemeen, niet jou persoonlijk bedoeld.